Psyche
alle pijlers
Kort lontje
donderdag 20 februari 2020 om 18:19
Ik schaam me eigenlijk heel erg voor mijn eigen gedrag maar weet ook gewoon niet wat te doen. Ik heb een heel kort lontje: ik heb geen geduld, kan om heel weinig ontzettend kwaad worden en verhef dan mijn stem en zeg dan ook dingen waar ik mij achteraf gigantisch voor schaam. Tot tien tellen of tot honderd wil op zo’n moment niet lukken. Hoe kom ik hier vanaf. Op dit soort moment ben ik echt een aso en ik wil niet zo zijn. Ik weet gewoon niet hoe ik hier vanaf kom. Ik vind dit ook heel moeilijk om op te schrijven omdat ik weet dat mijn reactie echt niet normaal is en ik door dit gedrag alles kapot maak. Het gebeurd ook wel eens op momenten dat ik het niet echt door heb ik heb dan blijkbaar een bepaalde blik. Ik schaam mijzelf zo dat ik mij ondertussen terug trek en mij het liefste opsluit in huis zodat ik met zo min mogelijk in contact ben met mensen. Heeft iemand tips?
donderdag 20 februari 2020 om 20:19
Vaak heeft dit te maken met een "opsparen" van frustraties waarna de bekende "druppel" de emmer doet overlopen; vaak barst de bom dan door een kleinigheid en dan nog bij iemand die het meeste van je houdt en die dat totaal niet verdient.
Ik heb dit overigens zelf niet maar ik ken dit wel uit mijn vroegere omgeving.
Ik heb dit overigens zelf niet maar ik ken dit wel uit mijn vroegere omgeving.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 20 februari 2020 om 20:24
Ik ben al eerder bij een psycholoog geweest en deze raadde mij EMDR aan. Dit wil ik niet, ik ben vanaf de basisschool tot ver na de middelbare school gepest. Dit ik heb ik met hulp een plek kunnen geven en ik ben heel erg bang om dit door EMDR weer op te rakelen. Ook groepstherapie zie ik niet echt zitten vanwege mijn verleden. Ik snap dat dit lastig is maar mijn vertrouwen in groepen is zo beschadigd dat groepstherapie voor mij niet de juiste weg is. Ik zoek dus een andere route dan de EMDR en groepstherapie waar de psychologen mee komen.Maud*de*Braose schreef: ↑20-02-2020 20:01Ga naar je huisarts en leg uit wat je hier vertelt. Dan kan zij jouw doorverwijzen naar iemand die je hiermee kan helpen.
donderdag 20 februari 2020 om 20:34
Met EMDR ga je inderdaad weer oprakelen wat er is gebeurd, maar in de therapie ga je de emotionele lading van de gebeurtenissen afhalen. Het werkt verbazingwekkend snel en goed. Weet je zeker dat je dat niet wilt proberen? Ik heb er echt fantastische resultaten mee gezien, ik zou het je gunnen om van dat rotgevoel rond je pestverleden af te komen.
Wat eten we vanavond?
donderdag 20 februari 2020 om 20:37
Ik heb dit zo extreem als nu niet eerder gehad. Ik weet wel dat ik al vanaf kinds af aan hoorde van allerlei mensen dat ik niet goed genoeg was. Ik heb hele fijne ouders maar ze hadden niet altijd de aandacht voor mij die ik nodig had. Op school werd ik gepest en buitengesloten maar de mensen die het voor mij op hadden moet nemen (mijn ouders en leraren) hadden daar geen oog voor. Nu nog wordt over het gepest door mijn ouders gezegd dat het wel mee viel. Ook werd er gezegd dat men maar niet te veel van mij verwacht moest worden omdat ik niet zoveel voorstelde. En eigenlijk zit dat stemmetje nog altijd in mijn hoofd. Ik en wat ik kan word heel vaak niet gezien behalve als ik dus als ik een kort lontje heb. Ik heb al vanaf dat ik kind ben geleerd dat mensen mij alleen zien wanneer ik negatief gedrag laat zien. En dat doe ik dus (onbewust) nog steeds en daar ben ik absoluut niet trots op. Ik wil dus heel graag van dit aangeleerde gedrag af.mindervanmij schreef: ↑20-02-2020 20:19Heb je dit altijd al gehad of is het iets van de laatste tijd? Is er mogelijk iets verandert qua hormoon-huishouding? Ik zou de dokter bezoeken.
donderdag 20 februari 2020 om 20:38
Pesten kan je leven zo verpesten.Kroontjes schreef: ↑20-02-2020 20:24Ik ben al eerder bij een psycholoog geweest en deze raadde mij EMDR aan. Dit wil ik niet, ik ben vanaf de basisschool tot ver na de middelbare school gepest. Dit ik heb ik met hulp een plek kunnen geven en ik ben heel erg bang om dit door EMDR weer op te rakelen. Ook groepstherapie zie ik niet echt zitten vanwege mijn verleden. Ik snap dat dit lastig is maar mijn vertrouwen in groepen is zo beschadigd dat groepstherapie voor mij niet de juiste weg is. Ik zoek dus een andere route dan de EMDR en groepstherapie waar de psychologen mee komen.
Als je schrijft dat je het een plek hebt gegeven, maar het tegelijk wil vermijden door geen EMDR of groepstherapie te willen (wat overigens je goed recht is) dan klinkt het voor mij alsof je het toch niet helemaal goed een plek hebt gegeven.
Dat is wel nodig, want anders blijft het je leven teveel bepalen. Ik denk dat jouw boosheid er een deel van is, misschien met onderliggend een gevoel van machteloosheid?
Ik hoop dat je de juiste hulp krijgt en aanvaardt, het leven is veel fijner als je het echt een plek geeft, de triggers van je woede kunt herkennen en relativeren en meer vertrouwen in anderen (en jezelf) krijgt.
donderdag 20 februari 2020 om 20:53
Zo te horen heb je enorm veel meegemaakt, TO. Dat is niet niks. En idnerdaad kan pesten je leven behoorlijk verpesten, helaas heb ik die ervaring ook
Ik snap je weerstand tegen groepstherapie, de angst om er wéér niet bij te horen. En toch kan ik uit ervaring vertellen dat groepstherapie voor mij echt levensveranderend is geweest. Juist omdat je dan in een (redelijk) veilige omgeving kunt oefenen en bepaald gedrag en gevoel naar boven komt waar je normaal gesproken wel met een therapeut over kunt praten, maar het niet live kunt meemaken en dus ook rechtstreeks die gevoelens kunt aanspreken als het ware.
Toen ik met therapie begon had ik ook dat ongewenste gevoel wat jij omschrijft en tijdens therapie kwam dit ook naar voren en werd het in de groep besproken waardoor ik ontdekte dat, ondanks dat ik me ongewenst voelde, ik dat zeker niet was. Maar dat het echt stemmen uit het verleden waren die op zo'n moment spraken. Zo ging ik dit ook steeds meer in mijn eigen leven herkennen en merkte dat een hoop van de keren dat ik me ongewenst voelde dit slechts een gevoel was.
Misschien heb je hier iets aan, het is in elk geval goed bedoelt
Ik snap je weerstand tegen groepstherapie, de angst om er wéér niet bij te horen. En toch kan ik uit ervaring vertellen dat groepstherapie voor mij echt levensveranderend is geweest. Juist omdat je dan in een (redelijk) veilige omgeving kunt oefenen en bepaald gedrag en gevoel naar boven komt waar je normaal gesproken wel met een therapeut over kunt praten, maar het niet live kunt meemaken en dus ook rechtstreeks die gevoelens kunt aanspreken als het ware.
Toen ik met therapie begon had ik ook dat ongewenste gevoel wat jij omschrijft en tijdens therapie kwam dit ook naar voren en werd het in de groep besproken waardoor ik ontdekte dat, ondanks dat ik me ongewenst voelde, ik dat zeker niet was. Maar dat het echt stemmen uit het verleden waren die op zo'n moment spraken. Zo ging ik dit ook steeds meer in mijn eigen leven herkennen en merkte dat een hoop van de keren dat ik me ongewenst voelde dit slechts een gevoel was.
Misschien heb je hier iets aan, het is in elk geval goed bedoelt
donderdag 20 februari 2020 om 21:52
Ik denk zeker dat je gelijk hebt dat mijn weerstand voor groepstherapie (deels) te maken heeft met angst om er niet bij te horen. Maar het is vooral de angst dat mijn kwetsbaarheid om op een of andere manier tegen mij gebruikt zal worden. Tot nu toe is het zo dat wanneer ik mij kwetsbaar opstel dit uiteindelijk tegen mij gebruikt wordt bijvoorbeeld op werkgebied of tijdens mijn laatste relatie. Ik denk ook zeker dat jij maar ook anderen reageerders gelijk hebben dat EMDR en therapie mij kunnen helpen alleen ben ik doodsbang voor wat er komt en wat de gevolgen zijn. En ik snap dat het niet verstandig is om mij door angst te laten lijden maar die angst zit heel diep.mindervanmij schreef: ↑20-02-2020 20:53Zo te horen heb je enorm veel meegemaakt, TO. Dat is niet niks. En idnerdaad kan pesten je leven behoorlijk verpesten, helaas heb ik die ervaring ook
Ik snap je weerstand tegen groepstherapie, de angst om er wéér niet bij te horen. En toch kan ik uit ervaring vertellen dat groepstherapie voor mij echt levensveranderend is geweest. Juist omdat je dan in een (redelijk) veilige omgeving kunt oefenen en bepaald gedrag en gevoel naar boven komt waar je normaal gesproken wel met een therapeut over kunt praten, maar het niet live kunt meemaken en dus ook rechtstreeks die gevoelens kunt aanspreken als het ware.
Toen ik met therapie begon had ik ook dat ongewenste gevoel wat jij omschrijft en tijdens therapie kwam dit ook naar voren en werd het in de groep besproken waardoor ik ontdekte dat, ondanks dat ik me ongewenst voelde, ik dat zeker niet was. Maar dat het echt stemmen uit het verleden waren die op zo'n moment spraken. Zo ging ik dit ook steeds meer in mijn eigen leven herkennen en merkte dat een hoop van de keren dat ik me ongewenst voelde dit slechts een gevoel was.
Misschien heb je hier iets aan, het is in elk geval goed bedoelt
zondag 23 februari 2020 om 16:45
Ik zit momenteel in groepstherapie van 1 dag per week, heb nog geen moment gehad dat mijn kwetsbaarheid tegen me gebruikt werd.
In de groep zitten mensen met een zelfde soort achtergrond en verleden, dat maakt juist dat je begrip voor elkaar hebt en elke emotie er mag zijn. Het voelt voor mij heel erg ok.
Ik heb bijvoorbeeld al meerdere keren zitten janken daar als een klein kind, daar werd alleen maar heel begripvol op gereageerd en zo ontdek ik dat er ook mensen zijn die oprecht naar je luisteren, oprecht meeleven met je en jou accepteren zoals je bent.
Ik kan het je echt aanraden!
In de groep zitten mensen met een zelfde soort achtergrond en verleden, dat maakt juist dat je begrip voor elkaar hebt en elke emotie er mag zijn. Het voelt voor mij heel erg ok.
Ik heb bijvoorbeeld al meerdere keren zitten janken daar als een klein kind, daar werd alleen maar heel begripvol op gereageerd en zo ontdek ik dat er ook mensen zijn die oprecht naar je luisteren, oprecht meeleven met je en jou accepteren zoals je bent.
Ik kan het je echt aanraden!
