Psyche
alle pijlers
Ik haat mijn leven
maandag 16 oktober 2017 om 19:57
Hallo allemaal ik ben een jongen van 20 jaar en ik zie het niet meer zitten.
Afgelopen jaar is een hel geweest. In februari liep mijn eerste echte relatie ten einde, ik voelde me vreselijk omdat het allemaal mijn schuld was. Ik liep in de relatie de kantjes eraf. Ik kon op geen enkel vlak mijn ex tevreden krijgen. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik nooit nog een relatie kan krijgen.
2 weken later is er longkanker bij mijn vader geconstateerd met alle gevolgen van dien viel juist mijn grote voorbeeld weg. Ik wilde dat alle aandacht van mijn moeder broer en zus op hem gericht zouden zijn en niet op mijn onnodige liefdesverdriet.
Ik zit sinds dien niet meer goed in me vel, vaak ben ik afwezig of aan het piekeren.
Dit heeft veel invloed op mijn werk als hovenier en mijn sociale leven.
Aan het eind van elke dag kom ik ontevreden thuis. Ik weet ook niet wat ik wil. Waar ik heen wil noem maar op.
Voor dit allemaal gebeurde werkte ik wel goed stond ik scherp in het leven en was ik echt de jongen die ik hoor te zijn. Nu ben ik alleen een slecht aftreksel daarvan
Ik zie het gewoon niet meer zitten
Wat moet ik doen?
Afgelopen jaar is een hel geweest. In februari liep mijn eerste echte relatie ten einde, ik voelde me vreselijk omdat het allemaal mijn schuld was. Ik liep in de relatie de kantjes eraf. Ik kon op geen enkel vlak mijn ex tevreden krijgen. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik nooit nog een relatie kan krijgen.
2 weken later is er longkanker bij mijn vader geconstateerd met alle gevolgen van dien viel juist mijn grote voorbeeld weg. Ik wilde dat alle aandacht van mijn moeder broer en zus op hem gericht zouden zijn en niet op mijn onnodige liefdesverdriet.
Ik zit sinds dien niet meer goed in me vel, vaak ben ik afwezig of aan het piekeren.
Dit heeft veel invloed op mijn werk als hovenier en mijn sociale leven.
Aan het eind van elke dag kom ik ontevreden thuis. Ik weet ook niet wat ik wil. Waar ik heen wil noem maar op.
Voor dit allemaal gebeurde werkte ik wel goed stond ik scherp in het leven en was ik echt de jongen die ik hoor te zijn. Nu ben ik alleen een slecht aftreksel daarvan
Ik zie het gewoon niet meer zitten
Wat moet ik doen?
maandag 16 oktober 2017 om 21:52
maandag 16 oktober 2017 om 22:41
Laat je inderdaad doorverwijzen door je HA. Het is niet gek dat je er helemaal doorheen zit, je maakt ten slotte niet een maar twee enorme heftige dingen mee. Je vader is zeik, je relatie is net uit.. Dat is dubbelop en meer dan een mens zomaar aan kan. Dit zou teveel zijn op ieders bordje, niet alleen op die van jou. Je hoeft het niet alleen uit te zoeken, soms is juist ook hulp van buitenaf fijn om op terug te kunnen vallen.
Estranged met een hoofdletter D
dinsdag 17 oktober 2017 om 08:38
Ben je hovenier? Wat leuk! Dat heb je dan tenminste nog. Ook al zal je dat niet zo voelen.
Als je heel verdrietig bent dan helpt het vaak niet als je je realiseert wat je allemaal nog meer zou kunnen verliezen. Alleen als dat later echt gebeurt dan denk je: wat stom dat ik toen niet merkte wat ik nog allemaal had.
Ik denk dat het verdriet moet uitrazen. Je wordt daarna rustiger en zal weer zin krijgen om iets te ondernemen. Rustig blijven, niet weglopen voor je verdriet, af en toe jezelf verwennen en complimenteren en het gaat je lukken. Sterkte en succes!
Als je heel verdrietig bent dan helpt het vaak niet als je je realiseert wat je allemaal nog meer zou kunnen verliezen. Alleen als dat later echt gebeurt dan denk je: wat stom dat ik toen niet merkte wat ik nog allemaal had.
Ik denk dat het verdriet moet uitrazen. Je wordt daarna rustiger en zal weer zin krijgen om iets te ondernemen. Rustig blijven, niet weglopen voor je verdriet, af en toe jezelf verwennen en complimenteren en het gaat je lukken. Sterkte en succes!
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 17 oktober 2017 om 09:06
Dit voelt een beetje dubbel voor mij- liep je er echt de kantjes vanaf of was je ex heel veeleisend? Als je weet wat het probleem is, kan je daar natuurlijk werk van maken zodat het niet een volgende keer gebeurt. Dat je nooit meer een relatie kan krijgen is, statistisch gezien, heel onwaarschijnlijk. Bijna iedereen is wel eens aan de kant gezet en bijna iedereen vindt daarna gewoon weer nieuwe liefdes. En liefdes rond die leeftijd stranden sowieso meestal wel. Als je wat ouder bent en je weet wat je wil (en zij ook), gaat dat vaak beter. Maar helemaal niet raar dat je zelfvertrouwen een flinke dreun krijgt, het is ook erg naar!Slaapkop123 schreef: ↑16-10-2017 19:57ik voelde me vreselijk omdat het allemaal mijn schuld was. Ik liep in de relatie de kantjes eraf. Ik kon op geen enkel vlak mijn ex tevreden krijgen. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik nooit nog een relatie kan krijgen.
En dan ook nog je vader verliezen, niet gek dat je wereld even op zijn kop staat. Je zekerheden zijn een stuk afgebrokkeld. Ik hoop dat je je draai weer vind, ik heb er vertrouwen in maar dat kan gewoon echt even duren. Het kan sowieso niet kwaad om goed voor jezelf te zorgen- zorg dat je lekker sport en fit bent, eet gezond, omring je met vrienden, flirt wat met leuke meisjes in de bar, neem een huisdier, die dingen zijn allemaal goed voor de ziel. En praat eventueel met een psycholoog, je huisarts kan je doorverwijzen!
dinsdag 17 oktober 2017 om 23:46
Hey slaapkop123,
Wat een situatie... vind et heel sterk dat je dat hier openbaar plaatst. Om even niet dieper in te gaan op je persoonlijke ervaringen,
kan ik wel wat uit je verhaal aflezen. Dat de situatie met je ex-vriendin kut is afgelopen... je neemt de schuld volledig op jezelf.
Ik weet natuurlijk niets af van heel de zaak en zoals ik al zij wil ik daar niet verder op in verdergaan.
Maar je zegt dat je haar niet tevreden kon houden... Geen oordeel naar jezelf als je het hebt geprobeerd. Ga er maar NIET vanuit dat alles u fout is. Je bent met twee in een relatie en als alles niet goed was verlopen, was ze misschien toch niet de juiste...?
Bijna geen enkele 'eerste relatie' houd stand naar eigen mening.
Ook is uw 'ONNODIG' liefdesverdriet is niet zo 'ONNODIG' als je zelf denkt...
Heel die situatie met je ex-vriendin en dat met je vader heeft zoals je zelf al zei... zware piekeringen veroorzaakt.
Ontwijk die gedachten als je jezelf aan het amuseren bent, dat hielp voor mij. Maak ook tijd om er met iemand over de praten... alles opkroppen is slecht. Als je niet zo'n persoon bent kun je ook wanneer je het nog is moeilijk hebt, DAN de stap te zetten om er over te praten met iemand en/of een psycholoog raadplegen...
Succes met alles!
Wat een situatie... vind et heel sterk dat je dat hier openbaar plaatst. Om even niet dieper in te gaan op je persoonlijke ervaringen,
kan ik wel wat uit je verhaal aflezen. Dat de situatie met je ex-vriendin kut is afgelopen... je neemt de schuld volledig op jezelf.
Ik weet natuurlijk niets af van heel de zaak en zoals ik al zij wil ik daar niet verder op in verdergaan.
Maar je zegt dat je haar niet tevreden kon houden... Geen oordeel naar jezelf als je het hebt geprobeerd. Ga er maar NIET vanuit dat alles u fout is. Je bent met twee in een relatie en als alles niet goed was verlopen, was ze misschien toch niet de juiste...?
Bijna geen enkele 'eerste relatie' houd stand naar eigen mening.
Ook is uw 'ONNODIG' liefdesverdriet is niet zo 'ONNODIG' als je zelf denkt...
Heel die situatie met je ex-vriendin en dat met je vader heeft zoals je zelf al zei... zware piekeringen veroorzaakt.
Ontwijk die gedachten als je jezelf aan het amuseren bent, dat hielp voor mij. Maak ook tijd om er met iemand over de praten... alles opkroppen is slecht. Als je niet zo'n persoon bent kun je ook wanneer je het nog is moeilijk hebt, DAN de stap te zetten om er over te praten met iemand en/of een psycholoog raadplegen...
Succes met alles!
