Psyche
alle pijlers
Ik mis jou zo erg mams
maandag 31 mei 2021 om 20:57
Recentelijk heb ik geheel onverwacht mijn moeder verloren, ik was erg close met mama, ik was haar jongste kind, de langverwachte zoon. Mijn ouders waren beiden besmet met corona, waar mijn pa als eerste besmet was en hij besmette mams. Mijn pa heeft het overleefd, wel met moeite. Mijn moeder was zo ziek, ze wist niet wat haar te wachten stond. Op tweede paasdag werd ze positief getest. Diezelfde week kwam ze op de IC, en na een week werd duidelijk dat mama haar longen zwaar beschadigd waren door covid, ze leefde alleen nog maar dankzij de machines. Afscheid viel me echt zwaar, mama begraven, ons pa zien en te woord staan van bezoek.
Iemand hier die dit herkent? Iemand is me al in mijn inbox te hulp geschoten toen mama net dood was maar ik hoop eigenlijk anderen kinderen van coviddoden te vinden.
Iemand hier die dit herkent? Iemand is me al in mijn inbox te hulp geschoten toen mama net dood was maar ik hoop eigenlijk anderen kinderen van coviddoden te vinden.
maandag 31 mei 2021 om 21:21
Sterkte.
Ik hoop dat snel het verdriet plaats kan maken voor warmte rond je hart als je aan je mama denkt. Daarmee bedoel ik niet dat je haar minder zal missen of dat je het 'al' verwerkt hebt. Ik bedoel daarmee dat het rauwe verdriet plaats kan maken voor het terugdenken aan de goede herinneringen over alles wat jullie bond.
Kun je met je pa over je moeder praten?
Ik hoop dat snel het verdriet plaats kan maken voor warmte rond je hart als je aan je mama denkt. Daarmee bedoel ik niet dat je haar minder zal missen of dat je het 'al' verwerkt hebt. Ik bedoel daarmee dat het rauwe verdriet plaats kan maken voor het terugdenken aan de goede herinneringen over alles wat jullie bond.
Kun je met je pa over je moeder praten?
maandag 31 mei 2021 om 21:47
Geen ervaring vooralsnog, maar ik wil je een hart onder de riem steken. Wat moet dit moeilijk voor je zijn. Bij mij hielp deze songtekst bij een eerder verlies - erg mooi, zo bij d ik. Hopelijk haal jij er ook wat steun uit.
Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet in de aarde, niet in die kist
Niet bij die bomen in de ochtend mist
Daar ben jij niet, jij bent veilig in mij
Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet bij die steen daar, die lange rij
Al die oude namen, daar hoor jij niet bij
Nee vandaag begraaf ik jou in mij
Dan kan ik met je praten en antwoord geven
Dan blijf je leven in mijn leven
Neem m'n ogen en kijk met mij
Neem m'n voeten en loop met mij
We gaan naar huis toe, wij allebei
Vanaf vandaag leef jij in mij
Vandaag begraaf ik jou in mij
Zal je niet zoeken waar je nu bent
Blijf maar bij ons hier waar je iedereen kent
Jou plaats aan tafel hou ik voor je vrij
We zullen lachen en weer plannen maken
Zal met je slapen en met jou ontwaken
Neem m'n mond en lach met mij
Neem m'n handen en voel met mij
Wat je nog doen wou, doe ik erbij
Vanaf vandaag leef jij in mij
Haal weg dat kruis en al die witte bloemen
Verscheur de krant waar in ze jou naam noemen
Neem m'n ogen en kijk met mij
Neem m'n hart en leef met mij
Want jou dood is nu voorbij
Vanaf vandaag leef jij in mij
Zal twee levens leven
Met jou in mij
Bron: Musixmatch
Songwriters: Belinda Meuldijk / Maarten Martinus H A Peeters
Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet in de aarde, niet in die kist
Niet bij die bomen in de ochtend mist
Daar ben jij niet, jij bent veilig in mij
Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet bij die steen daar, die lange rij
Al die oude namen, daar hoor jij niet bij
Nee vandaag begraaf ik jou in mij
Dan kan ik met je praten en antwoord geven
Dan blijf je leven in mijn leven
Neem m'n ogen en kijk met mij
Neem m'n voeten en loop met mij
We gaan naar huis toe, wij allebei
Vanaf vandaag leef jij in mij
Vandaag begraaf ik jou in mij
Zal je niet zoeken waar je nu bent
Blijf maar bij ons hier waar je iedereen kent
Jou plaats aan tafel hou ik voor je vrij
We zullen lachen en weer plannen maken
Zal met je slapen en met jou ontwaken
Neem m'n mond en lach met mij
Neem m'n handen en voel met mij
Wat je nog doen wou, doe ik erbij
Vanaf vandaag leef jij in mij
Haal weg dat kruis en al die witte bloemen
Verscheur de krant waar in ze jou naam noemen
Neem m'n ogen en kijk met mij
Neem m'n hart en leef met mij
Want jou dood is nu voorbij
Vanaf vandaag leef jij in mij
Zal twee levens leven
Met jou in mij
Bron: Musixmatch
Songwriters: Belinda Meuldijk / Maarten Martinus H A Peeters
maandag 31 mei 2021 om 21:56
Wat heftig zeg. Mijn moeder is ook heel onverwacht gestorven (niet door Covid), geen seconde aan zien kunnen komen. Dat is nu een paar jaar geleden en ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Nog steeds het onrealisitische gevoel.
Wat ga jij nu door een vreselijk zware periode heen. Ik hoop zo dat je lieve mensen om je heen hebt die je troosten, waar je tegen kan praten, je ruimte geven wanneer nodig, je helpen waar het kan en die ook gewoon stil naast je kunnen zitten, simpelweg zodat je niet alleen bent.
Ook hoop ik dat je anderen vindt waarbij een van de ouders ook aan Covid is overleden, om te kunnen praten en je verdriet te delen.
Heel veel sterkte
salopette wijzigde dit bericht op 31-05-2021 22:00
1.77% gewijzigd
maandag 31 mei 2021 om 21:58
Prachtig! Dank je wel voor het delen. Ik kende het niet.
Lieve TO, heel veel sterkte. Dikke knuffel van mij.
Wij hebben pas geleden mijn schoonmoeder begraven na een langdurig ziekbed. We hebben jarenlang "uitgekeken" naar haar dood, maar nu ze eenmaal haar rust gevonden heeft is het gemis enorm.
Het is beter een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken ~ In loving memory of AnnA.
maandag 31 mei 2021 om 21:59
maandag 31 mei 2021 om 22:08
Praat tegen haar alsof ze er nog is. Haal herinneringen op met je vader als dat kan. En probeer dankbaar te zijn voor de tijd die jullie wel hebben gehad.
Je leven is op zoveel vlakken veranderd de afgelopen tijd. Het is heel menselijk om af en toe niet meer te weten wat je moet doen. Kleine stapjes Midnight. En als zelfs die kleine stapjes too much lijken. Trek aan die bel! En maak geen onomkeerbare keuzes nu.
Je leven is op zoveel vlakken veranderd de afgelopen tijd. Het is heel menselijk om af en toe niet meer te weten wat je moet doen. Kleine stapjes Midnight. En als zelfs die kleine stapjes too much lijken. Trek aan die bel! En maak geen onomkeerbare keuzes nu.
maandag 31 mei 2021 om 22:18
dinsdag 1 juni 2021 om 04:02
Zo iets was het hier ook, mijn vader raakte eerst besmet en mijn moeder belde mij dat het paaseieren zoeken daarom niet door kon gaan en dat ze dat zo erg vond, en twee dagen later werd zij ook ziek maar veel zieker dan ons pa. Het laatste wat ik tegen haar zei was dat ik haar later zou zien in het ziekenhuis maar toen ik daar kwam was ze al in slaap gebracht en lag ze aan de beademing. Ik heb haar niet meer wakker gezien. En ik mis haar toch zo, ik zou zo graag even met haar willen praten. Ik kan wel praten maar er komt niks terug. Ik snap gewoon niet hoe dit kon gebeuren, mijn moeder was voorheen gewoon gezond, geen medicijnen, geen overgewicht en dan toch binnen een week was er geen behandeling meer die haar kon helpen, haar nieren werkten niet meer, ze moest aan de dialyse en toen ze in haar kist lag was ze niet eens meer herkenbaar als mijn moeder. We weten niet eens hoe ze besmet zijn geraakt, ze hielden zich strikt aan de maatregelen. Mijn pa is wel beter geworden maar hij heeft nog veel restklachten als snel buiten adem bij kleine inspanning, hij durft de trap niet meer op als hij alleen is omdat hij halverwege bang is dat ie van zijn stokje gaat door een tekort aan zuurstof en hij mist ons mam zo, hij eet bijna niet meer.ice_a schreef: ↑31-05-2021 21:59Mijn mama is afgelopen maart ook overleden, ook aan Covid. M’n vader moest naar het ziekenhuis, ze gingen samen en hebben het daar opgelopen. M’n vader heeft 3 keer geniest en dat was het, zij kwam op de IC terecht en kwam nooit meer bij. Ik mis haar zo.
Gecondoleerd en sterkte
dinsdag 1 juni 2021 om 08:46
Midnight-Blue schreef: ↑01-06-2021 04:02Zo iets was het hier ook, mijn vader raakte eerst besmet en mijn moeder belde mij dat het paaseieren zoeken daarom niet door kon gaan en dat ze dat zo erg vond, en twee dagen later werd zij ook ziek maar veel zieker dan ons pa. Het laatste wat ik tegen haar zei was dat ik haar later zou zien in het ziekenhuis maar toen ik daar kwam was ze al in slaap gebracht en lag ze aan de beademing. Ik heb haar niet meer wakker gezien. En ik mis haar toch zo, ik zou zo graag even met haar willen praten. Ik kan wel praten maar er komt niks terug. Ik snap gewoon niet hoe dit kon gebeuren, mijn moeder was voorheen gewoon gezond, geen medicijnen, geen overgewicht en dan toch binnen een week was er geen behandeling meer die haar kon helpen, haar nieren werkten niet meer, ze moest aan de dialyse en toen ze in haar kist lag was ze niet eens meer herkenbaar als mijn moeder. We weten niet eens hoe ze besmet zijn geraakt, ze hielden zich strikt aan de maatregelen. Mijn pa is wel beter geworden maar hij heeft nog veel restklachten als snel buiten adem bij kleine inspanning, hij durft de trap niet meer op als hij alleen is omdat hij halverwege bang is dat ie van zijn stokje gaat door een tekort aan zuurstof en hij mist ons mam zo, hij eet bijna niet meer.
Mijn vader is ook echt een wrak, heel naar om te zien. Mijn moeder heeft bijna 2 maanden in het ziekenhuis gelegen waarvan de laatste maand in coma. Maar ze was zo duf en niet meer zichzelf, heel naar. In de kist leek ze inderdaad niet meer zichzelf, heel raar. Kapot gezicht door de beademingsapparatuur en helemaal opgezet. Brr.
dinsdag 1 juni 2021 om 09:05
Wat verschrikkelijk dat je moeder twee maanden in het ziekenhuis heeft gelegen en alsnog overleden is. Mijn moeder is na 1 week gestorven, ze heeft maar twee dagen geweten dat ze besmet was, ze is ook direct op de ic terecht gekomen en in slaap gebracht. Zij was ook helemaal opgezet en niet meer herkenbaar in de kist. We zijn dan wel dankbaar dat haar verder lijden bespaard is gebleven. Maar het blijft zo lastig te bevatten, elke dag ga ik naar mijn pa om warm eten te brengen en te eten zodat hij niet alleen is, en het is zo raar dat ze er niet meer is. Ik verwacht nog steeds dat ze elk moment binnenkomt.ice_a schreef: ↑01-06-2021 08:46Mijn vader is ook echt een wrak, heel naar om te zien. Mijn moeder heeft bijna 2 maanden in het ziekenhuis gelegen waarvan de laatste maand in coma. Maar ze was zo duf en niet meer zichzelf, heel naar. In de kist leek ze inderdaad niet meer zichzelf, heel raar. Kapot gezicht door de beademingsapparatuur en helemaal opgezet. Brr.