Psyche
alle pijlers
Hulp: grenzen stellen
zondag 15 november 2020 om 10:49
Hoi forummers,
Heeft iemand ervaring met moeilijke ouders en leren grenzen stellen later in het leven?
Ik probeer dat nu te doen, maar vind het super moeilijk. Vooral ook om niet het gevoel te krijgen dat ik een rot persoon ben.
Professionele hulp krijg ik nog. Maar ben benieuwd of iemand ervaringen wil delen of hart onder de riem steken? Mss advies en tips?
Heeft iemand ervaring met moeilijke ouders en leren grenzen stellen later in het leven?
Ik probeer dat nu te doen, maar vind het super moeilijk. Vooral ook om niet het gevoel te krijgen dat ik een rot persoon ben.
Professionele hulp krijg ik nog. Maar ben benieuwd of iemand ervaringen wil delen of hart onder de riem steken? Mss advies en tips?
zondag 15 november 2020 om 11:00
Hier wel enige ervaring.
Gedurende mijn leven was er een soort van natuurlijke selectie. Mensen die over mijn grenzen heen gaan of expliciet moeten horen dat ze niet verder moeten gaan, wil ik niet in mijn leven hebben. Ik vind het namelijk helemaal niet prettig om continu keihard grenzen aan te moeten geven en ik wil graag dat mensen om me heen weinig risico nemen t.a.v. de grenzen van anderen.
Gedurende mijn leven was er een soort van natuurlijke selectie. Mensen die over mijn grenzen heen gaan of expliciet moeten horen dat ze niet verder moeten gaan, wil ik niet in mijn leven hebben. Ik vind het namelijk helemaal niet prettig om continu keihard grenzen aan te moeten geven en ik wil graag dat mensen om me heen weinig risico nemen t.a.v. de grenzen van anderen.
zondag 15 november 2020 om 11:02
Ik heb mezelf dat ruim 10 jaar geleden tot in de puntjes aangeleerd. Daarvoor ook al hoor. Maar op mijn 19de ging ik op mezelf wonen. Dan zit je echt in de perfecte positie. Mijn ouders zijn inmiddels min of meer niet meer welkom bij mij (ik nodig ze bewust nooit bij mij thuis uit). Ik kom wel bij hun langs. En ik behandel ze uiteraard vriendelijk en met respect. Maar zodra ze mijn grenzen over gaan, benoem ik dat rustig en ben ik weg. Dat helpt ontzettend goed. Ze vinden het allebei niet leuk natuurlijk. Zeker niet. Maar ik vind mijzelf en mijn welzijn/welbevinden belangrijk genoeg om me absoluut geen schuldgevoel te laten aanpraten. Dat is gewoon een ouderwetse tactiek die grensoverschrijdende ouders maar al te graag inzetten. Succes!
zondag 15 november 2020 om 11:06
Aanvullende info: allebei mijn ouders hebben psychiatrische problematiek.
En natuurlijk wil ik je een hart onder de riem steken. Niemand, maar dan ook niemand heeft het recht om jouw grenzen te overschrijden. Stel grenzen en wees duidelijk. Verontschuldig jezelf nooit voor het opkomen/bewaken van jouw persoonlijke grenzen.
Zet jezelf op nummer één. Je hebt het recht om goed voor jezelf te zorgen. Je bent het waard.
En natuurlijk wil ik je een hart onder de riem steken. Niemand, maar dan ook niemand heeft het recht om jouw grenzen te overschrijden. Stel grenzen en wees duidelijk. Verontschuldig jezelf nooit voor het opkomen/bewaken van jouw persoonlijke grenzen.
Zet jezelf op nummer één. Je hebt het recht om goed voor jezelf te zorgen. Je bent het waard.
zondag 15 november 2020 om 11:20
Jouw grenzen, zijn van jou, maar geef je ouders wel even tijd om te wennen aan die (voor hen) nieuwe grenzen. Als jij altijd op komt draven als zij iets roepen dan is het voor hen best lastig als dat ineens niet meer zo is. Niet dat je dan wel moet gaan, maar accepteer dat ze boos/teleurgesteld zullen zijn. Dat betekent niet dat je dat voor hen op moet lossen, teleurgesteld zijn is hun probleem dat ze zelf moeten oplossen.
Kun je wat situaties beschrijven waarin het speelt? Misschien kunnen we dan wat concrete tips geven.
Kun je wat situaties beschrijven waarin het speelt? Misschien kunnen we dan wat concrete tips geven.
zondag 15 november 2020 om 11:20
Hey TO, ik heb hier ook ervaring mee. Ik moest echt leren dat ik niet moest twijfelen aan mezelf, of mijn grens wel 'normaal' was bijvoorbeeld. Ik liet me vaak aanpraten dat hoe ik dacht of voelde stom en raar was en uiteindelijk was ik dan weer degene die excuses aanbood en dat gaf ze alleen maar eem extra bewijs dat ze dus recht hadden om kwaad op mij te zijn. Het vertrouwen in mijzelf was helemaal weg op een gegeven moment.
Goed dat je hulp gaat zoeken, dat heeft mij heel erg geholpen en doen inzien dat mijn grenzen altijd goed zijn want ze zijn van mij. Wat iemand anders er ook van vindt, het is mijn grens en mijn waarheid en ik hou daar aan vast. Mijn gevoel is ook belangrijk, mijn normen en waarden zijn ook belangrijk en ze mogen er zijn, daar heb ik recht op. Ik ga er ook geen lange discussies meer over voeren als iemand kwaad wordt om mijn grenzen, ze mogen het best anders ervaren maar mijn grens verandert daar niet van. Dan zeg ik gewoon, jammer dat je kwaad wordt maar ik heb geen zin in een discussie, dag. Het is hun kwaadheid, daar hoef ik niets mee, laat ze er zelf maar last van hebben.
Goed dat je hulp gaat zoeken, dat heeft mij heel erg geholpen en doen inzien dat mijn grenzen altijd goed zijn want ze zijn van mij. Wat iemand anders er ook van vindt, het is mijn grens en mijn waarheid en ik hou daar aan vast. Mijn gevoel is ook belangrijk, mijn normen en waarden zijn ook belangrijk en ze mogen er zijn, daar heb ik recht op. Ik ga er ook geen lange discussies meer over voeren als iemand kwaad wordt om mijn grenzen, ze mogen het best anders ervaren maar mijn grens verandert daar niet van. Dan zeg ik gewoon, jammer dat je kwaad wordt maar ik heb geen zin in een discussie, dag. Het is hun kwaadheid, daar hoef ik niets mee, laat ze er zelf maar last van hebben.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 15-11-2020 11:22
0.18% gewijzigd
zondag 15 november 2020 om 11:21
Mag ik je een pb sturen?Lotus90 schreef: ↑15-11-2020 11:06Aanvullende info: allebei mijn ouders hebben psychiatrische problematiek.
En natuurlijk wil ik je een hart onder de riem steken. Niemand, maar dan ook niemand heeft het recht om jouw grenzen te overschrijden. Stel grenzen en wees duidelijk. Verontschuldig jezelf nooit voor het opkomen/bewaken van jouw persoonlijke grenzen.
Zet jezelf op nummer één. Je hebt het recht om goed voor jezelf te zorgen. Je bent het waard.
zondag 15 november 2020 om 11:23
Ik woon gelukkig nu een tijdje op mezelf, maar omdat ik het contact niet helemaal heb gebroken en heb ik nog wel met ze te maken op sommige momenten. Minder vaak langskomen en minder vaak bellen.. daar was ik al mee begonnen
zondag 15 november 2020 om 11:26
Rachmaninoff schreef: ↑15-11-2020 11:20Hey TO, ik heb hier ook ervaring mee. Ik moest echt leren dat ik niet moest twijfelen aan mezelf, of mijn grens wel 'normaal' was bijvoorbeeld. Ik liet me vaak aanpraten dat hoe ik dacht of voelde stom en raar was en uiteindelijk was ik dan weer degene die excuses aanbood en dat gaf ze alleen maar eem extra bewijs dat ze dus recht hadden om kwaad op mij te zijn. Het vertrouwen in mijzelf was helemaal weg op een gegeven moment.
Goed dat je hulp gaat zoeken, dat heeft mij heel erg geholpen en doen inzien dat mijn grenzen altijd goed zijn want ze zijn van mij. Wat iemand anders er ook van vindt, het is mijn grens en mijn waarheid en ik hou daar aan vast. Mijn gevoel is ook belangrijk, mijn normen en waarden zijn ook belangrijk en ze mogen er zijn, daar heb ik recht op. Ik ga er ook geen lange discussies meer over voeren als iemand kwaad wordt om mijn grenzen, ze mogen het best anders ervaren maar mijn grens verandert daar niet van. Dan zeg ik gewoon, jammer dat je kwaad wordt maar ik heb geen zin in een discussie, dag. Het is hun kwaadheid, daar hoef ik niets mee, laat ze er zelf maar last van hebben.
Eens, maar met het respect dat de grenzen van de ander ook zijn waarheid mogen zijn, dat ook zijn gevoel belangrijk is en zijn normen en waarden van hem zijn. Waar die grenzen botsen maar er wel een gezamenlijk belang is, moet een compromis gezocht worden, want de grenzen van de een zijn niet meer waard dan de grenzen van de ander. En helaas is de ene grens soms wel iets meer waard dan die van de ander en dan moet je dat respecteren.
zondag 15 november 2020 om 11:38
Dat kon ik destijds niet meer inschatten. Zodra ik een grens aangaf werd de ander kwaad en dan ging ik meteen twijfelen, was wat ik dacht raar? Was wat ik dacht en wilde heel anders dan gemiddeld? En dan had ik bevestiging nodig van anderen.Andersom schreef: ↑15-11-2020 11:26Eens, maar met het respect dat de grenzen van de ander ook zijn waarheid mogen zijn, dat ook zijn gevoel belangrijk is en zijn normen en waarden van hem zijn. Waar die grenzen botsen maar er wel een gezamenlijk belang is, moet een compromis gezocht worden, want de grenzen van de een zijn niet meer waard dan de grenzen van de ander. En helaas is de ene grens soms wel iets meer waard dan die van de ander en dan moet je dat respecteren.
Nu denk ik, het mag, het hoeft niet gemiddeld te zijn. Ik hou niet van onaangekondigd bezoek bijvoorbeeld. Als de meesten dat wel leuk vinden hoef ik dat nog steeds niet te willen. Ik mag gewoon zeggen dat ik dat niet wil en ik hoef me zelfs niet aan te passen als 80% van de mensen onverwacht bezoek wel leuk blijkt te vinden.
Voor mij is het belangrijk dat ik rustmomenten heb, sociale activiteiten geven mij geen energie. Ik ben daarin vast anders dan de meerderheid maar dat maakt niet dat het voor mij geen waarheid is. Als ik me continu ga aanpassen en het dus maar laat gebeuren om ruzie te voorkomen ga ik er zelf aan onderdoor.
zondag 15 november 2020 om 11:46
Rachmaninoff schreef: ↑15-11-2020 11:38Dat kon ik destijds niet meer inschatten. Zodra ik een grens aangaf werd de ander kwaad en dan ging ik meteen twijfelen, was wat ik dacht raar? Was wat ik dacht en wilde heel anders dan gemiddeld? En dan had ik bevestiging nodig van anderen.
Nu denk ik, het mag, het hoeft niet gemiddeld te zijn. Ik hou niet van onaangekondigd bezoek bijvoorbeeld. Als de meesten dat wel leuk vinden hoef ik dat nog steeds niet te willen. Ik mag gewoon zeggen dat ik dat niet wil en ik hoef me zelfs niet aan te passen als 80% van de mensen onverwacht bezoek wel leuk blijkt te vinden.
Voor mij is het belangrijk dat ik rustmomenten heb, sociale activiteiten geven mij geen energie. Ik ben daarin vast anders dan de meerderheid maar dat maakt niet dat het voor mij geen waarheid is. Als ik me continu ga aanpassen en het dus maar laat gebeuren om ruzie te voorkomen ga ik er zelf aan onderdoor.
Je hoeft ook niet gemiddeld te zijn, maar in het geval dat jij niet van onverwacht bezoek houdt en dus familie hebt die niet zo van van tevoren afspreken houdt, mag dat naast elkaar bestaan en is de consequentie dus dat je elkaar minder ziet. Als dat dan weer niet helemaal is wat je bedoelt, dan moet je op zoek naar een compromis. Jouw wens om van te voren af te spreken is niet meer of minder waard dan hun wens om niet altijd alles van te voren vast te leggen. Het betekent niet dat jij spontane bezoekers altijd binnen moet laten, het betekent dat zij jouw grens om af te spreken moeten respecteren, maar dat kan betekenen dat dat minder frequent gebeurt.
zondag 15 november 2020 om 12:01
...Andersom schreef: ↑15-11-2020 11:46Je hoeft ook niet gemiddeld te zijn, maar in het geval dat jij niet van onverwacht bezoek houdt en dus familie hebt die niet zo van van tevoren afspreken houdt, mag dat naast elkaar bestaan en is de consequentie dus dat je elkaar minder ziet. Als dat dan weer niet helemaal is wat je bedoelt, dan moet je op zoek naar een compromis. Jouw wens om van te voren af te spreken is niet meer of minder waard dan hun wens om niet altijd alles van te voren vast te leggen. Het betekent niet dat jij spontane bezoekers altijd binnen moet laten, het betekent dat zij jouw grens om af te spreken moeten respecteren, maar dat kan betekenen dat dat minder frequent gebeurt.
Liever niet quoten.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 23-06-2021 11:11
43.18% gewijzigd
zondag 15 november 2020 om 12:38
Dat is ellendig, mensen die zo enorm over je grenzen gaan en dan nog boos worden ook als je dat netjes aan geeft. Ik hoop voor jou dat je nu zo ver bent met grenzen kunnen stellen dat je ze überhaupt niet binnen laat, als de situatie zich weer zo voor doet? Ik zou ze echt voor de deur laten staan, zulke respectloze mensen.
zondag 15 november 2020 om 12:42
Inmiddels hebben ze in de gaten dat hun manier niet meer werkt en we elkaar dan dus gewoon niet zien dus het gaat een stuk beter nu. Het was inderdaad zoals hier boven werd beschreven even wennen voor ze dat kwaad worden niet meer het gewenste effect gaf._Branwen_ schreef: ↑15-11-2020 12:38Dat is ellendig, mensen die zo enorm over je grenzen gaan en dan nog boos worden ook als je dat netjes aan geeft. Ik hoop voor jou dat je nu zo ver bent met grenzen kunnen stellen dat je ze überhaupt niet binnen laat, als de situatie zich weer zo voor doet? Ik zou ze echt voor de deur laten staan, zulke respectloze mensen.
zondag 15 november 2020 om 12:47
Gelukkig! Je omschrijving klonk zo ellendig. Ik vind het ook een soort van bevrijdend, voor je zelf gaan opkomen en grenzen stellen.Rachmaninoff schreef: ↑15-11-2020 12:42Inmiddels hebben ze in de gaten dat hun manier niet meer werkt en we elkaar dan dus gewoon niet zien dus het gaat een stuk beter nu. Het was inderdaad zoals hier boven werd beschreven even wennen voor ze dat kwaad worden niet meer het gewenste effect gaf.
