Psyche
alle pijlers
Irritatie naar moeder
vrijdag 15 februari 2019 om 13:32
Hier zit zeker wat in. Ik was in mijn openings post ook wel erg kort door de bocht.chocolol schreef: ↑15-02-2019 13:22Jouw moeder is 33 jaar zo geweest en toen was het geen probleem. Nu ben jij veranderd en merk je dat het bots. Dat komt dus omdat je moeder niet is veranderd. Misschien als je dat beseft dat je dan wat milder kan zijn richting je moeder als die weer eens 'irritant doet'. Bedenk dan dat zij al 33 jaar te horen kreeg dat deze manier werkte en pas een jaartje dat het niet werkt. Gun haar wat tijd om ook aan te passen.
Je praat geen poep- maar wat ruik ik dan?
vrijdag 15 februari 2019 om 13:43
Mag ik even vanuit de moederrol spreken? Ik ben 61 en heb kinderen in jouw omstandigheden. Vanuit mijn eigen ervaring weet ik dat ik altijd probeer er voor mijn kinderen te zijn . Ik vind het een moeilijk evenwicht tussen er zijn en teveel zijn
Wat je irritaties betreft: vergeet niet dat wij moeders ook zeker irritaties voelen richting jullie. Maar......dat wordt vaak ingeslikt.
Ik heb de ervaring dat het begrip en de tolerantie van moeder richting kind een stuk groter is en een stuk vergevingsgezinder dan andersom.
Sterkte meid en vergeet niet je moeder te waarderen voor de liefdevolle persoon die ze waarschijnlijk is.
Wat je irritaties betreft: vergeet niet dat wij moeders ook zeker irritaties voelen richting jullie. Maar......dat wordt vaak ingeslikt.
Ik heb de ervaring dat het begrip en de tolerantie van moeder richting kind een stuk groter is en een stuk vergevingsgezinder dan andersom.
Sterkte meid en vergeet niet je moeder te waarderen voor de liefdevolle persoon die ze waarschijnlijk is.
vrijdag 15 februari 2019 om 13:53
Dank je wel voor je bericht en kijk vanuit de andere kant. Ik waardeer haar ook zeker . Ik vind het zelf ook rot dat ik me soms zo tegenover haar voel, juist omdat ik dus weet dat ze ons het allerbeste guntherfstappeltaart schreef: ↑15-02-2019 13:43Mag ik even vanuit de moederrol spreken? Ik ben 61 en heb kinderen in jouw omstandigheden. Vanuit mijn eigen ervaring weet ik dat ik altijd probeer er voor mijn kinderen te zijn . Ik vind het een moeilijk evenwicht tussen er zijn en teveel zijn
Wat je irritaties betreft: vergeet niet dat wij moeders ook zeker irritaties voelen richting jullie. Maar......dat wordt vaak ingeslikt.
Ik heb de ervaring dat het begrip en de tolerantie van moeder richting kind een stuk groter is en een stuk vergevingsgezinder dan andersom.
Sterkte meid en vergeet niet je moeder te waarderen voor de liefdevolle persoon die ze waarschijnlijk is.
Je praat geen poep- maar wat ruik ik dan?
vrijdag 15 februari 2019 om 13:55
vrijdag 15 februari 2019 om 14:06
Het zou ook kunnen zijn dat moeder bang is haar dochter "te laten vallen" nu ze het zelf kan. Zo van: "ik ben er altijd voor haar geweest en ze moet nu niet het gevoel krijgen dat ze het na haar therapie van mij zelf moet uitzoeken".
Zoals gezegd, het is moeilijk balanceren soms.
vrijdag 15 februari 2019 om 14:17
Ja zeker, ze weet alle ins en outs. Ze vond t overigens erg goed van me dat ik in therapie ging. Ik denk dat zij geen andere manier weet om het te doen, omdat ze het altijd zo heeft gedaan. Het kost tijd denk ik.
Je praat geen poep- maar wat ruik ik dan?
vrijdag 15 februari 2019 om 14:28
Mijn vader is mijn vader. Altijd rustig, relaxed en stabiel. Maar ook wat oppervlakkig soms. Geen pieken, geen dalen.
Dank je wel trouwens voor je bemoedigende woorden
Je praat geen poep- maar wat ruik ik dan?
vrijdag 15 februari 2019 om 14:32
Mama8417 schreef: ↑15-02-2019 14:24Dit is inderdaad letterlijk wat ze soms zegt. Ook bijvoorbeeld als ze even niets heeft gehoord van mijn zussen. Dat zit ze zo te dubben of ze wel of niet moet bellen en te bedenken waar zij (mijn zussen) behoefte aan hebben. Dit bedoelde ik ook een beetje met het “invullen”. Als ze bijvoorbeeld 2 dagen niets heeft gehoord, denkt ze al snel dat er “ iets is” of dat het niet goed gaat. Mijn moeder is ook altijd gewend geweest om te “zorgen” . Vanaf kinds af aan al en nu mijn zussen en ik ons eigen gezin hebben, merk ik dat ze soms ook niet zo goed weet wat ze nu moet, omdat ze zo gewend is geweest aan haar hele leven zorgen. . Hier heb ik t ook weleens over gehad met haar. Dat ik het haar zo zou gunnen dat zij nu iets gaat doen voor haarzelf, gewoon omdat ze het leuk vind en niet vanuit de zorg rol. Ik kan het op die momenten echt zielig vinden dat Mn moeder eigenlijk niets anders om handen heeft gehad de afgelopen 62 jaar te zorgen. Ik kan me ook voorstellen dat het dan moeilijk is om ineens tijd coor jezelf te hebben en die in te vullen met iets wat je écht voor jezelf doet..
Ik denk dat je daar een punt hebt. Zelf heb ik naast het zorgen voor de kinderen altijd nog parttime gewerkt (thuiszorg, dus ook zorgen) maar ik doe ook aan sport en wandelen met een vriendin. Ik ben me er zeer van bewust dat mijn kinderen niet mijn leven kunnen opvullen. Dat moet ik (samen met mijn man) zelf doen.
Heeft je moeder hobbies?
Ik denk dat jij een lieve dochter bent en dat alles wel weer soepeler zal gaan over een tijdje.
Je moeder zal moeten loslaten en zich meer op andere dingen richten.
vrijdag 15 februari 2019 om 14:49
Door zo te reageren bevestig je juist dat je juist dat je wel problemen ermee hebt.Jammer, Voor je eigen bestwil zou ik goed nadenken over een tweede.Niet vervelend bedoeld.Mama8417 schreef: ↑15-02-2019 12:42Wat harteloos om zoiets te zeggen! Ik heb mijn kind nooit verwenst of iets aangedaan, ik was gewoon onzeker, wat denk ik 90% van de moeders ervaart. Echter wilde ik gelijk met mezelf aan de slag, vandaar de stap naar therapie. Even voor jouw beeld; anderen vonden het niet nodig in mij heen, ik verzorgde mijn baby met alle liefde die ik in mij had
vrijdag 15 februari 2019 om 14:53
Ik denk dat het goed zo zijn als jij ook in therapie zou gaan, misschien is er iets mis met je empatisch vermogen
Niet vervelend bedoeld
Je praat geen poep- maar wat ruik ik dan?
vrijdag 15 februari 2019 om 14:55
Wat een onzin. Ik denk juist dat een tweede kind alleen maar makkelijker zal zijn, met minder onzekerheden.
vrijdag 15 februari 2019 om 15:20
Voor iemand die het niet vervelend bedoelt komt het toch behoorlijk rot je toetsenbord uit.
Door zo te reageren laat je jezelf wel heel erg kennen.
Jammer, voor je eigen bestwil zou ik me als ik jou was in de toekomst wat empatischer opstellen want dit was duidelijk een gemiste kans...niet vervelend bedoeld natuurlijk.
vrijdag 15 februari 2019 om 15:22
Niet op in gaan. Iets wat niet aan de orde is, hoef je niet te verdedigen.Mama8417 schreef: ↑15-02-2019 12:42Wat harteloos om zoiets te zeggen! Ik heb mijn kind nooit verwenst of iets aangedaan, ik was gewoon onzeker, wat denk ik 90% van de moeders ervaart. Echter wilde ik gelijk met mezelf aan de slag, vandaar de stap naar therapie. Even voor jouw beeld; anderen vonden het niet nodig in mij heen, ik verzorgde mijn baby met alle liefde die ik in mij had
vrijdag 15 februari 2019 om 15:26
De moeder van to klaagt/spreekt negatief over de partners van zussen. Dat vind ik dan weer wel kwalijk.herfstappeltaart schreef: ↑15-02-2019 13:43Mag ik even vanuit de moederrol spreken? Ik ben 61 en heb kinderen in jouw omstandigheden. Vanuit mijn eigen ervaring weet ik dat ik altijd probeer er voor mijn kinderen te zijn . Ik vind het een moeilijk evenwicht tussen er zijn en teveel zijn
Wat je irritaties betreft: vergeet niet dat wij moeders ook zeker irritaties voelen richting jullie. Maar......dat wordt vaak ingeslikt.
Ik heb de ervaring dat het begrip en de tolerantie van moeder richting kind een stuk groter is en een stuk vergevingsgezinder dan andersom.
Sterkte meid en vergeet niet je moeder te waarderen voor de liefdevolle persoon die ze waarschijnlijk is.
vrijdag 15 februari 2019 om 15:37
Een*Nieuwe*Lente schreef: ↑15-02-2019 15:26De moeder van to klaagt/spreekt negatief over de partners van zussen. Dat vind ik dan weer wel kwalijk.
Eens, dat moet je niet doen.
vrijdag 15 februari 2019 om 15:43
Negatief praten over een ander en klagen moet ze eigenlijk niet doen, maar ik ken zo veel mensen die dat af en toe doen en ik betrap mezelf er ook weleens op dat ik toch denk dat het gewoon menselijk is.
Probeer er niet te veel in mee te gaan of je er tegen te verzetten.
Bedenk dat alles een momentopname is, dus ook een mening die nu toevallig even uitgesproken wordt en waarschijnlijk morgen amper half zo belangrijk meer is.
Laat het gewoon een beetje het ene oor in en het andere oor uitgaan en probeer het gesprek snel op een ander onderwerp te brengen.
Probeer er niet te veel in mee te gaan of je er tegen te verzetten.
Bedenk dat alles een momentopname is, dus ook een mening die nu toevallig even uitgesproken wordt en waarschijnlijk morgen amper half zo belangrijk meer is.
Laat het gewoon een beetje het ene oor in en het andere oor uitgaan en probeer het gesprek snel op een ander onderwerp te brengen.
vrijdag 15 februari 2019 om 15:46
Ik zou haar toch een beetje stimuleren. Mijn schoonmoeder heeft nog steeds geen hobby's of eigen leven.Mama8417 schreef: ↑15-02-2019 14:42Dank je wel voor je lieve compliment. Mn moeder vind het wel leuk om creatief bezig te zijn. Ik heb haar al eens aangeraden om een creatieve cursus te gaan volgen , maar tot nu toe met weinig resultaat, ze zet het dan niet door om zich in te schrijven. Het zal inderdaad met de tijd zijn weg wel vinden denk ik.
vrijdag 15 februari 2019 om 16:30
O néé toch
Jij bent geloof ik gewoon een klein beetje jaloers op TO, lijkt me zo.Ik kan geen andere reden bedenken waarom je anders zo akelig ageert
vrijdag 15 februari 2019 om 20:42
Mensen die zelf ongelukkig zijn, reageren vaak zo.Marigold1986 schreef: ↑15-02-2019 16:30O néé toch
Ik kan geen andere reden bedenken waarom je anders zo akelig ageert
