
Ik weet niet hoe ik me voel
woensdag 5 april 2017 om 17:46
Hoi allemaal!
Ik zit al een tijdje ergens mee.. Eigenlijk al jaren. Ik voel me niet erg goed, maar kan niet echt plaatsen wat er aan de hand is.
Ik heb het idee dat ik me niet erg gelukkig kan voelen en niet kan genieten van het leven. Ik voel me over het algemeen erg somber, maar ik heb ook zeker zo zijn periodes waarin ik me beter voel. Echter blijft er dan wel altijd een gespannen gevoel op de achtergrond. Kleine tegenslagen voelen voor mij als een mokerslag en ik kan niet genieten van positieve dingen. Mijn leven staat voor de buitenwereld goed op de rit, Ik heb een vast contract op mijn werk, ik studeer aan het HBO (wat erg goed gaat), heb een leuke vriend.. Ik voel me alleen zo ongelukkig en dat is eigenlijk al jaren zo, alleen ik weet niet zo goed wat er aan de hand is. Elke dag ben ik eigenlijk opzoek naar mezelf, naar wat me gelukkig maakt of waar ik echt van kan genieten, maar het lijkt net of ik dat bij niks heb. Heel veel dingen raken me maar nauwelijks en ik vind het heel lastig om met emotie om te gaan en voel me over het algemeen erg vlak. Ik durf bij andere mijn emotie ook niet echt te tonen en vind het moeilijk om op zo'n moment uit mijn woorden te komen. Daarom vind ik het ook heel erg lastig om een afspraak te maken bij de huisarts en mijn verhaal te doen. Herkent iemand zich hier misschien in?
Ik zit al een tijdje ergens mee.. Eigenlijk al jaren. Ik voel me niet erg goed, maar kan niet echt plaatsen wat er aan de hand is.
Ik heb het idee dat ik me niet erg gelukkig kan voelen en niet kan genieten van het leven. Ik voel me over het algemeen erg somber, maar ik heb ook zeker zo zijn periodes waarin ik me beter voel. Echter blijft er dan wel altijd een gespannen gevoel op de achtergrond. Kleine tegenslagen voelen voor mij als een mokerslag en ik kan niet genieten van positieve dingen. Mijn leven staat voor de buitenwereld goed op de rit, Ik heb een vast contract op mijn werk, ik studeer aan het HBO (wat erg goed gaat), heb een leuke vriend.. Ik voel me alleen zo ongelukkig en dat is eigenlijk al jaren zo, alleen ik weet niet zo goed wat er aan de hand is. Elke dag ben ik eigenlijk opzoek naar mezelf, naar wat me gelukkig maakt of waar ik echt van kan genieten, maar het lijkt net of ik dat bij niks heb. Heel veel dingen raken me maar nauwelijks en ik vind het heel lastig om met emotie om te gaan en voel me over het algemeen erg vlak. Ik durf bij andere mijn emotie ook niet echt te tonen en vind het moeilijk om op zo'n moment uit mijn woorden te komen. Daarom vind ik het ook heel erg lastig om een afspraak te maken bij de huisarts en mijn verhaal te doen. Herkent iemand zich hier misschien in?
woensdag 5 april 2017 om 17:53
woensdag 5 april 2017 om 18:20
Google eens op '20-ers Dillema '.
Het gaat over keuze stress en angst om later je plek in de maatschappij te vinden (statusangst).
http://wijsmakerij.nl/twi ... ma-geval-van-statusangst/
Het gaat over keuze stress en angst om later je plek in de maatschappij te vinden (statusangst).
http://wijsmakerij.nl/twi ... ma-geval-van-statusangst/
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 5 april 2017 om 18:52
quote:viva-amber schreef op 05 april 2017 @ 18:20:
Google eens op '20-ers Dillema '.
Het gaat over keuze stress en angst om later je plek in de maatschappij te vinden (statusangst).
http://wijsmakerij.nl/twi ... ma-geval-van-statusangst/Ik heb het idee dat dit inderdaad ook wel een rol speelt. Ik ben ook iemand die heel erg streeft naar doelen en daardoor een soort angst heeft voor zulke dingen en er veel moeite mee heeft om dingen niet te halen.
Google eens op '20-ers Dillema '.
Het gaat over keuze stress en angst om later je plek in de maatschappij te vinden (statusangst).
http://wijsmakerij.nl/twi ... ma-geval-van-statusangst/Ik heb het idee dat dit inderdaad ook wel een rol speelt. Ik ben ook iemand die heel erg streeft naar doelen en daardoor een soort angst heeft voor zulke dingen en er veel moeite mee heeft om dingen niet te halen.
woensdag 5 april 2017 om 18:56
woensdag 5 april 2017 om 18:57
Wat denk ik ook een rol speelt is dat ik er jaren geleden achter gekomen ben dat mijn moeder een affaire had. Ik was toen nog heel jong en zat net op de middelbare school en wist niet wat te doen.. na jaren is dit uitgekomen en nadat er een aantal maanden niks aan de hand was bleek het weer zo te zijn. Ook dit is uitgekomen en nu is het weer zo terwijl mijn vader van niks weet. Het klinkt heel stom, maar ik heb dus geen idee of dit ook mee spoelt in hoe ik mij nu voel. Ik ben er inmiddels "gewend" aangeraakt en kijk er niet echt meer van op en doordat ik me heel vlak voel heb ik daar ook niet echt een gevoel bij. (Het vertellen heb ik natuurlijk overwogen, maar de vorige keren was ik de zondebok en is alles op mij afgeschoven en daarom wil ik eerst goed nadenken over wat dit met mij zal doen). Alles is eigenlijk gewoon heel warrig in mijn hoofd en het liefst wil ik alles zelf oplossen en niet die jankerd zijn, maar ik weet gewoon even niet wat er aan de hand is en wat ik moet doen
woensdag 5 april 2017 om 19:00
Misschien toch eens met je huisarts praten. Misschien is het handig om met een psycholoog e.a. te verkennen.
Het lijkt mij lastig om op zo een moeilijk leeftijd (puber) een onbetrouwbare ouder te hebben. Wat je moeder doet is kwetsend voor jou en je vader.
Het lijkt mij lastig om op zo een moeilijk leeftijd (puber) een onbetrouwbare ouder te hebben. Wat je moeder doet is kwetsend voor jou en je vader.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 6 april 2017 om 13:29
Herkenbaar gevoel TO. Ik loop er ook al een aantal jaar mee, maar weet het ook niet goed te plaatsen. Ik kan elke keer wel een aantal redenen bedenken, maar ik weet niet of dat dé reden is of dat het een opeenstapeling van dingen is.
Ik kom er bijvoorbeeld op het werk ook maar niet uit wat ik wil, wat voor werk ik wil en waar ik mij goed bij voel. Hiervoor ga ik mogelijk een loopbaantraject in. Toch twijfel ik of het met een baan die goed bij me past in één keer opgelost is. Ik heb het gevoel dat het meer is dan dat.
Voor de buitenwereld inderdaad een perfect plaatje met een huis, baan en vriend. Maar dat gevoel dat ik niet lekker in mijn vel zit wil ik zooooo graag kwijt! Heb ook vaak nergens zin in en ben heel moe. Het lijkt ook wel eens alsof ik de verantwoordelijkheid van zaken die bij het leven horen (huis en onderhoud, sociaal netwerk, baan, etc.) niet wil. Maar dat is volgens mij gewoon kop-in-het-zand-steken.
Ik kom er bijvoorbeeld op het werk ook maar niet uit wat ik wil, wat voor werk ik wil en waar ik mij goed bij voel. Hiervoor ga ik mogelijk een loopbaantraject in. Toch twijfel ik of het met een baan die goed bij me past in één keer opgelost is. Ik heb het gevoel dat het meer is dan dat.
Voor de buitenwereld inderdaad een perfect plaatje met een huis, baan en vriend. Maar dat gevoel dat ik niet lekker in mijn vel zit wil ik zooooo graag kwijt! Heb ook vaak nergens zin in en ben heel moe. Het lijkt ook wel eens alsof ik de verantwoordelijkheid van zaken die bij het leven horen (huis en onderhoud, sociaal netwerk, baan, etc.) niet wil. Maar dat is volgens mij gewoon kop-in-het-zand-steken.
Alles komt goed en alles komt goed en alle dingen komen goed.
donderdag 6 april 2017 om 13:39
Precies wat je nu opnoemt is wat ik ook heel erg heb en vooral het niet kunnen plaatsen wat er nu aan de hand is @proffeltje. Ook vooral het stukje met werk/ studie wat jij noemt herken ik heel erg
Ik probeer ook heel veel om dat gevoel kwijt te raken, maar ik kan gewoon niet echt iets vinden waar ik echt een passie voor heb en waar ik dat gevoel in kwijt kan. Het moe zijn en nergens zin in hebben herken ik ook en dan vooral in vlagen.
Ik probeer ook heel veel om dat gevoel kwijt te raken, maar ik kan gewoon niet echt iets vinden waar ik echt een passie voor heb en waar ik dat gevoel in kwijt kan. Het moe zijn en nergens zin in hebben herken ik ook en dan vooral in vlagen.
donderdag 6 april 2017 om 13:57