Psyche
alle pijlers
Je niet laten raken
woensdag 2 december 2009 om 15:06
Ik werk samen met een collega die er al langer zit dan ik.
In de beginfase heeft zij mij ingewerkt en deed wel afstandelijk maar dat vond ik niet erg.
Het afstandelijke is gebleven, maar ze negeert me tenzij ze wel wat met me moet bespreken.
Het lastige vind ik dat ze best geliefd is binnen het bedrijf, maar mij niet ligt blijkbaar.
Als ik met een ander praat onderbreekt ze het gesprek om met die ander te gaan praten.
Als ik iets niet goed had gedaan liet ze dat luid en duidelijk merken.
Nu is ze weg geweest vanwege zwangerschapsverlof, en ik kon eindelijk ontspannen werken. Maar sinds deze week is ze terug.
Ik ben erg onzeker en wil het liefst dat iedereen me mag. Zie mijn andere topic bij relaties.
Ik denk dat zij wel aan voelt dat ik onzeker ben.
Daarom is mijn vraag: hoe zorg ik ervoor dat het me niks doet, dat ze me niet meer raken kan?
In de beginfase heeft zij mij ingewerkt en deed wel afstandelijk maar dat vond ik niet erg.
Het afstandelijke is gebleven, maar ze negeert me tenzij ze wel wat met me moet bespreken.
Het lastige vind ik dat ze best geliefd is binnen het bedrijf, maar mij niet ligt blijkbaar.
Als ik met een ander praat onderbreekt ze het gesprek om met die ander te gaan praten.
Als ik iets niet goed had gedaan liet ze dat luid en duidelijk merken.
Nu is ze weg geweest vanwege zwangerschapsverlof, en ik kon eindelijk ontspannen werken. Maar sinds deze week is ze terug.
Ik ben erg onzeker en wil het liefst dat iedereen me mag. Zie mijn andere topic bij relaties.
Ik denk dat zij wel aan voelt dat ik onzeker ben.
Daarom is mijn vraag: hoe zorg ik ervoor dat het me niks doet, dat ze me niet meer raken kan?
woensdag 2 december 2009 om 15:12
woensdag 2 december 2009 om 15:25
Getver, vervelende situatie. Ik ben ook eens in die situatie geweest, bijna hetzelfde eigenlijk, zij had me ingewerkt en daarna kon ik niks meer goed doen.
Praten met zo iemand maakt niks uit, het is zoals je zegt, ze ontkennen het gewoon glashard. Ga meteen door naar je leidinggevende, en dan zal ze het tegenover hem/haar ook ontkennen, maar als je leidinggevende slim is zal hij ook anderen hierover horen. Als het de eerste keer niks uithaalt, gewoon doorgaan met klagen hierover bij de leidinggevende.
Echt hoor, doen.
Veel succes!
Praten met zo iemand maakt niks uit, het is zoals je zegt, ze ontkennen het gewoon glashard. Ga meteen door naar je leidinggevende, en dan zal ze het tegenover hem/haar ook ontkennen, maar als je leidinggevende slim is zal hij ook anderen hierover horen. Als het de eerste keer niks uithaalt, gewoon doorgaan met klagen hierover bij de leidinggevende.
Echt hoor, doen.
Veel succes!
woensdag 2 december 2009 om 15:37
Wat is er toch gebeurd met open en eerlijk zijn?
Misschien moet je haarniet aanvallen, maar zeggen zoiets als:
"ik vind het moeilijk om met jou te werken om...."
Wanneer ze dan zegt dat je dingen ziet die er niet zijn, kun je zeggen dat je het wel zo voelt. Eventueel met voorbeelden van situaties waarbij je je niet prettig voelde.
Misschien kan ze er dan iets mee doen.
Mocht dit ook niet helpen en een situatie doet zich voor, confronteer haar dan ter plekke.
Dat doet ze immers met jou ook.
Moeilijk maar wel nodig lijkt me.
Daarnaast moet je echt accepteren dat je geen vrienden met iedereen kunt zijn, echter respectvol met elkaar omgaan kan iedereen.
Misschien moet je haarniet aanvallen, maar zeggen zoiets als:
"ik vind het moeilijk om met jou te werken om...."
Wanneer ze dan zegt dat je dingen ziet die er niet zijn, kun je zeggen dat je het wel zo voelt. Eventueel met voorbeelden van situaties waarbij je je niet prettig voelde.
Misschien kan ze er dan iets mee doen.
Mocht dit ook niet helpen en een situatie doet zich voor, confronteer haar dan ter plekke.
Dat doet ze immers met jou ook.
Moeilijk maar wel nodig lijkt me.
Daarnaast moet je echt accepteren dat je geen vrienden met iedereen kunt zijn, echter respectvol met elkaar omgaan kan iedereen.
woensdag 2 december 2009 om 15:53
Ik zou tegen haar zeggen (ik ben te assertief....) : dat de sfeer tijdens je zwangerschapsverlof erg goed was en dat ik dit graag zo wil houden. Dat jij mij blijkbaar niks vindt is jouw probleem, ga je er met mensen over praten dan wordt het ook mijn probleem en dan stap ik direct naar ..... (leidinggevende).
Als ze gaat ontkennen zeg je gewoon: Prima. Houden zo!
Als ze gaat ontkennen zeg je gewoon: Prima. Houden zo!
woensdag 2 december 2009 om 15:55
quote:kikkerkwaak schreef op 02 december 2009 @ 15:16:
Dan zal ze doen alsof ik dingen zie die er niet zijn.
En dan wordt het gesmoes ook erger. Half fluisterend met iemand zitten lachen in mijn bijzijn.
Ik heb overigens met niemand anders problemen op het werk.Ik herken het , oh, ik herken het zoo!
Dan zal ze doen alsof ik dingen zie die er niet zijn.
En dan wordt het gesmoes ook erger. Half fluisterend met iemand zitten lachen in mijn bijzijn.
Ik heb overigens met niemand anders problemen op het werk.Ik herken het , oh, ik herken het zoo!
woensdag 2 december 2009 om 15:57
Niet aanspreken op haar persoon, maar op haar gedrag.
En direct, lik op stuk.
Dus, jij praat met een collega, zij breekt in.
Zeg dan:"Hé, ik was met Jan aan het praten. Als je zo inbreekt geef je mij het gevoel dat mijn gesprek met Jan niet belangrijk is. Zou je even kunnen wachten tot wij klaar zijn?"
Of, als ze jou geen goedemorgen zegt. Gewoon zeggen: "Zeg Astrid (of hoe ze ook heet), je zegt nooit goedemorgen tegen me. Dat geeft me het gevoel dat je liever hebt dat ik er niet ben."
Ze kan het op het moment dat het gebeurt namelijk niet ontkennen. Jij valt haar niet aan, want je praat alleen over je eigen gevoel. Maar ze moet er wel wat mee.
Ze weet dan i.i.g. dat het je dwars zit.
En direct, lik op stuk.
Dus, jij praat met een collega, zij breekt in.
Zeg dan:"Hé, ik was met Jan aan het praten. Als je zo inbreekt geef je mij het gevoel dat mijn gesprek met Jan niet belangrijk is. Zou je even kunnen wachten tot wij klaar zijn?"
Of, als ze jou geen goedemorgen zegt. Gewoon zeggen: "Zeg Astrid (of hoe ze ook heet), je zegt nooit goedemorgen tegen me. Dat geeft me het gevoel dat je liever hebt dat ik er niet ben."
Ze kan het op het moment dat het gebeurt namelijk niet ontkennen. Jij valt haar niet aan, want je praat alleen over je eigen gevoel. Maar ze moet er wel wat mee.
Ze weet dan i.i.g. dat het je dwars zit.
woensdag 2 december 2009 om 16:08
Komt op mij over als onzekerheid van haar kant. Mensen stellen zich vaak kil op als ze zich bedreigd voelen, maar mijn ervaring is wel dat wanneer je zelf gewoon ontspannen blijft in contact, het vaak wel verandert. Sterker nog: vaak zijn de mensen met wie ik dit heb uiteindelijk mijn fijnste collega's.
woensdag 2 december 2009 om 18:13
Ik ben het eens met Einstein. Direct aanspreken op concreet gedrag. Dat is het beste. In het algemeen een gesprek beginnen zal niet helpen; dan kan ze doen of haar neus bloedt. En achter haar rug naar de baas gaan is een beetje een zwaktebod. Op dit soort toestanden zitten bazen niet te wachten en ze kunnen er ook niet zoveel mee. Je bereikt er waarschijnlijk weinig mee, hoogstens dat jijzelf als moeilijk persoon te boek komt te staan.
Oh ja, en dat iedereen je mag is helaas onmogelijk.
Oh ja, en dat iedereen je mag is helaas onmogelijk.
donderdag 3 december 2009 om 14:10
Ze is zelf onzeker. En kennelijk ben jij een leuke meid. Ze ziet je als een bedreiging. Bedenk dat je je de afgelopen weken lekker hebt gevoeld op je werk. Dat je prima hebt gefunctioneerd. Zij weet instinctief wat jou zwakke kant is. Het lukt haar dus om je in één keer weer dat onbeduidende meisje te laten voelen. Maar ook de anderen voelen haar dominante aanwezigheid, maar gaan er anders mee om. Zoals je zegt neemt zij het gesprek over en gaan andere collega's daarin mee. Dus ook je collega's lukt het niet tegen haar te zeggen; Hee ik was net even in gesprek met Kikkerkwaak. De vraag is of ze echt wel zo lekker ligt op het werk. Ze kiest alleen nu de zwakste schakel om haar onzekerheid op te botvieren en dat ben jij. Hoe meer je laat zien dat het je raakt, hoe harder ze gaat meppen. Ik zou als ik jou was mezelf wat meer onaanraakbaar opstellen en gewoon vriendelijk tegen haar blijven. Als je iets niet goed hebt gedaan in haar ogen, ga daar dan gerust in mee: Je hebt gelijk, zo had ik het nog niet gezien. Dankjewel voor je inzicht, ik ga de zaak anders aanpakken. Ik hoop dat je me daarbij wilt helpen. Als ze in een gesprek inbreekt, laat je haar en de collega('s) achter en zeg je: mensen ik ga even mijn werk oppakken. Wat je ook kan helpen is vragen hoe het met haar (en haar new born baby) gaat. Dat is ze vast niet van je gewend.
Succes!
Succes!
