Kun je ooit over een angststoornis heen komen?

Wat naar dat je je zo voelt. Het gaat waarschijnlijk nooit helemaal weg maar dat hoeft ook niet. Je kunt wel leren ermee om te gaan. Kun je de handvaten die je hebt geleerd bij cg niet opnieuw toepassen?

Ik lees mee

Ik ben lang tegen medicatie geweest, maar toen ik na 2 jaar therapie nog steeds mijn huis niet uit durfde moest ik wel voor mijn gevoel. Twee maanden ben ik helemaal verrot geweest van het inwerken en nu leef ik al jaren weer een normaal en prettig leven.
Dat is dus mijn tip.

Het gaat met ups en downs.
Alleen in de loop der jaren leer je steeds meer over je angst en hoe je ermee om moet gaan.
En neem je je paniekgedachten minder serieus.
Omdat zoals ik de wereld ervaar, niet de realiteit is.

Lastig dit.. Ik heb zelf een angststoornis, ik ben bang om ziek te worden en dood te gaan. Daarnaast vermijd ik artsen en bezoek daaraan uit angst voor bevestiging. Geen handige combinatie dus. Ik weet na verschillende therapieën waar mijn angst vandaan komt (veel ziekte en dood gezien als kind).

Ik denk dat een bepaald slag mens extra gevoelig is en daarmee nooit volledig van een angst zal "genezen". Ook denk ik dat het ervan afhangt hoe realistisch de angst is. Als je bijvoorbeeld bang bent voor spinnen dan kan je je verdiepen in hoe ongevaarlijk een spin eigenlijk is en dat giftige spinnen uiterst zeldzaam zijn in Nederland en het op die manier wegrelativeren. Maar bij een angst voor bijvoorbeeld ziek worden en/of doodgaan ligt dat anders, omdat het veel realistischer is. Veel mensen worden ziek en uiteindelijk gaat ook iedereen dood. Dus hoe relativeer je dat weg?

Ik denk dat je het met gerichte therapie wel beheersbaar kan maken zodat het niet je leven compleet overneemt maar dat het nooit volledig weggaat. Zeker ook met de welbekende triggers die een angst weer doen oplaaien (zoals nu bijvoorbeeld de coronacrisis).

Ik zou je aanraden om opnieuw contact te zoeken met je psycholoog en uit te leggen wat er nu aan de hand is. Dan kunnen jullie samen aan de slag om het weer beheersbaar te krijgen.

Helemaal weet ik niet, bij mij blijft het wel mijn zwakke plek. Het is wel veel minder dan eerst, maar het komt soms wel in vlagen op

het zijn maar gedachten, daar heb je geen invloed op. Je hebt vast bij therapie geleerd dat ze vanzelf weer over gaan en dat je er niks mee hoeft te doen

Ik lees ook mee..gegeneraliseerde angststoornis al jaaaaren en na plots overlijden v mijn man(pas 39jr) is het nog erger geworden!

Pieker veel,veel angsten en bang v elk klein dingetje wat ik lichamelijk voel

Ik heb geen angststoornis, maar luisterde ook heel lang of mijn kind wel ademde en "het nog deed". Is een angst meteen een teken dat een angststoornis weer opspeelt?

Aan ziek worden en doodgaan denk ik nooit behalve als ik pijn heb; dan ben ik bang dat het altijd zo zal blijven en niet meer overgaat.

Angst hebben om je kind is normaal, behalve als ze daardoor niets meer van je mag doen omdat je constant bang bent dat ze valt, een ziekte oploopt, van de fiets valt e.d. en je haar daarom gaat verhinderen normaal te leven.