In moeilijke tijden je échte vrienden leren kennen

22-05-2023 14:50 63 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zoek herkenning als het gaat om teleurstelling in mensen die je bijvoorbeeld als vrienden beschouwde, maar als er in jouw leven bijvoorbeeld een ingrijpende gebeurtenis plaatsvindt, dan blijken deze mensen eigenlijk maar weinig met je mee te leven of te vragen naar hoe het met jou gaat. In plaats daarvan reageren ze bijvoorbeeld met foto's van een vakantie, nieuwe woning, festivalbezoek etc. (kan vanalles zijn behalve de steun die je misschien wel van hen wilde/hoopte te ontvangen).

In verband met herkenning wil ik niet teveel in details treden, maar ik zou graag van gedachten wisselen over het gevoel dat het bij je oproept als je ook zoiets hebt meegemaakt.

Zijn er meer mensen die dit herkennen?
Het geeft soms een heel eenzaam gevoel.
Je kunt beter letten op de mensen die er wel zijn. In slechte tijden kun je je energie daar beter op richten.
In mijn geval waren dat soms onverwachte verrassingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien moet je dat tegen ze zeggen.
Dat je graag je verhaal kwijt wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos schreef:
22-05-2023 14:53
Het geeft soms een heel eenzaam gevoel.
Ja, dat herken ik ook wel. Heb het dan op mezelf betrokken terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Dat het in deze context ook aan de ander kan liggen en ik bijvoorbeeld teveel ging pleasen.
Ik raakte in 1 klap mijn volledige vriendengroep kwijt. Zo bizar. Ik ben er echt heel verdrietig om geweest, maar inmiddels blij dat zij de beslissing maakten. Beter kwijt dan rijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
22-05-2023 14:58
Ik raakte in 1 klap mijn volledige vriendengroep kwijt. Zo bizar. Ik ben er echt heel verdrietig om geweest, maar inmiddels blij dat zij de beslissing maakten. Beter kwijt dan rijk.
Wow dat is wel heel heftig! Wat bizar.
Plentyplenty schreef:
22-05-2023 14:59
Wow dat is wel heel heftig! Wat bizar.
Ja.
anoniem_64d71ea4e498d wijzigde dit bericht op 02-06-2023 19:37
56.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
ik heb een vriendin, die mij haar beste vriendin noemt... maar die ik niet mijn beste vriendin vindt
Ze kan zich erg slecht inleven, dat ik andere keuzes maak
Kan ze ook niks aan doen natuurlijk, ook zo gevormd. Maar nee, die kan mij niet bieden, wat ik soms nodig heb

Gelukkig heb ik andere vriendinnen,die e dat wel bieden.
Moiren schreef:
22-05-2023 14:58
Ik raakte in 1 klap mijn volledige vriendengroep kwijt. Zo bizar. Ik ben er echt heel verdrietig om geweest, maar inmiddels blij dat zij de beslissing maakten. Beter kwijt dan rijk.
Bizar hoe mensen dat kunnen he? Zelf ook meegemaakt in jongere jaren, zoiets draag je rest van je leven bij, tenminste ik wel.
En jaren later nog een keer, maar toen was het eigen keuze. Ik had alleen verwacht met 1 vriendin wel contact te houden, maar dat viel vies tegen.

Voor TO het is pijnlijk, maar probeer te focussen op de mensen die er nog wel zijn of die je nog gaat ontmoeten in de toekomst.
Wow moiren
Wat heftig

Ik herken het ook
In tijden van depressie. Zal ook niet leuk zijn voor de ander 😀
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
22-05-2023 15:02
Ja. Ik was zwanger, ex ging vreemd met mijn beste vriendin. Iedereen wist het, behalve ik natuurlijk.
Hij zette me het huis uit toen het uitkwam en ik stond zwanger op straat en verhuisde 200km verder naar mijn ouders. Nooit meer wat van iemand gehoord. Het was wrs makkelijker om hem onder ogen te komen dan mij.
Nu snap ik je beter kwijt dan rijk opmerking. Wat een minne mensen.
Wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, ook voor mij is dit herkenbaar. In een periode van ziekte mijn twee "beste"vriendinnen kwijt geraakt. En dan schrijf ik beste inderdaad tussen haakjes want het was al snel over vanaf hun kant. Er was totaal geen begrip dat ik geen energie had om "gezellig een terrasje te doen of ergens een hapje te eten". Ook hoorde ik vaak "als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen hoor". En wanneer ik dan iets vroeg, kreeg ik als antwoord dat het aan hun kant even niet uitkwam. Als je het drie keer hebt gevraagd en drie keer word je afgewezen dan laat je het wel om het nog een keer te vragen. En ik heb echt wel geprobeerd om het contact te onderhouden. Bellen wanneer ik mij daar goed genoeg voor voelde, en appen als het minder ging. En dan had ik ook echt nog wel aandacht voor hun leven. En dat alles terwijl ik door de medische molen ging.

Ik denk dat deze vriendschappen niet sterk genoeg waren om mijn ziek zijn en corona te overleven.

Eerst was ik er echt wel verdrietig over. Zomaar vriendschappen van meer dan 10 jaar het raam uit, maar nu denk ik ook "beter kwijt dan rijk". Het kostte mij veel meer energie dan ik had en heb me er dan nu ook bij neergelegd.

Wellicht is het in jouw geval ook geen kwade wil. Misschien vinden ze het lastig om te reageren op jouw situatie, vinden ze het spannend of zijn ze bang om het verkeerde te zeggen. Je kunt natuurlijk altijd aangeven hoe jij je eronder voelt. En wat ze er dan mee doen is aan hun. Mocht de situatie dan niet veranderen, dan zul je wellicht moeten kiezen of je het waard vindt om er nog energie in te stoppen.
Je aandacht houden bij het nu
Alle reacties Link kopieren Quote
ik heb hier ook lang meegeworsteld. Een therapeut vertelde mij ooit dat iedereen een rol heeft binnen een vriendschap of binnen een vriendengroep. Door ingrijpende gebeurtenissen kan die dynamiek of die rollen kunnen veranderen. Hierdoor kan vriendschap inderdaad veranderen of zelfs stoppen. mensen weten niet meer wat ze met die nieuwe persoon aanmoeten. als je bijvoorbeeld eerst een gangmaker was en door een ingrijpende gebeurtenis wordt je opeens teruggetrokken heeft dat impact op de groep of de vriendschap.
Praat niks goed, het heeft mij echter wel dingen duidelijker gemaakt. Dat ik die verloren vriendschap niet schuld was, niemand eigenlijk. Het is hoe dingen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
suikerspinx schreef:
22-05-2023 15:04
Bizar hoe mensen dat kunnen he? Zelf ook meegemaakt in jongere jaren, zoiets draag je rest van je leven bij, tenminste ik wel.
En jaren later nog een keer, maar toen was het eigen keuze. Ik had alleen verwacht met 1 vriendin wel contact te houden, maar dat viel vies tegen.

Voor TO het is pijnlijk, maar probeer te focussen op de mensen die er nog wel zijn of die je nog gaat ontmoeten in de toekomst.
Ja, daar heb je zeker een punt!

Ik snap heus wel dat het leven van de anderen 'gewoon' doorgaat en zij niet doormaken wat ik doormaak. Daar heb ik ook geen moeite mee en vind het prima dat hun leven wel doorloopt. Ik ben erachter aan het komen dat ik waarschijnlijk meer waarde aan het contact hechte dan hen en dat dit nu extra hard aankomt nu er in mijn leven iets aan de hand is.
Plentyplenty schreef:
22-05-2023 15:06
Nu snap ik je beter kwijt dan rijk opmerking. Wat een minne mensen.
Wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest.
Het was verschrikkelijk. Echt vriend(inn)en vanuit mijn kindertijd en studententijd en dat in een periode dat ik zo hard vrienden nodig had. Vriendschappen is ‘m nooit meer echt geworden.
aardbei35 schreef:
22-05-2023 15:09
Ja, daar heb je zeker een punt!

Ik snap heus wel dat het leven van de anderen 'gewoon' doorgaat en zij niet doormaken wat ik doormaak. Daar heb ik ook geen moeite mee en vind het prima dat hun leven wel doorloopt. Ik ben erachter aan het komen dat ik waarschijnlijk meer waarde aan het contact hechte dan hen en dat dit nu extra hard aankomt nu er in mijn leven iets aan de hand is.
Geef je aan wat je mist en waar je op dat moment even behoefte aan hebt?
Herkenbaar heb vorig jaar contact met een vriendin verbroken
Omdat ik mijzelf altijd aanpaste aan haar ,toen ik een keer voor mijzelf koos was ze boos en deed ik alles fout,
Kreeg 20 jaar ellende over mij heen, schrok ervan maar dat had ik niet verdiend en heb toen contact verbroken deed pijn
Maar nu inmiddels heb ik er vrede mee de vriendschap loste aleen energie en bracht niks meer op,
Een paar geleden ,met een groep,gebroken toen ik achter leugens en bedrog kwam
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
22-05-2023 15:11
Geef je aan wat je mist en waar je op dat moment even behoefte aan hebt?
Nee, ik denk dat ik dan bang ben om een conflict o.i.d. te veroorzaken. Heb zelf het gevoel dat daar niet echt ruimte voor is.
Misschien zijn deze contacten over de houdbaarheidsdatum heen.
Ik ben eigenlijk in bijna elke diepe crisis wel een goede vriend of vriendin kwijt geraakt. Blijkbaar zijn mijn crisissen te diep voor anderen om te aanschouwen. En dat geeft me het gevoel dat ik leuk ben zolang ik de steunpilaar voor anderen ben, maar als ik echt iemand nodig heb, ik er alleen voor sta (oké met therapeuten). En dat vind ik eigenlijk nog steeds lastig, het maakt ook dat ik het moeilijk vind om nieuwere contacten te vertrouwen.
Salvavida schreef:
22-05-2023 15:21
Ik ben eigenlijk in bijna elke diepe crisis wel een goede vriend of vriendin kwijt geraakt. Blijkbaar zijn mijn crisissen te diep voor anderen om te aanschouwen. En dat geeft me het gevoel dat ik leuk ben zolang ik de steunpilaar voor anderen ben, maar als ik echt iemand nodig heb, ik er alleen voor sta (oké met therapeuten). En dat vind ik eigenlijk nog steeds lastig, het maakt ook dat ik het moeilijk vind om nieuwere contacten te vertrouwen.
Heftig voor je
Helaas best herkenbaar ik had een vriendin die altijd van alles had en alles 20 keer erger dan bij een andereals ik een keer iets zei over hoofdpijn dan moest ik mij niet zo aanstellen
Toen ik een zware depressie kreeg door o a overlijden van mijn hond
Had ze verwacht dat ik na een week wel beter zou zijn ,
Toen mijn vader gedotterd moest worden was ik overdreven emotioneel .
Ik ging een keer een dagje alleen naar een beurs bewust keuze
Toen was ze boos en kreeg ik dus in 5 minuten 20 jaar ellende over mij heen .
Ze kon er niet mee omgaan dat het een keer niet om haar ging en dat een ander ook ellende heeft dat heeft heel veel.pijn gedaan .
Yes, herkenbaar. Onze dochter is te vroeg geboren en heeft een paar weken in de couveuse gelegen. Van twee 'vriendinnen' nooit iets gehoord; geen felicitatie, geen vraag hoe het nu gaat, geen voorstel tot kraambezoek in de maanden erna. En toch was ik niet verbaasd, ergens voelde ik wel dat we allemaal (al jaren?) teveel met ons eigen leven bezig waren. Maar toch, felicitatie vond ik wel het minste wat er nog af had gekund. Inmiddels ook jaren later nooit meer contact gezocht. De tijd filtert de juiste mensen eruit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat kan heel pittig zijn ja.

Soms zijn het dan ook geen echte vrienden. Tegelijkertijd heb ik ook wel gemerkt dat dat het wel een pittige wisselwerking kan trekken op je relatie. Ik ken je situatie natuurlijk niet, maar ik heb vrienden met wie het langduring niet goed ging, en zelf ook in die situatie gezeten. Voor je vrienden loopt hun (drukke) leven ook gewoon door. En als je prima in je vel zit, vliegen 2 weken zo voorbij, terwijl als jij degene bent die de support nodig hebt, kan dat een hele lange tijd zijn (als je bijv niets hoort). Het komt vaak neer op goed communiceren wat je nodig hebt/verwacht, en ook accepteren dat soms niet alles kan. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Maar nogmaals, ik weet de situatie niet. Vraag jezelf eens af of je duidelijk aan je vrienden hebt gevraagd wat je nodig hebt. Als het antwoord nee is, is het misschien nog te vroeg om ze af te schrijven. Geef ze ook een kans.

Tegelijkertijd denk ik ook dat mensen soms te snel anderen hun vrienden noemen én dat vrienden hun eigen rol hebben. Ik heb vrienden bij wie ik zeker met al mijn mentale shit terecht kan, en die me altijd steunen, maar ik heb ook vrienden die er vooral zijn voor gezellige etentjes en uitjes. Als ik daar teveel van ga verwachten in slechte tijden, dan kom ik ook bedrogen uit. Dat soort vrienden zijn het gewoon niet. Wil niet zeggen dat ik er vanaf moet of wil, ik heb dat gewoon geaccepteerd. Die hebben ook hun functie en zijn superleuk voor een leuke avond, maar toen het een periode minder met mij ging heb ik dat op een lager pitje gezet.
Alle reacties Link kopieren Quote
en niet iedereen kan mensen met problemen opvangen

ik heb een vriendin, die heeft echt empathie van een kudde wilde waterbuffels
Maar daar kan ik wel mee praten over de wereld, relaties etc
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommigen... Misschien niet helemaal wat TO bedoelt, maar iets dat ik vanochtend meemaakte. Met een heel goede vriend op de middelbare school hield het contact op. Een paar jaar geleden heb ik eindelijk via via zijn gegevens kunnen vinden en contact opgenomen, hij vond het ook heel leuk en we zouden afspreken. Kwam er helaas niet van door wederzijdse drukte. Ik heb hem al die jaren echt gemist, ook al is het inmiddels ruim 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst zagen en eindigde het contact destijds vrij abrupt, hij had toen verkering met een vriendin van mij en zat nog in de kast, toen hij daar uitkwam is hij zonder iemand van ons daarover te informeren, ook die vriendin niet, uit ons geboortedorp vertrokken. Zo jammer allemaal. Maar goed. Nu blijkt deze vriendin ongeneeslijk ziek, dat proces is enorm snel gegaan, wij verwachten dat ze nog maar een paar weken heeft. Ik heb hem daarover geïnformeerd, misschien wilde hij haar nog iets laten weten. Hij reageerde wel meteen met een lange mail, over dat zij zo goed bevriend waren geweest en dat hij toevallig vorige week nog foto's had gevonden van een gezamenlijke reis naar haar familie in het buitenland. Dus of ik haar dan maar een knuffel van hem wilde geven.
Dit valt me zo tegen... Waarom niet even een mooie brief of kaart aan haar persoonlijk sturen? Hoe kan iemand waar ik zo close mee was en die ik altijd zo warm vond, en die zich naar eigen zeggen erg schaamt voor hoe hij destijds alle schepen achter zich heeft verbrand en hoe hij mijn vriendin heeft behandeld, zo koud zijn?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven