Psyche
alle pijlers
Ik ben het waard!
maandag 1 februari 2010 om 11:32
Even een positief topic over mezelf.
Ik denk vaak erg negatief over mezelf, en als ik dan eenmaal begin dan ga ik maar door en door en door. Totdat ik er helemaal murw door geslagen ben, en er niks meer tegen kan doen. Dan gooi ik het allemaal weer van me af en blijft het onder het oppervlak sudderen. Maar ik wil er nu iets aan doen, dus maar eens bij de psych aangekaart.
Als ik rationeel denk dan weet ik wel dat het meeste wat ik denk niet waar is. Maar dan nog geloof ik niet dat ik iets waard ben of waarom mensen iets in mij zien. Maar wat als ik daar wel in zou geloven? Dan zou het extra pijn doen als mensen me in de steek laten: het is dus een beschermlaag.
Eigenlijk weet ik wel dat ik waardevol ben, maar ik durf het maar moeilijk toe te geven. Dat zou namelijk inhouden dat ik eigenlijk gewoon net als iedereen ben, en niet meer iemand met een probleem. Na 25 jaar zou ik dus gewoon zijn. En dat is best wel eng, maar ook best wel fijn. Ik ben het allemaal wel waard.
Ik snap dus nu eindelijk waarom mijn vrienden graag bij me zijn en waarom mijn vriend van me houd.
Waarom dit topic? Omdat ik me ontzettend goed voel! Ik voel me langer, en groter in mijn hoofd, in mijn hart en ik voel me lichter. Het voelt als een grote zucht van opluchting. Het voelt nieuw, fris en als een compleet nieuw begin. Ik voel me in wezen anders.
Ik hoop dat jullie er iets van snappen, maar ik vond het wel een topic waard Bij deze dan ook een nieuw motto.
Ik denk vaak erg negatief over mezelf, en als ik dan eenmaal begin dan ga ik maar door en door en door. Totdat ik er helemaal murw door geslagen ben, en er niks meer tegen kan doen. Dan gooi ik het allemaal weer van me af en blijft het onder het oppervlak sudderen. Maar ik wil er nu iets aan doen, dus maar eens bij de psych aangekaart.
Als ik rationeel denk dan weet ik wel dat het meeste wat ik denk niet waar is. Maar dan nog geloof ik niet dat ik iets waard ben of waarom mensen iets in mij zien. Maar wat als ik daar wel in zou geloven? Dan zou het extra pijn doen als mensen me in de steek laten: het is dus een beschermlaag.
Eigenlijk weet ik wel dat ik waardevol ben, maar ik durf het maar moeilijk toe te geven. Dat zou namelijk inhouden dat ik eigenlijk gewoon net als iedereen ben, en niet meer iemand met een probleem. Na 25 jaar zou ik dus gewoon zijn. En dat is best wel eng, maar ook best wel fijn. Ik ben het allemaal wel waard.
Ik snap dus nu eindelijk waarom mijn vrienden graag bij me zijn en waarom mijn vriend van me houd.
Waarom dit topic? Omdat ik me ontzettend goed voel! Ik voel me langer, en groter in mijn hoofd, in mijn hart en ik voel me lichter. Het voelt als een grote zucht van opluchting. Het voelt nieuw, fris en als een compleet nieuw begin. Ik voel me in wezen anders.
Ik hoop dat jullie er iets van snappen, maar ik vond het wel een topic waard Bij deze dan ook een nieuw motto.
maandag 1 februari 2010 om 11:51
Wat heerlijk om te lezen. Zo'n mooi positief verhaal, wees heel trots op jezelf dat je dit bereikt hebt. Gefeliciteerd met de nieuwe Tinkeldel! En je nieuwe motto, leuk
En dat wennen gaat vanzelf, hoef je heel weinig voor te doen. In je zelf blijven geloven. Ik heb hier ook heel lang last van gehad en nu ben ik ook om. Ik wéét dat ik leuk lief en aardig ben! En ik geloof mezelf haha.
En dat wennen gaat vanzelf, hoef je heel weinig voor te doen. In je zelf blijven geloven. Ik heb hier ook heel lang last van gehad en nu ben ik ook om. Ik wéét dat ik leuk lief en aardig ben! En ik geloof mezelf haha.
maandag 1 februari 2010 om 17:38
quote:missspanje schreef op 01 februari 2010 @ 14:04:
Ik snap het niet zo goed. Wel dat je je nu goed voelt, en dat is super!! Maar hoe heb je dit bereikt? Gewoon helemaal zelf of met hulp en zo jah, met wat voor hulp?Hier is 2 jaar aan groepstherapie en dagbehandeling aan vooraf gegaan. Ben hier samen met mijn psych uit gekomen. Dus werd wel tijd
Ik snap het niet zo goed. Wel dat je je nu goed voelt, en dat is super!! Maar hoe heb je dit bereikt? Gewoon helemaal zelf of met hulp en zo jah, met wat voor hulp?Hier is 2 jaar aan groepstherapie en dagbehandeling aan vooraf gegaan. Ben hier samen met mijn psych uit gekomen. Dus werd wel tijd
