Hulp voor mijn angsten

Na aanleiding van TO van zomerfreak, heb ik besloten zelf een TO te openen, omdat ik niet centraal wil staan in haar verhaal.



Ik kamp vanaf mijn 12e met irreële angsten, waar ik nu eindelijk (een beetje) voor uit durf te komen. Donderdag heb ik een intake bij het GGZ, hier wil ik vor het eerst mijn angsten met iemand delen. Maar eerst doe ik dat met jullie



Zoals ik al vertelde, ik heb last van angsten. Al vanaf mijn 12e, maar er nog nooit over durven praten. Niet met mijn ouders, niet met vriendinnen, niet met vriend en al helemaal niet met de hulpverleners (ja, ik zit al langer in het GGZ-traject). Bang voor afwijzing, afkeuring, verlating... noem het maar op.



Mijn angsten zijn irreëel, dat weet ik donders goed. Iedere avond als ik op bed lig (ik woon sinds kort op mezelf), ben ik bang. Voor geesten, inbrekers, personages uit films die ik heb gezien.. noem maar op. Opschrijven durf ik eigenlijk niet, omdat ik het dan teveel onder ogen moet zien (dit zal de psycholoog me vast wel aanraden, maar toch).

Ik help mezelf een beetje: Geen enge films of series zien (van CSI tot Ghost Whisperer), leuke meiden dingen doen (nagels lakken, maskers op, etc.) en vriend regelmatig uitnodigen (lees: het liefst iedere dag). Maar als ik dit doe, ben ik bang voor afwijzing bij vriend, omdat ik misschien teveel claim (dit zou hij nooit zeggen, 't is namelijk een schatje!).



Ik weet niet precies waarom ik deze TO heb geopend, naast het feit dat ik zomerfreak niet teveel 'in de weg wilde zitten'. Ben wel benieuwd of er herkenning is, misschien bij jezelf, misschien bij een ander.

schuldig voor? ooooh, je bedoelt het feit dat ik niet zomerfreaks verhaal centraal wil komen te staan?



uhhh... zo ben ik.. niet teveel ruimte in willen nemen. Net als met mijn angsten: Jullie zijn de eersten op deze wereld die er vanaf weten.

Ik weet niet waar de gedachten precies weg komen.. kon als kind zijnde al niet tegen 'baantjer' en 'commissaris Rex'. Dan lag ik de hele nacht wakker als ik een serie als die had gekeken. Heb het nu nog steeds, alleen is het enger, omdat ik op mezelf woon en mezelf dus moet redden met een angstaanval.



Ik weet vooral niet hoe ik dit vriend moet vertellen.. bang dat hij me 'gestoord' vindt.. Ik wil het wel graag vertellen, omdat ik het donderdag ook bij de psycholoog wil neerleggen. Vriend is ontzettend lief en open, dus daar ligt het niet aan. Maar toch ben ik bang voor zijn reactie... Tips?

Lief van je

Dank je Dibah!

Ik begin nu wel nerveus te worden over de intake met de psycholoog van morgen! Heb al meerdere intakes gehad, maar dit is de eerste keer dat ik over mijn angsten wil gaan praten. Vriend is ook nog niet helemaal op de hoogte, dus hem wil ik vanavond ook dingen vertellen.

Hij weet dat ik slecht tegen enge/spannende films kan en dat ik er dan over droom, maar hij weet niet dat ik wakker kan liggen en moeilijk kan inslapen door (irreële angsten). Even kijken hoe ik dat moet gaan aanpakken..

Heb vannacht trouwens alleen geslapen en werd onwijs uitgerust wakker