Psyche
alle pijlers
Ik heb ZOVEEL emoties.
zondag 29 november 2020 om 02:35
Hoi allemaal.
Het is half drie snachts en ik heb er net een flinke huilbui op zitten. Dan denk je misschien dat er iets heel vervelends is gebeurd.. echter zat ik naar een serie te kijken waar in een hond erg ziek werd en dood ging. En ik heb twee honden waar ik zielsveel van hou. En dan ben ik helemaal bang om ze te verliezen. Nu begin ik weer te huilen bij de gedachte. De 1 is drie jaar en de ander vier, dus het slaat gewoon nergens op. Ik kan dan een uur lang huilen en zo ontzettend bang zijn om ze te verliezen..
Dat is maar een klein voorbeeldje van hoe mijn emoties aan de haal gaan. Ik moet zo snel huilen, dat ik soms gewoon geen zin heb om me gevoelens met andere te delen want dan zou ik weer beginnen. Herkent iemand dit en heeft iemand een idee gevonden om hier een beetje mee om te gaan?
Ik heb begeleiding, maar ik heb helemaal geen zin om dat volgende week te vertellen want dan weet ik gewoon dat ik weer ga huilen. Ik 'jank' tenslotte al om alles. Ik heb wel medicatie voor de instabiele emotiewisselingen.
Het maakt me gewoon zo ontzettend moe.
Nu ga ik proberen te slapen, moest dit echt even van me af typen.
Het is half drie snachts en ik heb er net een flinke huilbui op zitten. Dan denk je misschien dat er iets heel vervelends is gebeurd.. echter zat ik naar een serie te kijken waar in een hond erg ziek werd en dood ging. En ik heb twee honden waar ik zielsveel van hou. En dan ben ik helemaal bang om ze te verliezen. Nu begin ik weer te huilen bij de gedachte. De 1 is drie jaar en de ander vier, dus het slaat gewoon nergens op. Ik kan dan een uur lang huilen en zo ontzettend bang zijn om ze te verliezen..
Dat is maar een klein voorbeeldje van hoe mijn emoties aan de haal gaan. Ik moet zo snel huilen, dat ik soms gewoon geen zin heb om me gevoelens met andere te delen want dan zou ik weer beginnen. Herkent iemand dit en heeft iemand een idee gevonden om hier een beetje mee om te gaan?
Ik heb begeleiding, maar ik heb helemaal geen zin om dat volgende week te vertellen want dan weet ik gewoon dat ik weer ga huilen. Ik 'jank' tenslotte al om alles. Ik heb wel medicatie voor de instabiele emotiewisselingen.
Het maakt me gewoon zo ontzettend moe.
Nu ga ik proberen te slapen, moest dit echt even van me af typen.
'How you love yourself is how you teach others to love you.´
zondag 29 november 2020 om 06:31
Ja , dat gevoel ken ik wel als ik ongesteld moet worden of ongesteld ben. Dan voel ik mezelf ook emotioneel instabiel. De triggers zijn voor iedereen anders. Ik Kan me goed voorstellen dat de nare gedachtes over het overlijden van jouw honden je verdrietig maakt.
In de nacht vind ik het leven een stuk dramatischer dan overdag. Licht maakt toch wat opgewekter / nuchterder bij zo’n labiele periodes.
In de nacht vind ik het leven een stuk dramatischer dan overdag. Licht maakt toch wat opgewekter / nuchterder bij zo’n labiele periodes.
zondag 29 november 2020 om 08:01
zondag 29 november 2020 om 08:45
Je raakt ooit vanzelf uitgehuild, als je er zat van krijgt, en dan ga je je vanzelf weren tegen meer pijn door zonnestraaltjes te zoeken.
Alles waar ik me toen zo druk over heb gemaakt is al of niet gebeurd, meestal verliep het anders dan ik dacht. Vrienden waar ik me ooit druk over maakte ben ik allang uit het oog verloren, bijna al mijn huisdieren zijn inderdaad doodgegaan, maar de laatste maanden was je eigenlijk blij voor sommigen dat ze niet langer meer hoefden te lijden (dus weer: het ging anders dan ik dacht). De dood van familieleden was zwaarder dan ik dacht en bij nabije relaties zorgde het rouwmechanisme ervoor dat ik er vanzelf vanzelf doorheen kwam. Met heel veel somberheid en evaluaties van mijn eigen bestaan weliswaar maar alles slijt nu eenmaal. Je hebt het in je om je teweer te stellen en overal overheen te komen, met of zonder restpijnen op de achtergrond.
Alles waar ik me toen zo druk over heb gemaakt is al of niet gebeurd, meestal verliep het anders dan ik dacht. Vrienden waar ik me ooit druk over maakte ben ik allang uit het oog verloren, bijna al mijn huisdieren zijn inderdaad doodgegaan, maar de laatste maanden was je eigenlijk blij voor sommigen dat ze niet langer meer hoefden te lijden (dus weer: het ging anders dan ik dacht). De dood van familieleden was zwaarder dan ik dacht en bij nabije relaties zorgde het rouwmechanisme ervoor dat ik er vanzelf vanzelf doorheen kwam. Met heel veel somberheid en evaluaties van mijn eigen bestaan weliswaar maar alles slijt nu eenmaal. Je hebt het in je om je teweer te stellen en overal overheen te komen, met of zonder restpijnen op de achtergrond.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 29 november 2020 om 09:45
Moet ze jou daar eerst toestemming voor vragen dan?
TO ik dit juist wel goed bespreken tijdens de therapie. Heb je hier altijd last van of in periodes? Ik merk zelf dat ik voor mijn menstruatie altijd last krijg van emoties/hormonen..
zondag 29 november 2020 om 11:35
Doe ik al genoeg Karen, maar bedankt voor je tip.
'How you love yourself is how you teach others to love you.´
zondag 29 november 2020 om 11:37
zondag 29 november 2020 om 12:33
Ach ik heb ook zo’n periode in mijn leven gehad. Hoe oud ben je?
zoals iemand ooit tegen mij zei, huilen is het zweten van het brein.
Als je je er bij neerlegt dat het zo is, dan wordt het ook al vanzelf minder.
Sommige mensen huilen gewoon vaak van zichzelf. In mijn pubertijd huilde ik nooit. Maar ik kon ook niet lachen om tv. Nu kan ik dat wel. En dat huilen is weer in proportie.
En je kan ook jezelf dwingen om ff wat anders te gaan doen zodat je gedachten zich verplaatsen. Je hoeft er niet in te blijven hangen. Dat is echt een keuze die je maakt. Ik ga dan inderdaad een comedie kijken als ik me ergens emotioneel door voel.
zondag 29 november 2020 om 18:04
Mmm. Ik vind het erg extreem. Huilbuien van uren om iets wat met een huisdier op tv gebeurd is? Dan heb je echt te weinig controle over je emoties. En als je er dan later over praat of zelfs maar aan terug denkt, dat je dan weer gerust een uur aan het huilen bent....wow. Dat moet inderdaad verschrikkelijk vermoeiend zijn.
In alle eerlijkheid, ik vind het echt niet normaal klinken. Je noemt dat je een begeleider hebt. Is dat een therapeut? Praat er wél over. Dit moet toch anders kunnen!
De tip over emotieregulatie vind ik ook een heel goed idee.
Sterkte.
In alle eerlijkheid, ik vind het echt niet normaal klinken. Je noemt dat je een begeleider hebt. Is dat een therapeut? Praat er wél over. Dit moet toch anders kunnen!
De tip over emotieregulatie vind ik ook een heel goed idee.
Sterkte.
maandag 30 november 2020 om 08:36
Een normaal slaapritme aanhouden is een goede start. Als je 's nachts toch niet kunt slapen en een keer iets aanzet dan zet je natuurlijk niet iets aan waar je zo van overstuur kunt raken. Zet dan iets simpels aan, liefst iets wat je al vaker gekeken hebt.
maandag 30 november 2020 om 08:57
Waarom zouden we jou serieus moeten nemen als iemand een vraag stelt om een beter beeld van jou patronen/leven/gewoontes probeert te krijgen.
Jouw antwoord is net zo dom en kortzichtig en respectloos als ik zou zeggen dat jouw moeheid die je benoemt, nou eenmaal 'bij jou hoort'.
Forummers denken met je mee voor een oplossing of een verklaring. Reageer dan volwassen.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
