Psyche
alle pijlers
Kan iemand me zachtaardig schoppen?
zondag 16 mei 2021 om 07:32
Hi allemaal,
Een bestaande forummer, maar een nieuwe naam vanwege dit gevoelige onderwerp. Eigenlijk kom ik hier gewoon voor een vriendelijke schop.
Ik ben een slachtoffer van huiselijk geweld, mijn hele leven zwaar mishandeld door mijn moeder, totdat ik naar het buitenland vluchtte. In dat buitenland, kwam ik een airbnb host tegen waarbij ik me veilig voelde. Ze mentorde me een paar jaar, gaf me zoveel levensvaardigheden en ... vandaag zei ze ineens dat ze geen contact meer wilde "omdat ik te vaak sms". Nooit meer, geen 'fijne verjaardag' meer, geen weten of het goed gaat, gewoon helemaal niks. Mijn vraag waarom ze niet gewoon zei dat ze minder vaak wilde smsen werd ontweken dat dat toch niet zou helpen.
En nu, ben ik zo verdrietig. Ik wil geen mensen meer in mijn hart sluiten zoals haar, maar tegelijk heb ik zo veel van haar geleerd en ben ik daar zo dankbaar voor dat ik ook niet boos kan zijn. Er zullen redenen zijn geweest waarom zij niet gewoon kon vragen om minder smsjes, maar ik snap er echt niks van hoe we vorige week nog spraken en ze me lakens en kleding gaf en nu "ik wens je het allerbeste, maar ik wil nooit meer van je horen". En ik voel me suf, dat ik haar zo diep in mijn hart heb gesloten.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben hier helemaal alleen en het liefst wil ik alles inpakken en weg, maar waarnaartoe? We wonen inmiddels in hetzelfde dorpje.. Het doet me zoveel pijn, zo rigoureus, zonder enig gesprek vooraf. Waarom zei ze het niet gewoon zodat ik minder kan smsen? Maar ik voel me ook zo stom dat ik haar in mijn hart heb gesloten.
Wat moet ik nou doen? Kan iemand me schoppen? Het doet zoveel pijn, ik weet gewoon niet wat ik moet. En tegelijk voelt het stom dat ik haar zo vertrouwde.. Help?
Een bestaande forummer, maar een nieuwe naam vanwege dit gevoelige onderwerp. Eigenlijk kom ik hier gewoon voor een vriendelijke schop.
Ik ben een slachtoffer van huiselijk geweld, mijn hele leven zwaar mishandeld door mijn moeder, totdat ik naar het buitenland vluchtte. In dat buitenland, kwam ik een airbnb host tegen waarbij ik me veilig voelde. Ze mentorde me een paar jaar, gaf me zoveel levensvaardigheden en ... vandaag zei ze ineens dat ze geen contact meer wilde "omdat ik te vaak sms". Nooit meer, geen 'fijne verjaardag' meer, geen weten of het goed gaat, gewoon helemaal niks. Mijn vraag waarom ze niet gewoon zei dat ze minder vaak wilde smsen werd ontweken dat dat toch niet zou helpen.
En nu, ben ik zo verdrietig. Ik wil geen mensen meer in mijn hart sluiten zoals haar, maar tegelijk heb ik zo veel van haar geleerd en ben ik daar zo dankbaar voor dat ik ook niet boos kan zijn. Er zullen redenen zijn geweest waarom zij niet gewoon kon vragen om minder smsjes, maar ik snap er echt niks van hoe we vorige week nog spraken en ze me lakens en kleding gaf en nu "ik wens je het allerbeste, maar ik wil nooit meer van je horen". En ik voel me suf, dat ik haar zo diep in mijn hart heb gesloten.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben hier helemaal alleen en het liefst wil ik alles inpakken en weg, maar waarnaartoe? We wonen inmiddels in hetzelfde dorpje.. Het doet me zoveel pijn, zo rigoureus, zonder enig gesprek vooraf. Waarom zei ze het niet gewoon zodat ik minder kan smsen? Maar ik voel me ook zo stom dat ik haar in mijn hart heb gesloten.
Wat moet ik nou doen? Kan iemand me schoppen? Het doet zoveel pijn, ik weet gewoon niet wat ik moet. En tegelijk voelt het stom dat ik haar zo vertrouwde.. Help?
zondag 16 mei 2021 om 10:52
Ze heeft ook nooit tussen de regels laten weten dat je erg veel sms-te (aan hoeveel moet ik denken?). Niet iedereen is zo direct als in Nederland/de gemiddelde Nederlander, misschien heeft ze al vaker hints gegeven?
Maar hoe dan ook: het is vervelend. Sterkte.
Heb je nog meer vrienden/goede kennissen daar, of was zij de enige?
Maar hoe dan ook: het is vervelend. Sterkte.
Heb je nog meer vrienden/goede kennissen daar, of was zij de enige?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 16 mei 2021 om 10:56
Auw dat zal pijn doen voor je. Zij trekt nu een keiharde grens. Misschien ben je vaker over haar grens gegaan dan je weet. Heeft ze geen grens aangegeven of heb je die niet gezien?
Je hebt veel steun van haar gehad en veel geleerd van haar, dit neem je mee. Zie het als een leerschool die je hebt afgerond nu. Je bent verder in je leven en kan nu zonder haar.
Je pijn snap ik goed. Dat moet slijten. Maar probeer je hart open te laten zodat je meer van dit soort mooie ontmoetingen kan hebben voor jezelf. En leer ervan dat je evt gemiste grenzen eerder herkent.
Succes!
Je hebt veel steun van haar gehad en veel geleerd van haar, dit neem je mee. Zie het als een leerschool die je hebt afgerond nu. Je bent verder in je leven en kan nu zonder haar.
Je pijn snap ik goed. Dat moet slijten. Maar probeer je hart open te laten zodat je meer van dit soort mooie ontmoetingen kan hebben voor jezelf. En leer ervan dat je evt gemiste grenzen eerder herkent.
Succes!
zondag 16 mei 2021 om 10:58
Kan het zijn dat jij een overdaad aan aandacht geeft, waar zij niet mee kan dealen?
Soms willen mensen compenseren door geven, omdat ze zelf niet of moeilijk kunnen nemen. Dan is er een disbalans waar niet iedereen zich prettig bij voelt.
Soms willen mensen compenseren door geven, omdat ze zelf niet of moeilijk kunnen nemen. Dan is er een disbalans waar niet iedereen zich prettig bij voelt.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 16-05-2021 12:56
2.58% gewijzigd
zondag 16 mei 2021 om 11:18
Ja, er spelen denk ik zoveel meerdere dingen.
Zij zit in veel verschillende vriendengroepen en spreekt mensen soms jaren niet om dan ineens weer verder te gaan waar ze gebleven waren. En ze heeft totaal geen moeite met afscheid nemen en gaat ervan uit dat je iemand toch wel weer over 10 jaar tegen komt mocht dat zo bedoeld zijn. En ik heb veel meer nodig dat iemand af en toe laat weten of het goed met diegene gaat en zo. Ik ben veel meer onzeker gehecht en zeker met haar wist ik nooit wanneer ze weg zou gaan en dat is niet zo goede match.
Eeeeen, door mijn domestic violence achtergrond voel ik me niet veilig in sociale contacten. Ik ben goed in zakelijk netwerken en veel mensen die ik leer kennen zeggen me leuk te vinden en vrienden te willen zijn, maar als mensen dan dichterbij komen na een paar maanden voel ik me niet meer veilig en wil ik weg. Ik app mijn "vrienden" (nou ja...) echt eens per x aantal maanden, maar de mensen die dan wel 'veilig' zijn denk ik dan te veel en sowieso ken ik eigenlijk alleen haar hier.
Steunpilaar... weet ik niet. Ik denk het niet wat het was meestal iets van "ik doe dit boek weg, wil jij hem?" of een job add ofzo, maar ze heeft me inderdaad wel geholpen met een auto vinden enzo, dat bood ze aan. Wellicht ervoer zij dat wel zo omdat ze mij in het verleden wel echt een mentor was (waarvoor ik haar ook betaalde trouwens).
Ze komt uit overigens een soortgelijk directe cultuur als Nederland (zo niet directer), daarom snap ik het niet goed. Mss inderdaad toch hints gemist? Ze zei het, dus ik zei ik zal er op letten enzo en dankjewel dat je het aangeeft want dat neem ik zeker serieus, maar toch gelijk "nooit meer" etc erover heen.
Zij zit in veel verschillende vriendengroepen en spreekt mensen soms jaren niet om dan ineens weer verder te gaan waar ze gebleven waren. En ze heeft totaal geen moeite met afscheid nemen en gaat ervan uit dat je iemand toch wel weer over 10 jaar tegen komt mocht dat zo bedoeld zijn. En ik heb veel meer nodig dat iemand af en toe laat weten of het goed met diegene gaat en zo. Ik ben veel meer onzeker gehecht en zeker met haar wist ik nooit wanneer ze weg zou gaan en dat is niet zo goede match.
Eeeeen, door mijn domestic violence achtergrond voel ik me niet veilig in sociale contacten. Ik ben goed in zakelijk netwerken en veel mensen die ik leer kennen zeggen me leuk te vinden en vrienden te willen zijn, maar als mensen dan dichterbij komen na een paar maanden voel ik me niet meer veilig en wil ik weg. Ik app mijn "vrienden" (nou ja...) echt eens per x aantal maanden, maar de mensen die dan wel 'veilig' zijn denk ik dan te veel en sowieso ken ik eigenlijk alleen haar hier.
Steunpilaar... weet ik niet. Ik denk het niet wat het was meestal iets van "ik doe dit boek weg, wil jij hem?" of een job add ofzo, maar ze heeft me inderdaad wel geholpen met een auto vinden enzo, dat bood ze aan. Wellicht ervoer zij dat wel zo omdat ze mij in het verleden wel echt een mentor was (waarvoor ik haar ook betaalde trouwens).
Ze komt uit overigens een soortgelijk directe cultuur als Nederland (zo niet directer), daarom snap ik het niet goed. Mss inderdaad toch hints gemist? Ze zei het, dus ik zei ik zal er op letten enzo en dankjewel dat je het aangeeft want dat neem ik zeker serieus, maar toch gelijk "nooit meer" etc erover heen.
zondag 16 mei 2021 om 11:28
Misschien had ik het ook gewoon wel beter moeten zien enzo, ik werk elke dag aan het herstel van mijn mishandeling, maar duidelijk zijn persoonlijke contacten en hints nog geen sterke kant en het is niet handig als er zo weinig mensen 'veilig' zijn want dat legt ook gewoon oneerlijke druk op ze. Tegelijk kan ik ook niet sneller leren dan ik kan...
(Sorry voor mijn beroerde Nederlands trouwens, ik spreek bijna nooit meer Nederlands en doe zo mijn best Engelse woorden uit mijn verhaal te houden haha)
(Sorry voor mijn beroerde Nederlands trouwens, ik spreek bijna nooit meer Nederlands en doe zo mijn best Engelse woorden uit mijn verhaal te houden haha)
zondag 16 mei 2021 om 12:16
Ik heb de context niet helemaal helder, maar je hebt haar leren kennen als cliënt begrijp ik, waarbij jij haar betaalde voor haar diensten als mentor? Dat is een aantal jaar zo geweest en uiteindelijk is na de behandeling jullie contact in stand gebleven? Echt als vrienden? Hoe lang geleden is het betaalde mentorschap gestopt?
Ik denk dat het heel verstandig is dat dit contact stopt, hoe pijnlijk ook. De kans dat jij nog steeds in een afhankelijkheidspositie zat tov haar is erg groot als ik het zo lees. Tijd om een volgende stap te maken en daar ben je waarschijnlijk ook aan toe, ook al voelt dat nu niet zo
.
Ik denk dat het heel verstandig is dat dit contact stopt, hoe pijnlijk ook. De kans dat jij nog steeds in een afhankelijkheidspositie zat tov haar is erg groot als ik het zo lees. Tijd om een volgende stap te maken en daar ben je waarschijnlijk ook aan toe, ook al voelt dat nu niet zo
.
zondag 16 mei 2021 om 12:47
Nee, geen client-schap 
In dit land is het heel normaal om na je afstuderen verbonden te blijven aan de universiteit, vooral als mentor voor huidige studenten voor sparren over essays, netwerk etc. Het is gangbaar om daarvoor als student te betalen (soort tijdsvergoeding). Dus geen behandeling oid haha. Later wordt het ook veel alumni onderling, maar dan gaat het meer gelijk op en is het voor een kopje koffie, lunch etc. Je blijft ook altijd verbonden aan je universiteit enzo.
Dat is nu een jaar geleden gestopt met mijn afstuderen en achteraf gezien had ik het daar op bij willen/moeten laten. Juist omdat we daarna vriendschappelijk contact bleven houden was ongemakkelijk, en ik heb haar ook best vaak gezegd dat ik minder contact wilde. Maar ik bedoelde dan 'wel kerstkaartje/verjaardagen enzo' en niet 'ok bye, tot nooit'. Ik kan daar niet goed hard in zijn, terwijl zij dat juist wel is.
En mss is dat ook wel beter hoor, maar ik geef mezelf dan echt de schuld van van alles omdat mijn mishandeling vroeger echt heel erg was van "jij mag er niet zijn" "niemand wil jou" etc etc. Als dan een zeldzaam veilig iemand weg gaat doet dat gewoon pijn, want ik heb gewoon echt nog heel wat te leren om veiliger te voelen in persoonlijke contacten en wil het liefste met alle 'veilige' mensen in de wereld contact houden...
In dit land is het heel normaal om na je afstuderen verbonden te blijven aan de universiteit, vooral als mentor voor huidige studenten voor sparren over essays, netwerk etc. Het is gangbaar om daarvoor als student te betalen (soort tijdsvergoeding). Dus geen behandeling oid haha. Later wordt het ook veel alumni onderling, maar dan gaat het meer gelijk op en is het voor een kopje koffie, lunch etc. Je blijft ook altijd verbonden aan je universiteit enzo.Dat is nu een jaar geleden gestopt met mijn afstuderen en achteraf gezien had ik het daar op bij willen/moeten laten. Juist omdat we daarna vriendschappelijk contact bleven houden was ongemakkelijk, en ik heb haar ook best vaak gezegd dat ik minder contact wilde. Maar ik bedoelde dan 'wel kerstkaartje/verjaardagen enzo' en niet 'ok bye, tot nooit'. Ik kan daar niet goed hard in zijn, terwijl zij dat juist wel is.
En mss is dat ook wel beter hoor, maar ik geef mezelf dan echt de schuld van van alles omdat mijn mishandeling vroeger echt heel erg was van "jij mag er niet zijn" "niemand wil jou" etc etc. Als dan een zeldzaam veilig iemand weg gaat doet dat gewoon pijn, want ik heb gewoon echt nog heel wat te leren om veiliger te voelen in persoonlijke contacten en wil het liefste met alle 'veilige' mensen in de wereld contact houden...
zondag 16 mei 2021 om 12:50
Ik reageer vooral op je laatste post:
Je bent nu volwassen en als volwassene neem je je eigen beslissingen en draag je daar verantwoordelijkheid voor. Het is goed om te weten wat je jeugd met je hebt gedaan, zodat je kunt leren om daar goed mee om te gaan. Wat je nu doet is je verschuilen achter je moeilijke jeugd om niet als volwassene te hoeven gedragen. Dat is niet ok en dat zorgt ook voor conflicten in het contact met anderen.
Je bent nu volwassen en als volwassene neem je je eigen beslissingen en draag je daar verantwoordelijkheid voor. Het is goed om te weten wat je jeugd met je hebt gedaan, zodat je kunt leren om daar goed mee om te gaan. Wat je nu doet is je verschuilen achter je moeilijke jeugd om niet als volwassene te hoeven gedragen. Dat is niet ok en dat zorgt ook voor conflicten in het contact met anderen.
zondag 16 mei 2021 om 12:53
Juist omdat we daarna vriendschappelijk contact bleven houden was ongemakkelijk, en ik heb haar ook best vaak gezegd dat ik minder contact wilde. Maar ik bedoelde dan 'wel kerstkaartje/verjaardagen enzo' en niet 'ok bye, tot nooit'.
Wat bijzonder dan dat ze als reden heeft gegeven dat je veel sms’te.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 16 mei 2021 om 12:56
Waar verschuil ik me achter mijn jeugd om mij niet als volwassene te hoeven gedragen dan? Überhaupt, waar precies gedraag ik mij onvolwassen?
Ik zeg waarom het meer pijn doet, omdat ik daar een oplossing voor probeer te vinden: mij veiliger leren voelen in sociale contacten. De mishandeling is nog maar net gestopt, natuurlijk heeft dat invloed, dus probeer ik dat op te lossen. MI is dat niet me erachter verschuilen.
Ik zeg waarom het meer pijn doet, omdat ik daar een oplossing voor probeer te vinden: mij veiliger leren voelen in sociale contacten. De mishandeling is nog maar net gestopt, natuurlijk heeft dat invloed, dus probeer ik dat op te lossen. MI is dat niet me erachter verschuilen.
zondag 16 mei 2021 om 13:08
Heb jij je ook daaraan gehouden, of bleef je onderwijl hevig door sms'en? En hoevaak stuurde je haar dan een sms? Kan zijn dat ze gehoopt had dat je uit jezelf het contact wel zou minderen en toen dit niet gebeurde dat ze er zelf maar een eind aan heeft gebreid. Waren jullie wel echt vriendinnen, als in elkaar regelmatig zien enzo?Chipmunk123 schreef: ↑16-05-2021 12:47Nee, geen client-schap
Dat is nu een jaar geleden gestopt met mijn afstuderen en achteraf gezien had ik het daar op bij willen/moeten laten. Juist omdat we daarna vriendschappelijk contact bleven houden was ongemakkelijk, en ik heb haar ook best vaak gezegd dat ik minder contact wilde. Maar ik bedoelde dan 'wel kerstkaartje/verjaardagen enzo' en niet 'ok bye, tot nooit'. Ik kan daar niet goed hard in zijn, terwijl zij dat juist wel is.
En mss is dat ook wel beter hoor, maar ik geef mezelf dan echt de schuld van van alles omdat mijn mishandeling vroeger echt heel erg was van "jij mag er niet zijn" "niemand wil jou" etc etc. Als dan een zeldzaam veilig iemand weg gaat doet dat gewoon pijn, want ik heb gewoon echt nog heel wat te leren om veiliger te voelen in persoonlijke contacten en wil het liefste met alle 'veilige' mensen in de wereld contact houden...
zondag 16 mei 2021 om 13:23
Doorgaans wel, maar de laatste 2 weken wat meer (elke dag 1 sms ongeveer). Zagen elkaar ongeveer om de paar weken, soms een paar maanden niet, dan meerdere keren per week, doorgaans op haar initiatief. Vorige week belde ze nog of ik langskwam om haar te helpen met iets in dr huis. Vrijdag is dr huis te koop gezet.moentje_ schreef: ↑16-05-2021 13:08Heb jij je ook daaraan gehouden, of bleef je onderwijl hevig door sms'en? En hoevaak stuurde je haar dan een sms? Kan zijn dat ze gehoopt had dat je uit jezelf het contact wel zou minderen en toen dit niet gebeurde dat ze er zelf maar een eind aan heeft gebreid. Waren jullie wel echt vriendinnen, als in elkaar regelmatig zien enzo?
Vind op zich geen/minder contact ook prima, maar had gewoon graag wel verjaardagen gehad enzo. Mijn leven is post trauma best eenzaam (altijd alleen op mn verjaardag enzo) en ben gewoon geschrokken dat ze het zei dinsdag, ik meteen zei erop te letten (en vanaf toen ook niks meer had gestuurd) en ze dan alsnog daarop vandaag komt met "ik wil nooit meer van je horen". Had ze dat niet gezegd, was ik ook wel stil geweest (en eventueel later eens gevraagd hoe het ging, maar geen plannen voor).
zondag 16 mei 2021 om 13:38
Dat klinkt wel als een vriendschap inderdaad, denk dat het goed is om te beseffen dat andere mensen ook gewoon issues hebben en dat het niet meteen aan jou ligt als er iets misgaat, want zoals je over haar verteld komt zij ook niet heel normaal over (jaren niets van je laten horen, en dan opeens weer contact zoeken). Misschien heeft zij ook wel een soort van verlatingsangst en wilde ze jou een stapje voor zijn het contact te verbreken om zelf niet gekwetst te worden. Who knows.Chipmunk123 schreef: ↑16-05-2021 13:23Doorgaans wel, maar de laatste 2 weken wat meer (elke dag 1 sms ongeveer). Zagen elkaar ongeveer om de paar weken, soms een paar maanden niet, dan meerdere keren per week, doorgaans op haar initiatief. Vorige week belde ze nog of ik langskwam om haar te helpen met iets in dr huis. Vrijdag is dr huis te koop gezet.
Vind op zich geen/minder contact ook prima, maar had gewoon graag wel verjaardagen gehad enzo. Mijn leven is post trauma best eenzaam (altijd alleen op mn verjaardag enzo) en ben gewoon geschrokken dat ze het zei dinsdag, ik meteen zei erop te letten (en vanaf toen ook niks meer had gestuurd) en ze dan alsnog daarop vandaag komt met "ik wil nooit meer van je horen". Had ze dat niet gezegd, was ik ook wel stil geweest (en eventueel later eens gevraagd hoe het ging, maar geen plannen voor).
zondag 16 mei 2021 om 20:21
moentje_ schreef: ↑16-05-2021 13:38Dat klinkt wel als een vriendschap inderdaad, denk dat het goed is om te beseffen dat andere mensen ook gewoon issues hebben en dat het niet meteen aan jou ligt als er iets misgaat, want zoals je over haar verteld komt zij ook niet heel normaal over (jaren niets van je laten horen, en dan opeens weer contact zoeken).
Mee eens.
