Ik blijf vastlopen

Wanneer ga je eens echt rust nemen? Wat je zelf al voorstelt lijkt me eerlijk gezegd prima. Oh en een mogelijk verslaafde of vreemdgaande partner zou mij niet een gevoel van 'rust' kunnen geven.

amsterdammeisje schreef: ↑

03-08-2018 21:26

Ik weet niet zo goed hoe ik dat doe... Dat heb ik denk ik van mijn ouders, die zijn altijd bezig en halen rust uit hobby’s. Maar zelfs op dat gebied weet ik niet wat ik wil. Wat vind ik nou echt leuk... Ik hoop dus dat hockey me weer energie gaat geven met een leuke club meiden.

De stappen die je gaat zetten lijken me al heel goed, daar ga je vast een eind mee komen. Misschien ook rustig rondkijken naar een baan die raakvlakken heeft met de opleiding die je hebt gedaan. Ooit vond je het een goed idee om de opleiding te doen dus dan zullen er wel leuke kanten aan zitten (toch?) Daarnaast kan dit je helpen om een 'normaal' ritme te krijgen.
Je kunt geen verkeerde keuzes maken als je je keuzes aan jezelf kunt verantwoorden. Zolang je je geluk niet van een ander/anderen af laat hangen in iedergeval.

Nou ja, eigenlijk wat je zelf in je laatste twee alinea's zegt dus. Ik zie niet zo wat nu het punt is waar je altijd maar weer op vastloopt (je bent 22 en een keer (tijdelijk) met je opleiding gestopt).

Weer naar school gaan zal je ritme geven, en die relatie lijkt me zonde van je tijd. Verder ben je gewoon een leven aan het inrichten. Misschien dat je alleen wat koudwatervrees hebt omdat je denkt dat het nu voor altijd zo moet blijven? Misschien dat het je geruststelt te weten dat dat niet hoeft. Je kunt nu iets gaan doen, en over 5 of 10 jaar weer iets anders gaan doen.

Ik heb echt weinig tot nul verstand van psychische 'aandoeningen', gelukkig ga je al naar een psychiater om daar mee aan de slag te gaan.

Maar waarom moet je op je 22e weten wat je wilt? Ik zou denken, doe gewoon wat lekker voelt. De horeca was het niet voor je maar hockey wel. Nou prima, dan ga je op hockey, dat is toch een goede keuze? Zoek een opleiding waar je lol in beleeft of waarvan je denkt dat je er werk mee kan doen dat je leuk vindt. Dat is (voor mijn gevoel) iets anders dan per se weten wat je wilt...

Maar ik zit denk ik heel anders in elkaar dan jij, dus misschien heb je hier wel helemaal niks aan...

Hi Amsterdammeisje,

Het klinkt alsof je lichaam en je onderbewuste tegen je zegt, dat het tijd is om voor jezelf te kiezen, en te gaan voor wat jij echt wilt.
En misschien hoe langer je wacht om naar jezelf te luisteren, hoe meer je keuzes maakt die je eigenlijk nog meer van je pad halen, zoals je vriendje en het werken in de horeca.

Het kan zijn doordat we in een "prestatie gerichte" samenleving leven, dat je denkt dat je door moet studeren, maar dat je misschien het type bent voor minder theoretische en een meer creatieve omgeving. En dat je juist op zo'n plek heel veel energie terug krijgt.

Klinkt als een spannende tijd, waarin je jezelf aan het onderzoeken bent en aan het uitzoeken bent, welke volgende stap je wilt maken.

Dat kan soms een beetje depri aanvoelen en erg overweldigend zijn. (spreek uit ervaring .
Maar als je later terug kijkt, blijkt juist dat deze periode, 1 van de belangrijkste periodes in je leven geweest te zijn, waarin je een hoop over jezelf hebt geleerd.

En ja dan is het misschien goed om juist te stoppen met het vriendje, het horeca werk en opzoek gaan naar werk wat iets meer aansluit wat je in de toekomst wil gaan doen. Als je er zo "als een berg" tegen het leren op ziet, moet je misschien daar even naar luisteren en nog even mee wachten.

Wandelen in de natuur kan soms heel goed helpen.

Hopelijk heb je er wat aan.
En heel veel succes!!!

Je zou kunnen redeneren: heb ik met deze opleiding een grote kans op een goedbetaalde baan, dan ga ik ermee door, en anders niet.

Vroeger was dit een heel sterke motivator en of het werk "leuk" was iets van veel geringer belang. Je moest immers eten.

Dus wat jij nu ervaart is m.i. toch vooral een luxeprobleem. Saaie verplichtingen bestaan nu eenmaal. Een deel van je leven is saai en dat vrolijk je zelf zoveel mogelijk op of je worstelt je er doorheen in afwachting van betere tijden bijvoorbeeld vakantie. Veel mensen leven zo.

Uiteraard kan het geen kwaad om je scholing te heroverwegen. Misschien kan je lijsten met beroepen doornemen en dan merk je vanzelf wat je aanspreekt en tot je mogelijkheden behoort.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_beroepen

Wat wil je bereiken met de studie die je gaat doen?
Het jou klinkt voor mij als een stap die je neemt omdat je denkt dat het van je verwacht wordt. Misschien helpt om te bedenken wat het jou voor positieve dingen gaat opleveren om zo de afweging te maken of je het zelf ook echt wil.