Psyche
alle pijlers
Jezelf niet verliezen tussen alcoholistische ouders
dinsdag 16 november 2021 om 20:36
Even wat van me afschrijven. Wie deelt eenzelfde soort ervaring en hoe ga je ermee om?
Ik ben net 25 en woon nog altijd thuis (helaas ondanks al eeuwen zoeken..). als enigst kind.
Ik heb helaas sinds 3 jaar ook geen grootouders meer, noch leuke schoonouders waarmee de band goed is ofzo.Zal de hele historie achterwege laten maar mijn vader is al sinds mijn brugklasjaar niet meer aan het werk, depressief geworden en aan de drank geraakt.
Door de vele drank is hij begin vorig jaar op de ic beland maar leeft wonder boven wonder nog. Zijn situatie rondom zijn lever is gestabiliseerd dus meneer drinkt sinds een poosje weer gewoon vrolijk door. Als ik hierover begint gaat hij in de verdediging en lopen schreeuwen, hij heeft heel erg twee gezichten. Terwijl als hij dit blijft doen, hij binnen afzienbare tijd het loodje zal leggen (woorden van de arts..).
Door alle ellende is mijn moeder halverwege vorig jaar ook een soort van ingestort en ook meer gaan drinken dan normaal. Ze is toen echt in een zwart gat beland en ik heb haar in een staat gezien, die ik liever niet had gezien. Ik heb haar wel weer een beetje uit de put getrokken maar inmiddels is dit drinken ook bij haar een vaste gewoonte. En icm met de antidepressiva achtige medicatie die zij gebruikt komt het dikwijls voor dat ze soms niet meer goed uit haar woorden komt, dingen laten vallen, zelf weer bijna valt...etc. Ze werkt wel en functioneert hier ook gewoon, omdat ze dan nuchter blijft. Beiden beweren dat er niets aan de hand is en willen/zoeken geen hulp.
Het doet mij ontzettend veel zeer om eigenlijk beide ouders langzaam maar zeker te zien aftakelen. Hoop dat het goed zou komen met mijn vader had ik eigenlijk al opgegeven, hij zei laatst in een ruzie ook dat hij voor mij niet goed hoeft te blijven (ouch, hier heb ik hard om zitten huilen). Maar om mijn moeder (met wie de band ook beter is) achteruit te zien gaan doet wel echt zeer.
Ondertussen raak ik meer naar de achtergrond en is de echt wat meer diepgaandere interesse in mij ver te zoeken. Ik voel me hierdoor vaak best..eenzaam. Iedereen om mij heen heeft lieve (schoon) ouders en mijn ouders zijn twee.. verslaafden. Ik wil eigenlijk ook al heel lang erg graag weg want ik ben liever alleen dan eenzaam in 'gezelschap'. Ik merk ook dat ik mezelf eigenlijk na al deze jaren meegesleurd te worden in de problemen van mijn ouders, kwijt raak. Ik ben best kwaad op mijn vader voor alles wat hij ons heeft aangedaan en het feit dat mijn moeder ook in de put is geraakt door zijn eindeloze problemen.
Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet verliest? Ik wil mijn eigen leven beginnen zonder hun problemen maar door de moeilijk woningmarkt zit ik hier 'vast' voor mijn gevoel. ondertussen raak ik steeds meer een soort verbitterd en neerslachtig persoon ofzo...
Liefs,
Zonnebloempje
Ik ben net 25 en woon nog altijd thuis (helaas ondanks al eeuwen zoeken..). als enigst kind.
Ik heb helaas sinds 3 jaar ook geen grootouders meer, noch leuke schoonouders waarmee de band goed is ofzo.Zal de hele historie achterwege laten maar mijn vader is al sinds mijn brugklasjaar niet meer aan het werk, depressief geworden en aan de drank geraakt.
Door de vele drank is hij begin vorig jaar op de ic beland maar leeft wonder boven wonder nog. Zijn situatie rondom zijn lever is gestabiliseerd dus meneer drinkt sinds een poosje weer gewoon vrolijk door. Als ik hierover begint gaat hij in de verdediging en lopen schreeuwen, hij heeft heel erg twee gezichten. Terwijl als hij dit blijft doen, hij binnen afzienbare tijd het loodje zal leggen (woorden van de arts..).
Door alle ellende is mijn moeder halverwege vorig jaar ook een soort van ingestort en ook meer gaan drinken dan normaal. Ze is toen echt in een zwart gat beland en ik heb haar in een staat gezien, die ik liever niet had gezien. Ik heb haar wel weer een beetje uit de put getrokken maar inmiddels is dit drinken ook bij haar een vaste gewoonte. En icm met de antidepressiva achtige medicatie die zij gebruikt komt het dikwijls voor dat ze soms niet meer goed uit haar woorden komt, dingen laten vallen, zelf weer bijna valt...etc. Ze werkt wel en functioneert hier ook gewoon, omdat ze dan nuchter blijft. Beiden beweren dat er niets aan de hand is en willen/zoeken geen hulp.
Het doet mij ontzettend veel zeer om eigenlijk beide ouders langzaam maar zeker te zien aftakelen. Hoop dat het goed zou komen met mijn vader had ik eigenlijk al opgegeven, hij zei laatst in een ruzie ook dat hij voor mij niet goed hoeft te blijven (ouch, hier heb ik hard om zitten huilen). Maar om mijn moeder (met wie de band ook beter is) achteruit te zien gaan doet wel echt zeer.
Ondertussen raak ik meer naar de achtergrond en is de echt wat meer diepgaandere interesse in mij ver te zoeken. Ik voel me hierdoor vaak best..eenzaam. Iedereen om mij heen heeft lieve (schoon) ouders en mijn ouders zijn twee.. verslaafden. Ik wil eigenlijk ook al heel lang erg graag weg want ik ben liever alleen dan eenzaam in 'gezelschap'. Ik merk ook dat ik mezelf eigenlijk na al deze jaren meegesleurd te worden in de problemen van mijn ouders, kwijt raak. Ik ben best kwaad op mijn vader voor alles wat hij ons heeft aangedaan en het feit dat mijn moeder ook in de put is geraakt door zijn eindeloze problemen.
Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet verliest? Ik wil mijn eigen leven beginnen zonder hun problemen maar door de moeilijk woningmarkt zit ik hier 'vast' voor mijn gevoel. ondertussen raak ik steeds meer een soort verbitterd en neerslachtig persoon ofzo...
Liefs,
Zonnebloempje
dinsdag 16 november 2021 om 20:40
Wat rot dat je weinig perspectief ziet om op jezelf te gaan, want dat is inderdaad de enige oplossing.
Verslaafden zijn ziek. Zolang zij niet willen veranderen, kun jij op je kop gaan staan, maar er gaat niks veranderen. Dat is enorm bitter, vooral als je opgroeit in zo'n situatie. Als je als kind opgroeit met de wetenschap dat jij voor je ouder minder relevant bent dan alcohol, dan is dat niet alleen kwetsend, maar ook een litteken voor de rest van je leven.
Tsja. Ik zou willen dat ik iets opbeurenders kon zeggen. Ik had geluk met een regio met veel goedkope huurhuizen. Je jeugd verwerken duurt iets langer.
Verslaafden zijn ziek. Zolang zij niet willen veranderen, kun jij op je kop gaan staan, maar er gaat niks veranderen. Dat is enorm bitter, vooral als je opgroeit in zo'n situatie. Als je als kind opgroeit met de wetenschap dat jij voor je ouder minder relevant bent dan alcohol, dan is dat niet alleen kwetsend, maar ook een litteken voor de rest van je leven.
Tsja. Ik zou willen dat ik iets opbeurenders kon zeggen. Ik had geluk met een regio met veel goedkope huurhuizen. Je jeugd verwerken duurt iets langer.
dinsdag 16 november 2021 om 20:46
dinsdag 16 november 2021 om 20:53
Nou, ik probeer eigenlijk al jaren uit huis te gaan. Sta bij 3 regio's sociale huur ingeschreven, reageer op iedere lotingwoning die er is en heb ook al eens geprobeerd met een huisgenoot te wonen. Maar die laatste zette mij er na 1,5 maand uit omdat dit meisje toch liever met haar nieuwe vriend wilde samenwonen. Toen moest ik weer terug, precies in de periode dat het super slecht ging met mijn moeder. Ik ben hier dus een beetje huiverig voor geworden.Antoon69 schreef: ↑16-11-2021 20:46Wat weerhoud je eigenlijk om meer met je eigen leven en toekomst bezig te zijn? Ik snap dat je onder moeilijkere omstandigheden opgegroeid bent en dat het rot is om te beseffen en te zien in wat voor moeilijke situatie je ouders zitten, maar identificeer je jezelf met je ouders in deze problemen?
In het nieuwe jaar krijg ik meer loon en vanaf 1 december gaat mijn vaste contract in, dan ga ik proberen of ik misschien zelf iets particulier kan huren (al is het maar heel klein, alle tips/websites zijn overigens welkom) maar ik ben bang dat ik toch nog net te weinig verdien. Sinds kort sta ik ook bij kamernet ingeschreven. Ik wil hier echt weg, begrijp me niet verkeerd. Het is tot nu toe alleen gewoon nog niet gelukt, wel vaak heel dichtbij geweest maar toch net misgegrepen.
dinsdag 16 november 2021 om 20:53
Wat een naar verhaal TO. Het is de omgekeerde wereld. Door parentificatie (jij zorgt voor je ouders ipv andersom) kun je zelf ook problemen krijgen.
Hoe zou je jouw situatie kunnen verbeteren denk je? Naast dat het fijn zou zijn om op jezelf te wonen, is het denk ik ook fijn als je wat afstand zou kunnen nemen van je ouders, wat minder voor hen zorgen/kijken naar hoe zij hun leven vormgeven.
Voor jezelf zorgen kan door innerlijk wat afstand te nemen. In de tussentijd zoeken naar eigen woonruimte, misschien kun je ergens tijdelijk een kamer huren en vandaar verder zoeken?
Hoe zou je jouw situatie kunnen verbeteren denk je? Naast dat het fijn zou zijn om op jezelf te wonen, is het denk ik ook fijn als je wat afstand zou kunnen nemen van je ouders, wat minder voor hen zorgen/kijken naar hoe zij hun leven vormgeven.
Voor jezelf zorgen kan door innerlijk wat afstand te nemen. In de tussentijd zoeken naar eigen woonruimte, misschien kun je ergens tijdelijk een kamer huren en vandaar verder zoeken?
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
dinsdag 16 november 2021 om 20:54
Ben je regiogebonden of zou je ook antikraak of tijdelijke huur kunnen proberen in een andere regio? Of toch maar op kamers gaan, maar dan in een werkend huis?
Lastige situatie. Ik heb ook een dergelijke ouder gehad, op een gegeven moment contact verbroken, gaf rust en verdriet. Nu weer contact maar niet zo diepgaand meer, is mee te leven.
Lastige situatie. Ik heb ook een dergelijke ouder gehad, op een gegeven moment contact verbroken, gaf rust en verdriet. Nu weer contact maar niet zo diepgaand meer, is mee te leven.
dinsdag 16 november 2021 om 20:54
Snap het wel hoor, je zit als het ware klem in een situatie waarvan je hartstikke ongelukkig wordt, maar waaraan je niet even een-twee-drie kunt ontsnappen. De schaarste op de huizenmarkt werkt in je nadeel. Daardoor is het erg moeilijk afstand nemen van iets, want je bent er continu onderdeel van. Tips heb ik niet voor je, ik hoop dat je snel een fijne plek voor jezelf weet te vinden, zodat je zowel letterlijk als figuurlijk afstand kunt creëren. Wellicht kun je aangaande je woonwensen wat consessies doen, omdat het je in ieder geval helpt ontsnappen. Niet dat je dan direct veel te duur moet gaan huren, want dat gaat je natuurlijk niet helpen, maar dat je bv gaat voor een wat kleiner huisje, of zelfs kamers. Ideaal is dat niet, maar iig ben je dan wél weg bij twee destructieve ouders. Veel sterkte. Gewoon zwaar kut voor je, zoals de situatie is.
dinsdag 16 november 2021 om 20:55
Je thuis is wel je stabiele basis en die heeft TO niet. Alle kinderen vanaf het moment dat ze tieners zijn zijn niet met hun ouders bezig maar vooral met zichzelf. Maar een fijne sfeer in huis is echt wel heel belangrijk ook al besef je dat niet als alles goed gaat. Ik vind jouw opmerking dan ook erg kort door de bocht Antoon69!
dinsdag 16 november 2021 om 20:55
Dit is makkelijk wetende dat je ouders achter je staan en je veilige thuishaven zijn. Het wordt heel wat moeilijker als je thuis niet een veilig/warm thuis is en je ouders zichzelf ten gronde richten (met jou erbij).
Ik zou alles op alles zetten om toch wat voor jezelf te vinden, kamerhuur, antikraak, wat dan ook.
anoniem_399866 wijzigde dit bericht op 16-11-2021 20:56
0.90% gewijzigd
dinsdag 16 november 2021 om 20:56
+1roosje1976 schreef: ↑16-11-2021 20:55Je thuis is wel je stabiele basis en die heeft TO niet. Alle kinderen vanaf het moment dat ze tieners zijn zijn niet met hun ouders bezig maar vooral met zichzelf. Maar een fijne sfeer in huis is echt wel heel belangrijk ook al besef je dat niet als alles goed gaat. Ik vind jouw opmerking dan ook erg kort door de bocht Antoon69!
dinsdag 16 november 2021 om 21:01
Werk je al? In welke regio woon je? Ik ben van de oude stempel en woon al jaren in een koophuis, maar is er echt nergens iets te krijgen zodat je in ieder geval weg kan bij je ouders? Een hardcore studentenhuis is misschien niet zo'n goed plan, maar toch een kamer ergens? Geen vrienden met wie je een appartement zou kunnen delen?
Ik studeerde op mijn 25e nog en woonde nog op kamers, was ook single. Je hebt echt nog heel veel leven voor je hoor, als dat je troost. Wel heel naar voor je dat je ouders verslaafd zijn, daar heb ik verder geen advies voor je. Hooguit de tip dat je een lotgenotengroep zoekt met familie van verslaafden. Ik ken mensen die daar heel veel aan gehad hebben.
Ik studeerde op mijn 25e nog en woonde nog op kamers, was ook single. Je hebt echt nog heel veel leven voor je hoor, als dat je troost. Wel heel naar voor je dat je ouders verslaafd zijn, daar heb ik verder geen advies voor je. Hooguit de tip dat je een lotgenotengroep zoekt met familie van verslaafden. Ik ken mensen die daar heel veel aan gehad hebben.
dinsdag 16 november 2021 om 21:01
Veel mensen die hun ouderlijk huis verlaten gaan eerst een paar jaar samen in een huis met andere werkende jongeren wonen. Om de kosten te drukken en voor de gezelligheid. Weet niet of je in een grote stad werkt maar zou dat misschien iets zijn? Wat afstand van je ouders lijkt me wel goed maar je moet ook liefst niet in een eenzaam gat gaan vallen. Is er anders familie in de buurt waarbij je tijdelijk een kamer zou kunnen huren?
dinsdag 16 november 2021 om 21:10
Zou alles op alles zetten om zsm weg te gaan, desnoods een andere regio? En daarnaast via je huisarts laten doorverwijzen voor therapie. Want je ouders zo zien en meemaken, dat is niet ineens weg als je straks de deur uit bent. In ieder geval niet voor je gevoel. Sterkte!
dinsdag 16 november 2021 om 21:11
roosje1976 schreef: ↑16-11-2021 20:55Je thuis is wel je stabiele basis en die heeft TO niet. Alle kinderen vanaf het moment dat ze tieners zijn zijn niet met hun ouders bezig maar vooral met zichzelf. Maar een fijne sfeer in huis is echt wel heel belangrijk ook al besef je dat niet als alles goed gaat. Ik vind jouw opmerking dan ook erg kort door de bocht Antoon69!
Ja dat snap ik. Maar het is nu zoals het is voor TO. Als ze zich geroepen voelt om eerst de problemen van haar ouders op te lossen voor ze aan haar eigen leven kan beginnen, maakt ze het zich erg moeilijk. TO, maakt het feit dat je enig kind bent de situatie extra moeilijk? Omdat je naast je ouders op dit moment niet zo veel andere mensen hebt?
dinsdag 16 november 2021 om 21:13
Wat ruk TO. Zo te lezen doe je al een hoop om weg te komen maar zit het je echt niet mee.
Is het wat om al wel rond te kijken naar (zelf)hulp(groepen)? Al-Anon is een mogelijkheid. Of ACA, adult children of alcoholics (and other dysfunctional families). Zodat je steun vindt, en hoop. Hoop dat jij los komt van het zieke patroon waar je ouders in zitten. En je kunt stoppen met het willen oplossen voor ze, je aan je eigen ontwikkeling toekomt.
Is het wat om al wel rond te kijken naar (zelf)hulp(groepen)? Al-Anon is een mogelijkheid. Of ACA, adult children of alcoholics (and other dysfunctional families). Zodat je steun vindt, en hoop. Hoop dat jij los komt van het zieke patroon waar je ouders in zitten. En je kunt stoppen met het willen oplossen voor ze, je aan je eigen ontwikkeling toekomt.
dinsdag 16 november 2021 om 21:16
Misschien een gek idee maar hoorde pas een verhaal dat oudere mensen een kamer verhuurde in hun eigen woning. Geen idee of je voor zoiets openstaat maar het is misschien een tijdelijke oplossing. Of een simpel vakantiehuisje huren op een niet populaire plek. Die zijn vaak niet zo duur (buiten de vakanties en hoogseizoen)
dinsdag 16 november 2021 om 21:16
dinsdag 16 november 2021 om 21:27
Dit inderdaad. Er bestaan ook instanties of groepen die hulp bieden aan naasten van een verslaafde. Zorg eerst goed voor jezelf, daarna kun je eventueel een ander helpen. Heel veel sterkte.hanke321 schreef: ↑16-11-2021 21:13Wat ruk TO. Zo te lezen doe je al een hoop om weg te komen maar zit het je echt niet mee.
Is het wat om al wel rond te kijken naar (zelf)hulp(groepen)? Al-Anon is een mogelijkheid. Of ACA, adult children of alcoholics (and other dysfunctional families). Zodat je steun vindt, en hoop. Hoop dat jij los komt van het zieke patroon waar je ouders in zitten. En je kunt stoppen met het willen oplossen voor ze, je aan je eigen ontwikkeling toekomt.
dinsdag 16 november 2021 om 21:47
https://www.adhocbeheer.nl/woonruimte/antikraak-wonen
Misschien heb je hier iets aan?
Misschien heb je hier iets aan?
Don't cry, buy a bag and move on.
dinsdag 16 november 2021 om 22:00
Wat heftig zeg, ik gun je heel snel een plek voor jezelf. Dit is zo stressvol.
Een dikke knuffel voor jou.
Zit je in een moeilijke regio qua woningen?
Ik heb tot nu toe altijd via marktplaats snel een huurwoning kunnen regelen maar de laatste keer is alweer twee jaar geleden. Zodra je wat meer verdient heb je al snel meer opties in de particuliere markt.
Vakantiehuisje/chalet niet doen, je kunt daar niet inschrijven en je betaalt je helemaal scheel aan stookkosten in de winter, als je al voor een redelijke huurprijs iets kan vinden.
Een dikke knuffel voor jou.
Zit je in een moeilijke regio qua woningen?
Ik heb tot nu toe altijd via marktplaats snel een huurwoning kunnen regelen maar de laatste keer is alweer twee jaar geleden. Zodra je wat meer verdient heb je al snel meer opties in de particuliere markt.
Vakantiehuisje/chalet niet doen, je kunt daar niet inschrijven en je betaalt je helemaal scheel aan stookkosten in de winter, als je al voor een redelijke huurprijs iets kan vinden.
dinsdag 16 november 2021 om 22:17
Ik heb ook een kutjeugd gehad en me helemaal krom gezocht naar woonruimte. Uiteindelijk overspannen geraakt omdat ik telkens in tijdelijke woningen zat, terwijl ik fulltime onbetaald stage moest lopen en een scriptie schrijven in het weekend. Uiteindelijk is het me gelukt. Ik liep stage in Utrecht, maar ben uiteindelijk helemaal uitgeweken naar Ede. Ik zou je aanraden om je zoekgebied enorm te verbreden, dan moet je reistijd maar even voor lief nemen tot er zich een betere oplossing voordoet.
Ik had dus uiteindelijk via funda een verhuurmakelaar gevonden die omgebouwde kantoorruimtes verhuurt. Ik viste de eerste paar keer achter het net, maar uiteindelijk kwam er weer een studio vrij en toen werd ik gebeld omdat ik dus al vaker interesse had getoond. Er waren nog 20+ andere gegadigden en ze hadden geloot... En ik betaalde de hoofdprijs voor dat ding (750 euro), heb me diep in de studieschulden gestoken om het te kunnen betalen.
Ik weet niet hoe je salaris is, maar wellicht dat een studio te doen is? Kun je vanuit daar rustig verder zoeken.
Ik had dus uiteindelijk via funda een verhuurmakelaar gevonden die omgebouwde kantoorruimtes verhuurt. Ik viste de eerste paar keer achter het net, maar uiteindelijk kwam er weer een studio vrij en toen werd ik gebeld omdat ik dus al vaker interesse had getoond. Er waren nog 20+ andere gegadigden en ze hadden geloot... En ik betaalde de hoofdprijs voor dat ding (750 euro), heb me diep in de studieschulden gestoken om het te kunnen betalen.
Ik weet niet hoe je salaris is, maar wellicht dat een studio te doen is? Kun je vanuit daar rustig verder zoeken.
dinsdag 16 november 2021 om 22:20
