Psyche
alle pijlers
Ik ben zo teleurgesteld in de mensen om me heen
woensdag 4 januari 2023 om 21:48
Beetje dramatische topictitel en wellicht denk ik er morgen heel erg anders over, maar ik heb nu even behoefte om van me af te praten. Ik heb nog niet zo lang geleden best wel slecht nieuws gehad, namelijk dat ik kanker heb en ik moet over een paar dagen geopereerd worden. En hoe dichterbij de operatie komt, hoe meer ik teleurgesteld raak in de mensen om me heen.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik van hen verwacht had, weet zelfs niet eens precies wat ik van hen nodig heb, maar wat ik wel weet is dat het dit niet is. Ik vind iedereen om me heen zo laconiek, zo business as usual, terwijl bij mij van binnen de hele tijd een storm raast. Als het goed is ga ik niet dood, dat is in ieder geval niet de verwachting, maar ik heb zelf wel steeds dat gevoel en hoewel ik dat ook gewoon uitspreek lijkt iedereen daar een beetje overheen te walsen. En zelfs als ik niet doodga vind ik het gewoon zo kut allemaal. Ik heb de hele tijd zo'n stem in mijn hoofd die maar blijft gillen dat ik kanker heb en dat klopt gewoon niet. En nee, het is niet terminaal en mijn prognoses zijn hartstikke prima volgens mij maar dat betekent toch niet dat mijn naasten hoeven te doen alsof het om een ingegroeide teennagel gaat? Dat gevoel geven ze me wel, waardoor ik me ook nog eens een soort dramaqueen voel omdat ik er dus van binnen echt helemaal kapot van ben.
Nou ja, ik weet ook niet zo goed wat ik met dit topic wil. Of eigenlijk weet ik het wel. Ik wil gewoon dat iemand even met me meehuilt dat het zo kut is allemaal en dat de mensen om me heen stom zijn dat ze dat niet zelf kunnen bedenken.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik van hen verwacht had, weet zelfs niet eens precies wat ik van hen nodig heb, maar wat ik wel weet is dat het dit niet is. Ik vind iedereen om me heen zo laconiek, zo business as usual, terwijl bij mij van binnen de hele tijd een storm raast. Als het goed is ga ik niet dood, dat is in ieder geval niet de verwachting, maar ik heb zelf wel steeds dat gevoel en hoewel ik dat ook gewoon uitspreek lijkt iedereen daar een beetje overheen te walsen. En zelfs als ik niet doodga vind ik het gewoon zo kut allemaal. Ik heb de hele tijd zo'n stem in mijn hoofd die maar blijft gillen dat ik kanker heb en dat klopt gewoon niet. En nee, het is niet terminaal en mijn prognoses zijn hartstikke prima volgens mij maar dat betekent toch niet dat mijn naasten hoeven te doen alsof het om een ingegroeide teennagel gaat? Dat gevoel geven ze me wel, waardoor ik me ook nog eens een soort dramaqueen voel omdat ik er dus van binnen echt helemaal kapot van ben.
Nou ja, ik weet ook niet zo goed wat ik met dit topic wil. Of eigenlijk weet ik het wel. Ik wil gewoon dat iemand even met me meehuilt dat het zo kut is allemaal en dat de mensen om me heen stom zijn dat ze dat niet zelf kunnen bedenken.
Am Yisrael Chai!
woensdag 4 januari 2023 om 23:34
Ja, doe dat!fashionvictim schreef: ↑04-01-2023 23:28
Zullen we dit topic dan maar tot help-fash-haar-kankeroperatie-door-topic bombarderen? Zou ik fijn vinden in ieder geval.
Ik wil je in elk geval even heel veel sterkte wensen voor komende tijd, het is ronduit klote als de lieve mensen in je omgeving het af laten weten en het afdoen als een bagatel.
En nu ik je toch "spreek", ik wil je ook even bedanken voor het topic waar je laatst actief in hebt meegeschreven, het zwart-wit topic. Je hebt door je uitleg mijn visie enorm verbreed en ik ben echt anders gaan kijken naar het desbetreffende onderwerp. Ik kaart het onderwerp nu regelmatig aan met mensen in mijn omgeving en hoop op die manier bewustwording te kweken, net als jij deed in het topic.
Dat wilde ik nog even tegen je zeggen!
...
woensdag 4 januari 2023 om 23:35
Lieve FV,
Voor jou een dikke knuffel en vooral heel veel liefs.
Ik heb ook een ervaring zoals dat van jou. Wel merkte ik dat verschillende mensen in hun tijd me wel een hart onder de riem staken. Kaartje of een bon van thuisbezorgd. Van mijn directe familie had ik meer verwacht. Al kwamen ze op de dag van diagnose wel allemaal samen in ons huis. Van sommige vrienden hoorde ik niks. Ik heb uiteindelijk een groepsapp gemaakt waarin ik updates schreef waar alleen ik kon appen. Dat zorgde wel voor meer communicatie naar mij.
Ik hoop dat de operatie voorspoedig verloopt en je snel hersteld. Het is enorm onrustig als je gezondheid op het spel staat en je in het begin staat van je behandeling/traject. Het maakt mij onzeker en gespannen en dan was mijn dochter degene die ziek was. Slapeloze nachten. Bezorgd zijn. Verdrietig. Eenzaam. De goede prognose hield me op de been.
Hierboven schreef iemand dat kanker steeds vaker voor komt en dat mensen er minder zwaarte aan geven. Dat heb ik ook zo ervaren. Iedereen druk met zijn leven. Terwijl de mijne stilstaat en alles in teken van beter worden staat. Al ben ik blij dat ik gestopt ben met werken om te zorgen.
Virtuele bos bloemen voor jou en heel veel kaartjes
Voor jou een dikke knuffel en vooral heel veel liefs.
Ik heb ook een ervaring zoals dat van jou. Wel merkte ik dat verschillende mensen in hun tijd me wel een hart onder de riem staken. Kaartje of een bon van thuisbezorgd. Van mijn directe familie had ik meer verwacht. Al kwamen ze op de dag van diagnose wel allemaal samen in ons huis. Van sommige vrienden hoorde ik niks. Ik heb uiteindelijk een groepsapp gemaakt waarin ik updates schreef waar alleen ik kon appen. Dat zorgde wel voor meer communicatie naar mij.
Ik hoop dat de operatie voorspoedig verloopt en je snel hersteld. Het is enorm onrustig als je gezondheid op het spel staat en je in het begin staat van je behandeling/traject. Het maakt mij onzeker en gespannen en dan was mijn dochter degene die ziek was. Slapeloze nachten. Bezorgd zijn. Verdrietig. Eenzaam. De goede prognose hield me op de been.
Hierboven schreef iemand dat kanker steeds vaker voor komt en dat mensen er minder zwaarte aan geven. Dat heb ik ook zo ervaren. Iedereen druk met zijn leven. Terwijl de mijne stilstaat en alles in teken van beter worden staat. Al ben ik blij dat ik gestopt ben met werken om te zorgen.
Virtuele bos bloemen voor jou en heel veel kaartjes
woensdag 4 januari 2023 om 23:37
Wat verdrietig om te lezen dat je je zo eenzaam voelt. Ik vind het sowieso al heel jammer eigenlijk hoe mensen vooral met zichzelf bezig zijn, maar zou in zo'n situatie ook wel wat meer verwachten...
Ik heb door je inbreng in andere topics ook het beeld van jou als sterke/wijze vrouw. Dat staat op zich los hiervan maar wilde ik toch even gezegd hebben.
Ik heb inhoudelijk weinig toe te voegen op de rest dus, maar omdat je aangeeft het fijn te vinden om knuffels te krijgen, stuur ik bij dezen heel veel knuffels jouw kant op.
Ik heb door je inbreng in andere topics ook het beeld van jou als sterke/wijze vrouw. Dat staat op zich los hiervan maar wilde ik toch even gezegd hebben.
Ik heb inhoudelijk weinig toe te voegen op de rest dus, maar omdat je aangeeft het fijn te vinden om knuffels te krijgen, stuur ik bij dezen heel veel knuffels jouw kant op.
woensdag 4 januari 2023 om 23:38
Jawel.fashionvictim schreef: ↑04-01-2023 23:36Ah, dank je wel Roos. Mocht ik nou toch doodgaan heb ik in ieder geval dat nog bereikt!
(Nee, hoor, geintje. Ik. Ga. Niet. Dood.)
Als een achtennegentigjarig besje zonder tand in je mond met een glimlach in je slaap.....
...
woensdag 4 januari 2023 om 23:41
Klinkt echt als een héélheel goed plan! En je cravings naar alcohol en peuken herken ik maar al te goed.fashionvictim schreef: ↑04-01-2023 23:31Ik ontdekte net jouw topic. Meid, wat een kutzooi bij jou ook. Zullen we anders gewoon even heel hard een potje janken totdat we zo hard janken dat we ervan in de lach schieten? Lief dat je met al je eigen sores het op kunt brengen om mij een hart onder de riem te steken. En right back at ya.
Ik heb mijn mooie nieuwe roze kitchenaid mixer nog steeds niet kunnen gebruiken, maar daar wordt binnenkort toch mooi spacecake mee gemaakt. Iets met yolo.
En ik schrijf en klaag graag mee in je topic als dat mag!
woensdag 4 januari 2023 om 23:52
Dacht ik ook aan. Soms moet je mensen ook een beetje 'opvoeden'.
En mensen vinden het vaak heel fijn een concrete opdracht te krijgen.
Sterkte . Het is zeker niet niks!
woensdag 4 januari 2023 om 23:58
Ik had het laatst andersom. Ik kreeg van mijn liefste nimmer agressieve vriendin letterlijk een klap.dianaf schreef: ↑04-01-2023 22:58Ja, dit heb ik in praktijk meegemaakt. Een goede vriendin van mij had bepaalde klachten die ook kanker konden betekenen. Ik was geloof ik de enige die zei dat het gewoon hartstikke kut was. De rest ging in de modus van: oh, ja, nou die vorm is zelden ernstig en het is hoogstens één operatie en het komt vast goed blablabla. Echt mijn bek viel open.
Hoezo kun je je niet inleven? Zoiets is toch hartstikke eng? Ook al is het waarschijnlijk goed te behandelen? Het is wel een onderzoek, operatie, de spanningen of alles wel goed is (gegaan)?!
FV,
Ik vertelde nogal casual dat ik een knobbeltje had gehad vorig jaar en dat het na zo'n dag lang multidisciplinair onderzoek niks bleek te zijn.
Of ik dat soort dingen nooit meer niet wilde vertellen.
Vind ik best een redelijk reactie, eigenlijk.
De reacties die jij beschrijft vind ik inderdaad niet echt sympathiek.
woensdag 4 januari 2023 om 23:59
We hebben maandag controle. Ze is in remissie en alles ziet er goed uit. Behandeling is goed aangeslagen. Pittig traject waarin je word geleefd vooral zij. Als in lange dagen in het ziekenhuis en veel wachten. Uur heen rijden en terug. Ziek zwak en misselijk zijn. Weinig kunnen wel willen.fashionvictim schreef: ↑04-01-2023 23:40Summeriscoming,
Dank je wel voor je bericht. Hoe is het afgelopen met je dochter?
Ik zie de toekomst positief tegemoet. Al is het ook een klein beetje spannend wanneer er een controle komt.
Zij is blij dat alles weer goed gaat zoals fulltime naar school en bijbaantje en buiten huis afspreken niet meer thuis op bed/ bank liggen en niks kunnen van vermoeidheid en pijn.
We hebben een betere band gekregen op nieuwe levels en dat koester ik. Ik kan niemand wat kwalijk nemen in interesse die ik wel had verwacht maar dat maakte de “strijd” wel pijnlijk. Ik had meer steun nodig dan ik kreeg en mijn dochter ook. Daarom deed ik nog meer me best voor haar.
Haar prognose was goed. Wel 4 chemo’s, een hickmanlijn en sonde in die tijd. Meerdere keren onder narcose in 1 maand voor de biopt en de lijn.
In het ziekenhuis hebben we zoveel ouders met kinderen ontmoet met zoveel verschillende verhalen en uitkomsten dat relativeerde wel. Nu is ze in een traject met doe een wens.
Samen hebben we een keer zelfgemaakte wensflesjes (met steentjes en een boodschap op briefje) op verschillende plekken verstopt in het ziekenhuis en getrakteerd toen de laatste chemo een feit was. Zo maakte we het samen leuk. Samen eten in het ziekenhuis. Zij die een kindje troost die niet wil en spelletje doet. Ik zag haar groeien tijdens de behandeling. Een groei die ik bewonderde zij op haar zwakst en tegelijkertijd ook op haar sterkst.
Wat mij steeds werd gezegd kanker is kanker er is geen verschil in gradatie of soort. Ze zijn allemaal gelijk en even erg naar en kut.
donderdag 5 januari 2023 om 00:03
Och, FV wat vreselijk ruk. Je ziekte en je omgeving.
Ik weet nog dat je moeder doodging, zelfs de topictitel nog en hoe dat allemaal is gegaan. Kan me voorstellen hoe angstig dat allemaal is.
Ik moet nog 7 jaar en dan heb ik mijn moeder in jaren overleefd. Vind ik ook doodeng.
Je zit dus echt in de regelmodus. Kun je er helemaal niet bij hebben. Inderdaad fokking stom dat niemand dat van je overneemt. Dat zuigt. En: ‘ik kook niet’. What the fuck.
Schrijf alles lekker van je af hier, wij zijn er wel.
Ik weet nog dat je moeder doodging, zelfs de topictitel nog en hoe dat allemaal is gegaan. Kan me voorstellen hoe angstig dat allemaal is.
Ik moet nog 7 jaar en dan heb ik mijn moeder in jaren overleefd. Vind ik ook doodeng.
Je zit dus echt in de regelmodus. Kun je er helemaal niet bij hebben. Inderdaad fokking stom dat niemand dat van je overneemt. Dat zuigt. En: ‘ik kook niet’. What the fuck.
Schrijf alles lekker van je af hier, wij zijn er wel.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 5 januari 2023 om 00:06
Oh FV, wat een nieuws! Ik dacht dat het om iets onschuldigs ging, toen je tips voor een pyjama vroeg.
Ik heb de meeste reacties nog niet gelezen, wou graag snel reageren.
Wat zal je geschrokken zijn, al helemaal als alleenstaande moeder.
Ik heb gelukkig nooit meegemaakt wat jij nu hebt, maar ik merk wel dat mijn naasten ook zo "ogenschijnlijk onverschillig" reageerden toen ik laatst ook allerlei onderzoeken moest laten doen. Zij doen dit net om mij niet nog meer ongerust te maken. Ook al geef ik bijvoorbeeld bij mijn partner aan dat ik graag wat medeleven zou krijgen, hij begrijpt dat niet.
Maar ik kan je gevoel dus heel goed begrijpen!
Héél veel sterkte!
Ik heb de meeste reacties nog niet gelezen, wou graag snel reageren.
Wat zal je geschrokken zijn, al helemaal als alleenstaande moeder.
Ik heb gelukkig nooit meegemaakt wat jij nu hebt, maar ik merk wel dat mijn naasten ook zo "ogenschijnlijk onverschillig" reageerden toen ik laatst ook allerlei onderzoeken moest laten doen. Zij doen dit net om mij niet nog meer ongerust te maken. Ook al geef ik bijvoorbeeld bij mijn partner aan dat ik graag wat medeleven zou krijgen, hij begrijpt dat niet.
Maar ik kan je gevoel dus heel goed begrijpen!
Héél veel sterkte!
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
donderdag 5 januari 2023 om 00:14
donderdag 5 januari 2023 om 00:16
Fashion, wat een rotnieuws en wat lastig met de omgeving en ondanks de goede prognose, is een kanker diagnose mega heftig (ervaring mee binnen de familie). Reageer morgen even uitgebreid (en als ik het topic wat beter gelezen heb) maar voor nu gewoon even een . Liefs, Baggal
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 5 januari 2023 om 00:35
Wat ontzettend verdrietig, FV.
Je krijgt me nogal niet een enorme dreun die dan nog eens behoorlijk nagalmt.
En wat men hier zei: mensen vinden het moeilijk om er mee om te gaan, maar dan zeg je maar gewoon dat je het zwaar kut, klote of een ander lelijk woord vindt. Het hoeft geen hoogdravende tekst te zijn.
Een appje of mailtje of van mijn part via FB of IG 'ik denk vandaag aan je'.
Maar het laconieke, dat doet inderdaad pijn. Ook als het schijnlaconiek is omdat ze niet weten wat ze moeten doen of zeggen.
Fijn dat de buren inspringen voor koken en dochter. Dat geeft rust.
Dikke
Je krijgt me nogal niet een enorme dreun die dan nog eens behoorlijk nagalmt.
En wat men hier zei: mensen vinden het moeilijk om er mee om te gaan, maar dan zeg je maar gewoon dat je het zwaar kut, klote of een ander lelijk woord vindt. Het hoeft geen hoogdravende tekst te zijn.
Een appje of mailtje of van mijn part via FB of IG 'ik denk vandaag aan je'.
Maar het laconieke, dat doet inderdaad pijn. Ook als het schijnlaconiek is omdat ze niet weten wat ze moeten doen of zeggen.
Fijn dat de buren inspringen voor koken en dochter. Dat geeft rust.
Dikke
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 5 januari 2023 om 00:41
Oh FV, wat een klote nieuws! Fijn dat het op tijd ontdekt is en dat je hopelijk nog heel lang onder ons blijft, maar dat maakt het natuurlijk niet tot een kleinigheid. En dan ook nog de angst mbt je moeder erbij. Ik vind het heel rot voor je dat je geen goede vrienden hebt met wie je dit nu kan delen. Fijn dat het forum een beetje verlichting geeft.
Over je topictitel: dat snap ik heel goed, uit eigen ervaring. En dan ging het bij ons nog niet eens om iets levensbedreigends maar wel een operatie met een behoorlijke impact de eerste paar weken waarbij kort bezoek en afleiding heel erg gewenst was. Nou, dat bleef dus ook uit. Wij kregen dan wel weer ladingen eten, maar ik kan prima koken en we hadden helemaal geen zin in andermans voedsel. Mijn man moest alleen een paar keer per dag even kort iemand kunnen zien zodat hij niet zo op de pijn gefocust was. En ik heb dat echt heel duidelijk verwoord en gevraagd, en op social media regende het van "laat het weten als ik iets kan doen", maar er kwam dus niemand langs. Dus ja, ik ben ook wel teleurgesteld in onze familie en vrienden.
Van een goede vriendin met kanker hoorde ik overigens dezelfde ervaring. Mensen vinden het heel leuk om te zeggen dat ze willen helpen maar als het er op aankomt hebben de meesten opeens geen tijd. Van dezelfde vriendin ook geleerd dat je als buitenstaander directer moet vragen "Waar kan ik je nu mee helpen, wat heb je nodig", en als 'patient' om directer te zijn met concrete opdrachten (vuilnis buitenzetten, eten komen koken, wasdraaien, etc).
Heel veel sterkte en kom hier maar lekker afreageren!
Over je topictitel: dat snap ik heel goed, uit eigen ervaring. En dan ging het bij ons nog niet eens om iets levensbedreigends maar wel een operatie met een behoorlijke impact de eerste paar weken waarbij kort bezoek en afleiding heel erg gewenst was. Nou, dat bleef dus ook uit. Wij kregen dan wel weer ladingen eten, maar ik kan prima koken en we hadden helemaal geen zin in andermans voedsel. Mijn man moest alleen een paar keer per dag even kort iemand kunnen zien zodat hij niet zo op de pijn gefocust was. En ik heb dat echt heel duidelijk verwoord en gevraagd, en op social media regende het van "laat het weten als ik iets kan doen", maar er kwam dus niemand langs. Dus ja, ik ben ook wel teleurgesteld in onze familie en vrienden.
Van een goede vriendin met kanker hoorde ik overigens dezelfde ervaring. Mensen vinden het heel leuk om te zeggen dat ze willen helpen maar als het er op aankomt hebben de meesten opeens geen tijd. Van dezelfde vriendin ook geleerd dat je als buitenstaander directer moet vragen "Waar kan ik je nu mee helpen, wat heb je nodig", en als 'patient' om directer te zijn met concrete opdrachten (vuilnis buitenzetten, eten komen koken, wasdraaien, etc).
Heel veel sterkte en kom hier maar lekker afreageren!
donderdag 5 januari 2023 om 00:48
He getver FV wat een rotnieuws. Natuurlijk ben je dan verdrietig en bang, het is toch ook eng, zelfs als de vooruitzichten goed zijn.
Ik vind sowieso dat je van familie en vrienden empathie en steun mag verwachten. Dat hoeft heus niet perfect want het is ook best lastig, maar ik vind je teleurstelling totaal niet onredelijk.
Erom moeten vragen legt het juist weer bij jou neer, dat voelt gewoon oneerlijk.
Sterkte! Eén dag tegelijk.
Ik vind sowieso dat je van familie en vrienden empathie en steun mag verwachten. Dat hoeft heus niet perfect want het is ook best lastig, maar ik vind je teleurstelling totaal niet onredelijk.
Erom moeten vragen legt het juist weer bij jou neer, dat voelt gewoon oneerlijk.
Sterkte! Eén dag tegelijk.
What a nuanced anxiety
donderdag 5 januari 2023 om 03:28
fashionvictim schreef: ↑04-01-2023 22:46Ik ben ook gewoon zo bang. Ik ben nu op een jaar na even oud als mijn moeder geworden is en zij is ook in deze tijd van het jaar overleden. Ik heb natuurlijk al sinds zij dood is een soort zwaard van Damocles boven mijn hoofd hangen en het voelt nu heel erg alsof al die angsten tegelijk uitkomen.
Terwijl het waarschijnlijk, hopelijk, juist omgekeerd is. Want het is bij mij ontdekt doordat men vanwege de jonge dood van mijn moeder vaak "voor de zekerheid" toch even een scan maakt. En daardoor is mijn kanker nu dus ontdekt. Voordat het is uitgezaaid. En mijn vorm van kanker is als het uitzaait eigenlijk altijd terminaal. Dus met mijn hersenen weet ik dat het juist een geluk is dat het gevonden is. Maar mijn emoties denken 'zie je wel, ik ga net als mama dood'.
Aaahw, dit kan ik me zo goed voorstellen.... nog 7 jaar, dan ben ik net zo oud als mijn moeder geworden is.
Mijn zus haalt die leeftijd over dik 2 jaar.
Vinden we ook allebei raar en eng.
En onze moeder is ook overleden aan kanker, veel te jong. Kloteziekte.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in