Psyche
alle pijlers
keuzestress en bang voor terugval eetstoornis
dinsdag 14 maart 2017 om 19:38
Mijn contract loopt binnenkort af en wordt niet verlengd. Ik heb inmiddels wel nieuw werk gevonden, maar dat is voor zo'n 18 uur per week. Ik heb verschillende dingen waar ik tegenaan loop.
Eetstoornis
Ik ben heel erg bang dat het nog slechter gaat qua eetstoornis en dat ik een flinke terugval krijg als ik hele dagen thuis kom te zitten. Ik heb nu zo'n 12 jaar een eetstoornis - de meeste tijd anorexia, maar sinds vier jaar is dit boulimia. Als ik nu een dag vrij ben, steken de eetbuien/braken weer de kop op, laat staan als ik straks elke dag thuis. Een jaar geleden ben ik gestopt met therapie daarvoor bij een gespecialiseerde instelling, in de hoop het zelf wel te kunnen. Dit is niet gelukt. Hoe kan ik voorkomen dat ik terugval? De situatie is nu dat ik 2 tot 4 eetbuien per week heb. Het ziet er ook niet naar uit dat ik snel een baan vind, want dat is in mijn vakgebied extreem moeilijk.
Therapie
Ik ben nu wel bij een ggz instelling voor persoonlijkheidsproblematiek. Maar ik kom er niet echt verder mee. Ter overbrugging naar een eventuele therapie heb ik wekelijks een gesprek met een behandelaar. Ik vraag me af of ik toch niet beter terug kan gaan naar die eetstoornis-instelling. Waar zou ik het beste aan doen? Daar blijven, of toch terug gaan?
Ik zou mogelijk een deeltijdbehandeling gaan volgen, maar ik wil veel liever werken en zelf mijn inkomen verdienen in plaats van leven van een uitkering. Ambulante behandeling is wel mogelijk bij de eetstoornis-instelling.
Werk/studie
Ik zou heel graag een tijdje in het buitenland willen studeren of werken, zou dat een goed idee zijn? Even uit de hele situatie. En het is ook min of meer nodig voor mijn loopbaan/vakgebied.
Huisvesting
Ik woon hier pas een jaar. Toen had ik met spoed woonruimte nodig en ik betaal in verhouding te veel huur. Nu straks mijn inkomen wegvalt, zal ik kleiner moeten wonen. Ik twijfel of ik in deze stad zal blijven wonen, waar ik niet veel mensen ken, of terug zal verhuizen naar de stad waar een paar vrienden en familieleden wonen. Echter, daar liggen de huren weer veel hoger. En ik ben bang dat het veel instabiliteit met zich meebrengt, zo'n verhuizing.
Er is dus veel onzekerheid op verschillende levensgebieden, qua werk, eetstoornis, huisvesting, therapie. Ik hoop dat jullie het zo begrijpen misschien advies kunnen geven. Ik vind het zo moeilijk allemaal, ik pieker en tob heel wat af.
Eetstoornis
Ik ben heel erg bang dat het nog slechter gaat qua eetstoornis en dat ik een flinke terugval krijg als ik hele dagen thuis kom te zitten. Ik heb nu zo'n 12 jaar een eetstoornis - de meeste tijd anorexia, maar sinds vier jaar is dit boulimia. Als ik nu een dag vrij ben, steken de eetbuien/braken weer de kop op, laat staan als ik straks elke dag thuis. Een jaar geleden ben ik gestopt met therapie daarvoor bij een gespecialiseerde instelling, in de hoop het zelf wel te kunnen. Dit is niet gelukt. Hoe kan ik voorkomen dat ik terugval? De situatie is nu dat ik 2 tot 4 eetbuien per week heb. Het ziet er ook niet naar uit dat ik snel een baan vind, want dat is in mijn vakgebied extreem moeilijk.
Therapie
Ik ben nu wel bij een ggz instelling voor persoonlijkheidsproblematiek. Maar ik kom er niet echt verder mee. Ter overbrugging naar een eventuele therapie heb ik wekelijks een gesprek met een behandelaar. Ik vraag me af of ik toch niet beter terug kan gaan naar die eetstoornis-instelling. Waar zou ik het beste aan doen? Daar blijven, of toch terug gaan?
Ik zou mogelijk een deeltijdbehandeling gaan volgen, maar ik wil veel liever werken en zelf mijn inkomen verdienen in plaats van leven van een uitkering. Ambulante behandeling is wel mogelijk bij de eetstoornis-instelling.
Werk/studie
Ik zou heel graag een tijdje in het buitenland willen studeren of werken, zou dat een goed idee zijn? Even uit de hele situatie. En het is ook min of meer nodig voor mijn loopbaan/vakgebied.
Huisvesting
Ik woon hier pas een jaar. Toen had ik met spoed woonruimte nodig en ik betaal in verhouding te veel huur. Nu straks mijn inkomen wegvalt, zal ik kleiner moeten wonen. Ik twijfel of ik in deze stad zal blijven wonen, waar ik niet veel mensen ken, of terug zal verhuizen naar de stad waar een paar vrienden en familieleden wonen. Echter, daar liggen de huren weer veel hoger. En ik ben bang dat het veel instabiliteit met zich meebrengt, zo'n verhuizing.
Er is dus veel onzekerheid op verschillende levensgebieden, qua werk, eetstoornis, huisvesting, therapie. Ik hoop dat jullie het zo begrijpen misschien advies kunnen geven. Ik vind het zo moeilijk allemaal, ik pieker en tob heel wat af.
dinsdag 14 maart 2017 om 19:52
Ik zou dit sowieso bij de huisarts en de behandelaar aankaarten. En ik zou gaan voor de deeltijd-therapie. Zoals ik het lees is je eetstoornis een coopingstrategie.
Daarnaast zou ik je willen aanraden om eens te kijken naar hulp van het buurtteam of de ribw. Zij kunnen je dagelijks een steuntje in de rug geven als dat nodig is, waardoor je minder makkelijk terugvalt. Ook kunnen zij hulp bieden (mentaal) bij een verhuizing.
Ik snap heel goed dat je zelf wil werken. Echter, je loopt al zo lang te klooien en je te verzetten tegen therapie, labeltjes en hulp. Pak het nu even 1 keer goed aan, dan heb je de rest van je leven om zelf je geld te verdienen.
Daarnaast zou ik je willen aanraden om eens te kijken naar hulp van het buurtteam of de ribw. Zij kunnen je dagelijks een steuntje in de rug geven als dat nodig is, waardoor je minder makkelijk terugvalt. Ook kunnen zij hulp bieden (mentaal) bij een verhuizing.
Ik snap heel goed dat je zelf wil werken. Echter, je loopt al zo lang te klooien en je te verzetten tegen therapie, labeltjes en hulp. Pak het nu even 1 keer goed aan, dan heb je de rest van je leven om zelf je geld te verdienen.
dinsdag 14 maart 2017 om 20:33
Buitenland: vaak brengt zo'n ondernemen ook stress met zich mee. En mensen vergeten bovendien dat ze zichzelf en hun psychische problemen gewoon mee gaan op reis. 'er uit de situatie' lukt vaak niet. Ik zou dit pas oppakken als je eetstoornis onder controle is.
Maar lastige situatie, met zoveel onzekerheden lijkt het me moeilijk om niet in de stress te schieten. Hopelijk kun je idd deeltijd of ambulant terecht bij de eetstoornis-instelling.
Maar lastige situatie, met zoveel onzekerheden lijkt het me moeilijk om niet in de stress te schieten. Hopelijk kun je idd deeltijd of ambulant terecht bij de eetstoornis-instelling.
dinsdag 14 maart 2017 om 21:55
Buitenland zou ik echt niet doen op dit moment. Lijkt me heel onverstandig. Het brengt nog meer instabiliteit met zich mee dan een reguliere verhuizing.
Daarbij valt me in jouw topics vaak op dat je veel dingen 'voor je werk' of 'voor je vakgebied' wil/moet doen die eigenlijk niet handig zijn. Zoals met spoed een rijbewijs halen, meer zorg/intensieve(re) hulp weigeren. Je werk lijkt net zo'n copingstrategie te worden/zijn als je eetstoornis voor je is: een manier om niet te hoeven kijken naar wat er echt speelt.
Daarbij valt me in jouw topics vaak op dat je veel dingen 'voor je werk' of 'voor je vakgebied' wil/moet doen die eigenlijk niet handig zijn. Zoals met spoed een rijbewijs halen, meer zorg/intensieve(re) hulp weigeren. Je werk lijkt net zo'n copingstrategie te worden/zijn als je eetstoornis voor je is: een manier om niet te hoeven kijken naar wat er echt speelt.
dinsdag 14 maart 2017 om 22:33
vrijdag 17 maart 2017 om 19:52
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik vind het ook wel lastig om te lezen, ik zou natuurlijk liever naar het buitenland gaan. Maar misschien idealiseer ik het ook wel te veel. Want je neemt wel jezelf mee. Ik heb wel mijn twijfels over behandeling, huisvesting e.d. besproken met de psychiater. Maar ja, zij vindt - uiteraard- dat ik in behandeling moet gaan. Daarom is het fijn om ook jullie mening te lezen, als buitenstaanders.
Wat ik uiteindelijk ga doen, weet ik nog niet precies. Wel denk ik dat ik voorlopig in deze stad blijf wonen, omdat een verhuizing heel veel stress met zich mee brengt.
Wat ik uiteindelijk ga doen, weet ik nog niet precies. Wel denk ik dat ik voorlopig in deze stad blijf wonen, omdat een verhuizing heel veel stress met zich mee brengt.
