Psyche
alle pijlers
Ik voel me zo rot...
dinsdag 8 juni 2010 om 18:46
Hoi lieve meiden,
Ik wil graag even mijn ei kwijt hier en hoop op wat lieve/wijze/relativerende reacties.
Ik zal bij het begin beginnen: ik heb een lui oog en loens hierdoor, een oog kijkt wat meer naar beneden dan het andere. Ik heb hier op zich geen last van maar vind het gewoon niet mooi. Vandaar dat ik me vorig jaar voor het eerst heb laten opereren om het te laten corrigeren. Dit had enig effect, de tweede operatie eind vorig jaar had weinig effect. Vorige week een derde operatie gehad. Het resultaat is nu nog instabiel, het leek gelijk na de operatie redelijk goed, nu kijk ik weer redelijk naar beneden. Iets waar ik heel erg van baal en waardoor ik me al rot voel. Het kan zijn dat het nog verbeterd, maar mogelijk is er nog een operatie nodig. Ik wil het zo ontzettend graag beter hebben! Maar ik voel me zo rot dat er zo veel mensen om mij heen ook last van hebben dat ik dit wil: dagen afwezig op mijn werk, mijn vriend die voor me moet zorgen (ik ben een paar dagen niets waard, kan nauwelijks lopen door duizeligheid). En ikzelf vind de operaties natuurlijk ook niet prettig (maar heb het er wel voor over).
Nu is het zo dat ik sinds de operatie bijna een week geleden niets van een paar vriendinnen heb gehoord, niet eens een belletje of smsje, en daar voel ik me zo rot over! Ik snap het gewoon echt niet... Waarom zou je niet even wat van je laten horen? Ik heb dagen suf zitten wezen in huis en had wel gehoopt meer van mensen te horen, heb me rot verveeld..
De druppel kwam vanmiddag na een zware dag werk (ben nog niet optimaal merk ik en heb een zware baan waarbij ik me goed moet concentreren). Ik stond op de tram te wachten en ik hoorde een vrouw tegen haar man fluisteren dat dat meisje daar zo scheel keek en dat haar hoofd wel scheef leek... Ik werd wel zo ontzettend kwaad en verdrietig! Het voelde echt alsof alles voor niets was geweest. Ik had zo'n zin om haar te laten struikelen, maar het enige dat ik kon is in huilen uitbarsten..
Blegh ik voel me gewoon zo rot... even schrijven lucht wel op merk ik...
Ik wil graag even mijn ei kwijt hier en hoop op wat lieve/wijze/relativerende reacties.
Ik zal bij het begin beginnen: ik heb een lui oog en loens hierdoor, een oog kijkt wat meer naar beneden dan het andere. Ik heb hier op zich geen last van maar vind het gewoon niet mooi. Vandaar dat ik me vorig jaar voor het eerst heb laten opereren om het te laten corrigeren. Dit had enig effect, de tweede operatie eind vorig jaar had weinig effect. Vorige week een derde operatie gehad. Het resultaat is nu nog instabiel, het leek gelijk na de operatie redelijk goed, nu kijk ik weer redelijk naar beneden. Iets waar ik heel erg van baal en waardoor ik me al rot voel. Het kan zijn dat het nog verbeterd, maar mogelijk is er nog een operatie nodig. Ik wil het zo ontzettend graag beter hebben! Maar ik voel me zo rot dat er zo veel mensen om mij heen ook last van hebben dat ik dit wil: dagen afwezig op mijn werk, mijn vriend die voor me moet zorgen (ik ben een paar dagen niets waard, kan nauwelijks lopen door duizeligheid). En ikzelf vind de operaties natuurlijk ook niet prettig (maar heb het er wel voor over).
Nu is het zo dat ik sinds de operatie bijna een week geleden niets van een paar vriendinnen heb gehoord, niet eens een belletje of smsje, en daar voel ik me zo rot over! Ik snap het gewoon echt niet... Waarom zou je niet even wat van je laten horen? Ik heb dagen suf zitten wezen in huis en had wel gehoopt meer van mensen te horen, heb me rot verveeld..
De druppel kwam vanmiddag na een zware dag werk (ben nog niet optimaal merk ik en heb een zware baan waarbij ik me goed moet concentreren). Ik stond op de tram te wachten en ik hoorde een vrouw tegen haar man fluisteren dat dat meisje daar zo scheel keek en dat haar hoofd wel scheef leek... Ik werd wel zo ontzettend kwaad en verdrietig! Het voelde echt alsof alles voor niets was geweest. Ik had zo'n zin om haar te laten struikelen, maar het enige dat ik kon is in huilen uitbarsten..
Blegh ik voel me gewoon zo rot... even schrijven lucht wel op merk ik...
dinsdag 8 juni 2010 om 19:50
Over domme opmerkingen gesproken. Ik werkte ooit in het buitenland in een restaurant. Daar bediende ik een groep Nederlanders die het leuk vonden om de halve avond over mijn ogen te praten. Ik deed al die tijd alsof ik Engels was en op het eind heb ik ze heel vriendelijk een fijne avond gewenst, in het Nederlands. Dat was erg grappig!!
dinsdag 8 juni 2010 om 19:53
@ fladder, dat is wel heel mooi! Ik snap dat soort mensen zo niet he... hier op het station werkt een meisje in de etos die ook een lui oog heeft (je ziet het bij haar meer dan bij mij). En ik merk ook dat mensen haar soms raar aankijken. Dan word ik zo boos want ik kan aan haar zien dat ze zich schaamt (iets wat ik eigenlijk niet meer doe, naja nu wel even moet ik zeggen).
dinsdag 8 juni 2010 om 19:56
Ja ik blijf me ook verbazen.
Maar ik vind het ook heel vervelend als mensen er heel moeilijk over doen of het ontkennen.
Zo zei mijn moeder een tijd geleden ineens tegen me: he je kijkt weer recht! - nee mam, dat komt omdat je mij al heel lang kent en naar mijn goede oog kijkt..
En het valt me ook op dat mensen met de lompe opmerkingen niet moeder mooiste zijn, zacht gezegd.
Maar ik vind het ook heel vervelend als mensen er heel moeilijk over doen of het ontkennen.
Zo zei mijn moeder een tijd geleden ineens tegen me: he je kijkt weer recht! - nee mam, dat komt omdat je mij al heel lang kent en naar mijn goede oog kijkt..
En het valt me ook op dat mensen met de lompe opmerkingen niet moeder mooiste zijn, zacht gezegd.
dinsdag 8 juni 2010 om 19:59
Ja dat klopt inderdaad wel. Ik vind het heel fijn als mensen gewoon vragen wat ik aan mijn ogen heb en het bespreekbaar is. Is het gelijk niet vreemd meer en ook niet vervelend als mensen je even bestuderen (zou ik zelf ook wel doen denk ik).
Mijn vrienden en fam valt het ook niet meer op, vinden het ook totaal niet nodig die operatie (waardoor ik me ook niet altijd gesteund voel, maar doe het natuurlijk ook alleen voor mezelf). Ben ergens ook wel blij dat ik mijn vriend al van ervoor ken, ik weet dat hij op me viel, incl loensende ogen.
Mijn vrienden en fam valt het ook niet meer op, vinden het ook totaal niet nodig die operatie (waardoor ik me ook niet altijd gesteund voel, maar doe het natuurlijk ook alleen voor mezelf). Ben ergens ook wel blij dat ik mijn vriend al van ervoor ken, ik weet dat hij op me viel, incl loensende ogen.
dinsdag 8 juni 2010 om 20:53
Anoniempje, je hoeft toch geen ruzie te maken met je vriendinnen? Je kan gewoon zeggen dat je je de afgelopen dagen wat rot hebt gevoeld en dat je niet om hun steun had gevraad, maar het eigenlijk wel nodig had. Vanuit jezelf praten, en niet verwijtend zijn, dan kunnen ze het ook niet als aanval zien.
dinsdag 8 juni 2010 om 21:20
Niet al te subtiel, anders zit het je nog steeds dwars als ze er niet op reageren. En subtiel kan wel eens overkomen als 'verkapt zeuren', kan een kennis van mij zo goed. Dan denk ik altijd: zeg nou wat je wilt!
'Meiden, ik heb me dit weekend verveeld en rot gevoeld door die oog operatie.' kan je ook zeggen, geen verwijt, een conclusie.
'Meiden, ik heb me dit weekend verveeld en rot gevoeld door die oog operatie.' kan je ook zeggen, geen verwijt, een conclusie.