Psyche
alle pijlers
jong meisje ernstig in de problemen?
maandag 23 november 2009 om 18:48
Een jaar geleden ben ik als vrijwilliger bij een organisatie aangesteld om een jong meisje uit een andere cultuur (in dit geval een Afghaans meisje van 15 jaar) te begeleiden. Dit was in het kader van een maatjesproject.Hoewel wij beiden niet meer ingeschreven staan bij de organisatie (ze zijn daar bezig met de nieuwe lichting maatjes, die van dit jaar), hebben we wel altijd contact gehouden. Alleen wat minder dan toen we nog via de organisatie ingeschreven stonden.
Het meisje aan wie ik gekoppeld ben, ziet mij echt als een vertrouwensfiguur en nam me dan ook redelijk snel in vertrouwen. Zo weet ik dat haar vader een zeer dominante man is die het hele gezin onderdrukt.
Vandaag werd ik gebeld door een maatschappelijke organisatie. Zij waren op hun beurt gebeld door het schoolmaatschappelijk werk van haar school, omdat ze zich ernstig zorgen maken om dit meisje, mijn maatje. Ze kwamen bij mij terecht, in de hoop dat ik meer zou weten van de situatie van mijn maatje. Ze vroegen mij of ik contact op wilde nemen met de schoolmaatschappelijk werker.
Meteen besloot ik gehoor te geven aan hun vraag. Ik heb verteld over de dominantie van haar vader, en de onderdrukking van het gezin. Ook bedacht ik me dat ik meteen vandaag contact op wilde nemen met haar, om te proberen precies te achterhalen wat er aan de hand is. En dit dan ook weer bij het schoolmaatschappelijk werk te melden. Mijn mening: als de situatie van mijn maatje echt zo ernstig is, helpt het niet om daarover te zwijgen tegen maatschappelijke instellingen. Juist deze maatschappelijke instellingen zijn er namelijk om haar te helpen. En als deze situatie echt zo ernstig is, is dat precies wat mijn maatje nodig heeft: hulp!
Mijn vader zette me echter aan het twijfelen. Ik ben een vertrouwensfiguur, en zo ziet zij mij ook echt. Is het wel mijn taak om gevoelige informatie bij haar los te peuteren om dat door te kunnen lullen? Wat vinden jullie?
Zelf dénk ik dat het belang van de veiligheid van mijn maatje en haar familie, belangrijker is dan het vertrouwen wat zij in mij heeft. Aan de andere kant, als ik haar vertrouwen beschaam neemt zij mij misschien nooit meer in vertrouwen. En wat nou als deze situatie, ook als ik nu meewerk met het schoolmaatschappelijk werk, zo doorgaat en zij mij niet meer in vertrouwen neemt?
Mocht ik toch besluiten mee te werken met het schoolmaatschappelijk werk: hoe zorg ik er dan voor dat ik mijn maatje op de juiste manier benader? Mijn maatje ziet me dan wel als een vertrouwensfiguur en heeft mij ook het één en ander verteld, maar voor het schoolmaatschappelijk werk zou het denk ik goed zijn zoveel mogelijk te weten over haar situatie. Eigenlijk moet ik dus gewoon meer te weten komen over mijn maatje dan zij mij tot nu toe verteld heeft. Maar hoe pak ik dat aan?
Ow ja, ik ben voor zover ik weet trouwens haar enige vertrouwensfiguur, buiten haar familie om.
Het meisje aan wie ik gekoppeld ben, ziet mij echt als een vertrouwensfiguur en nam me dan ook redelijk snel in vertrouwen. Zo weet ik dat haar vader een zeer dominante man is die het hele gezin onderdrukt.
Vandaag werd ik gebeld door een maatschappelijke organisatie. Zij waren op hun beurt gebeld door het schoolmaatschappelijk werk van haar school, omdat ze zich ernstig zorgen maken om dit meisje, mijn maatje. Ze kwamen bij mij terecht, in de hoop dat ik meer zou weten van de situatie van mijn maatje. Ze vroegen mij of ik contact op wilde nemen met de schoolmaatschappelijk werker.
Meteen besloot ik gehoor te geven aan hun vraag. Ik heb verteld over de dominantie van haar vader, en de onderdrukking van het gezin. Ook bedacht ik me dat ik meteen vandaag contact op wilde nemen met haar, om te proberen precies te achterhalen wat er aan de hand is. En dit dan ook weer bij het schoolmaatschappelijk werk te melden. Mijn mening: als de situatie van mijn maatje echt zo ernstig is, helpt het niet om daarover te zwijgen tegen maatschappelijke instellingen. Juist deze maatschappelijke instellingen zijn er namelijk om haar te helpen. En als deze situatie echt zo ernstig is, is dat precies wat mijn maatje nodig heeft: hulp!
Mijn vader zette me echter aan het twijfelen. Ik ben een vertrouwensfiguur, en zo ziet zij mij ook echt. Is het wel mijn taak om gevoelige informatie bij haar los te peuteren om dat door te kunnen lullen? Wat vinden jullie?
Zelf dénk ik dat het belang van de veiligheid van mijn maatje en haar familie, belangrijker is dan het vertrouwen wat zij in mij heeft. Aan de andere kant, als ik haar vertrouwen beschaam neemt zij mij misschien nooit meer in vertrouwen. En wat nou als deze situatie, ook als ik nu meewerk met het schoolmaatschappelijk werk, zo doorgaat en zij mij niet meer in vertrouwen neemt?
Mocht ik toch besluiten mee te werken met het schoolmaatschappelijk werk: hoe zorg ik er dan voor dat ik mijn maatje op de juiste manier benader? Mijn maatje ziet me dan wel als een vertrouwensfiguur en heeft mij ook het één en ander verteld, maar voor het schoolmaatschappelijk werk zou het denk ik goed zijn zoveel mogelijk te weten over haar situatie. Eigenlijk moet ik dus gewoon meer te weten komen over mijn maatje dan zij mij tot nu toe verteld heeft. Maar hoe pak ik dat aan?
Ow ja, ik ben voor zover ik weet trouwens haar enige vertrouwensfiguur, buiten haar familie om.
maandag 23 november 2009 om 18:54
Als jij nu als een soort spion gaat fungeren die alle informatie, die zij in vertrouwen vertelt, doorspeelt naar derden zonder haar medeweten...dan heb je dikke kans dat zij je nooit meer vertrouwt. En terecht in principe, dat vertrouwen heb je ook beschaamd in dat geval. Ook al is het met goede bedoelingen, het blijft een feit.
Is het niet beter om samen met haar naar een oplossing te zoeken, ipv achter haar rug om?
Is het niet beter om samen met haar naar een oplossing te zoeken, ipv achter haar rug om?
maandag 23 november 2009 om 18:58
Hm. Ik persoonlijk zou niet zomaar aan iemand die belt (en zégt van een maatschappelijke organisatie te zijn) vertellen wat er aan de hand is binnen het gezin. Ik zou ze toch echt verwijzen naar het meisje zelf, en verder m'n mond houden.
Ik snap dat je vanuit het welzijn van het meisje denkt, maar ze heeft jou deze dingen in vertrouwen vertelt. Had je toen je nog binnen het maatjesproject zat een geheimhoudingsplicht?
Je hoéft niet meer te weten te komen van het meisje, ze vertelt jou wat zij wil vertellen. Als ik dat meisje was zou ik niet blij zijn met het ongevraagd doorvertellen van mijn 'geheimen'. Daarover zou ik dan overleg gehad willen hebben.
Ik snap dat je vanuit het welzijn van het meisje denkt, maar ze heeft jou deze dingen in vertrouwen vertelt. Had je toen je nog binnen het maatjesproject zat een geheimhoudingsplicht?
Je hoéft niet meer te weten te komen van het meisje, ze vertelt jou wat zij wil vertellen. Als ik dat meisje was zou ik niet blij zijn met het ongevraagd doorvertellen van mijn 'geheimen'. Daarover zou ik dan overleg gehad willen hebben.
maandag 23 november 2009 om 18:58
maandag 23 november 2009 om 19:05
het was daarom het beste geweest als je in het begin van je maatjes-project tegen haar had gezegd dat ze alles tegen je mag vertellen maar als ze dingen vertelt waarvan jij vind dat haar veiligheid in gedwang komt, jullie dan samen gaan kijken voor een oplossing. maar dat dat wel kan betekenen dat je daardoor hulp van buitenaf moet zoeken.
veiligheid staat voorop maar als je daarmee het vertrouwen van je maatje beschadigt kan haar dit ook beschadigen.
gooi dit dus open met je maatje. wees eerlijk in wat er is gebeurd en wat je nu graag het liefste zou doen.
als ze niet wil dat je contact zoek met MW geef haar nog even bedenktijd. kom er een week later op terug. als ze dan nog steeds niet wil dat je dit verteld, zeg dan dat je dat wel gaat doen omdat het over haar veiligheid gaat.
stel je voor dat ze sexueel misbruikt zou worden, zou je dit toch ook meteen melden! geef dit voorbeeld ook aan haar.
succes. openheid, eerlijkheid en veiligheid staat voorop!
veiligheid staat voorop maar als je daarmee het vertrouwen van je maatje beschadigt kan haar dit ook beschadigen.
gooi dit dus open met je maatje. wees eerlijk in wat er is gebeurd en wat je nu graag het liefste zou doen.
als ze niet wil dat je contact zoek met MW geef haar nog even bedenktijd. kom er een week later op terug. als ze dan nog steeds niet wil dat je dit verteld, zeg dan dat je dat wel gaat doen omdat het over haar veiligheid gaat.
stel je voor dat ze sexueel misbruikt zou worden, zou je dit toch ook meteen melden! geef dit voorbeeld ook aan haar.
succes. openheid, eerlijkheid en veiligheid staat voorop!
maandag 23 november 2009 om 19:06
Ik ben het ook eens met je vader.
In het kader van het "maatjesproject", kan het beslist geen kwaad, nu contact met haar te zoeken, vooral nu je weet dat het niet goed met haar gaat.
Probeer dan vanuit jezelf, iets voor haar te betekenen, zonder alles door te briefen, waardoor je zeerzeker haar vertrouwen zult schenden.
Succes!
In het kader van het "maatjesproject", kan het beslist geen kwaad, nu contact met haar te zoeken, vooral nu je weet dat het niet goed met haar gaat.
Probeer dan vanuit jezelf, iets voor haar te betekenen, zonder alles door te briefen, waardoor je zeerzeker haar vertrouwen zult schenden.
Succes!
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
maandag 23 november 2009 om 19:16
Hee allemaal,
bedankt voor jullie reacties. Jullie zijn het allemaal zeer met elkaar eens dus ik denk dat ik jullie advies dan maar op ga volgen. Ik ga proberen vanavond contact met haar op te nemen om te vertellen van het telefoontje dat ik vandaag kreeg. Maar ik ga niets meer doorvertellen aan het maatschappelijk werk, voordat ik haar toestemming heb. Ik heb tot nu toe ook niet veel verteld gelukkig. Alleen dat de vader een dominante man is en het gezin onderdrukt. Maar niet precies over het hoe&wat.
bedankt voor jullie reacties. Jullie zijn het allemaal zeer met elkaar eens dus ik denk dat ik jullie advies dan maar op ga volgen. Ik ga proberen vanavond contact met haar op te nemen om te vertellen van het telefoontje dat ik vandaag kreeg. Maar ik ga niets meer doorvertellen aan het maatschappelijk werk, voordat ik haar toestemming heb. Ik heb tot nu toe ook niet veel verteld gelukkig. Alleen dat de vader een dominante man is en het gezin onderdrukt. Maar niet precies over het hoe&wat.
maandag 23 november 2009 om 19:24
Ik heb haar inmiddels gesproken. Ik vroeg hoe het met haar ging en ze zei meteen dat het goed ging. Natuurlijk kan dat ook komen doordat het voor veel mensen gebruikelijk is om 'goed, en met jou?' te antwoorden als iemand zegt 'Hee, hoe gaat het?'. Maar ik ben er meteen op ingegaan door te zeggen dat ik gebeld ben door het schoolmaatschappelijk werk en dat zij zich zorgen maken om haar, en dat ik me ook zorgen maak. Dat ik er voor haar ben. Dat ze me altijd kan bellen. Dat ik het begrijp als ze nu niet openlijk met mij kon praten zo door de telefoon, terwijl ze waarschijnlijk gewoon thuis is, maar dat ik haar graag snel zou willen zien om goed met haar te kunnen praten. Ze heeft daarmee ingestemd en we hebben nu voor deze zaterdag een afspraak staan. Ik hoop echt dat ik haar kan helpen!
maandag 23 november 2009 om 19:25
Ik vind ook dat je open kaart met haar moet spelen. Maar hoe je dat het beste kunt doen, vind ik wel van de situatie afhangen. Weet je ook waarom de school zoch zoveel zorgen maakt? En is dat terecht? Je kunt altijd proberen om haar te bewegen om uit zichzelf de hulp te zoeken (of aanvaarden) die ze nodig heeft.
Aan de andere kant vind ik wel dat jij als volwassene wel de verantwoordelijkheid voor haar veiligheid moet nemen als dat echt noodzakelijk is. Stel bijvoorbeeld dat ze op het punt staat om ernstig hard drugs verslaafd te raken of met een loverboy in zee te gaan oid, dan kun je het wellicht niet aan haar goede zin en beoordelingsvermogen overlaten om weer uit die situatie te komen.
Aan de andere kant vind ik wel dat jij als volwassene wel de verantwoordelijkheid voor haar veiligheid moet nemen als dat echt noodzakelijk is. Stel bijvoorbeeld dat ze op het punt staat om ernstig hard drugs verslaafd te raken of met een loverboy in zee te gaan oid, dan kun je het wellicht niet aan haar goede zin en beoordelingsvermogen overlaten om weer uit die situatie te komen.
maandag 23 november 2009 om 19:30
Wat lief van je zeg! Volgens mij heb je het nu goed aangepakt. Waak er wel voor dat je er vooral bent om met haar een fijne tijd te hebben. Je hoeft haar in principe niet eens te helpen, er voor haar zijn is veel belangrijker. Mocht zij aan je vragen om iets voor haar te doen, dan is dat natuurlijk prima. Maar focus je op je vriendschap met haar, ik denk dat dit voor haar erg waardevol is.
maandag 23 november 2009 om 19:31
quote:nummerzoveel schreef op 23 november 2009 @ 19:25:
Aan de andere kant vind ik wel dat jij als volwassene wel de verantwoordelijkheid voor haar veiligheid moet nemen als dat echt noodzakelijk is. Stel bijvoorbeeld dat ze op het punt staat om ernstig hard drugs verslaafd te raken of met een loverboy in zee te gaan oid, dan kun je het wellicht niet aan haar goede zin en beoordelingsvermogen overlaten om weer uit die situatie te komen.Oeh, daar ben ik het wel mee eens. Maar de scheidslijn is dun en het belangrijkste is inderdaad denk ik dat je open kaart met haar speelt.
Aan de andere kant vind ik wel dat jij als volwassene wel de verantwoordelijkheid voor haar veiligheid moet nemen als dat echt noodzakelijk is. Stel bijvoorbeeld dat ze op het punt staat om ernstig hard drugs verslaafd te raken of met een loverboy in zee te gaan oid, dan kun je het wellicht niet aan haar goede zin en beoordelingsvermogen overlaten om weer uit die situatie te komen.Oeh, daar ben ik het wel mee eens. Maar de scheidslijn is dun en het belangrijkste is inderdaad denk ik dat je open kaart met haar speelt.
maandag 23 november 2009 om 19:37
Ik denk dat je haar vertrouwen pas echt zult beschamen als je zonder haar medeweten zaken bespreekt of regelt. Op het moment dat zij echt ernstig in de problemen zit, dan kun je haar best uitleggen dat je het er niet bij kunt laten zitten omdat je oprecht bezorgd bent om haar veiligheid. Ze zal het misschien niet leuk vinden, maar wellicht wel begrijpen. En ik zou in dat geval overigens alsnog proberen om haar te bewegen zelf actie te ondernemen in plaats van dat jij het voor haar doet.
maandag 23 november 2009 om 19:40
Leg de situatie aan haar uit... dat jij bent gebeld en wat je hebt verteld. Laat haar ook weten dat het hierbij blijft als zij dat wilt !!! Ik vind niet dat jij hier tussenin moet komen te staan. Jij bent een maatje, geen hulpverlener. Als er meer aan de hand is, dan komen ze daar vanzelf achter en ligt dat bij de hulpverlening
maandag 23 november 2009 om 20:13
quote:minny schreef op 23 november 2009 @ 18:54:
Als jij nu als een soort spion gaat fungeren die alle informatie, die zij in vertrouwen vertelt, doorspeelt naar derden zonder haar medeweten...dan heb je dikke kans dat zij je nooit meer vertrouwt. En terecht in principe, dat vertrouwen heb je ook beschaamd in dat geval. Ook al is het met goede bedoelingen, het blijft een feit.
Is het niet beter om samen met haar naar een oplossing te zoeken, ipv achter haar rug om?Ik ben het hiermee eens. Meld het alleen bij de organisatie in overleg met haar.
Als jij nu als een soort spion gaat fungeren die alle informatie, die zij in vertrouwen vertelt, doorspeelt naar derden zonder haar medeweten...dan heb je dikke kans dat zij je nooit meer vertrouwt. En terecht in principe, dat vertrouwen heb je ook beschaamd in dat geval. Ook al is het met goede bedoelingen, het blijft een feit.
Is het niet beter om samen met haar naar een oplossing te zoeken, ipv achter haar rug om?Ik ben het hiermee eens. Meld het alleen bij de organisatie in overleg met haar.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 24 november 2009 om 11:02
Je ziet haar dus zaterdag? Door dat maatjes project hebben jullie nu een soort vriendschappelijke band, toch? Dan kan je ook aan haar uitleggen dat je, juist doordat je om haar geeft, je zorgen om haar situatie maakt. En misschien kun je haar voorstellen om samen met de schoolmaatschappelijk werkster te gaan praten. Dan is het waarschijnlijk minder eng voor haar en kan ze een eventuele tweede keer zelf. Veel succes in ieder geval en lief van je dat je hier over nadenkt!
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 24 november 2009 om 21:56
Allereerst bedankt voor jullie reacties!
Vandaag had ik een voicemailbericht van de schoolmaatschappelijk werker. Ik heb meteen teruggebeld. De maatschappelijk werker vertelde mij dat hij pas contact met mij heeft opgenomen nadat hij aan mijn maatje gevraagd heeft of zij dat goed vindt. Hij benadrukte weer dat ik een erg waardevolle rol heb in het leven van mijn maatje, omdat het contact in het gezin zelf niet bepaald optimaal is en zij naast dat gezin ook weinig contacten heeft. Hij wilde graag contact met mij houden en afspreken om elkaar op de hoogte te houden als er wat was. Ik heb aangegeven dat ik de vertrouwenspersoon ben van mijn maatje en dus ook niks wil doen zonder haar toestemming. Ik heb verteld dat ik zaterdag een afspraak met haar heb, en als zij het goed vindt ik weer contact met de maatschappelijk werker op zou nemen, om eventueel volgende week vrijdag af te spreken. Ook heb ik gezegd dat we erg voorzichtig moeten zijn met de hulp die wij bieden, omdat de thuissituatie niet stabiel is en de gevolgen weleens niet overzien zouden kunnen worden als onze hulp 'verkeerd' aan zou komen bij de familie, en met name de vader.
Na aanleiding van de reacties op dit topic heb ik dus geprobeerd nu eventjes terughoudend te zijn, totdat ik zelf met mijn maatje gesproken heb en weet wat zij wilt dat wij voor haar en haar familie doen.
Vandaag had ik een voicemailbericht van de schoolmaatschappelijk werker. Ik heb meteen teruggebeld. De maatschappelijk werker vertelde mij dat hij pas contact met mij heeft opgenomen nadat hij aan mijn maatje gevraagd heeft of zij dat goed vindt. Hij benadrukte weer dat ik een erg waardevolle rol heb in het leven van mijn maatje, omdat het contact in het gezin zelf niet bepaald optimaal is en zij naast dat gezin ook weinig contacten heeft. Hij wilde graag contact met mij houden en afspreken om elkaar op de hoogte te houden als er wat was. Ik heb aangegeven dat ik de vertrouwenspersoon ben van mijn maatje en dus ook niks wil doen zonder haar toestemming. Ik heb verteld dat ik zaterdag een afspraak met haar heb, en als zij het goed vindt ik weer contact met de maatschappelijk werker op zou nemen, om eventueel volgende week vrijdag af te spreken. Ook heb ik gezegd dat we erg voorzichtig moeten zijn met de hulp die wij bieden, omdat de thuissituatie niet stabiel is en de gevolgen weleens niet overzien zouden kunnen worden als onze hulp 'verkeerd' aan zou komen bij de familie, en met name de vader.
Na aanleiding van de reacties op dit topic heb ik dus geprobeerd nu eventjes terughoudend te zijn, totdat ik zelf met mijn maatje gesproken heb en weet wat zij wilt dat wij voor haar en haar familie doen.
woensdag 25 november 2009 om 22:10
