Psyche
alle pijlers
(Hypo)manisch door anti-depressiva?
vrijdag 16 januari 2009 om 11:36
He hoi,
Er wordt momenteel onderzocht of ik misschien ADHD heb, en tijdens het laatste onderzoeksgesprek, afgelopen dinsdag, werd er ook een anamnese (=levensverhaal) afgenomen. Door dat gesprek ging ik weer wat meer nadenken over een maffe en nare periode in mijn leven ongeveer zes jaar geleden. De psychologe spreek ik waarschijnlijk pas weer over twee maanden als ik de diagnose krijg, maar in de tussentijd zit ik nu opeens met allemaal vragen. Het verhaal is als volgt:
Ik heb in 2002-2003 op voorschrift van mijn huisarts een hoge dosis Seroxat geslikt en ik heb nu ik er op terugkijk opeens sterk de indruk dat ik daar hypomanisch van werd. Ik ging heel erg veel en chaotisch praten, werd motorisch heel bewegelijk, ging ontzettend maar dan ontzettend veel snoepen (als in drie literbakken ijs, twee pakken koekjes en een zak drop op een dag, plus nog 'gewoon' eten -- ik kwam in een half jaar 15 kilo aan)... Dat zijn dingen die ik normaal ook al behoorlijk heb (mogelijk ADHD dus), maar toch zeker niet in die mate.
Verder vertoonde ik ook nogal wat gedrag dat ik voor of na die Seroxat-tijd echt nooit vertoond heb. Zo kreeg ik opeens heel fanatieke en enthousiaste schoonmaakbuien, en als je me kent weet je dat dat echt heel raar is (Zo maakte ik voor en na die tijd, en ook tegenwoordig, mijn wc geregeld HALF schoon, om nog maar te zwijgen over het paneelplafond van mijn keuken dat al sinds september voor ongeveer een kwart gepoetst is -- de rest heb ik sinds ik hier vier jaar geleden kwam wonen nog niet aangeraakt. Etc.) Maar het raarste was eigenlijk nog dat het me opeens geen bal meer kon schelen wat anderen van me vonden. Ik was gewoon ook in sociaal opzicht nogal ontremd: ik deed geregeld dingen die andere mensen echt heel onbehoorlijk vonden, zonder dat ik daar verder over nadacht of over inzat -- heel anders dan voor die tijd of nu: ik ben bepaald geen aangepaste grijze muis maar ik ben me wel bewust van het oordeel van anderen. Vrienden en familieleden werden er toen ook echt raar van, ze zeggen dat ze me nooit zo maf hebben gezien als toen. Dat het de enige periode is geweest dat ze het idee hadden niet echt contact met me te kunnen krijgen.
Ik weet dit is allemaal niet zo heel extreem. Ik werd niet psychotisch ofzo (al is mijn relatie destijds wel op dit gedrag vastgelopen). Toch vind ik het maar een vreemd en ook wel beangstigend idee dat ik dus misschien een hypomanie heb gehad. Ik vraag me nu oa af of dit betekent dat ik ook een verhoogde kans heb om bipolaire stoornis te ontwikkelen. Weliswaar mogen in DSM-IV hypomane episodes die werden veroorzaakt door middelengebruik niet 'meetellen' voor het vaststellen van een bipolaire stoornis, en ik heb voor of na die tijd dit maffe gedrag nooit vertoont, maar toch vind ik het een beetje eng.
Zijn hier nog meer mensen die vergelijkbare ervaringen hebben gehad door antidepressiva, of mensen kennen die dat hebben gehad? Enne, hoe ging dat verder, hoe is het nu etc?
(f)
Er wordt momenteel onderzocht of ik misschien ADHD heb, en tijdens het laatste onderzoeksgesprek, afgelopen dinsdag, werd er ook een anamnese (=levensverhaal) afgenomen. Door dat gesprek ging ik weer wat meer nadenken over een maffe en nare periode in mijn leven ongeveer zes jaar geleden. De psychologe spreek ik waarschijnlijk pas weer over twee maanden als ik de diagnose krijg, maar in de tussentijd zit ik nu opeens met allemaal vragen. Het verhaal is als volgt:
Ik heb in 2002-2003 op voorschrift van mijn huisarts een hoge dosis Seroxat geslikt en ik heb nu ik er op terugkijk opeens sterk de indruk dat ik daar hypomanisch van werd. Ik ging heel erg veel en chaotisch praten, werd motorisch heel bewegelijk, ging ontzettend maar dan ontzettend veel snoepen (als in drie literbakken ijs, twee pakken koekjes en een zak drop op een dag, plus nog 'gewoon' eten -- ik kwam in een half jaar 15 kilo aan)... Dat zijn dingen die ik normaal ook al behoorlijk heb (mogelijk ADHD dus), maar toch zeker niet in die mate.
Verder vertoonde ik ook nogal wat gedrag dat ik voor of na die Seroxat-tijd echt nooit vertoond heb. Zo kreeg ik opeens heel fanatieke en enthousiaste schoonmaakbuien, en als je me kent weet je dat dat echt heel raar is (Zo maakte ik voor en na die tijd, en ook tegenwoordig, mijn wc geregeld HALF schoon, om nog maar te zwijgen over het paneelplafond van mijn keuken dat al sinds september voor ongeveer een kwart gepoetst is -- de rest heb ik sinds ik hier vier jaar geleden kwam wonen nog niet aangeraakt. Etc.) Maar het raarste was eigenlijk nog dat het me opeens geen bal meer kon schelen wat anderen van me vonden. Ik was gewoon ook in sociaal opzicht nogal ontremd: ik deed geregeld dingen die andere mensen echt heel onbehoorlijk vonden, zonder dat ik daar verder over nadacht of over inzat -- heel anders dan voor die tijd of nu: ik ben bepaald geen aangepaste grijze muis maar ik ben me wel bewust van het oordeel van anderen. Vrienden en familieleden werden er toen ook echt raar van, ze zeggen dat ze me nooit zo maf hebben gezien als toen. Dat het de enige periode is geweest dat ze het idee hadden niet echt contact met me te kunnen krijgen.
Ik weet dit is allemaal niet zo heel extreem. Ik werd niet psychotisch ofzo (al is mijn relatie destijds wel op dit gedrag vastgelopen). Toch vind ik het maar een vreemd en ook wel beangstigend idee dat ik dus misschien een hypomanie heb gehad. Ik vraag me nu oa af of dit betekent dat ik ook een verhoogde kans heb om bipolaire stoornis te ontwikkelen. Weliswaar mogen in DSM-IV hypomane episodes die werden veroorzaakt door middelengebruik niet 'meetellen' voor het vaststellen van een bipolaire stoornis, en ik heb voor of na die tijd dit maffe gedrag nooit vertoont, maar toch vind ik het een beetje eng.
Zijn hier nog meer mensen die vergelijkbare ervaringen hebben gehad door antidepressiva, of mensen kennen die dat hebben gehad? Enne, hoe ging dat verder, hoe is het nu etc?
(f)
vrijdag 16 januari 2009 om 11:52
Het klinkt wel (hypo)manisch ja... Maar natuurlijk kan er op afstand geen diagnose worden gesteld. Ik heb veel mensen gezien die deze verschijnselen kregen van anti-depressive, maar dat ging bij ze allemaal weer over na verlaging / stoppen. Je weet dan dat je daar gevoelig voor bent, maar een bipolaire stoornis is te kort door de bocht.
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
vrijdag 16 januari 2009 om 11:56
He VickyP, leuk zo'n snelle reactie! Diagnose zoek ik hier ook niet hoor. Maar het is fijn om te lezen dat dit wel meer voorkomt. Vraag me wel af of ik nu gevaar loop hetzelfde te gaan reageren op ritalin (en ik ben toch al niet zo enthousiast daarover, ook door mijn eerdere AD-ervaringen). En, nou ja, dus toch of ik nu echt uit moet gaan kijken of ik niet alsnog bipolair wordt, al ben ik dat nu dan niet.
vrijdag 16 januari 2009 om 14:43
Tsja ritalin is wel iets heel anders dan een anti-depressiva... Ik kan me wel voorstellen dat je wat huiverig bent. Is die ritalin je ook al echt voorgeschreven? Vind ik wel bijzonder namelijk, als de diagnostiek nog niet eens rond is! Ik denk ook niet dat je bipolair wordt daardoor, dat ben je al, of niet natuurlijk! Het is idd wel belangrijk dat soort signalen in de gaten te houden, maar volgens mij doe je dat al!
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
vrijdag 16 januari 2009 om 15:51
nee het is nog niet voorgeschreven, ik ben gewoon nogal benauwd dat ik opnieuw iets verkeerds voorgeschreven krijg. Vorige keer zijn mijn symptomen nl ook niet zo serieus genomen, niet door dokter maar ook niet door psych waar ik toen liep.
Dank voor geruststelling ik hou de vinger idd al aan de pols
Blijf benieuwd naar verhalen van meer (ervarings)deskundigen op dit gebied!
Dank voor geruststelling ik hou de vinger idd al aan de pols
Blijf benieuwd naar verhalen van meer (ervarings)deskundigen op dit gebied!
vrijdag 16 januari 2009 om 16:08
vrijdag 16 januari 2009 om 16:13
quote:suuz1981 schreef op 16 januari 2009 @ 16:08:
ik ben ook hypomaan geweest onder 60 mg seroxat, was heerlijk. maar toen ik moest stoppen werd ik zo suicidaal dat ik opgesloten moest worden. seroxat is een middel waarover veel negatieve dingen zijn beschreven, ik zou eerder kiezen voor een nieuwer middel als Cymbalta of Lexapro.
gr suuzKlopt!
ik ben ook hypomaan geweest onder 60 mg seroxat, was heerlijk. maar toen ik moest stoppen werd ik zo suicidaal dat ik opgesloten moest worden. seroxat is een middel waarover veel negatieve dingen zijn beschreven, ik zou eerder kiezen voor een nieuwer middel als Cymbalta of Lexapro.
gr suuzKlopt!
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
