Psyche
alle pijlers
Ik heb rust… maar toch emotioneel.
zaterdag 28 oktober 2023 om 19:19
Hey iedereen,
De laatste weken heb ik gewoon een raar gevoel. Voor een aantal jaar stond mijn hoofd constant aan. Ik ging van dit naar het andere. Altijd maar denken en denken. Sinds ik nu een paar weken werkloos ben. Doordat er iets gebeurde met het bedrijf. Zit ik thuis, en wil ik dat ook de aankomende tijd ook nog doen. Ik merk dat ik minder zorgen en minder druk voel. Geen verplichtingen… ik kan nu van dingen genieten die ik normaal nooit deed. Normaal reisde ik rond voor werk. En nu kan ik gewoon reizen en alles voor mezelf doen. Ik ervaarde super veel stress en druk. Ik sliep weinig etc.
Maar ook zit hier een soort keerpunt aan. Het klinkt natuurlijk allemaal super chil. Maar toch merk ik nu ik rust heb aan mijn hoofd. En nu tijd voor mezelf neem. Dat ik op momenten heel bang ben. Omdat ik geen verplichtingen heb. Of gewoon wat als ik straks niet meer aan werk kom. Om helemaal naar beneden zak. Of dat ik emotioneel ben, en me juist heel eenzaam voel. En dat ik daar weer bang ik ben. Of dat ik mensen begin te missen. Ik merk dat ik gewoon nu veel emotioneler ben. Eerst waarvan ik dacht, Dat komt wel goed! Bij die dingen ik nu. Maar wat als het niet goed komt. Wat als ik nooit meer die liefde van mensen ga voelen. Of van een specifiek persoon.
Is er iets als je lichaam ontstressen? Of dat je bijkomt van iets? Dat je lichaam rust vindt? Of je mentale gedachtes? Moet ik me zorgen maken?
De laatste weken heb ik gewoon een raar gevoel. Voor een aantal jaar stond mijn hoofd constant aan. Ik ging van dit naar het andere. Altijd maar denken en denken. Sinds ik nu een paar weken werkloos ben. Doordat er iets gebeurde met het bedrijf. Zit ik thuis, en wil ik dat ook de aankomende tijd ook nog doen. Ik merk dat ik minder zorgen en minder druk voel. Geen verplichtingen… ik kan nu van dingen genieten die ik normaal nooit deed. Normaal reisde ik rond voor werk. En nu kan ik gewoon reizen en alles voor mezelf doen. Ik ervaarde super veel stress en druk. Ik sliep weinig etc.
Maar ook zit hier een soort keerpunt aan. Het klinkt natuurlijk allemaal super chil. Maar toch merk ik nu ik rust heb aan mijn hoofd. En nu tijd voor mezelf neem. Dat ik op momenten heel bang ben. Omdat ik geen verplichtingen heb. Of gewoon wat als ik straks niet meer aan werk kom. Om helemaal naar beneden zak. Of dat ik emotioneel ben, en me juist heel eenzaam voel. En dat ik daar weer bang ik ben. Of dat ik mensen begin te missen. Ik merk dat ik gewoon nu veel emotioneler ben. Eerst waarvan ik dacht, Dat komt wel goed! Bij die dingen ik nu. Maar wat als het niet goed komt. Wat als ik nooit meer die liefde van mensen ga voelen. Of van een specifiek persoon.
Is er iets als je lichaam ontstressen? Of dat je bijkomt van iets? Dat je lichaam rust vindt? Of je mentale gedachtes? Moet ik me zorgen maken?
zaterdag 28 oktober 2023 om 19:28
Als je altijd in een rush zit, is het niet gek dat je die zelfde rush ook wel mist als je nu in rustiger water bent gekomen.
Geef je over aan de rust en vertrouw dat een aantal versnellingen lager je leven ook wel door draait.
Ga de balans zoeken tussen druk en rust, aan en uit.
Geef je over aan de rust en vertrouw dat een aantal versnellingen lager je leven ook wel door draait.
Ga de balans zoeken tussen druk en rust, aan en uit.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 28 oktober 2023 om 21:39
Het komt op mij over alsof je even in een gat valt en dat komt vaak voor bij mensen die het langere tijd druk hebben gehad. Zelf vormgeven aan je leven zonder dat dat vanuit werk structuur krijgt voelt misschien wat onwennig? En dat je ineens je baan kwijt bent kan ook wel onzeker maken.
Wie ben jij zonder je werk?
Als je echt veel last hebt of krijgt van angsten zou ik je aanraden om hulp te zoeken.
Wie ben jij zonder je werk?
Als je echt veel last hebt of krijgt van angsten zou ik je aanraden om hulp te zoeken.
zaterdag 28 oktober 2023 om 22:17
Ik herken het ook. Ook jarenlang op verschillende plekken in het buitenland gewoond en van daaruit dan ook veel gereisd. Nu terug in Nederland in een permanent huis en met een vaste baan, en dan slaan de angst en paniek toe.
Ik herken het 'let-down' effect daar dan in. Ik heb dan heel lang op adrenaline en cortisol geleefd, en dan is de stress voorbij maar blijven die hormonen nog in mijn lijf rondwaren. Als die hormonen en stress zich nergens meer in kunnen uiten (werken, reizen) storten ze zich dan dus maar op irreële angsten en gedachten. Ik heb bijvoorbeeld ook standaard een paniekaanval ná een sollicitatiegesprek ofzo.
Anyway, dit is hoe het voor mij werkt. Misschien voor jou ook?
Wat mij dan helpt is dat herkennen, rust blijven nemen en ontspannen (want je lijf/hoofd moeten even kalmeren), en me niet mee laten slepen in mijn angstgedachten en -gevoelens. Dus zolang je nog in die angst modus zit, even geen problemen gaan oplossen of uitdenken: je kunt toch niet logisch nadenken als je zo angstig bent. Stel ze uit en zoek ontspanning!
Hoopt dat dit helpt...
Ik herken het 'let-down' effect daar dan in. Ik heb dan heel lang op adrenaline en cortisol geleefd, en dan is de stress voorbij maar blijven die hormonen nog in mijn lijf rondwaren. Als die hormonen en stress zich nergens meer in kunnen uiten (werken, reizen) storten ze zich dan dus maar op irreële angsten en gedachten. Ik heb bijvoorbeeld ook standaard een paniekaanval ná een sollicitatiegesprek ofzo.
Anyway, dit is hoe het voor mij werkt. Misschien voor jou ook?
Wat mij dan helpt is dat herkennen, rust blijven nemen en ontspannen (want je lijf/hoofd moeten even kalmeren), en me niet mee laten slepen in mijn angstgedachten en -gevoelens. Dus zolang je nog in die angst modus zit, even geen problemen gaan oplossen of uitdenken: je kunt toch niet logisch nadenken als je zo angstig bent. Stel ze uit en zoek ontspanning!
Hoopt dat dit helpt...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
