Ik weet het niet meer

Ik weet het allemaal even niet meer en ik schrijf het graag even van me af. Waar moet ik beginnen...
Jaren geleden ben ik misbruikt door een familielid. Daarna heb ik me rot gevoeld, maar niet zo rot dat ik niks meer kon. Ik dacht dat ik het op mijn eigen manier had verwerkt. Wanneer ik een jaar of 18 was ontmoette ik op mijn werk een lieve man. Hij was 50. We konden goed praten en het was gewoon een vriendschap. Helaas is dat niet bij een vriendschap gebleven, hij was getrouwd en dit wist ik van tevoren. Er is seks geweest. Ik schaam me hier ontzettend voor en voel me er ook verdrietig onder. Nooit had ik verwacht dat ik tot zoiets in staat was. Ik voelde me daarna ook heel erg vies, terwijl ik het op dat moment zelf wilde. Ik kon met hem over mijn misbruikverleden praten (dit is geen excuus, ik ben heel fout geweest). Ik zat kennelijk op een roze wolk. Inmiddels heb ik een jaar geen contact met hem en voel ik me er beter onder. Ik voel me alleen nog zo ontzettend schuldig en een heel slecht mens. Ik wilde dat ik alles overnieuw kon doen en dat dit niet was gebeurd. Soms zie ik hem nog op me liggen en dan krijg ik daar een naar gevoel bij. Nogmaals op dat moment wilde ik het zelf, dus nu moet ik er ook zelf voor boeten.

Inmiddels heb ik sinds 2 jaar een hele lieve vriend. Iemand waar ik goed mee kan praten, ook over mijn misbruikverleden. Maar toch voel ik me vaak zo ontzettend rot. Ik voel me mentaal zo slecht, terwijl er niet nare herinneringen naar boven komen en daarom voel ik me vaak ook een aansteller tegenover mijn vriend. Het ene moment kan ik zo vrolijk zijn en een uur later kan ik me zo slecht voelen. Ik durf niet naar een psycholoog te gaan, het zou het beste zijn, maar hoe zet je zo'n stap? Ik ben zo ontzettend dankbaar voor mijn vriend en daarom ben ik ook zo bang om hem kwijt te raken. Bang dat ik door een psycholoog meer nare herinneringen krijg en me mentaal nog slechter ga voelen dan nu, waardoor het uiteindelijk tussen mijn vriend en ik kapot zal gaan. Ik weet op dit moment echt niet meer wat ik moet doen.

Jufjoke schreef: ↑

04-01-2021 19:43

Therapie, lieverd. Ik ben bang dat er niet veel anders op zit.
Wat jou is overkomen is vreselijk. En niet jouw schuld. Dat je als 18-jarige beïnvloedbaar was, is ook niet jouw schuld.
Natuurlijk is therapie zwaar. Maar het is bedoeld om het daarna beter te hebben. Dat verdien je, dat ben je waard.

Bedankt

lilalinda schreef: ↑

04-01-2021 19:49

Hoeveel weet vriend? Ook dat je het eerste jaar van jullie relatie nog contact had met de andere man?

Ohh dan heb ik dat verkeerd verwoord. Op het moment dat ik contact kreeg met mn vriend heb ik het contact met hem meteen verbroken.

Jufjoke schreef: ↑

04-01-2021 19:45

En de relatie met je vriend gaat echt niet kapot als het een goede relatie is. Je gaat dan toch juist aan jezelf werken? Om beter in je vel te zitten?
Heb een beetje vertrouwen in je zelf, en in je vriend. Is het een fijne relatie?

Ik heb er zeker veel vertrouwen in. Mijn vriend is echt heel erg zorgzaam en vooral begripvol. Hij zou ook graag mee willen gaan, mocht ik in therapie gaan, zodat hij ook adviezen kan krijgen hoe hij in bepaalde situaties het beste met mij kan omgaan.