Psyche
alle pijlers
Ik wil vooruit, maar hoe verder? Advies?
donderdag 12 april 2018 om 11:59
Hoi iedereen,
Ik kan wel even wat advies van anderen gebruiken, ik kom er zelf namelijk niet uit.
Ik zit al een paar jaar thuis ivm psychische klachten (bijstand). Ik heb daarvoor een traject gevolgd (groepstherapie van een jaar) die me geholpen heeft en zou nu graag mijn leven weer willen oppakken. Om me daarbij te helpen zit ik bij een grote ggz organisatie, maar helaas lijkt dit nergens heen te leiden... Ik krijg hulp van een trajectcoach en heb daarnaast nog een 'losse' begeleider (maatschappelijk werker). Afspraken met beiden worden regelmatig afgezegd door henzelf of zelfs vergeten. De trajectcoach lijkt niet goed op de hoogte van mijn psychische problemen en komt aan met ideeën voor werk die daardoor compleet de plank mis slaan (denk aan voor de klas staan terwijl ik ben behandeld voor angststoornis en sociale fobie, naast dat ik ook niet bevoegd ben om les te geven). Aan de maatschappelijk werker heb ik werkelijk helemaal niets. Wanneer ik vertel waar ik tegenaan loop in het dagelijks leven heeft hij daarvoor geen tips of adviezen.
Al met al ben ik hier al meer dan een jaar mee bezig en er zit geen schot in de zaak. Ik wil graag weer (voorzichtig) aan het werk.
Ik weet gewoon niet waar ik nu mee moet beginnen. Ik ben klaar met deze ggz organisatie, maar ben tegelijkertijd ook bang voor de wachttijden van andere hulpverleners (vaak een jaar). Ik wil vooruit maar weet niet hoe. Ik ben al begonnen met vrijwilligerswerk om zo weer te wennen, maar dit is helaas bij een organisatie die failliet aan het gaan is.
Daarnaast zijn er ook veel spanningen en problemen in mijn sociale leven (overlijden van dierbaar familielid, ruzie tussen mijn vriend en zijn broer, contract van vriend is niet verlengd, een zus die met haar tokkie leven de hele familie in haar problemen mee sleurt, vriendinnen waar ik niets meer van hoor sinds het overlijden van familielid). Het doet me erg veel verdriet en zorgt voor stress waardoor mijn angstklachten weer sterker worden.
Kort samengevat: naast mijn interne problemen (psychische gevoeligheid) zijn er dus ook externe problemen (ggz organisatie die niet helpt, wachttijden, vrijwilligerswerk bij slecht lopende organisatie, helaas ook op familie en sociaal gebied problemen). En ik zie even niet meer hoe ik nu verder moet. Het lijkt wel dweilen met de kraan open.
Graag hoor ik ideeën van anderen waardoor ik weer het idee heb dat ik grip op mijn leven krijg en vooruit kan.
Ik kan wel even wat advies van anderen gebruiken, ik kom er zelf namelijk niet uit.
Ik zit al een paar jaar thuis ivm psychische klachten (bijstand). Ik heb daarvoor een traject gevolgd (groepstherapie van een jaar) die me geholpen heeft en zou nu graag mijn leven weer willen oppakken. Om me daarbij te helpen zit ik bij een grote ggz organisatie, maar helaas lijkt dit nergens heen te leiden... Ik krijg hulp van een trajectcoach en heb daarnaast nog een 'losse' begeleider (maatschappelijk werker). Afspraken met beiden worden regelmatig afgezegd door henzelf of zelfs vergeten. De trajectcoach lijkt niet goed op de hoogte van mijn psychische problemen en komt aan met ideeën voor werk die daardoor compleet de plank mis slaan (denk aan voor de klas staan terwijl ik ben behandeld voor angststoornis en sociale fobie, naast dat ik ook niet bevoegd ben om les te geven). Aan de maatschappelijk werker heb ik werkelijk helemaal niets. Wanneer ik vertel waar ik tegenaan loop in het dagelijks leven heeft hij daarvoor geen tips of adviezen.
Al met al ben ik hier al meer dan een jaar mee bezig en er zit geen schot in de zaak. Ik wil graag weer (voorzichtig) aan het werk.
Ik weet gewoon niet waar ik nu mee moet beginnen. Ik ben klaar met deze ggz organisatie, maar ben tegelijkertijd ook bang voor de wachttijden van andere hulpverleners (vaak een jaar). Ik wil vooruit maar weet niet hoe. Ik ben al begonnen met vrijwilligerswerk om zo weer te wennen, maar dit is helaas bij een organisatie die failliet aan het gaan is.
Daarnaast zijn er ook veel spanningen en problemen in mijn sociale leven (overlijden van dierbaar familielid, ruzie tussen mijn vriend en zijn broer, contract van vriend is niet verlengd, een zus die met haar tokkie leven de hele familie in haar problemen mee sleurt, vriendinnen waar ik niets meer van hoor sinds het overlijden van familielid). Het doet me erg veel verdriet en zorgt voor stress waardoor mijn angstklachten weer sterker worden.
Kort samengevat: naast mijn interne problemen (psychische gevoeligheid) zijn er dus ook externe problemen (ggz organisatie die niet helpt, wachttijden, vrijwilligerswerk bij slecht lopende organisatie, helaas ook op familie en sociaal gebied problemen). En ik zie even niet meer hoe ik nu verder moet. Het lijkt wel dweilen met de kraan open.
Graag hoor ik ideeën van anderen waardoor ik weer het idee heb dat ik grip op mijn leven krijg en vooruit kan.
donderdag 12 april 2018 om 12:58
Ga naar de huisarts en vertel je verhaal daar ook nog is een keer en benadruk dat de maatschappelijke werkers hun werk niet goed doen. En benadruk ook dat je vooruit wil (snel) en als het kan weer wilt werken..
Je huisarts kan daarna je verder begeleiden.
Ook hebben huisartsen ook maatschappelijk werkers / psychologen die jou met de stappen kunnen helpen.
Kortom mijn advies is: Ga naar de huisarts en indien nodig naar se huisarts psycholoog.
Je huisarts kan daarna je verder begeleiden.
Ook hebben huisartsen ook maatschappelijk werkers / psychologen die jou met de stappen kunnen helpen.
Kortom mijn advies is: Ga naar de huisarts en indien nodig naar se huisarts psycholoog.
donderdag 12 april 2018 om 13:04
wat mij nou een goed idee lijkt is leren jezelf bij de kladden te grijpen
dus voor de verandering eens niet zoveel naar anderen kijken voor hulp maar het zelf doen
en als je dan toch bezig bent, vooral kijken naar wat goed gaat ipv van wat niet zo best gaat
iedereen maakt shit mee hoor, hoe je ermee omgaat is key
dus voor de verandering eens niet zoveel naar anderen kijken voor hulp maar het zelf doen
en als je dan toch bezig bent, vooral kijken naar wat goed gaat ipv van wat niet zo best gaat
iedereen maakt shit mee hoor, hoe je ermee omgaat is key
Lorem Ipsum
donderdag 12 april 2018 om 13:04
Wat een omweg als je werk of vrijwilligerswerk wil doen.Santaaa schreef: ↑12-04-2018 12:58Ga naar de huisarts en vertel je verhaal daar ook nog is een keer en benadruk dat de maatschappelijke werkers hun werk niet goed doen. En benadruk ook dat je vooruit wil (snel) en als het kan weer wilt werken..
Je huisarts kan daarna je verder begeleiden.
Ook hebben huisartsen ook maatschappelijk werkers / psychologen die jou met de stappen kunnen helpen.
Kortom mijn advies is: Ga naar de huisarts en indien nodig naar se huisarts psycholoog.
Dat kan ze zelf wel
donderdag 12 april 2018 om 13:11
Daarom zeg ik huisarts voor begeleidende gesprekken. Meis als je geen idee hebt waarover ik spreek, reageer dan niet. Want er komt een hoop onzin uit.
donderdag 12 april 2018 om 13:28
ze heeft dat al gedaan inderdaad,
en het klinkt als een traject van hebikjoudaar waarbij ze alleen de mouwen heeft opgestroopt om kritiek te kunnen tikken
misschien lijkt het wel dweilen met de kraan open, maar dat komt doordat TO nog niet van geprobeerd heeft om zelf die kraan dicht te draaien
(eens met jane doe)
en het klinkt als een traject van hebikjoudaar waarbij ze alleen de mouwen heeft opgestroopt om kritiek te kunnen tikken
misschien lijkt het wel dweilen met de kraan open, maar dat komt doordat TO nog niet van geprobeerd heeft om zelf die kraan dicht te draaien
(eens met jane doe)
Lorem Ipsum
donderdag 12 april 2018 om 14:52
To, we weten niet wat je achtergrond is, maar heb je een beroep waar je naar terug zou willen keren? Kun je dan misschien vrijwilligerswerk gaan doen dat daarmee te maken heeft, zodat je geleidelijk weer met je vak bezig kunt zijn? Of misschien contact opnemen met een organisatie waar je met jouw beroep aan de slag kunt en vragen of je voor een paar uur per week aan de slag kunt (eventueel vrijwillig)
Verder eens met Lillybit, als To het allemaal alleen had gekund had ze ook geen hulp gevraagd. To, laat je niet uit het veld slaan, en ga inderdaad naar je huisarts om te overleggen waar je meer effectieve hulp kunt krijgen. Ben je bijv. al eens bij een werkbedrijf geweest? Zij hebben allerlei cursussen en workshops over "wat wil ik, wat kan ik", of aan de slag in de arbeidsmarkt van nu. Deze cursussen zijn zeker ook gericht op mensen met wat meer afstand tot de arbeidsmarkt.
Verder eens met Lillybit, als To het allemaal alleen had gekund had ze ook geen hulp gevraagd. To, laat je niet uit het veld slaan, en ga inderdaad naar je huisarts om te overleggen waar je meer effectieve hulp kunt krijgen. Ben je bijv. al eens bij een werkbedrijf geweest? Zij hebben allerlei cursussen en workshops over "wat wil ik, wat kan ik", of aan de slag in de arbeidsmarkt van nu. Deze cursussen zijn zeker ook gericht op mensen met wat meer afstand tot de arbeidsmarkt.
