
Ik vind mijzelf niet sociaal
donderdag 20 februari 2020 om 19:02
Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik sociaal doen begin te vinden.
Als er iets 'om handen is', zoals werk of een gedeelde hobby, dan gaat het best goed.
Op mijn werk heb ik goed contact met mijn collega's en praat ik ook best wat af.
Als ik echter met iemand afspreek, merk ik dat het mij veel energie kost om een gesprek gaande te houden.
Ik maak mij dan ook zorgen over of ik wel leuk genoeg ben.
Vaak heb ik ook gewoon niet zo veel te vertellen.
Sinds ik op mijzelf woon voel ik mij wel eens eenzaam, maar als ik dan nadenk over afspreken word ik ook niet echt blij.
Idem dito met daten, ik vind het heel fijn om bij degene te zijn met wie ik nu date.
Maar steeds denk ik wel 'wat nou als ik straks niks leuks meer te vertellen/bespreken heb, wat als hij de avond saai vindt...'
Ik heb heel lang samengewoond, en ben gewend om een beetje om elkaar heen te leven en dus te praten als er ook echt wat te zeggen valt.
Nu met daten merk ik dat ik het lastig vind om af te spreken en dan ook echt op elkaar gericht te zijn.
Het maakt mij heel onzeker.
Hebben meer mensen hier last van en heeft er iemand tips?
Als er iets 'om handen is', zoals werk of een gedeelde hobby, dan gaat het best goed.
Op mijn werk heb ik goed contact met mijn collega's en praat ik ook best wat af.
Als ik echter met iemand afspreek, merk ik dat het mij veel energie kost om een gesprek gaande te houden.
Ik maak mij dan ook zorgen over of ik wel leuk genoeg ben.
Vaak heb ik ook gewoon niet zo veel te vertellen.
Sinds ik op mijzelf woon voel ik mij wel eens eenzaam, maar als ik dan nadenk over afspreken word ik ook niet echt blij.
Idem dito met daten, ik vind het heel fijn om bij degene te zijn met wie ik nu date.
Maar steeds denk ik wel 'wat nou als ik straks niks leuks meer te vertellen/bespreken heb, wat als hij de avond saai vindt...'
Ik heb heel lang samengewoond, en ben gewend om een beetje om elkaar heen te leven en dus te praten als er ook echt wat te zeggen valt.
Nu met daten merk ik dat ik het lastig vind om af te spreken en dan ook echt op elkaar gericht te zijn.
Het maakt mij heel onzeker.
Hebben meer mensen hier last van en heeft er iemand tips?
donderdag 20 februari 2020 om 19:12

donderdag 20 februari 2020 om 19:17
Ik ben ook niet zo'n koetjes-en-kalfjes prater. Heb het maar geaccepteerd. Scheelt dat mijn man 5 kwartier in een uur praat, dus op sociale gelegenheden laat ik gewoon hem praten en haak af en toe aan.
Ik ben trouwens helemaal slecht in bellen. Ik zeg wat er gezegd moet worden en dan is het klaar. Mijn moeder kan uuuuren met iemand aan de telefoon hangen, geen idee hoe ze dat doet.
Ik ben trouwens helemaal slecht in bellen. Ik zeg wat er gezegd moet worden en dan is het klaar. Mijn moeder kan uuuuren met iemand aan de telefoon hangen, geen idee hoe ze dat doet.

donderdag 20 februari 2020 om 19:20
Heel herkenbaar dat van het bellen!
Het zweet breekt mij al uit als ik merk dat iemand even 'gezellig' wil bellen.
Dan denk ik mijn god, ik ben helemaal niet gezellig met bellen.
App alsjeblieft met me... dan kan ik ook even nadenken over een gezellig antwoord.
Aan de telefoon moet ik dat te snel en door die druk komt er niets veel boeiends uit mijn mond.
Het zweet breekt mij al uit als ik merk dat iemand even 'gezellig' wil bellen.
Dan denk ik mijn god, ik ben helemaal niet gezellig met bellen.
App alsjeblieft met me... dan kan ik ook even nadenken over een gezellig antwoord.
Aan de telefoon moet ik dat te snel en door die druk komt er niets veel boeiends uit mijn mond.

donderdag 20 februari 2020 om 19:20
De kleine zeemeermin?

donderdag 20 februari 2020 om 20:19
Klep houden en doen wat die zegt. Nog beter.

vrijdag 21 februari 2020 om 13:27
Misschien heb je wat aan onderstaande tips.
Ik ben een (niet-saaie, niet-onsociale, maar bedachtzame en introverte) soortgenoot en ervaringsdeskundige.
- Leer te accepteren dat je geen prater bent.
Ik moet toegeven dat dat mij ook niet altijd lukt; maar wel veel beter dan vroeger.
Er blijven wel situaties waarin het ongemakkelijk aanvoelt als er stiltes vallen.
Maar ik probeer me er niet druk om te maken en gewoon te laten zijn zoals het is.
- Als je afspreekt met mensen, kun je ook iets gaan ondernemen waarbij je niet alleen maar hoeft te zitten en praten. Kies dan iets waarbij je ook samen een activiteit kunt doen.
- Zoek mensen uit die jou accepteren zoals je bent; die er geen punt van maken als er een stilte valt.
Je hebt nog veel meer eigenschappen dan wel/niet makkelijk kunnen praten. Mensen kunnen je ook waarderen om hele andere dingen dan spreekvaardigheid.
- Leer gespreksvaardigheden (via een training sociale vaardigheden)
- Degene die met jou date, vind het blijkbaar prima met jou. Anders had diegene vast niet vaker met je afgesproken. Er zijn mensen die het juist prettig vinden om om te gaan met iemand die rustig is.
(Mijn partner zou ook niet blij worden van een drukkere partner; ik kan helemaal mezelf zijn)
Ik ben een (niet-saaie, niet-onsociale, maar bedachtzame en introverte) soortgenoot en ervaringsdeskundige.

- Leer te accepteren dat je geen prater bent.
Ik moet toegeven dat dat mij ook niet altijd lukt; maar wel veel beter dan vroeger.
Er blijven wel situaties waarin het ongemakkelijk aanvoelt als er stiltes vallen.
Maar ik probeer me er niet druk om te maken en gewoon te laten zijn zoals het is.
- Als je afspreekt met mensen, kun je ook iets gaan ondernemen waarbij je niet alleen maar hoeft te zitten en praten. Kies dan iets waarbij je ook samen een activiteit kunt doen.
- Zoek mensen uit die jou accepteren zoals je bent; die er geen punt van maken als er een stilte valt.
Je hebt nog veel meer eigenschappen dan wel/niet makkelijk kunnen praten. Mensen kunnen je ook waarderen om hele andere dingen dan spreekvaardigheid.
- Leer gespreksvaardigheden (via een training sociale vaardigheden)
- Degene die met jou date, vind het blijkbaar prima met jou. Anders had diegene vast niet vaker met je afgesproken. Er zijn mensen die het juist prettig vinden om om te gaan met iemand die rustig is.
(Mijn partner zou ook niet blij worden van een drukkere partner; ik kan helemaal mezelf zijn)
vrijdag 21 februari 2020 om 13:37
Nog een kleine toevoeging; misschien kun je herkenning vinden op het topic voor introverten op dit forum:
psyche/introvert-schrijf-mee/list_messages/301631
psyche/introvert-schrijf-mee/list_messages/301631
vrijdag 21 februari 2020 om 14:17
Ik kan ook alleen maar praten als ik echt iets te zeggen heb. En anders praat ik niet. Ik ben ook niet zo heel sociaal. Hou niet van grote gezelschappen, en ook niet van feesten. Dan gaat het namelijk al snel nergens over. Er zijn veel mannen die ook zo zijn. Misschien is degene met wie je date ook wel zo. Waarom zou iedereen een sociale praatgraag willen>?
zaterdag 22 februari 2020 om 13:28
Ik werd op n gegeven moment echt moe van bepaalde gesprekken omdat ik zo hard aan het werk was dat gesprek boeiend en lopende te houden. Tegenwoordig denk ik, laat de ander maar s werken. Geef ik wel antwoord op de vragen. Ik hou gerust mn mond.
Loopt het niet , dan zal het wel, ik word er niet ongemakkelijk van meer. Ben hoogstens sneller weg, vaak met n zucht van opluchting achteraf.
Het gaat of het gaat niet, drank is wel n goed smeermiddel overigens, maar niet meer dan 3.
Loopt het niet , dan zal het wel, ik word er niet ongemakkelijk van meer. Ben hoogstens sneller weg, vaak met n zucht van opluchting achteraf.
Het gaat of het gaat niet, drank is wel n goed smeermiddel overigens, maar niet meer dan 3.