Psyche
alle pijlers
Jezelf zijn, makkelijker gezegd dan gedaan..
dinsdag 13 oktober 2009 om 09:50
Sinds een tijdje weet ik dat ik lijd aan een afhankelijke pers.stoornis. Het komt erop neer dat ik me altijd afhankelijk opstel t.o.v. anderen in elke relatie. Met familie, vriendinnen, op het werk, maar ook in de liefde. Hierdoor cijfer ik mezelf weg, pas ik me altijd aan tot het overdrevene (soms kopieer ik zelfs gedrag van anderen) en doe ik vaak dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil. De gevolgen zijn ingrijpend geweest. Zo ben ik jarenlang getrouwd geweest met een lieve man, op wie ik echter nooit verliefd was. Pas na 14 jaar durfde ik voor mezelf te kiezen en zijn we gescheiden. Maar ik ben toen in een diep gat gevallen. Want voor het eerst in m'n leven moest ik alleen wonen, voor mezelf zorgen en stond ik middenin het leven. Iedereen om me heen roept nu: 'Meid, eindelijk kun je weer jezelf zijn. Doen wat jij wilt, wanneer je wilt en hoe je het wilt!' Maar juist dat vind ik nu zo lastig. Want je kunt alleen jezelf zijn, als je weet hoe je zelf in elkaar steekt en wat je zelf wilt. En daar ben ik nu wel mee bezig, maar het is echt met vallen en opstaan. Ik kan met jaloezie kijken naar meiden die vol in het leven staan, zelfverzekerd zijn en gelukkig. Hoe doen zij dat toch? Ik ben benieuwd of sommigen van jullie dit herkennen en zo ja, hoe gaan jullie er dan mee om? Is dit iets wat we allemaal doormaken? Het lijkt soms wel of ik op m'n 33e in de puberteit terecht ben gekomen. Ben benieuwd naar jullie reacties.
dinsdag 13 oktober 2009 om 10:29
Hoi Sylvia. Ik herken je gevoelens wel maar niet zoals in de situatie waar jij nu in zit. Ik kan het wel heel goed begrijpen als een logisch gevolg van hoe jij voorheen in het leven stond. Je hebt jezelf nooit leren kennen, daarom is het nu zo moeilijk. Het is nu aan jou om een goede balans te vinden tussen doen wat jij wilt en rekening houden met een ander, terwijl je voorheen alleen het laatstgenoemde deed. Heb je hulp van een psycholoog die je helpt ontdekken wat jij wilt? Ik vind het wel ontzettend knap dat je bent gescheiden en nu jezelf probeert te vinden. Het gaat je ook absoluut wel lukken, maar het heeft wel tijd nodig denk ik.
dinsdag 13 oktober 2009 om 10:59
Ik wist ook niet wie ik was, toen ik een jaar of 17 was. Eindexamen kwam eraan... en wat moest ik verder? Tot mijn 17e was alles uitgestippeld, daarna niet meer.
Ik ben er een jaar tussenuit geweest en heb oa. een antroposofische cursus gedaan. In die cursus draaide het om mij als persoon, niet om wat ik kon of om mijn kennis, etc.
Door de keuzes die ik daarna gemaakt heb (leven laten draaien om wat IK wil) ben ik redelijk zelfverzekerd nu ik 26 ben.
Op welke manier werk jij eraan, Sylvia?
Ik ben er een jaar tussenuit geweest en heb oa. een antroposofische cursus gedaan. In die cursus draaide het om mij als persoon, niet om wat ik kon of om mijn kennis, etc.
Door de keuzes die ik daarna gemaakt heb (leven laten draaien om wat IK wil) ben ik redelijk zelfverzekerd nu ik 26 ben.
Op welke manier werk jij eraan, Sylvia?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 13 oktober 2009 om 11:02
Ik heb een leuk gedicht trouwens, van die cursus. Kijken of ik hem nog uit mijn hoofd weet, anders google ik hem.
Is je eigenlijk wel bekend
Wat en wie en hoe je bent?
En wat heb je in je mars?
Of interesseert je dat geen snars?
Hoe maak je nu de goede keus,
uit al die dingen voor je neus?
Nou eh... tot hier. Verder weet ik het niet meer en staat ook niet op internet. Heb t misschien nog wel ergens, als iemand t echt wil weten (Het is helemaal geen goed gedicht ofzo, maar door de herinnering eraan voor mij wel van betekenis)
Is je eigenlijk wel bekend
Wat en wie en hoe je bent?
En wat heb je in je mars?
Of interesseert je dat geen snars?
Hoe maak je nu de goede keus,
uit al die dingen voor je neus?
Nou eh... tot hier. Verder weet ik het niet meer en staat ook niet op internet. Heb t misschien nog wel ergens, als iemand t echt wil weten (Het is helemaal geen goed gedicht ofzo, maar door de herinnering eraan voor mij wel van betekenis)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 13 oktober 2009 om 11:21
dinsdag 13 oktober 2009 om 11:28
knip, plak in google en voila!
"...dus de Weg van het Zelfvertrouwen begint met het erkennen van wie we zijn, wat we al dan niet in onze mars hebben en hoe we daar het beste gebruik van kunnen maken.
Hoe zou jij het uitleggen, Poeh?"
"Met een liedje", zegt Poeh, "Een niemendalletje dat ik net verzonnen heb. Het gaat zo:
(kuch)
Is je eigenlijk wel bekend
Wie en Wat en Hoe je bent?
En Wat heb je in je mars,
of interesseert je dat geen snars?
Hoe maak je nu de goede keus
Uit al die dingen voor je neus
Als je niet weet van Hoe en Wat?
Doe je nu dit of doe je dat,
't Blijft steeds maar vallen op je gat!
Want al het mooie in 't verschiet,
Daarvan weet je immers niet,
Als je niet weet van deze drie: Hoe en Wat en Wie."
Uit: Tao van Poeh, Benjamin Hoff
Maar wat voor cursus heb jij dan eigenlijk gedaan? Klinkt heel interessant!
"...dus de Weg van het Zelfvertrouwen begint met het erkennen van wie we zijn, wat we al dan niet in onze mars hebben en hoe we daar het beste gebruik van kunnen maken.
Hoe zou jij het uitleggen, Poeh?"
"Met een liedje", zegt Poeh, "Een niemendalletje dat ik net verzonnen heb. Het gaat zo:
(kuch)
Is je eigenlijk wel bekend
Wie en Wat en Hoe je bent?
En Wat heb je in je mars,
of interesseert je dat geen snars?
Hoe maak je nu de goede keus
Uit al die dingen voor je neus
Als je niet weet van Hoe en Wat?
Doe je nu dit of doe je dat,
't Blijft steeds maar vallen op je gat!
Want al het mooie in 't verschiet,
Daarvan weet je immers niet,
Als je niet weet van deze drie: Hoe en Wat en Wie."
Uit: Tao van Poeh, Benjamin Hoff
Maar wat voor cursus heb jij dan eigenlijk gedaan? Klinkt heel interessant!
dinsdag 13 oktober 2009 om 15:00
Bedankt voor jullie reacties.
Puikeltje: Ik zit sinds vorige week in groepstherapie.
Moonlight82: Ik werk eraan (naast therapie) door nu eens niet te vluchten in een relatie en alleen te blijven. Dit betekent dat ik alle dagelijkse dingen zelf moet regelen, zelf een oplossing moet vinden voor evt. probleempjes en door gewoon te beginnen met leven.
Ik las pas bij iemand een mooie stelling van Loesje: 'Kijk ik om me heen, sta ik midden in het leven!' Vind dat een hele mooie stelling. Het grootste probleem bij mij is dat ik altijd beschermd was in een relatie en daardoor de veilige weg heb gekozen. Kortom: niet geleefd. Na de scheiding stond ik ineens wel midden in het leven en dat is dan echt doodeng!
Stoeptegel: Dat is ook moeilijk, om dan ineens weer op mezelf te zijn. Er is idd een afhankelijke pers.stoornis bij mij geconstateerd. Die is al vroeg in m'n jeugd ontwikkeld. De groepstherapie is gericht op de behandeling van vrouwen met dezelfde stoornis en behandelt de relatie vs psyche.
Overigens dank voor het gedicht.
Puikeltje: Ik zit sinds vorige week in groepstherapie.
Moonlight82: Ik werk eraan (naast therapie) door nu eens niet te vluchten in een relatie en alleen te blijven. Dit betekent dat ik alle dagelijkse dingen zelf moet regelen, zelf een oplossing moet vinden voor evt. probleempjes en door gewoon te beginnen met leven.
Ik las pas bij iemand een mooie stelling van Loesje: 'Kijk ik om me heen, sta ik midden in het leven!' Vind dat een hele mooie stelling. Het grootste probleem bij mij is dat ik altijd beschermd was in een relatie en daardoor de veilige weg heb gekozen. Kortom: niet geleefd. Na de scheiding stond ik ineens wel midden in het leven en dat is dan echt doodeng!
Stoeptegel: Dat is ook moeilijk, om dan ineens weer op mezelf te zijn. Er is idd een afhankelijke pers.stoornis bij mij geconstateerd. Die is al vroeg in m'n jeugd ontwikkeld. De groepstherapie is gericht op de behandeling van vrouwen met dezelfde stoornis en behandelt de relatie vs psyche.
Overigens dank voor het gedicht.
