
Hypochondrie
zondag 5 mei 2019 om 18:23
Hoi,
Ik heb al hypochondrie vanaf mijn 16de..ben nu 38.
Heb pas weer een traject gelopen en ben weer tot mijzelf gekomen.
Maar ik merk wederom dat de hypochondrie langzamerhand weer naar boven komt drijven..
Wij heeft de oplossing?
Een simpele cognitieve therapie is uiteindelijk niet de volledige oplossing geweest..
En het probleem is dat de meeste helemaal niet snappen met wat voor een gedachtes je rond loopt.
Mijn eigen vrouw kan ik niet eens goed benaderen hierover..
Elke keer als het weer zover is,krijg je horen pffff je hebt niks!!
Ik weet dat de oorzaak dieper ligt...alleen heb ik geen behoefte meer om weer een traject in te gaan.
Is er iemand van jullie die hier een oplossing heeft wat wellicht voor mij werkt.
Alvast bedankt voor jullie reacties
Ik heb al hypochondrie vanaf mijn 16de..ben nu 38.
Heb pas weer een traject gelopen en ben weer tot mijzelf gekomen.
Maar ik merk wederom dat de hypochondrie langzamerhand weer naar boven komt drijven..
Wij heeft de oplossing?
Een simpele cognitieve therapie is uiteindelijk niet de volledige oplossing geweest..
En het probleem is dat de meeste helemaal niet snappen met wat voor een gedachtes je rond loopt.
Mijn eigen vrouw kan ik niet eens goed benaderen hierover..
Elke keer als het weer zover is,krijg je horen pffff je hebt niks!!
Ik weet dat de oorzaak dieper ligt...alleen heb ik geen behoefte meer om weer een traject in te gaan.
Is er iemand van jullie die hier een oplossing heeft wat wellicht voor mij werkt.
Alvast bedankt voor jullie reacties

zondag 5 mei 2019 om 19:08
Je niet zo druk maken.
Wanneer je nog niet zo diep zit dat je therapie wil is het dus niet zo erg.
Je beseffen dat iedereen weleens een onverklaarbaar kwaaltjes heeft.
Minder naar je lichaam luisteren, investeren in afleiding.
Wat doe jij actief nog aan oefeningen uit je vorige therapie? Welke tips maak je nog op?
Wanneer je nog niet zo diep zit dat je therapie wil is het dus niet zo erg.
Je beseffen dat iedereen weleens een onverklaarbaar kwaaltjes heeft.
Minder naar je lichaam luisteren, investeren in afleiding.
Wat doe jij actief nog aan oefeningen uit je vorige therapie? Welke tips maak je nog op?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.


zondag 5 mei 2019 om 20:10
Herkenbaar... het ene jaar is het erger dan de andere... wanneer ik veel te doen heb, gaat het naar de achtergrond... ben gewoon erg bang dat het leven ophoudt.. geen controle er over te hebben...wil bij mijn geliefden blijven voor altijd... ik weet dat dat bij mij de reden is. Gewoon erg bang zijn. Durf ook juist niet naar een dokter...terwijl andere deze juist plat lopen
Schrijf gewoon van je af. Ook dat helpt.
Schrijf gewoon van je af. Ook dat helpt.

zondag 5 mei 2019 om 20:24
Zowel zusje als broertje waren hypochonders. Mijn zusje is er zelf doorheen gekomen, wel met een beetje hulp van maatschappelijk werk. Achteraf heeft ze zelf zoiets van "hoe heb ik dit al die jaren kunnen laten gebeuren? " Het is nu wel zo dat ze "echt" iets heeft, niet levensbedreigend maar wel dat ze hiervoor altijd medicatie zal moeten slikken. Van de pammetjes is ze al een paar jaar af.
Mijn broertje is een ander verhaal, hij is gaan drinken, veel drinken. Daardoor heeft hij er minder last van. Het gekke is dat hij dus absoluut niet gezond is, het gaat helemaal niet goed met hem, maar dat ziet hij dus niet door het vele alcoholgebruik. En hij gebruikt dus nog wel pammetjes, en dat vind ik doodeng in combinatie met alcohol.
Mijn vader was ook een hypochonder, het zit dus wel in de familie.
Mijn broertje is een ander verhaal, hij is gaan drinken, veel drinken. Daardoor heeft hij er minder last van. Het gekke is dat hij dus absoluut niet gezond is, het gaat helemaal niet goed met hem, maar dat ziet hij dus niet door het vele alcoholgebruik. En hij gebruikt dus nog wel pammetjes, en dat vind ik doodeng in combinatie met alcohol.
Mijn vader was ook een hypochonder, het zit dus wel in de familie.
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.

zondag 5 mei 2019 om 21:09
Precies. Dit heb ik gedaan. Mijn hypochondrie was inderdaad door een trauma ontstaan. Pas vijf jaar later ben ik EMDR gaan volgen, met succes. Ik ben er helemaal vanaf.Labrujajoder schreef: ↑05-05-2019 19:05Als een trauma ten grondslag ligt aan je hylochondrie, dan zou je EMDR kunnen proberen.
Het is bovendien geen jarenlang proces, dus de moeite waard om te onderzoeken of dit voor jou ook zou kunnen werken.
Sterkte.
Ik heb het trouwens, om de reden die jij ook noemt, to, nooit met iemand gedeeld. Pas vele jaren later. Zelfs mijn man wist weliswaar meer dan anderen, maar niet echt hoe ik worstelde. Dat zou ik achteraf anders hebben gedaan, dit was onnodig en eenzaam.

woensdag 8 mei 2019 om 13:46
Jufjoke; wat heerlijk dat je er vanaf bent! Ik heb zelf hypochondrie ontwikkeld na het hebben van paniekaanvallen. Dit begon tijdens een fietstest (waarbij ik een kapje op moest voor zuurstof meting) en ik begon te hyperventileren. Hierna kregen we uitleg (ik werkte toen in het ziekenhuis) over hartfilmpjes en wat er allemaal mis kon zijn waarbij ik me heel erg vreemd voelde.
Ik heb al tijden geen paniekaanvallen meer maar hiervan wel hypochondrie overgehouden.
Ik weet niet of je dit als een trauma kunt beschouwen..
Ik heb al tijden geen paniekaanvallen meer maar hiervan wel hypochondrie overgehouden.
Ik weet niet of je dit als een trauma kunt beschouwen..