Psyche
alle pijlers
Ik ben zo vaak verdrietig. Heb zo vaak paniek
zondag 10 oktober 2021 om 12:30
Ik ben zo vaak verdrietig omdat ik:
-Mij alleen voel
-Mij niet geliefd voel
-Mij niet mooi voel
Ik heb ook paniekaanvallen. En ben wantrouwend door alle vreemdgangers die ik tegen het lijf ben gelopen
Mijn leven heeft het bovenstaande gevormd en ik ben in therapie. Ik kan bijna niet zonder de pschyotherapeut leven.
Ik zit dagelijks jankend achter mijn laptop en ga zo min mogelijk naar kantoor.
Ik baal er zo van dat de liefde maar niet lukt in het leven. Dat mijn vriendinnen mij achterlaten nu zij een relatie hebben. Mijn vader spreek ik niet. Moet moeder en ik gaan heel moeizaam.
Wat heeft het leven nog voor nut zo?
Ik ben niet van plan om op te geven, maar dit wordt op deze manier wel een ellendige rit tot de dood.
-Mij alleen voel
-Mij niet geliefd voel
-Mij niet mooi voel
Ik heb ook paniekaanvallen. En ben wantrouwend door alle vreemdgangers die ik tegen het lijf ben gelopen
Mijn leven heeft het bovenstaande gevormd en ik ben in therapie. Ik kan bijna niet zonder de pschyotherapeut leven.
Ik zit dagelijks jankend achter mijn laptop en ga zo min mogelijk naar kantoor.
Ik baal er zo van dat de liefde maar niet lukt in het leven. Dat mijn vriendinnen mij achterlaten nu zij een relatie hebben. Mijn vader spreek ik niet. Moet moeder en ik gaan heel moeizaam.
Wat heeft het leven nog voor nut zo?
Ik ben niet van plan om op te geven, maar dit wordt op deze manier wel een ellendige rit tot de dood.
zondag 10 oktober 2021 om 13:18
Ik vind het vervelend voor je. Maar probeer het alleen zijn te leren zien als al één. Dat is meer dan nul. Je eigen leven is veel waard. Je moet leren genieten van andere zaken dan van mensen (lezen, kijken, luisteren, dieren, natuur, kunst, sport, hobbies) en er balans in zien te krijgen.
Nu is je focus erg gericht op anderen. Dan blijf je afhankelijk van hun aandacht en liefde. Nu pleit ik echt niet voor een einzelgänger bestaan (ik ken de waarde van menselijk contact en de liefde) maar je maakt jezelf enkel verdrietiger door hieraan te blijven denken. Ga er opuit als je menselijk contact wil. Ze komen niet zomaar naar je toe. En ja, je zult nog vaak de dekstel op je neus krijgen, maar bekijk het positief. Je krijgt steeds meer mensenkennis, inzicht in relaties en je krijgt ook nog eens een sterker incasseringsvermogen.
Nu is je focus erg gericht op anderen. Dan blijf je afhankelijk van hun aandacht en liefde. Nu pleit ik echt niet voor een einzelgänger bestaan (ik ken de waarde van menselijk contact en de liefde) maar je maakt jezelf enkel verdrietiger door hieraan te blijven denken. Ga er opuit als je menselijk contact wil. Ze komen niet zomaar naar je toe. En ja, je zult nog vaak de dekstel op je neus krijgen, maar bekijk het positief. Je krijgt steeds meer mensenkennis, inzicht in relaties en je krijgt ook nog eens een sterker incasseringsvermogen.
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
zondag 10 oktober 2021 om 14:09
+1Housemus schreef: ↑10-10-2021 13:18Ik vind het vervelend voor je. Maar probeer het alleen zijn te leren zien als al één. Dat is meer dan nul. Je eigen leven is veel waard. Je moet leren genieten van andere zaken dan van mensen (lezen, kijken, luisteren, dieren, natuur, kunst, sport, hobbies) en er balans in zien te krijgen.
Nu is je focus erg gericht op anderen. Dan blijf je afhankelijk van hun aandacht en liefde. Nu pleit ik echt niet voor een einzelgänger bestaan (ik ken de waarde van menselijk contact en de liefde) maar je maakt jezelf enkel verdrietiger door hieraan te blijven denken. Ga er opuit als je menselijk contact wil. Ze komen niet zomaar naar je toe. En ja, je zult nog vaak de dekstel op je neus krijgen, maar bekijk het positief. Je krijgt steeds meer mensenkennis, inzicht in relaties en je krijgt ook nog eens een sterker incasseringsvermogen.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zondag 10 oktober 2021 om 16:32
Ik zou juist wat meer naar kantoor gaan. Afleiding is namelijk goed, en kan ervoor zorgen dat er minder ruimte is in je hoofd voor je eigen problemen en gedachten.
Of ga in de bibliotheek werken ofzo. Maar kom je huis uit.
Ik zeg dit echt uit ervaring: in je huis blijven zitten lost niets op. Ga een middag naar kantoor of naar de bieb en werk daar. Onderweg naar huis haal je wat lekkers voor het avondeten, en thuis ga je dat rustig klaarmaken met een luisterboek of Podcast aan. Dan ga je lekker voor de tv zitten, kiest een leuk programma uit of een leuke film of serie, en dat kijk je terwijl je je eten opeet. Knap je echt veel meer van op dan van eindeloos thuis zitten huilen.
Of maak iedere dag een wandeling, haal onderweg wat ingrediënten voor een lekkere lunch/avondmaaltijd/bakproject en ga dat maken. Een beetje zelfliefde en wat beweging ondersteunen je therapie.
Of ga in de bibliotheek werken ofzo. Maar kom je huis uit.
Ik zeg dit echt uit ervaring: in je huis blijven zitten lost niets op. Ga een middag naar kantoor of naar de bieb en werk daar. Onderweg naar huis haal je wat lekkers voor het avondeten, en thuis ga je dat rustig klaarmaken met een luisterboek of Podcast aan. Dan ga je lekker voor de tv zitten, kiest een leuk programma uit of een leuke film of serie, en dat kijk je terwijl je je eten opeet. Knap je echt veel meer van op dan van eindeloos thuis zitten huilen.
Of maak iedere dag een wandeling, haal onderweg wat ingrediënten voor een lekkere lunch/avondmaaltijd/bakproject en ga dat maken. Een beetje zelfliefde en wat beweging ondersteunen je therapie.
maandag 18 oktober 2021 om 13:04
Ik zou hiermee naar de huisarts gaan.
Dat je ondanks (al lange tijd) hulp hebt jij je toch nog zo slecht voelt klinkt niet goed.
Wellicht moet er toch andere hulp komen of bijvoorbeeld medicatie.
Mijn ervaring is dat je dit echt via je huisarts op moet pakken.
Je huisarts kijkt breder en is er volledig voor jou.
Bij een doorverwezen zorgverlener gaat dit, naar mijn ervaring, nog welleens fout.
Je huisarts is en blijft jou vertrouwenspersoon, ook als je al doorverwezen bent.
Vraag een dubbel concult aan ivm psychische klachten.
Echt doen hoor. Huisarts is daarvoor.
Dat je ondanks (al lange tijd) hulp hebt jij je toch nog zo slecht voelt klinkt niet goed.
Wellicht moet er toch andere hulp komen of bijvoorbeeld medicatie.
Mijn ervaring is dat je dit echt via je huisarts op moet pakken.
Je huisarts kijkt breder en is er volledig voor jou.
Bij een doorverwezen zorgverlener gaat dit, naar mijn ervaring, nog welleens fout.
Je huisarts is en blijft jou vertrouwenspersoon, ook als je al doorverwezen bent.
Vraag een dubbel concult aan ivm psychische klachten.
Echt doen hoor. Huisarts is daarvoor.
