Psyche
alle pijlers
innerlijk kind
woensdag 9 januari 2008 om 19:39
Ik heb dit effe van internet geplukt. Het is denk ik ook wel regressietherapie.
Door oude gedachten, emoties en patronen te gaan waarnemen zul je dikwijls zien dat de oorsprong hiervan ligt in de kindertijd. Een gekwetst innerlijk kind dat aandacht, liefde, geruststelling, zorg of bescherming nodig had is nog aanwezig in jou. Door hier contact mee te maken en vanuit je volwassen ‘ik', te luisteren naar wat je innerlijke kind nodig heeft, kun je jezelf gaan geven wat je nodig hebt. Dit is een helende daad van liefde voor jezelf. Door bewust te worden van het onderscheid tussen het gekwetste innerlijk kind en je volwassen ‘ik' nu, kun je verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en je eigen leven. Er komt een innerlijk helingsproces op gang. Door niet meer steeds je angsten en behoeften vanuit het gekwetste kind te projecteren op je omgeving, zal er ook meer harmonie ontstaan in je sociale leven. De buitenwereld die je ervaart is vaak slechts een spiegel van je binnenwereld. In de therapie werk ik daarom met regressie, dit zijn oefeningen om contact te maken met je innerlijk kind.
Naast je gekwetste kind zul je ontdekken dat er ook energie van een gezond puur innerlijk kind in je is, dat krachtig, uniek, speels, levendig en zonder oordeel de wereld tegemoet treedt. Door herstellen van de verbinding van dit innerlijke pure kind zal deze energie ook in je leven doordringen en ga je ontdekken wat je echt vreugde geeft.
Heeft regressietherapie geholpen bij jou?
Door oude gedachten, emoties en patronen te gaan waarnemen zul je dikwijls zien dat de oorsprong hiervan ligt in de kindertijd. Een gekwetst innerlijk kind dat aandacht, liefde, geruststelling, zorg of bescherming nodig had is nog aanwezig in jou. Door hier contact mee te maken en vanuit je volwassen ‘ik', te luisteren naar wat je innerlijke kind nodig heeft, kun je jezelf gaan geven wat je nodig hebt. Dit is een helende daad van liefde voor jezelf. Door bewust te worden van het onderscheid tussen het gekwetste innerlijk kind en je volwassen ‘ik' nu, kun je verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en je eigen leven. Er komt een innerlijk helingsproces op gang. Door niet meer steeds je angsten en behoeften vanuit het gekwetste kind te projecteren op je omgeving, zal er ook meer harmonie ontstaan in je sociale leven. De buitenwereld die je ervaart is vaak slechts een spiegel van je binnenwereld. In de therapie werk ik daarom met regressie, dit zijn oefeningen om contact te maken met je innerlijk kind.
Naast je gekwetste kind zul je ontdekken dat er ook energie van een gezond puur innerlijk kind in je is, dat krachtig, uniek, speels, levendig en zonder oordeel de wereld tegemoet treedt. Door herstellen van de verbinding van dit innerlijke pure kind zal deze energie ook in je leven doordringen en ga je ontdekken wat je echt vreugde geeft.
Heeft regressietherapie geholpen bij jou?
woensdag 9 januari 2008 om 19:49
Ja, het heeft mij erg geholpen. Het is niet zomaar, het is wel heavy. Na de eerste keer heb ik ook een poos het even laten liggen tot ik zelf weer het gevoel had dat ik er weer aan toe was. Het is heel confronterend, maar er zijn toch veel dingen die je dus al heel lang meetorst en waar je de ware reden niet goed voor weet waarom en die liggen dan in vroegere sferen. Als je het dan opruimt daar waar het is ontstaan heb je er in het hier en nu baat bij.
woensdag 9 januari 2008 om 20:59
Voor mij was het een nuttige benadering. Maar met een paar kanttekeningen...
Ik heb gedurende twee jaar een soort opleiding gevolgd in innerlijk-kind-therapie, niet omdat ik therapeut wilde worden, maar omdat ik in allerlei praattherapieen was vastgelopen en deze groep als alternatief voorbijkwam. Ik zocht 'iets' waarin niet zo de nadruk lag op het jezelf rationeel eruit praten. Dat werkte bij mij nl niet. Ik snap alles best, weet prima hoe ik zou 'horen te denken' over mezelf, maar daarmee veranderden mijn gevoelens nog niet.Deze vorm van therapie was voor mij het eerste wat enigszins aansloeg. Wat niet wil zeggen dat ik nu 'klaar' ben (klaar ben je natuurlijk sowieso pas als je dood bent...).
Dingen zakken idd snel weg. En ik ben er op een zeker moment ook mee gestopt, omdat ik mijn energie liever weer meer richtte op het aanpakken van direkte problemen in mijn dagelijks leven (zoals het afmaken van mijn studie, waarvoor ik oa iets moest zien te doen aan mijn faalangst en piekerzucht - work in progress...). Maar ik wil er op een zeker moment absoluut weer verder mee.
Deze vorm van therapie is erg op 'vroeger' gericht, en niet zozeer direkt op de problemen waar je nu tegen aanloopt (al kan dat natuurlijk wel aan bod komen). In eerste instantie werden al die 'oude' gevoelens bij mij allemaal veel sterker. Dat is bij veel mensen zo, houd daar dus rekening mee als je met deze therapie begint. Ik vond dat effect vrij heftig, ook omdat ik in die tijd sowieso al vrij labiel was (ik was in die tijd aan het 'afkicken' van antidepressiva, wat me zwaar viel). Later werd het allemaal wat minder heftig, maar het bleef intensief. Deze therapie is volgens mij vooral prettig en effectief als er bepaalde dingen zijn waar je steeds tegen aan blijft lopen, terwijl je je dagelijks leven al wel redelijk op orde hebt en enigszins stevig in je schoenen staat op het moment dat je ermee begint.
Ik heb gedurende twee jaar een soort opleiding gevolgd in innerlijk-kind-therapie, niet omdat ik therapeut wilde worden, maar omdat ik in allerlei praattherapieen was vastgelopen en deze groep als alternatief voorbijkwam. Ik zocht 'iets' waarin niet zo de nadruk lag op het jezelf rationeel eruit praten. Dat werkte bij mij nl niet. Ik snap alles best, weet prima hoe ik zou 'horen te denken' over mezelf, maar daarmee veranderden mijn gevoelens nog niet.Deze vorm van therapie was voor mij het eerste wat enigszins aansloeg. Wat niet wil zeggen dat ik nu 'klaar' ben (klaar ben je natuurlijk sowieso pas als je dood bent...).
Dingen zakken idd snel weg. En ik ben er op een zeker moment ook mee gestopt, omdat ik mijn energie liever weer meer richtte op het aanpakken van direkte problemen in mijn dagelijks leven (zoals het afmaken van mijn studie, waarvoor ik oa iets moest zien te doen aan mijn faalangst en piekerzucht - work in progress...). Maar ik wil er op een zeker moment absoluut weer verder mee.
Deze vorm van therapie is erg op 'vroeger' gericht, en niet zozeer direkt op de problemen waar je nu tegen aanloopt (al kan dat natuurlijk wel aan bod komen). In eerste instantie werden al die 'oude' gevoelens bij mij allemaal veel sterker. Dat is bij veel mensen zo, houd daar dus rekening mee als je met deze therapie begint. Ik vond dat effect vrij heftig, ook omdat ik in die tijd sowieso al vrij labiel was (ik was in die tijd aan het 'afkicken' van antidepressiva, wat me zwaar viel). Later werd het allemaal wat minder heftig, maar het bleef intensief. Deze therapie is volgens mij vooral prettig en effectief als er bepaalde dingen zijn waar je steeds tegen aan blijft lopen, terwijl je je dagelijks leven al wel redelijk op orde hebt en enigszins stevig in je schoenen staat op het moment dat je ermee begint.
donderdag 10 januari 2008 om 10:40
Elske,
Je kunt dit ook met NLP therapie bereiken.
Enerzijds kun je ook terug in de/je tijd d.m.v. een zogenaamde tijdlijn techniek. Hier zijn verschillende varianten op die ervoor zorgen dat je vroegere emoties alsnog verwerkt of alsnog inzicht(en) krijgt die je in je dagelijkse leven kunt gebruiken.
Ook kan een systeem/gezins opstelling (Hellinger) hier helpen.
Dit gaat op een geheel andere manier.
Wie weet kun je op internet hierover uitleg vinden.
Het voert te ver om dit hier helemaal uit te gaan leggen.
Succes.
Je kunt dit ook met NLP therapie bereiken.
Enerzijds kun je ook terug in de/je tijd d.m.v. een zogenaamde tijdlijn techniek. Hier zijn verschillende varianten op die ervoor zorgen dat je vroegere emoties alsnog verwerkt of alsnog inzicht(en) krijgt die je in je dagelijkse leven kunt gebruiken.
Ook kan een systeem/gezins opstelling (Hellinger) hier helpen.
Dit gaat op een geheel andere manier.
Wie weet kun je op internet hierover uitleg vinden.
Het voert te ver om dit hier helemaal uit te gaan leggen.
Succes.
dinsdag 29 januari 2008 om 20:16
Misschien kan je dan ook meteen kijken bij transactionele analyse (TA). Deze theorie (en therapie) lijkt op NLP maar is weer net even anders, het heeft te maken met het verkrijgen van inzicht waarom je op een bepaald moment op een bepaalde manier reageert of voelt. Vaak krijg je een bepaald gevoel omdat je het onbewust linkt aan een vroegere ervaring. Als je je bewust bent van deze link is het ook mogelijk om deze link te voorkomen of deze te kunnen relativeren. Zo is het mogelijk om jezelf een andere reactie aan te leren die wel functioneel is in bepaalde situaties.
maandag 4 februari 2008 om 11:25
Ik heb ook deze de opleiding innerlijk-kind gevolgd en er heel veel aan gehad,
jammer dat engelien niet meer reageert, maar ik kan je wel verwijzen naar
de web-site van www.aumm.nl daar staan ook therapeuten op, hopelijk een
beetje bij jou in de buurt.
Veel succes.
jammer dat engelien niet meer reageert, maar ik kan je wel verwijzen naar
de web-site van www.aumm.nl daar staan ook therapeuten op, hopelijk een
beetje bij jou in de buurt.
Veel succes.
