Psyche
alle pijlers
Ik voel me gefrustreerd maar dat slaat nergens op
maandag 6 maart 2017 om 20:23
Ik baal.
Ik heb lange tijd een relatie gehad. Ik ben altijd nog wezen stappen met vriendinnen. Niet elke week, maar ik was erbij als we gingen en mijn vriendinnen vrijgezel waren. Nu ben ik 24 jaar en ben ik na lange tijd vrijgezel. Ik hoef niet rond te sletten, maar ik vind het zo leuk om naar het cafe te gaan. Zij hebben nu een vriend en ik niet. Ik vind het oprecht leuk voor ze, maar - hoe erg ik dat van mezelf vind - ik voel me onrustig, want ik wil juist eens een keertje vaker stappen. Ik heb weleens het cafe voorgesteld en dan krijg je "leuk, dat moeten we doen" en vervolgens wordt er niets ondernomen. Als ik wat in de groepsapp voorstel, weet ik bij voorbaat al dat er niet wordt gereageerd als niemand er zin in heeft. Ik snap écht dat het anders is met vriend, maar nu twijfel ik aan mezelf: ben ik zo onvolwassen dat in op mijn 24ste nog eens lekker wil stappen? Voor mijn gevoel trek ik alleen maar, maar ik krijg er af en toe een theetje doordeweeks voor terug. Gezellig, dat waardeer ik ook echt, maar ik wil ook eens lekker stappen. Daardoor voel ik mij weleens gefrustreerd. Ik ben dankbaar voor mijn vriendinnen, ze staan voor me klaar, echt. Maar nu ik geen vriend meer heb, merk ik dat ze verder zijn dan dat ik ben qua ontwikkeling denk ik. Dit voelt zo vervelend. Ik wil het niet voelen, maar ik moet me voor mijn gevoel steeds aanpassen... wie herkent dit? Wat kan ik hieraan doen?
Ik heb lange tijd een relatie gehad. Ik ben altijd nog wezen stappen met vriendinnen. Niet elke week, maar ik was erbij als we gingen en mijn vriendinnen vrijgezel waren. Nu ben ik 24 jaar en ben ik na lange tijd vrijgezel. Ik hoef niet rond te sletten, maar ik vind het zo leuk om naar het cafe te gaan. Zij hebben nu een vriend en ik niet. Ik vind het oprecht leuk voor ze, maar - hoe erg ik dat van mezelf vind - ik voel me onrustig, want ik wil juist eens een keertje vaker stappen. Ik heb weleens het cafe voorgesteld en dan krijg je "leuk, dat moeten we doen" en vervolgens wordt er niets ondernomen. Als ik wat in de groepsapp voorstel, weet ik bij voorbaat al dat er niet wordt gereageerd als niemand er zin in heeft. Ik snap écht dat het anders is met vriend, maar nu twijfel ik aan mezelf: ben ik zo onvolwassen dat in op mijn 24ste nog eens lekker wil stappen? Voor mijn gevoel trek ik alleen maar, maar ik krijg er af en toe een theetje doordeweeks voor terug. Gezellig, dat waardeer ik ook echt, maar ik wil ook eens lekker stappen. Daardoor voel ik mij weleens gefrustreerd. Ik ben dankbaar voor mijn vriendinnen, ze staan voor me klaar, echt. Maar nu ik geen vriend meer heb, merk ik dat ze verder zijn dan dat ik ben qua ontwikkeling denk ik. Dit voelt zo vervelend. Ik wil het niet voelen, maar ik moet me voor mijn gevoel steeds aanpassen... wie herkent dit? Wat kan ik hieraan doen?
maandag 13 maart 2017 om 12:34
quote:laitia1990 schreef op 13 maart 2017 @ 12:17:
[...]
Dan ga je echt met saaie meiden om, ik heb dat niet hoor..de meiden met wie ik omga ondernemen veel en betrekken ook mij als single chick erbij, en zoek gewoon andere contacten op, simpel.Op zich herinner ik mij ook wel dat op het moment mensen een relatie hadden en aan kinderen begonnen te denken dat het huismussen werden.
[...]
Dan ga je echt met saaie meiden om, ik heb dat niet hoor..de meiden met wie ik omga ondernemen veel en betrekken ook mij als single chick erbij, en zoek gewoon andere contacten op, simpel.Op zich herinner ik mij ook wel dat op het moment mensen een relatie hadden en aan kinderen begonnen te denken dat het huismussen werden.
