Psyche
alle pijlers
Is dit raar?
zondag 16 augustus 2009 om 13:44
Hallo,
11 jaar geleden is mijn opa overleden op mijn verjaardag, dit was tevens ook mijn lievelingsopa en een voorbeeld voor mij.
7 jaar geleden kreeg ik op mijn verjaardag te horen dat ik een nichtje erbij had, je wordt gelijk op feiten gedrukt dat het in het leven gaat om leven en dood.
Vinden jullie het raar dat ik mij op mijn eigen verjaardag gewoon niet jarig kan voelen, weet nog geen eens meer wat dat is en dat ik het gewoon niet wil vieren.
Een paar mensen in mijn omgeving vinden dit raar en dwingen mij ook een soort van om het wel te vieren. Ook omdat dit al 11 jaar terug gebeurd is.
Blij dat ik dit even van me af kon schrijven.
11 jaar geleden is mijn opa overleden op mijn verjaardag, dit was tevens ook mijn lievelingsopa en een voorbeeld voor mij.
7 jaar geleden kreeg ik op mijn verjaardag te horen dat ik een nichtje erbij had, je wordt gelijk op feiten gedrukt dat het in het leven gaat om leven en dood.
Vinden jullie het raar dat ik mij op mijn eigen verjaardag gewoon niet jarig kan voelen, weet nog geen eens meer wat dat is en dat ik het gewoon niet wil vieren.
Een paar mensen in mijn omgeving vinden dit raar en dwingen mij ook een soort van om het wel te vieren. Ook omdat dit al 11 jaar terug gebeurd is.
Blij dat ik dit even van me af kon schrijven.
zondag 16 augustus 2009 om 13:46
zondag 16 augustus 2009 om 13:59
Helemaal niet raar! Of misschien wel, maar dan ben ik het ook.
Ik heb ook geen zin om mijn verjaardag te vieren, al jaren niet. Ik hou er zelfs niet van om naar iemands anders zijn verjaardag te gaan, ik heb er gewoon een hekel aan die verplichte nummers. Ik 'vier' het zelf wel, maar met mijn partner, we gaan iets leuks met zijn tweeen doen en lekker eten.
In mijn familie was het de gewoonte om met zijn allen op visite te komen en mee te eten en ze vonden het onbegrijpelijk dat ik er niet (meer) aan meedeed. Maar ik vond er niets aan! Al die boodschappen zeulen, de hele dag in de keuken staan, voor niemand echt tijd hebben want je loopt maar heen en weer om voor iedereen te zorgen, niks voor mij.
Bovendien zijn nu alletwee mijn ouders overleden, wel al weer wat jaren geleden maar sinds zij er niet meer zijn hoeft het van mij niet meer.
Mensen in de omgeving reageren alsof je dan straaldepressief moet zijn ofzo, terwijl ik juist straaldepressief zou worden als ik het zou moeten vieren.
Ik heb ook geen zin om mijn verjaardag te vieren, al jaren niet. Ik hou er zelfs niet van om naar iemands anders zijn verjaardag te gaan, ik heb er gewoon een hekel aan die verplichte nummers. Ik 'vier' het zelf wel, maar met mijn partner, we gaan iets leuks met zijn tweeen doen en lekker eten.
In mijn familie was het de gewoonte om met zijn allen op visite te komen en mee te eten en ze vonden het onbegrijpelijk dat ik er niet (meer) aan meedeed. Maar ik vond er niets aan! Al die boodschappen zeulen, de hele dag in de keuken staan, voor niemand echt tijd hebben want je loopt maar heen en weer om voor iedereen te zorgen, niks voor mij.
Bovendien zijn nu alletwee mijn ouders overleden, wel al weer wat jaren geleden maar sinds zij er niet meer zijn hoeft het van mij niet meer.
Mensen in de omgeving reageren alsof je dan straaldepressief moet zijn ofzo, terwijl ik juist straaldepressief zou worden als ik het zou moeten vieren.
zondag 16 augustus 2009 om 14:00
Ik vind het helemaal niet raar dat je jouw verjaardag niet wil vieren.
Vind het sowieso al raar dat mensen je "verplichten" je verjaardag te vieren, waar bemoeien ze zich mee!
(Ik vier zelf mijn verjaardag ook niet omdat ik er gewoon niks mee heb, krijg ook vaak opmerkingen hierover.
Ik heb veel liever dat mensen spontaan een keertje langskomen, dan "verplicht" op m`n verjaardag gezellig te lopen doen!)
Vind het sowieso al raar dat mensen je "verplichten" je verjaardag te vieren, waar bemoeien ze zich mee!
(Ik vier zelf mijn verjaardag ook niet omdat ik er gewoon niks mee heb, krijg ook vaak opmerkingen hierover.
Ik heb veel liever dat mensen spontaan een keertje langskomen, dan "verplicht" op m`n verjaardag gezellig te lopen doen!)
zondag 16 augustus 2009 om 14:02
Je verjaardag niet willen vieren is niets mis mee. Zeker als je er 'n verdrietige herinnering aan hebt wegens overlijden van je opa. Alleen de geboorte van 'n nieuw familielid zou er wat mij betreft niet toe doen. Jij was er tenslotte al veel langer dus hebt meer rechten op die dag wat betreft eventueel familiebezoek.
zondag 16 augustus 2009 om 14:09
quote:Leeuwtje88 schreef op 16 augustus 2009 @ 13:44:
Een paar mensen in mijn omgeving vinden dit raar en dwingen mij ook een soort van om het wel te vieren. Ook omdat dit al 11 jaar terug gebeurd is.
Ten eerste bepaalt niemand anders dan jijzelf hoelang jij wilt rouwen om je lievelingsopa, en ten tweede bepaal jij alleen hoe jij je verjaardag wilt vieren. Met vrienden, met familie of moederziel alleen. Jouw verjaardag, jouw feestje. Heeft niemand iets mee te maken. Wat denken ze wel niet zeg!
Wat een rare mensen zeg.....tjongejonge....
Een paar mensen in mijn omgeving vinden dit raar en dwingen mij ook een soort van om het wel te vieren. Ook omdat dit al 11 jaar terug gebeurd is.
Ten eerste bepaalt niemand anders dan jijzelf hoelang jij wilt rouwen om je lievelingsopa, en ten tweede bepaal jij alleen hoe jij je verjaardag wilt vieren. Met vrienden, met familie of moederziel alleen. Jouw verjaardag, jouw feestje. Heeft niemand iets mee te maken. Wat denken ze wel niet zeg!
Wat een rare mensen zeg.....tjongejonge....
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 16 augustus 2009 om 14:11
Ah wat zijn jullie lief.
Gelukkig zijn het niet mijn vrienden die het zeggen hoor, die snappen het eigenlijk allemaal wel.
Het gaat meer om familie die het wel meegemaakt hebben dat dit gebeurd is maar ook zeggen, ja het is al 11 jaar terug dus je kan nu gewoon normaal je verjaardag vieren.
Ik weet nog goed, ik werd 10 toen het gebeurde en dat ik tegen mijn moeder zei, mijn verjaardag zal nooit meer zo worden als dat het was.
@elninjoo, het gaat niet om het familiebezoek qua rechten maar gewoon dat je meemaakt dat op die zelfde dag weer iemand wordt geboren. En ik weet het leven is zo, als iemand dood gaat wordt er ook weer iemand geboren.
Gelukkig zijn het niet mijn vrienden die het zeggen hoor, die snappen het eigenlijk allemaal wel.
Het gaat meer om familie die het wel meegemaakt hebben dat dit gebeurd is maar ook zeggen, ja het is al 11 jaar terug dus je kan nu gewoon normaal je verjaardag vieren.
Ik weet nog goed, ik werd 10 toen het gebeurde en dat ik tegen mijn moeder zei, mijn verjaardag zal nooit meer zo worden als dat het was.
@elninjoo, het gaat niet om het familiebezoek qua rechten maar gewoon dat je meemaakt dat op die zelfde dag weer iemand wordt geboren. En ik weet het leven is zo, als iemand dood gaat wordt er ook weer iemand geboren.
zondag 16 augustus 2009 om 14:14
Het is heel dubbel Leeuwtje. Jij bent jarig, je viert dat je ooit geboren bent, en jouw opa stierf juist op die dag. Het is dan inderdaad nooit meer hetzelfde.
Hoelang iemand rouwt, is persoonlijk. Er staat geen tijd voor. Dus laat je niet opjutten. Wat heb ik een hekel aan zulke mensen! En ook al heb je het wellicht nu een beetje verwerkt, op je verjaardag komt het toch naar voren. Volstrekt logisch.
Laat mensen zeuren, leg het uit en mochten ze geen begrip tonen, vraag je dan af of je met deze mensen om wil blijven gaan. Want begrip hoort bij vriendschap, punt.
Hoelang iemand rouwt, is persoonlijk. Er staat geen tijd voor. Dus laat je niet opjutten. Wat heb ik een hekel aan zulke mensen! En ook al heb je het wellicht nu een beetje verwerkt, op je verjaardag komt het toch naar voren. Volstrekt logisch.
Laat mensen zeuren, leg het uit en mochten ze geen begrip tonen, vraag je dan af of je met deze mensen om wil blijven gaan. Want begrip hoort bij vriendschap, punt.
zondag 16 augustus 2009 om 14:17
Nou ik vind het ook niet raar. Ook al is het lang geleden. Je staat er toch elk jaar weer bij stil.
Ik had laatst zelf een lastige situatie. Mijn beste vriendin vierde op zaterdag haar verjaardag. 's Ochtends had ik te horen gekregen dat mijn oma overleden was. Had het er erg moeilijk mee. 's Avonds zat ik echt in dubio wat ik nou moest doen. Bedoel, verjaardag van m'n beste vriendin.. wilde haar niet teleurstellen. Maar ik heb de halve avond lopen huilen. Zag er niet uit met m'n rode neus en dikke ogen. Dus ik besliste dat ik niet zou gaan. Want om nou gezellig een leuk te gaan doen op zo'n avond.. Daar staat je hoofd ook niet naar. Dus ik had haar om half 11 gesmst dat ik niet meer kwam, dat ik me niet lekker voelde en dat ik niet in de stemming was.
Hier hebben we ruzie over gekregen! :S
Ze vond dat ik had moeten komen. En dat ik pas zo laat iets heb laten horen. Ja zei ze: "Ok, je oma is overleden, ja dat is vervelend, maar om dan niet te komen.." Dat vond ze wel wat ver gaan.
Nou toen werd ik dus echt boos! Dat schoot echt bij mij in het verkeerde keelgat. Een ieder bepaald toch voor zichzelf hoe hij of zij er mee omgaat?!
Ik had laatst zelf een lastige situatie. Mijn beste vriendin vierde op zaterdag haar verjaardag. 's Ochtends had ik te horen gekregen dat mijn oma overleden was. Had het er erg moeilijk mee. 's Avonds zat ik echt in dubio wat ik nou moest doen. Bedoel, verjaardag van m'n beste vriendin.. wilde haar niet teleurstellen. Maar ik heb de halve avond lopen huilen. Zag er niet uit met m'n rode neus en dikke ogen. Dus ik besliste dat ik niet zou gaan. Want om nou gezellig een leuk te gaan doen op zo'n avond.. Daar staat je hoofd ook niet naar. Dus ik had haar om half 11 gesmst dat ik niet meer kwam, dat ik me niet lekker voelde en dat ik niet in de stemming was.
Hier hebben we ruzie over gekregen! :S
Ze vond dat ik had moeten komen. En dat ik pas zo laat iets heb laten horen. Ja zei ze: "Ok, je oma is overleden, ja dat is vervelend, maar om dan niet te komen.." Dat vond ze wel wat ver gaan.
Nou toen werd ik dus echt boos! Dat schoot echt bij mij in het verkeerde keelgat. Een ieder bepaald toch voor zichzelf hoe hij of zij er mee omgaat?!
zondag 16 augustus 2009 om 14:19
Precies. Het is al niet raar als je er niet van houdt om je verjaardag te vieren. En al helemáál niet als er ooit nare dingen zijn gebeurd op je verjaardag. Trek je eigen plan en vraag anders die zeurpieten om je feestje voor jou te organiseren. Wedden dat je snel van hun ge-emmer af bent?
Ben je binnenkort jarig of net jarig geweest? (Leeuw is van 21 juli tot 21 augustus lees ik net ) Dan wens ik je een hele fijne dag toe waarop je precies kan doen waar je zelf zin in hebt.
Ben je binnenkort jarig of net jarig geweest? (Leeuw is van 21 juli tot 21 augustus lees ik net ) Dan wens ik je een hele fijne dag toe waarop je precies kan doen waar je zelf zin in hebt.
zondag 16 augustus 2009 om 14:20
@Euhmmm
Dat vind ik heel erg raar van jou vriendin om zo naar jou toe te reageren. Het zou toch raarder zijn als jij lekker feest gaat vieren, terwijl je oma net dood is.
Ten tweede heb ik altijd geleerd, je kan niet bij iemand naar binnen kijken, hoe hij of zij zich voelt en je respecteert iemand anders om zijn gevoelens.
Dat vind ik heel erg raar van jou vriendin om zo naar jou toe te reageren. Het zou toch raarder zijn als jij lekker feest gaat vieren, terwijl je oma net dood is.
Ten tweede heb ik altijd geleerd, je kan niet bij iemand naar binnen kijken, hoe hij of zij zich voelt en je respecteert iemand anders om zijn gevoelens.
zondag 16 augustus 2009 om 15:11
Misschien raar dat dat de reden na 11 jaar nog is om je verjaardag niet te vieren,maar ik vier me verjaardag al jaren niet.Ga gewoon lekker dagje naar dierentuin,of gewoon werken en met me kids koffie met gebak savonds.Ik persoonlijk hecht geen waarde aan het vieren van een verjaardag....en vind dat die beslissing dan ook geheel bij jou ligt of je hem wel of niet viert.Alleen zou ik dan niet tegen iedereen de reden zegggen waarom je hem niet viert,krijg je ook geen reakties die je niet wilt horen....toch?
zondag 16 augustus 2009 om 15:19
Leeuwtje, ik vind het logisch dat je verjaardag nooit meer hetzelfde is, als dit soort dingen op die datum gebeurd zijn.
Het is JOUW verjaardag, dus jij mag bepalen of en hoe je het viert. En je mag zelf bepalen hoe je je eigen verjaardag beleeft. Daar heeft niemand anders verder iets over te zeggen.
En Euhmmm: echt belachelijk dat je vriendin zo reageerde op het overlijden van je oma!
Ik moet zeggen dat als mij dit overkwam, dat ik behoorlijk zou gaan twijfelen aan de vriendschap.
Wat dat betreft, ben ik het eens met Digi: begrip hoort bij een vriendschap. Is dit er niet, dan zou je je inderdaad kunnen afvragen of je dit soort mensen nog wel als je vrienden wilt beschouwen.
Het is JOUW verjaardag, dus jij mag bepalen of en hoe je het viert. En je mag zelf bepalen hoe je je eigen verjaardag beleeft. Daar heeft niemand anders verder iets over te zeggen.
En Euhmmm: echt belachelijk dat je vriendin zo reageerde op het overlijden van je oma!
Ik moet zeggen dat als mij dit overkwam, dat ik behoorlijk zou gaan twijfelen aan de vriendschap.
Wat dat betreft, ben ik het eens met Digi: begrip hoort bij een vriendschap. Is dit er niet, dan zou je je inderdaad kunnen afvragen of je dit soort mensen nog wel als je vrienden wilt beschouwen.
zondag 16 augustus 2009 om 15:21
Ik bedenk me: vrienden hoeven misschien niet alles van je te begrijpen.
Maar respecteren van datgene wat ze niet begrijpen, respect voor dat jij dingen op een bepaalde manier beleeft, ook al zouden zij het anders zien of doen, ik denk dat dit heel belangrijk is in een vriendschap.
En is er geen respect voor jouw zienswijzen, handelingen of manier van in het leven staan, zijn het dan wel echte vrienden?
Maar respecteren van datgene wat ze niet begrijpen, respect voor dat jij dingen op een bepaalde manier beleeft, ook al zouden zij het anders zien of doen, ik denk dat dit heel belangrijk is in een vriendschap.
En is er geen respect voor jouw zienswijzen, handelingen of manier van in het leven staan, zijn het dan wel echte vrienden?
zondag 16 augustus 2009 om 15:24
Of het raar is vind ik niet zo aan de orde.
Wel vind ik het jammer voor jou dat je jouw dag niet leuk vindt om te vieren.
Mijn oma stierf in 1980 op mijn verjaardag, ik was 12 en zij was mijn allerbeste vriendin.
Dat jaar is mijn verjaardag niet aan de orde geweest en het jaar daarna ook niet, vierden we het op een andere dag en het was een beetje een herdenkingsjaar.
Maar vervolgens heb ik het wel weer opgepakt hoor, het vieren van de dag waarop ik het levenslicht zag.
We vieren die dag ook het leven van mijn oma, niet haar dood. We denken aan haar, hebben het over haar en ik vind het bijna fijn dat de dag dat ik geboren werd ook de dag is waarop mijn oma afscheid nam van het leven. Voor mij horen leven en dood bij elkaar en ik vind het fijn dat mijn verjaardag zo zeer met mijn oma geassocieerd wordt. Ik zie het dus als iets positiefs in plaats van als iets negatiefs.
Wat de geboorte van je nichtje op jouw verjaardag moeilijk maakt snap ik trouwens niet. Er zijn zo veel mensen op dezelfde dag jarig, zelfs binnen een gezin. Mijn moeder en een oom van mij zijn op dezelfde dag jarig, dat was soms een beetje gepuzzel met het vieren maar voor de rest niks aan de hand.
Kun je de sterfdag van je opa niet als een feestje voor zijn leven beschouwen? Dat maakt de dag die ook jouw verjaardag is veel minder zwaar. Dat weet ik dus uit ervaring.
Wel vind ik het jammer voor jou dat je jouw dag niet leuk vindt om te vieren.
Mijn oma stierf in 1980 op mijn verjaardag, ik was 12 en zij was mijn allerbeste vriendin.
Dat jaar is mijn verjaardag niet aan de orde geweest en het jaar daarna ook niet, vierden we het op een andere dag en het was een beetje een herdenkingsjaar.
Maar vervolgens heb ik het wel weer opgepakt hoor, het vieren van de dag waarop ik het levenslicht zag.
We vieren die dag ook het leven van mijn oma, niet haar dood. We denken aan haar, hebben het over haar en ik vind het bijna fijn dat de dag dat ik geboren werd ook de dag is waarop mijn oma afscheid nam van het leven. Voor mij horen leven en dood bij elkaar en ik vind het fijn dat mijn verjaardag zo zeer met mijn oma geassocieerd wordt. Ik zie het dus als iets positiefs in plaats van als iets negatiefs.
Wat de geboorte van je nichtje op jouw verjaardag moeilijk maakt snap ik trouwens niet. Er zijn zo veel mensen op dezelfde dag jarig, zelfs binnen een gezin. Mijn moeder en een oom van mij zijn op dezelfde dag jarig, dat was soms een beetje gepuzzel met het vieren maar voor de rest niks aan de hand.
Kun je de sterfdag van je opa niet als een feestje voor zijn leven beschouwen? Dat maakt de dag die ook jouw verjaardag is veel minder zwaar. Dat weet ik dus uit ervaring.
