Psyche
alle pijlers
Hulp
dinsdag 22 juni 2021 om 20:20
Ik ben niet gelukkig, of niet zo gelukkig als ik denk te kunnen zijn. Dit heb ik al jaren. In mijn tienerjaren gediagnosticeerd met een depressie en een dysthyme stoornis. Hiervoor therapie en medicijnen gehad, waar ik nooit heel veel aan gehad heb.
Op papier heb ik alles wat ik altijd al wilde, redenen genoeg om wel gelukkig te zijn. Getrouwd, fijne relatie, eigen woning, leuke baan, huisdieren, een kind. Maar bij dit alles voel ik weinig. Ik voel verdriet, vermoeidheid, geen zin, energieloos, boosheid, jaloezie etc. Maar geluk? Blijdschap? Vrolijkheid? Genieten? Tevredenheid? Is altijd maar van zeer korte duur.
Ik heb altijd gedacht: als ik dit of dat heb/bereik dan komt dat gevoel vanzelf. Maar dat is dus niet zo.
Ik wil hier wat aan doen maar ik weet niet wat. Heb in de loop der jaren vaker bij de huisarts aangeklopt maar nooit de oplossing gevonden. Ik voel mij dan ook niet op mijn gemak daar weer mee aan te komen. Ik kan het niet goed uitleggen, mij niet goed verwoorden. Wat wil ik eigenlijk?
Soms denk ik, ik moet gewoon gezond gaan eten, op tijd slapen, rust, bewegen, dan komt het wel. Maar hier heb ik geen motivatie/energie toe. Ik weet dat er geen kant en klare oplossing is, dat ik het zelf moet doen. Maar hoe dan? Waar vind ik hulp als ik het zelf niet kan?
Op papier heb ik alles wat ik altijd al wilde, redenen genoeg om wel gelukkig te zijn. Getrouwd, fijne relatie, eigen woning, leuke baan, huisdieren, een kind. Maar bij dit alles voel ik weinig. Ik voel verdriet, vermoeidheid, geen zin, energieloos, boosheid, jaloezie etc. Maar geluk? Blijdschap? Vrolijkheid? Genieten? Tevredenheid? Is altijd maar van zeer korte duur.
Ik heb altijd gedacht: als ik dit of dat heb/bereik dan komt dat gevoel vanzelf. Maar dat is dus niet zo.
Ik wil hier wat aan doen maar ik weet niet wat. Heb in de loop der jaren vaker bij de huisarts aangeklopt maar nooit de oplossing gevonden. Ik voel mij dan ook niet op mijn gemak daar weer mee aan te komen. Ik kan het niet goed uitleggen, mij niet goed verwoorden. Wat wil ik eigenlijk?
Soms denk ik, ik moet gewoon gezond gaan eten, op tijd slapen, rust, bewegen, dan komt het wel. Maar hier heb ik geen motivatie/energie toe. Ik weet dat er geen kant en klare oplossing is, dat ik het zelf moet doen. Maar hoe dan? Waar vind ik hulp als ik het zelf niet kan?
dinsdag 22 juni 2021 om 20:53
Wat een verdriet 
Ik lijd aan soortgelijke aandoeningen en heb ook een gezin en veel waar ik gelukkig mee zou ‘moeten’ zijn.
Mij lukt dit ook niet, al zo lang niet.
Ik kan de dingen in het leven gewoon niet zien zoals anderen ze zien. En dat roept ontzettend veel gevoelens op.
Ik heb de truc na zo lange tijd nog niet gevonden en ik ploeter maar wat door.
Ik merk dat ik maar genoegen neem met dat mijn naasten gelukkig zijn.
Ik lijd aan soortgelijke aandoeningen en heb ook een gezin en veel waar ik gelukkig mee zou ‘moeten’ zijn.
Mij lukt dit ook niet, al zo lang niet.
Ik kan de dingen in het leven gewoon niet zien zoals anderen ze zien. En dat roept ontzettend veel gevoelens op.
Ik heb de truc na zo lange tijd nog niet gevonden en ik ploeter maar wat door.
Ik merk dat ik maar genoegen neem met dat mijn naasten gelukkig zijn.
dinsdag 22 juni 2021 om 21:04
Dit zou ik wel willen, maar ik weet niet zo goed waar te zoeken?Wattenbolleke schreef: ↑22-06-2021 20:45Kun je op eigen houtje een therapeut zoeken die bij je past en met je mee kan zoeken?
dinsdag 22 juni 2021 om 21:08
Via de huisarts spelen denk ik inderdaad.
Maar ook je verwachtingen managen. Je schrijft dat je vaak dacht, 'als ik dit heb/bereik dan...' Daarmee leg je je geluk dus buiten jezelf. Er moet iets gebeuren of je moet iets hebben om gelukkig/tevreden te zijn. Dat klopt volgens mij niet.
Gelukkig zijn is volgens veel experts geen permanente staat van zijn, maar iets van momenten, van positieve uitschieters. Het is een cliché, maar geluk zit vaak in de kleine dingen. Even voor jezelf kiezen, niet opruimen maar een leuke film kijken. Iets samen doen met je gezin en daar van genieten, lopen in de zon, etc.
Daar kun je zelf dingen aan doen, hoeft niet grootst te zijn, of altijd te lukken, maar je kunt hier bewuste stappen in maken.
Ik herken het hoor, de dagelijkse sleur neemt het vaak over, je hebt nauwelijks energie om op die manier in jezelf te investeren, maar elke stap is er eentje. Een therapeut heeft ook niet zomaar een oplossing voor je. Wel kun je kijken of er gezien je diagnose toch ondersteuning mogelijk is met medicatie.
Maar ook je verwachtingen managen. Je schrijft dat je vaak dacht, 'als ik dit heb/bereik dan...' Daarmee leg je je geluk dus buiten jezelf. Er moet iets gebeuren of je moet iets hebben om gelukkig/tevreden te zijn. Dat klopt volgens mij niet.
Gelukkig zijn is volgens veel experts geen permanente staat van zijn, maar iets van momenten, van positieve uitschieters. Het is een cliché, maar geluk zit vaak in de kleine dingen. Even voor jezelf kiezen, niet opruimen maar een leuke film kijken. Iets samen doen met je gezin en daar van genieten, lopen in de zon, etc.
Daar kun je zelf dingen aan doen, hoeft niet grootst te zijn, of altijd te lukken, maar je kunt hier bewuste stappen in maken.
Ik herken het hoor, de dagelijkse sleur neemt het vaak over, je hebt nauwelijks energie om op die manier in jezelf te investeren, maar elke stap is er eentje. Een therapeut heeft ook niet zomaar een oplossing voor je. Wel kun je kijken of er gezien je diagnose toch ondersteuning mogelijk is met medicatie.
dinsdag 22 juni 2021 om 21:09
Dank voor jullie reacties. Medicatie heb ik geprobeerd, lang geleden, Citalopram. Ik merkte geen verschil. Toen was ik jonger, schaamde mij dit toe te geven, aan te geven wat ik echt wilde. Zijn er toen weer mee gestopt en niets anders geprobeerd. Keuzes werden veel bij mij gelegd en ik heb geen oplossing.
Ik heb periodes dat ik mij er bij neer leg. Dit is wat het is. Probeer het voor mijzelf aangenaam te maken. Ik kan tevreden zijn als mij gezin tevreden is. Maar ook periodes dat ik denk, is dit het? Er moet toch meer zijn. Waarom staat de negativiteit en negatieve emoties op de voorgrond en niet het gelukkig zijn of alleen maar het tevreden zijn. Bij mij is altijd het glas half leeg en dat vind ik jammer.
Ik heb periodes dat ik mij er bij neer leg. Dit is wat het is. Probeer het voor mijzelf aangenaam te maken. Ik kan tevreden zijn als mij gezin tevreden is. Maar ook periodes dat ik denk, is dit het? Er moet toch meer zijn. Waarom staat de negativiteit en negatieve emoties op de voorgrond en niet het gelukkig zijn of alleen maar het tevreden zijn. Bij mij is altijd het glas half leeg en dat vind ik jammer.
woensdag 23 juni 2021 om 00:29
Hmm ruim 12 jaar geleden, ik denk dat ik 17 jaar was toen. Ik liep al een paar jaar bij diverse psychologen en ben gediagnosticeerd door een psycholoog van een instelling waar ik wekelijks kwam voor gesprekken en CGT. De conclusie was eigenlijk als de medicijnen en therapie niet helpt dat is dagbehandeling en groepstherapie de enige andere optie. De keuze werd bij mij gelegd. Ik vond het dood eng en daarna was het in mijn hoofd praktisch niet haalbaar vanwege school en bijbaantje. Dus gestopt met alles.
woensdag 23 juni 2021 om 07:55
Voorzichtig schreef: ↑23-06-2021 00:29Hmm ruim 12 jaar geleden, ik denk dat ik 17 jaar was toen. Ik liep al een paar jaar bij diverse psychologen en ben gediagnosticeerd door een psycholoog van een instelling waar ik wekelijks kwam voor gesprekken en CGT. De conclusie was eigenlijk als de medicijnen en therapie niet helpt dat is dagbehandeling en groepstherapie de enige andere optie. De keuze werd bij mij gelegd. Ik vond het dood eng en daarna was het in mijn hoofd praktisch niet haalbaar vanwege school en bijbaantje. Dus gestopt met alles.
Geen vreemde keus op die leeftijd, maar je bent nu ouder en wijzer en je weet nu dat 'dingen bereiken' geen oplossing biedt. Je hebt er duidelijk last van, persoonlijk zou ik weer serieus het traject ingaan van hulp zoeken en dat doorlopen. Houdt iets je tegen om dat aan te gaan?
vrijdag 25 juni 2021 om 07:52
Hoi, ik zou toch zeker de hulp zoeken van een psychologen praktijk die ervaring heeft met een dysthyme stoornis. Google het maar eens en je vind al verschillende plekken.
Vroeger toen je hulp kreeg was je erg jong en overviel veel. Nu is het toch anders en sta je er zelf wellicht ook iets anders in.
Verder zou je regelmatig naar geleide meditaties kunnen luisteren. Dit zijn gesproken meditaties waar je naar kunt luisteren, evt met je koptelefoon op.
Er bestaan verschillende meditatie apps.
Ik denk dat je lijf regelmatig bewegen en inspannen ook goed zal zijn voor je.
Denk aan een stevige wandeling, joggen, trampoline springen, zwemmen
Vroeger toen je hulp kreeg was je erg jong en overviel veel. Nu is het toch anders en sta je er zelf wellicht ook iets anders in.
Verder zou je regelmatig naar geleide meditaties kunnen luisteren. Dit zijn gesproken meditaties waar je naar kunt luisteren, evt met je koptelefoon op.
Er bestaan verschillende meditatie apps.
Ik denk dat je lijf regelmatig bewegen en inspannen ook goed zal zijn voor je.
Denk aan een stevige wandeling, joggen, trampoline springen, zwemmen
