Psyche
alle pijlers
Ik trek het niet meer!!
dinsdag 1 december 2009 om 13:58
Hallo allemaal... Ik zit met een probleem..
Ik voel me zo ontzettend down en moe...
Mijn situatie is als volgt. ik ben een 26 jarige alleenstaande moeder. Ben hoog opgeleid heb een super goede baan en een koophuis alles. Dus mag best trots op mezelf zijn, ik werk nog maar 32 uur omdat ik een lief zoontje heb van 3. En doe alles wat ik kan doen om een leuke lieve mama te zijn. Geniet ook echt wel van mijn kindje het is een mega leuk ventje...
Maarrrr.... Ik ben wel nog steeds single.. En soms word de druk van het daten-teleurgesteld worden / iemand teleurstellen - iemand nieuw ontmoeten - wéér teleurstellingen me gewoon teveel. Om me heen gaat iedereen trouwen, word zwanger en is (zoals het naar de buitenwereld overkomt dan ) super gelukkig samen.
Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik ook gelukkig ben samen met mn zoontje... maar de laatste tijd geniet ik er steeds minder van. Ik ben moe, slaap slecht, denk de hele tijd na 'wat als ik nou snel doodga, laat ik mijn zoontje achter zonder papa/mama/broertjes of zusjes', ikheb ook echt zon leeg gevoel vanbinnen. TOTDAT mijn liefje ( waar ik geen verkering mee heb, profvoetballer van 20 hahaha dus is niet echt toe aan een relatie maar we zien elkaar super super vaak ) weer smst en ben ik weer blij...
Ik vind mezelf zo ongelofelijk stom dan he... dat een man zoveel invloed op me kan hebben!? Ik ben in eerdere relaties ontzettend gekwetst en mannen zijn voor mij een jammer genoeg te groot aandeel in mijn leven.
Ik wil gewoon zo graag nog een kindje enzit er echt over na te denken om dat'gewoon' als alleenstaande moeder weer te doen. Maar voel me op het moment gewoon niet sterk genoeg.
Nou nu ik dit zo terug lees is het wel een erg onsamenhangend verhaal maar wilde gewoon ff mijn ei kwijt. Ik voel me gewoon alleen dat is het.. Ik moet zelf de foto's maken van mijn kindje en mij samen. alles komt op mijn schouders terecht en snap gewoon niet waarom het mij niet gegund is om gewoon een leuk leven samen als gezin te hebben. Heb steeds vaker het idee dat ik gewoon ongelofelijk faal in mijn leven...
Liefs...
Ik voel me zo ontzettend down en moe...
Mijn situatie is als volgt. ik ben een 26 jarige alleenstaande moeder. Ben hoog opgeleid heb een super goede baan en een koophuis alles. Dus mag best trots op mezelf zijn, ik werk nog maar 32 uur omdat ik een lief zoontje heb van 3. En doe alles wat ik kan doen om een leuke lieve mama te zijn. Geniet ook echt wel van mijn kindje het is een mega leuk ventje...
Maarrrr.... Ik ben wel nog steeds single.. En soms word de druk van het daten-teleurgesteld worden / iemand teleurstellen - iemand nieuw ontmoeten - wéér teleurstellingen me gewoon teveel. Om me heen gaat iedereen trouwen, word zwanger en is (zoals het naar de buitenwereld overkomt dan ) super gelukkig samen.
Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik ook gelukkig ben samen met mn zoontje... maar de laatste tijd geniet ik er steeds minder van. Ik ben moe, slaap slecht, denk de hele tijd na 'wat als ik nou snel doodga, laat ik mijn zoontje achter zonder papa/mama/broertjes of zusjes', ikheb ook echt zon leeg gevoel vanbinnen. TOTDAT mijn liefje ( waar ik geen verkering mee heb, profvoetballer van 20 hahaha dus is niet echt toe aan een relatie maar we zien elkaar super super vaak ) weer smst en ben ik weer blij...
Ik vind mezelf zo ongelofelijk stom dan he... dat een man zoveel invloed op me kan hebben!? Ik ben in eerdere relaties ontzettend gekwetst en mannen zijn voor mij een jammer genoeg te groot aandeel in mijn leven.
Ik wil gewoon zo graag nog een kindje enzit er echt over na te denken om dat'gewoon' als alleenstaande moeder weer te doen. Maar voel me op het moment gewoon niet sterk genoeg.
Nou nu ik dit zo terug lees is het wel een erg onsamenhangend verhaal maar wilde gewoon ff mijn ei kwijt. Ik voel me gewoon alleen dat is het.. Ik moet zelf de foto's maken van mijn kindje en mij samen. alles komt op mijn schouders terecht en snap gewoon niet waarom het mij niet gegund is om gewoon een leuk leven samen als gezin te hebben. Heb steeds vaker het idee dat ik gewoon ongelofelijk faal in mijn leven...
Liefs...
dinsdag 1 december 2009 om 14:14
Nou, zou in elk geval nu niet aan een 2e kindje beginnen! Zorg ervoor dat je gelukkig wordt met jezelf en met dat wat je hebt. Pas als je dat uitstraalt, sta je volgens mij ook weer open voor contacten met een ander. Ga niet 'hopeloss' op zoek, maar kijk wat er gebeurt als je gaat genieten, plezier hebt in het leven!
En wat betreft die angst voor je zoontje (stel dat jou wat overkomt), dat kan ik me wel voorstellen. Is het een optie om daarmee iets te regelen? Bv iets op papier zetten, bijvoorbeeld iom ouders/zus/familie/vriendin?
En wat betreft die angst voor je zoontje (stel dat jou wat overkomt), dat kan ik me wel voorstellen. Is het een optie om daarmee iets te regelen? Bv iets op papier zetten, bijvoorbeeld iom ouders/zus/familie/vriendin?
dinsdag 1 december 2009 om 14:19
Ik ben wat milder. Ik denk dat je minder afhankelijk bent dan je denkt, maar een natuurlijk gemis voelt die zoveel mensen hebben. Ja, je kan zonder man. Maar je mist een partner. Dat gemis is NIET raar. Het heeft ook niets te maken met blij zijn met jezelf, want ik krijg het idee dat je dat op zich wel bent.
Wat je mist, daar kunnen foute mannen wel makkelijk op inspelen, dus blijf wel nadenken zodat je ook niet echt afhankelijk wordt. Er zijn genoeg kerels daarbuiten, maar alleen de mensen die het moeten etaleren zie je waarschijnlijk.
Het enige wat ik kan zeggen, probeer het gevoel wat je hebt niet te cultiveren. Het is een gemis, maar je hebt heel veel ook wel.
Wat je mist, daar kunnen foute mannen wel makkelijk op inspelen, dus blijf wel nadenken zodat je ook niet echt afhankelijk wordt. Er zijn genoeg kerels daarbuiten, maar alleen de mensen die het moeten etaleren zie je waarschijnlijk.
Het enige wat ik kan zeggen, probeer het gevoel wat je hebt niet te cultiveren. Het is een gemis, maar je hebt heel veel ook wel.
dinsdag 1 december 2009 om 14:30
Maar je neemt nu genoegen met kruimeltjes, terwijl je eigenlijk de hele koek wilt? Die hele koek kan denken dat je geen hele koek wilt, ook kan het zijn dat je door die kruimels niet eens die hele koek ziet al hangt ie voor je neus. Of heb je de hoop dat die kruimels ooit een hele koek gaat worden?
Voor de duidelijkheid ; die kruimels zijn die langswipbezoeken van die 20 jarige stud en die hele koek staat voor een " normale " relatie.
Voor de duidelijkheid ; die kruimels zijn die langswipbezoeken van die 20 jarige stud en die hele koek staat voor een " normale " relatie.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 december 2009 om 14:42
@ blijfgewoonbianca : hahha jouw kruimeltjes verhaal klopt zoooo precies!! ik heb op het moment eigenlijk gewoon het liefst dat mijn kruimeltjes een hele koek word!! En door al die kruimeltjes zie ik ook geen hele koeken.. Ben zo gefocust op die gast.. Erg jammer..
@ amalia : 32 uur werken is ook wel veel ja.. Maar ik werkte het eerste jaar als moeder nog 40 uur en dat was echt teveel.. nu hebben we 2 vrije middagen samen en gaat het prima... Nog steeds te weinig idd... maar ja...
@ pien 252 : het is nu idd geen goed moment om aan een 2e te beginnen.> maar het valt me ook gewoon echt vies tegen dat ik 3.5 jaar later nog steeds alleen ben. Toen ikz wanger werd ( en mijn vriend dat niet wilde en me verliet ) hield ik mezelf voor joh over een tijdje heb je heus wel weer een vriend bla bla.. En nu gaat mijn zoontje bijna naar de basisschool en moet hij straks super vaak overblijven enzow.. dan denk ik echt gatverdamme wat voor moeder ben je!! dan haat ik het gewoon..
@ domnaiefmutsje : ik heb ook veel daar heb je gelijk in. Zou me moeten richten op wat ik wel heb ipv wat ik mis maar ja...
Ik heb vorig jaar ook echt een rotkerst gehad... moest elke avond op tijd naar huis omdat mijn kindje niet ging slapen ergens ander.s. zou het echt haten als ik nu weer zoiets heb.
Ook is eht zo dat ik veel met mijn jongere vrijgezelle vriendinnen ga stappe omdat mijn leeftijdsgenootjes allemaal getrouwd zijn enzow. Ik voel me soms echt LOST.. weet niet waar ik nou bij hoor.. Iedereen zit met oud en nieuw bijv. lekker op visite bij elkaar.. ik ga daar als enige vrijgezel niet tussen zitten. heb ik 1 jaar gedaan, toen ging iedereen om 5 voor 12 bij elkaar zitten en zat ikd aar alleen hahaha ben maar me kindje wakker gaan maken. dat nooit meer. Maar mijn jongere vriendinnen gaan stappen en ik heb geen oppas met oud en nieuw hahaha.. ik klink echt sneu zo.. maar ik voel me gewoon verloren en haat het dat een man blijkbaar zoveel invloed kan hebben!!!
thanks voro jullie reacties..
@ amalia : 32 uur werken is ook wel veel ja.. Maar ik werkte het eerste jaar als moeder nog 40 uur en dat was echt teveel.. nu hebben we 2 vrije middagen samen en gaat het prima... Nog steeds te weinig idd... maar ja...
@ pien 252 : het is nu idd geen goed moment om aan een 2e te beginnen.> maar het valt me ook gewoon echt vies tegen dat ik 3.5 jaar later nog steeds alleen ben. Toen ikz wanger werd ( en mijn vriend dat niet wilde en me verliet ) hield ik mezelf voor joh over een tijdje heb je heus wel weer een vriend bla bla.. En nu gaat mijn zoontje bijna naar de basisschool en moet hij straks super vaak overblijven enzow.. dan denk ik echt gatverdamme wat voor moeder ben je!! dan haat ik het gewoon..
@ domnaiefmutsje : ik heb ook veel daar heb je gelijk in. Zou me moeten richten op wat ik wel heb ipv wat ik mis maar ja...
Ik heb vorig jaar ook echt een rotkerst gehad... moest elke avond op tijd naar huis omdat mijn kindje niet ging slapen ergens ander.s. zou het echt haten als ik nu weer zoiets heb.
Ook is eht zo dat ik veel met mijn jongere vrijgezelle vriendinnen ga stappe omdat mijn leeftijdsgenootjes allemaal getrouwd zijn enzow. Ik voel me soms echt LOST.. weet niet waar ik nou bij hoor.. Iedereen zit met oud en nieuw bijv. lekker op visite bij elkaar.. ik ga daar als enige vrijgezel niet tussen zitten. heb ik 1 jaar gedaan, toen ging iedereen om 5 voor 12 bij elkaar zitten en zat ikd aar alleen hahaha ben maar me kindje wakker gaan maken. dat nooit meer. Maar mijn jongere vriendinnen gaan stappen en ik heb geen oppas met oud en nieuw hahaha.. ik klink echt sneu zo.. maar ik voel me gewoon verloren en haat het dat een man blijkbaar zoveel invloed kan hebben!!!
thanks voro jullie reacties..
dinsdag 1 december 2009 om 14:53
Je gevoel is echt wel te begrijpen. Dat is ook niet leuk. Maar als je daar heel erg op gaat letten, dan zit je zo zelfs in een depressie.
Uiteindelijk zal je dus moeten zorgen dat jij goed voor jou zorgt. Dat betekent ook, wat BgB al zei, die kruimels uit je leven gooien (nee, niet de kruimel zuigen ) en om je heen kijken wat de moeite waard is.
Das niet deze kerst al geregeld. Heb je eventueel familie waar je naar toe kan of andere stellen met kinderen?
Uiteindelijk zal je dus moeten zorgen dat jij goed voor jou zorgt. Dat betekent ook, wat BgB al zei, die kruimels uit je leven gooien (nee, niet de kruimel zuigen ) en om je heen kijken wat de moeite waard is.
Das niet deze kerst al geregeld. Heb je eventueel familie waar je naar toe kan of andere stellen met kinderen?
dinsdag 1 december 2009 om 14:55
ik hoor ook een beetje door in je verhaal dat je wellicht iets mist omdat je zo jong al moeder bent geworden...omdat je het steeds over 'stappen' etc hebt. Denk je niet dat je, ookal had je nu wel een partner ( en je wil een tweede kind?) wel zo'n leven kan leiden als je vriendinnen? ik denk het niet namelijk...
dinsdag 1 december 2009 om 15:02
Hoi Lennon,
Neem eens een kijkje op www.ouderalleen.nl Misschien ken je het al wel. Wellicht dat je daar een andere invulling voor de kerst en oud&nieuw kunt vinden!
Neem eens een kijkje op www.ouderalleen.nl Misschien ken je het al wel. Wellicht dat je daar een andere invulling voor de kerst en oud&nieuw kunt vinden!
dinsdag 1 december 2009 om 15:05
Neej heb je gelijk in! ik ben ook nooit op zoek geweest naar zon 'saaie' relatie als wat me vriendinnen hebben. Maar merk wel dat ik nu ik ouder word er steeds meer behoefte aan begin te krijgen!!! dus ik zou het niet weten... Ik ben ook jong moeder geworden en ben eigenlijk vanaf het moment dat ikz wanger werd alleen maar bezig geweest met stoer doen, blijven stappen om maar niet saai te worden, en alle mogelijke dingen doen voor mijn kindje... en maar niet klagen... merk gewoon dat ik moe ben...
en ik ga mijn kruimels ook de deur wijzen ik voel me er niet prettig meer bij.. maar ik sluit nooit zo makkelijk dingen af... maar weet wel dat ik mezelf meer waardeer als ik niemand heb dan als ik iemand maar een beetje heb. dan word het een soort obsessie voor me. En dat is hij nu. ok hij stuurt I love you, zegt lieve dingen... komt bij mij thuis als me vriendinnen er zijn en heeft echt een leuke tijd met me.. maar dingen samen doen ho maar.. heb het pas nog gevraagd.. want hij vroeg de hele tijd 'moet ik nou je eeuwige affaire blijven en wat wil je nou echt?' of het met ons ooit echt iets ging worden maar dan blijft ie weer vaag... het is ook zo tegenstrijdig allemaal.. maar geef echt om m.. tja.. mannen hahaha
en ik ga mijn kruimels ook de deur wijzen ik voel me er niet prettig meer bij.. maar ik sluit nooit zo makkelijk dingen af... maar weet wel dat ik mezelf meer waardeer als ik niemand heb dan als ik iemand maar een beetje heb. dan word het een soort obsessie voor me. En dat is hij nu. ok hij stuurt I love you, zegt lieve dingen... komt bij mij thuis als me vriendinnen er zijn en heeft echt een leuke tijd met me.. maar dingen samen doen ho maar.. heb het pas nog gevraagd.. want hij vroeg de hele tijd 'moet ik nou je eeuwige affaire blijven en wat wil je nou echt?' of het met ons ooit echt iets ging worden maar dan blijft ie weer vaag... het is ook zo tegenstrijdig allemaal.. maar geef echt om m.. tja.. mannen hahaha
dinsdag 1 december 2009 om 15:09
ik denk dat je eerst eens even goed moet bedenken waar je nu echt behoefte aan hebt en wat de dingen zijn die je het meeste mist.
Als blijkt dat je behoefte hebt aan veligheid en rust zul je keuzes moeten maken. Je kunt trouwens ook prima een fijne, rustigere relatie hebben zonder een saai leven te leiden, toch? je hoeft niet alleen maar op de bank te blijven zitten.
Als blijkt dat je behoefte hebt aan veligheid en rust zul je keuzes moeten maken. Je kunt trouwens ook prima een fijne, rustigere relatie hebben zonder een saai leven te leiden, toch? je hoeft niet alleen maar op de bank te blijven zitten.
