Psyche
alle pijlers
Ik word moe van mijn eigen denken
vrijdag 18 juli 2008 om 01:40
Hopelijk herkent iemand iets in mijn verhaal die wat tips heeft hoe er mee om te gaan.
Sinds een jaar of twee denk ik over alles wat ik lichamelijk moet doen zo lang en uitgebreid na dat ik als ik het moet gaan doen te moe ben om er aan te beginnen.
Het betreft dan de meest simpele dingen die ik al mijn hele leven doe: naar de wc gaan, de hond uitlaten, boodschappen doen, zelfs opstaan is eigenlijk al te vermoeiend om te doen!! Elke stap denk ik helemaal uit en als er dan iets in de uitvoering anders gaat, weet ik me geen raad.
Dit herken ik niet van mezelf want ben altijd iemand geweest die gewoon deed wat er gedaan moest worden en onverwachte dingen waren geen probleem.
Iemand die dit herkent?
Sinds een jaar of twee denk ik over alles wat ik lichamelijk moet doen zo lang en uitgebreid na dat ik als ik het moet gaan doen te moe ben om er aan te beginnen.
Het betreft dan de meest simpele dingen die ik al mijn hele leven doe: naar de wc gaan, de hond uitlaten, boodschappen doen, zelfs opstaan is eigenlijk al te vermoeiend om te doen!! Elke stap denk ik helemaal uit en als er dan iets in de uitvoering anders gaat, weet ik me geen raad.
Dit herken ik niet van mezelf want ben altijd iemand geweest die gewoon deed wat er gedaan moest worden en onverwachte dingen waren geen probleem.
Iemand die dit herkent?
vrijdag 18 juli 2008 om 10:23
ik denk dat het goed is als je eens met je huisarts gaat praten. het lijkt erop dat je last hebt van obsessief compulsieve klachten en daar zijn goede remedies voor. Kijk eens op www.hulpgids.nl, daar staat veel info en wellicht herken je er wat in. Succes Suzanne
zondag 20 juli 2008 om 01:05
Bedankt voor de reacties alleen denk ik niet dat het iets te maken heeft met dwangmatigheid. Ik heb even gekeken op de link naar die hulpgids maar vond geen herkenning in de beschrijving.
Het probleem zit em ook niet in het moeten doen want ik doe het zonder problemen gewoon niet. 't Is meer het van te voren bedenken en daar zo moe van worden dat ik de energie niet heb om het te doen. En ondertussen vanalles bedenken wat ik 'morgen' ga doen. Ook dat komt er dan niet van door het oeverloze gedenk. Met als gevolg dat ik ontzettend van mezelf ga balen omdat ik weer niet heb gedaan wat ik me voorgenomen had.
Ik vind het zelf tamelijk ingewikkeld en dat komt mede doordat ik jaren in de psychiatrie gewerkt heb en bekend ben met de theorieen en vooral de therapieen. Dit weerhoudt me er dan ook van hulp in te schakelen.
Het probleem zit em ook niet in het moeten doen want ik doe het zonder problemen gewoon niet. 't Is meer het van te voren bedenken en daar zo moe van worden dat ik de energie niet heb om het te doen. En ondertussen vanalles bedenken wat ik 'morgen' ga doen. Ook dat komt er dan niet van door het oeverloze gedenk. Met als gevolg dat ik ontzettend van mezelf ga balen omdat ik weer niet heb gedaan wat ik me voorgenomen had.
Ik vind het zelf tamelijk ingewikkeld en dat komt mede doordat ik jaren in de psychiatrie gewerkt heb en bekend ben met de theorieen en vooral de therapieen. Dit weerhoudt me er dan ook van hulp in te schakelen.
zondag 20 juli 2008 om 08:52
Je geeft zelf al aan dat je misschien wel hulp nodig hebt! Het klinkt in ieder geval niet "normaal". Ik heb zelf psychische klachten en ik raak zelf soms van streek als ik denk aan de dingen die ik moet doen die ik spannend vind. Een andere variant op jouw handelen dus.
Denk dat de huisarts toch niet zo'n gek idee is, maar volgens mij weet je dat zelf ook wel. Toch?!
Denk dat de huisarts toch niet zo'n gek idee is, maar volgens mij weet je dat zelf ook wel. Toch?!
zondag 20 juli 2008 om 09:12
zondag 20 juli 2008 om 14:58
Nou, ik zou er zeker niet vanuit gaan dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, misschien wel iets in de richting van OCS, maar een persoonlijkheidsstoornis lijkt me wat overdreven, vooral als je dit gedrag van jezelf niet herkent. Maar dit zal je zelf ook wel weten 
Misschien is het iets meer in de richting van een depressieve stoornis? Gegeneraliseerde angststoornis? Niet dat je nu per se een stoornis hoeft te hebben! Misschien ben je gewoon wat uitgeput, gestresst, vermoeid? Of zoals smurfi zegt mis je uitdaging in het dagelijkse leven?
Misschien moet je voor jezelf nagaan wanneer dit begonnen is, zijn er toen dingen gebeurd of veranderd? Zelfs kleine dingen kun je onbewust toch als stressvol ervaren. Waarom ben je eigenlijk gestopt met werken in de psychiatrie?
Misschien is het iets meer in de richting van een depressieve stoornis? Gegeneraliseerde angststoornis? Niet dat je nu per se een stoornis hoeft te hebben! Misschien ben je gewoon wat uitgeput, gestresst, vermoeid? Of zoals smurfi zegt mis je uitdaging in het dagelijkse leven?
Misschien moet je voor jezelf nagaan wanneer dit begonnen is, zijn er toen dingen gebeurd of veranderd? Zelfs kleine dingen kun je onbewust toch als stressvol ervaren. Waarom ben je eigenlijk gestopt met werken in de psychiatrie?
donderdag 24 juli 2008 om 21:06
O wat vreselijk! Al die mensen die gelijk willen smijten (diagnoses) met termen en therapiën.
Ik denk dat ik wel een beetje weet wat je bedoelt. Alleen heb ik het wat anders. Bij mij gaat het niet mis in de uitvoering, maar in het plan opstellen. Alle dingen die ik dan tegen kom (in m'n gedachten) die dan mis kunnen gaan (en ik bedoel echt alle opties). Het beheerst m'n leven niet, maar vormt er wel een onderdeel van. In het plannen van 'iets' kom ik dan problemen tegen waardoor ik dan maar uitstel of niets doe. Of het hele gegeven al veeeel té vermoeiend vind om te doen.
Ik heb in elk geval gemerkt dat ik veel te veel na denk over alles. Veel meer dan anderen. Irritant meer dan anderen. Maar dus niet alleen over dingen die ik moet doen, maar eigenlijk over alles wat gedachten inhoudt.
En ik heb dit niet sinds kort, eigenlijk altijd al gehad. Dus misschien heb je hier niets aan. Als je meer wil horen/weten dan hoor ik het wel.
Ik denk dat ik wel een beetje weet wat je bedoelt. Alleen heb ik het wat anders. Bij mij gaat het niet mis in de uitvoering, maar in het plan opstellen. Alle dingen die ik dan tegen kom (in m'n gedachten) die dan mis kunnen gaan (en ik bedoel echt alle opties). Het beheerst m'n leven niet, maar vormt er wel een onderdeel van. In het plannen van 'iets' kom ik dan problemen tegen waardoor ik dan maar uitstel of niets doe. Of het hele gegeven al veeeel té vermoeiend vind om te doen.
Ik heb in elk geval gemerkt dat ik veel te veel na denk over alles. Veel meer dan anderen. Irritant meer dan anderen. Maar dus niet alleen over dingen die ik moet doen, maar eigenlijk over alles wat gedachten inhoudt.
En ik heb dit niet sinds kort, eigenlijk altijd al gehad. Dus misschien heb je hier niets aan. Als je meer wil horen/weten dan hoor ik het wel.
