Psyche
alle pijlers
Is dit het nou?
donderdag 4 juli 2019 om 21:37
donderdag 4 juli 2019 om 23:00
Ik heb en ben een creatieve geest, dus dan maak ik het wel spannend, maar dan zonder een sprankje negativiteit.
Ik snap dat niet hoor, dat er zoveel mensen zijn die zich mee laten slepen in sleur en er jarenlang, zo niet hun hele leven, niets aan doen, maar er wel steen en been over klagen.
Iedereen die is verdronken in jarenlange sleur kan zo het avontuur aangaan.
donderdag 4 juli 2019 om 23:13
Geniet ervan!DuchessMeganMarkle schreef: ↑04-07-2019 21:37Alles loopt op rolletjes. Het is vooral heel rustig, ik voel me kalm.
Vanuit die stabiliteit kan je lekker gaan trainen voor de halve marathon.
Of Japans leren.
Kortom: een uitdaging vinden die leuk is
i.p.v. trammelant en stress en onzekerheid.
donderdag 4 juli 2019 om 23:22
Maar het leven heeft toch heel veel te bieden? Je kunt alles doen wat je wilt? Je hoeft niet in een sleur te blijven als je dat niet wilt. Zijn er dingen die je heel graag wilt maar eigenlijk niet zo goed durft? Dan zou ik vooral dat soort dingen gaan doen!
Ik ben mijn bucketlist aan het afwerken en dat geeft mij nog spanning genoeg voor komende 40 jaar denk ik. Doodeng soms, soms ook drama omdat ik ergens aan begin waar ik te weinig van weet of niet goed kan, maar het komt altijd goed.
Ik ben mijn bucketlist aan het afwerken en dat geeft mij nog spanning genoeg voor komende 40 jaar denk ik. Doodeng soms, soms ook drama omdat ik ergens aan begin waar ik te weinig van weet of niet goed kan, maar het komt altijd goed.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 4 juli 2019 om 23:34
Einstein zei dat het leven net als fietsen is: Om je evenwicht te bewaren moet je in beweging blijven.
Op het moment dat je je afvraagt: is dit het? En je krijgt er een negatieve associatie bij, dan lijkt mij het antwoord "nee". Er is geen universele status van "zijn". Het is wat jij wilt dat het is. Voor de 1 is dat sleur, voor de ander is dat non stop avontuur. Voor weer een ander is het de middenweg.
Op het moment dat je je afvraagt: is dit het? En je krijgt er een negatieve associatie bij, dan lijkt mij het antwoord "nee". Er is geen universele status van "zijn". Het is wat jij wilt dat het is. Voor de 1 is dat sleur, voor de ander is dat non stop avontuur. Voor weer een ander is het de middenweg.
donderdag 4 juli 2019 om 23:41
Het volwassen leven is niet wat ik me ervan had voorgesteld. Ik leef volgens plan B. Door psychische problemen heb ik nooit regulier kunnen werken. Soms lag het aan het budget dat ik niet aangenomen kon worden. Dat vind ik jammer, niet het werk kunnen doen wat ik echt leuk vind. Ik werk onder mijn niveau bij een Sociale Werkplaats. Maar ben wel elke middag vrij doordat ik halve dagen werk. Hierdoor meer rust in mijn hoofd dan vroeger en houd tijd over voor andere dingen. Een geluk bij een ongeluk denk ik dan maar. Qua sociale contacten is het ook niet als gehoopt. Ik vind moeilijk aansluiting. Dat als kind wel anders en dat mis ik soms wel. Dan had ik meer keus uit mensen om mee af te spreken. Van de liefde begrijp ik al helemaal niks.
donderdag 4 juli 2019 om 23:50
Het volwassen leven is voor veel mensen een afknapper in de eerste instantie, ook voor mensen die niks mankeren, maar dat is iets waar je in moet groeien, nadat je voorgoed afscheid hebt genomen van je kinder- en tienertijd en dat kan langer duren dan gewenst, zelfs tot na je dertigste. Geef in ieder geval de moed niet op, want dat komt allemaal meestal wel op z'n pootjes terecht. Je moet gewoon je eigen weg nog vinden.hondenmens schreef: ↑04-07-2019 23:41Het volwassen leven is niet wat ik me ervan had voorgesteld. Ik leef volgens plan B. Door psychische problemen heb ik nooit regulier kunnen werken. Soms lag het aan het budget dat ik niet aangenomen kon worden. Dat vind ik jammer, niet het werk kunnen doen wat ik echt leuk vind. Ik werk onder mijn niveau bij een Sociale Werkplaats. Maar ben wel elke middag vrij doordat ik halve dagen werk. Hierdoor meer rust in mijn hoofd dan vroeger en houd tijd over voor andere dingen. Een geluk bij een ongeluk denk ik dan maar. Qua sociale contacten is het ook niet als gehoopt. Ik vind moeilijk aansluiting. Dat als kind wel anders en dat mis ik soms wel. Dan had ik meer keus uit mensen om mee af te spreken. Van de liefde begrijp ik al helemaal niks.
vrijdag 5 juli 2019 om 00:40
Toen ik na jaren drama eindelijk rust had zijn we voor een tweede gegaan 
doorbreekt gegarandeerd de sleur.
Maar zonder gekheid: de rust gaf ook ruimte om te ontwikkelen en ben lekker gaan studeren. Ga de dingen doen die je nooit kon doen. Ik kan je uit ervaring helaas vertellen dat het drama soms zomaar weer uit de lucht kan komen vallen.... #teltdedagentotallesweereenbeetjenormaalkanzijn#
doorbreekt gegarandeerd de sleur.Maar zonder gekheid: de rust gaf ook ruimte om te ontwikkelen en ben lekker gaan studeren. Ga de dingen doen die je nooit kon doen. Ik kan je uit ervaring helaas vertellen dat het drama soms zomaar weer uit de lucht kan komen vallen.... #teltdedagentotallesweereenbeetjenormaalkanzijn#
vrijdag 5 juli 2019 om 06:47
Heel mooi gezegd van Einstein. Gewoon bezig blijven, één dag tegelijk terwijl je ook het grotere plaatje in de gaten blijft houden, en soms ben je dan, heel even, gelukkig.Snowpink schreef: ↑04-07-2019 23:34Einstein zei dat het leven net als fietsen is: Om je evenwicht te bewaren moet je in beweging blijven.
Op het moment dat je je afvraagt: is dit het? En je krijgt er een negatieve associatie bij, dan lijkt mij het antwoord "nee". Er is geen universele status van "zijn". Het is wat jij wilt dat het is. Voor de 1 is dat sleur, voor de ander is dat non stop avontuur. Voor weer een ander is het de middenweg.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 5 juli 2019 om 07:18
Ik heb dit ook met mijn psycholoog over gehad en hij zij, ‘je zit niet meer in overlevingsstand’. Daar heeft hij ook gelijk in. Ik ben niet aan het overleven, maar aan het leven. Ik heb geleerd om te vechten en door te gaan, maar nu sta ik stil en kies ik er zelf voor of ik me ergens druk om ga maken of niet. Niet al mijn problemen zijn verdwenen, maar ik accepteer dat ze er zijn, ik hou van mezelf en dat alleen al geeft mij rust.
vrijdag 5 juli 2019 om 07:23
Drama kan zeker weer op mijn pad komen, maar dan hoef ik niet meteen een terugval te hebben.Saartjepoes schreef: ↑05-07-2019 00:40Toen ik na jaren drama eindelijk rust had zijn we voor een tweede gegaan
Maar zonder gekheid: de rust gaf ook ruimte om te ontwikkelen en ben lekker gaan studeren. Ga de dingen doen die je nooit kon doen. Ik kan je uit ervaring helaas vertellen dat het drama soms zomaar weer uit de lucht kan komen vallen.... #teltdedagentotallesweereenbeetjenormaalkanzijn#
vrijdag 5 juli 2019 om 08:43
Problemen zijn vermoeiend en kosten heel veel energie. Nu ben je zo ver dat je zelf kunt bepalen hoeveel energie je aan problemen besteedt en hou je meer over om leuke dingen te gaan doen/ondernemen. Je moet alleen nog leren hoe en wat.DuchessMeganMarkle schreef: ↑05-07-2019 07:18Ik heb dit ook met mijn psycholoog over gehad en hij zij, ‘je zit niet meer in overlevingsstand’. Daar heeft hij ook gelijk in. Ik ben niet aan het overleven, maar aan het leven. Ik heb geleerd om te vechten en door te gaan, maar nu sta ik stil en kies ik er zelf voor of ik me ergens druk om ga maken of niet. Niet al mijn problemen zijn verdwenen, maar ik accepteer dat ze er zijn, ik hou van mezelf en dat alleen al geeft mij rust.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
vrijdag 5 juli 2019 om 18:24
Zou kunnen. Ik ben 34 en heb er nog steeds moeite mee te accepteren dat die tijd niet meer terugkomt. Dat dingen en mensen nou eenmaal veranderen wéét ik met mijn verstand. Maar ik vind het vaak blijvend niet leuk. Of ik denk: nu zijn de feestdagen en bbq's ook nog wel gezellig, maar niet zoals toen. Het doet me allemaal minder. Op een klassenreünie stonden klasgenoten versteld wat ik nog allemaal wist. Zij leken heel weinig met vroeger bezig en vinden hun leven nu veel leuker. Dat heb ik niet zo. Behalve het niet meer leerplichtig zijn, auto en op mezelf wonen. Maar vroeger voelde knusser.Cateautje schreef: ↑04-07-2019 23:50Het volwassen leven is voor veel mensen een afknapper in de eerste instantie, ook voor mensen die niks mankeren, maar dat is iets waar je in moet groeien, nadat je voorgoed afscheid hebt genomen van je kinder- en tienertijd en dat kan langer duren dan gewenst, zelfs tot na je dertigste. Geef in ieder geval de moed niet op, want dat komt allemaal meestal wel op z'n pootjes terecht. Je moet gewoon je eigen weg nog vinden.
vrijdag 5 juli 2019 om 18:29
Is het echt zo stabiel en saai als jij denkt en ook al zo lang? Er staat me van niet zo lang geleden nog een topic bij over stress, weer richting burn out, studiestress en problemen. Of zit ik er naast?
Wat is wat nou? Of dit je leven is? Geen idee. Over het algemeen ben jij degene die de veranderingen aan kan brengen als je niet tevreden bent.
Wat is wat nou? Of dit je leven is? Geen idee. Over het algemeen ben jij degene die de veranderingen aan kan brengen als je niet tevreden bent.
vrijdag 5 juli 2019 om 18:31
zondag 7 juli 2019 om 10:00
Ik houd van sleur. Mijn basis zie ik het liefst als heel voorspelbaar. Dan heb ik genoeg ruimte om dingen te doen die ik wil doen en dat zijn tegenwoordige saaie, kalme dingen als een boek lezen, schilderen, beetje koken en pottenbakken.
Sleur is fijn want dat betekent dat er ook heel veel goed gaat.
Sleur is fijn want dat betekent dat er ook heel veel goed gaat.
