Psyche
alle pijlers
kunstenaars onder ons: inspiratieloos, en dan?
zaterdag 27 oktober 2007 om 15:10
Zoals de titel al aangeeft: als je heel graag iets wil gaan ontwerpen, bedenken, maken, schilderen, schrijven, etc. maar je kunt op geen enkele manier aan inspiratie komen.... hoe voel je je dan? Wat doe je dan? 
Bij mij wisselt het de laatste tijd enorm. Soms dan laat ik alles varen en dan ga ik er meer dan 100% voor, maar dan KAN ik het ook. Dan komen er ook geweldige ideeën. En andere momenten... dan wil ik graag maar dan komt er gewoon niets uit mijn hoofd.
Dan voel ik me klote gewoon omdat ik geen inspiratie heb. Soms is het zo erg dat ik in huilen uit kan barsten. Ik mis dan iets wat ik graag zou willen hebben.
Wie herkent dit? Wat doe je dan? Hoe ga jij ermee om?
Bij mij wisselt het de laatste tijd enorm. Soms dan laat ik alles varen en dan ga ik er meer dan 100% voor, maar dan KAN ik het ook. Dan komen er ook geweldige ideeën. En andere momenten... dan wil ik graag maar dan komt er gewoon niets uit mijn hoofd.
Dan voel ik me klote gewoon omdat ik geen inspiratie heb. Soms is het zo erg dat ik in huilen uit kan barsten. Ik mis dan iets wat ik graag zou willen hebben. Wie herkent dit? Wat doe je dan? Hoe ga jij ermee om?
zondag 18 november 2007 om 20:57
bij mij is het zo met schilderijen dat een goede creatie niet kan ontstaan zonder een heftige emotie of dip, omdat ik hiernabepaalde power krijg om door te gaan
En dan word het ook vaak snachts werken zoals iemand al noemde. Omdat als het gaat, het gaat. Niet goed voor het ritme, maar dan werkt het op de een of andere manier gewoon en kan ik het niet stoppen, wat ook zonde is om te stoppen dan.
Voor andere mediums...
met grafisch ontwerp...daar vind ik de dip het meest rot...vooral omdat je vaak met een opdrachtgever te maken hebt.
maar dan helpt het voor mij om van die geweldige ontwerp bladen door te spitten en gewoon mooie kleuren combi's te zoeken of vormen
(de items bijvoorbeeld, of frame, of logo/font/huisstyl-boeken...etc.)
Voor film helpt het zoeken of maken van muziek, en voor muziek helpt het kijken naar bewegingen in film...
en verder...waar ik het vaak over heb met een vriendin (zij is fotografe..)
Je dalen hard voelen, des te meer geniet je van je pieken waarin je weer boombastic creeerd. En daar tussenin blijven zitten is ook maar saai en een middenweg
of een fles goede wijn kan ook helpen.. ;)
En dan word het ook vaak snachts werken zoals iemand al noemde. Omdat als het gaat, het gaat. Niet goed voor het ritme, maar dan werkt het op de een of andere manier gewoon en kan ik het niet stoppen, wat ook zonde is om te stoppen dan.
Voor andere mediums...
met grafisch ontwerp...daar vind ik de dip het meest rot...vooral omdat je vaak met een opdrachtgever te maken hebt.
maar dan helpt het voor mij om van die geweldige ontwerp bladen door te spitten en gewoon mooie kleuren combi's te zoeken of vormen
(de items bijvoorbeeld, of frame, of logo/font/huisstyl-boeken...etc.)
Voor film helpt het zoeken of maken van muziek, en voor muziek helpt het kijken naar bewegingen in film...
en verder...waar ik het vaak over heb met een vriendin (zij is fotografe..)
Je dalen hard voelen, des te meer geniet je van je pieken waarin je weer boombastic creeerd. En daar tussenin blijven zitten is ook maar saai en een middenweg
of een fles goede wijn kan ook helpen.. ;)
dinsdag 20 november 2007 om 08:13
Hay Suta,
Ook jouw tips pas ik toe, zelfs de fles wijn. 'T is toch raar dat ik vroeger op school de ene opdracht na de andere moeiteloos kon creëren. Jouw idee en op hoog niveau en tempo. Waar is dat naar toe? teveel huisje, boompje, beestje?
Moet ik toch mee leren omgaan in creativiteit? Voor mijn werk (vormgever/illustrator) vindt ik het altijd zo moeilijk om mijn werk te 'verkopen'. Ik maak me daar nog drukker over dan mijn eigen creatieve input. "Shit, hoe kan ik nu weer de klant overtuigen". Hoe kom ik daarvan af? Kan toch moeilijk op mijn werk gaan zitten pimpelen.
Ook jouw tips pas ik toe, zelfs de fles wijn. 'T is toch raar dat ik vroeger op school de ene opdracht na de andere moeiteloos kon creëren. Jouw idee en op hoog niveau en tempo. Waar is dat naar toe? teveel huisje, boompje, beestje?
Moet ik toch mee leren omgaan in creativiteit? Voor mijn werk (vormgever/illustrator) vindt ik het altijd zo moeilijk om mijn werk te 'verkopen'. Ik maak me daar nog drukker over dan mijn eigen creatieve input. "Shit, hoe kan ik nu weer de klant overtuigen". Hoe kom ik daarvan af? Kan toch moeilijk op mijn werk gaan zitten pimpelen.
dinsdag 20 november 2007 om 11:18
DaisyM, vooral de vraag of het nu misschien teveel huisje boompje beestje is, herken ik heel goed! Ik vind dat, sinds ik samenwoon, mijn creativiteit erg geslonken is. Mijn vriend vindt mijn werk ook nooit mooi, maar dat maakt me niet zo veel uit. Toch is mijn inspiratie dus ook weg op de één of andere manier. Vroeger werkte ik op mijn kamertje, een paarse kamer met gouden randjes, superdruk, vol, ditjes en datjes. Nu staat mijn ezel in een hoekje in de woonkamer, boerderij, veel hout, stuk rustiger dan mijn kamertje van toen. Zou dat er mee te maken hebben?
Ik begrijp dat jij voor je beroep een beroep moet doen op je creativiteit (sorry ik kon effe geen andere omschrijving bedenken). Ik vind het erg moeilijk... als ik het goed begrijp krijg je opdrachten van klanten, maar zijn ze niet tevreden? En dan vraag jij je af hoe je hen kunt overtuigen? Is het dan niet slim om te vragen waar ze niet tevreden over zijn, zodat je dat stukje aan kan passen? Of dat je samen van tevoren een schets maakt van wat de klant wil hebben?
Ik begrijp dat jij voor je beroep een beroep moet doen op je creativiteit (sorry ik kon effe geen andere omschrijving bedenken). Ik vind het erg moeilijk... als ik het goed begrijp krijg je opdrachten van klanten, maar zijn ze niet tevreden? En dan vraag jij je af hoe je hen kunt overtuigen? Is het dan niet slim om te vragen waar ze niet tevreden over zijn, zodat je dat stukje aan kan passen? Of dat je samen van tevoren een schets maakt van wat de klant wil hebben?
dinsdag 20 november 2007 om 11:27
Ik lees dit topic nog steeds stilletjes mee, interessant om te lezen!
Akkies, is het voor jou geen optie om een eigen plekje in huis te creeeren waar je kunt werken?
Misschien is een eigen kamertje geen optie, maar je kan ook een afscheiding maken dmv gordijnen/boekenkast oid...
Werkt voor mij in ieder geval een stuk beter (hoewel ik er momenteel weer echt geen ruimte voor heb haha)
Akkies, is het voor jou geen optie om een eigen plekje in huis te creeeren waar je kunt werken?
Misschien is een eigen kamertje geen optie, maar je kan ook een afscheiding maken dmv gordijnen/boekenkast oid...
Werkt voor mij in ieder geval een stuk beter (hoewel ik er momenteel weer echt geen ruimte voor heb haha)
dinsdag 20 november 2007 om 13:12
Als ik geen inspiratie heb, dan gooi ik het op de techniek en heb dan toch een smoes om bezig te zijn met schilderen zonder productie te maken. Ik probeer zoveel mogelijk technieken uit. Meestal komt de inspiratie dan vanzelf om de hoek kijken. Inspiratie is iets wat mij pas overkomt als ik ergens mee bezig ben.
dinsdag 20 november 2007 om 15:49
Ik hou me altijd voor hoe, fantastisch is dat ik kan doen wat ik het liefst doe. Het verschil is waarschijnlijk dat ik over het algemeen in groepsverband werk..Als ik er zelf niet uit kom kan ik aan de slag met iemand anders. Maar soms wanneer ik in de studio en er 'komt' niks, ga ik letterlijk stil staan en probeer zelfs van dat moment te genieten.
zaterdag 24 november 2007 om 11:23
Leuk topic, goede ideeën.
Ik krijg vaak inspiratie als ik gesport heb (een dag of twee dagen na het sporten). Dan voelen mn hersenen zich opgepept ofzo.
Ik vind het ook wel moeilijk om vast te zitten met inspiratie. Bij mij is het vaak zo dat er in mijn onderbewustzijn allemaal dingen gebeuren, die er na een tijdje van geen inspiratie als een soort explosie uitkomen. Ben dan meestal tevreden over het resultaat.
Maar het zou fijn zijn om het meer te kunnen sturen.
Ik krijg vaak inspiratie als ik gesport heb (een dag of twee dagen na het sporten). Dan voelen mn hersenen zich opgepept ofzo.
Ik vind het ook wel moeilijk om vast te zitten met inspiratie. Bij mij is het vaak zo dat er in mijn onderbewustzijn allemaal dingen gebeuren, die er na een tijdje van geen inspiratie als een soort explosie uitkomen. Ben dan meestal tevreden over het resultaat.
Maar het zou fijn zijn om het meer te kunnen sturen.
zaterdag 24 november 2007 om 22:41
Ja ik ben ook nog steeds blij dat ik het topic heb geopend (haha helaas doen mijn smileys het niet) (cynische smiley).
Maar zoals Summerparty zegt: sporten helpt bij mij inderdaad ook wel eens, dan lijkt het net alsof je gedwongen wordt om ergens anders mee bezig te zijn en te stoppen met denken of fantaseren.
EnallazaJ, dat lijkt me prachtig, om te kunnen genieten van het moment! Knap hoor, als je dat lukt. (applaus smiley) Dan moet je echt één zijn met jezelf denk ik. En dat ben ik niet altijd genoeg. Misschien is dat wel het probleem, dat ik zelf te ver weg ben of zo. Lastig. En ik heb het nu ook, wil zo graag schrijven en mijn gevoelens uiten, maar weet niet waar. Wil ook zo graag een anonieme blog, maar mijn computer deel ik met mensen, dus als ik een website bezocht heb, zien zij het ook. Zucht. Er moet toch een simpele oplossing zijn (wanhopige smiley).
Leuk mensen, dat jullie allemaal reageren en serieus meedenken! Great!
Maar zoals Summerparty zegt: sporten helpt bij mij inderdaad ook wel eens, dan lijkt het net alsof je gedwongen wordt om ergens anders mee bezig te zijn en te stoppen met denken of fantaseren.
EnallazaJ, dat lijkt me prachtig, om te kunnen genieten van het moment! Knap hoor, als je dat lukt. (applaus smiley) Dan moet je echt één zijn met jezelf denk ik. En dat ben ik niet altijd genoeg. Misschien is dat wel het probleem, dat ik zelf te ver weg ben of zo. Lastig. En ik heb het nu ook, wil zo graag schrijven en mijn gevoelens uiten, maar weet niet waar. Wil ook zo graag een anonieme blog, maar mijn computer deel ik met mensen, dus als ik een website bezocht heb, zien zij het ook. Zucht. Er moet toch een simpele oplossing zijn (wanhopige smiley).
Leuk mensen, dat jullie allemaal reageren en serieus meedenken! Great!
maandag 26 november 2007 om 10:46
Akkies, bedank voor je applaus smiley! Ja, zoals ik zei ik denk dat het ook wel te maken heeft met het verschil in discipline..Jij schrijft en ik choreografeer moderne dans en ballet. Dus zodra ik het even niet meer weet, kan ik letterlijk terug zien wat we tot dan toe gemaakt hebben. Wanneer ik het over mijn werk heb praat ik doorgaans over wij/onse/we etc. Omdat ik altijd beinvloed word door de persoon voor wie ik de beweging maak. We zijn beiden verantwoordelijk voor de uitvoer, vertolking van het materiaal. De momenten waarop alles samen komt, zijn werkelijk waar fantastisch en daar leef ik echt voor. Ik voel me op mijn best wanneer ik in de studio sta...Ik ben echt blij dat ik mijn 'ding' gevonden heb!
Ik denk wel datje niet te streng moet zijn met je zelf en gerust happy mag zijn met zogenaamde kleinere achievements..Soms kunnen we zo hard voor ons zelf zijn of je nou kunstenaar ben of niet..
Succes!
Ik denk wel datje niet te streng moet zijn met je zelf en gerust happy mag zijn met zogenaamde kleinere achievements..Soms kunnen we zo hard voor ons zelf zijn of je nou kunstenaar ben of niet..
Succes!
maandag 26 november 2007 om 15:50
Leuk om te lezen. Ik heb ook van die dagen dat ik geen letter op papier krijg. Als ik een commcerciele opdracht heb, helpt het mij om op een groot vel papier alles op te schrijven waar ik het onderwerp mee associeer. Vaak kom ik zo tot originele(re) invalshoeken. Mijn beste ideeën heb ik als ik zwem of wandel. Dan kan ik echt mijmeren en mooie dingen bedenken.
Soms doe ik ook schrijfoefeningen op het internet (http://www.schrijvenonline.org/), omdat dat me dwingt om over dingen te schrijven die ik zelf nooit zou kiezen. De invalshoek wordt dan belangrijker, omdat ik wel wil dat mensen het herkennen als een 'Zima-verhaal'. Het lijkt heel suf, maar op die manier train ik mezelf in het doen van dingen die ik minder leuk vind en het zoeken naar andere oplossingen. Want ik wil niet altijd een kant en klaar kunstje opvoeren.
Ik heb ook altijd een schrijfblokje bij me en schrijf alles op waar ik me over verwonder. En het allerdaagse als bijzonder beschouwen. Veel lezen helpt ook.
En als ik het echt niet meer weet, soit, dan tik ik even niet. Geforceerd werken heeft geen zin en ik wil wel trots op het eindresultaat kunnen zijn.
Soms doe ik ook schrijfoefeningen op het internet (http://www.schrijvenonline.org/), omdat dat me dwingt om over dingen te schrijven die ik zelf nooit zou kiezen. De invalshoek wordt dan belangrijker, omdat ik wel wil dat mensen het herkennen als een 'Zima-verhaal'. Het lijkt heel suf, maar op die manier train ik mezelf in het doen van dingen die ik minder leuk vind en het zoeken naar andere oplossingen. Want ik wil niet altijd een kant en klaar kunstje opvoeren.
Ik heb ook altijd een schrijfblokje bij me en schrijf alles op waar ik me over verwonder. En het allerdaagse als bijzonder beschouwen. Veel lezen helpt ook.
En als ik het echt niet meer weet, soit, dan tik ik even niet. Geforceerd werken heeft geen zin en ik wil wel trots op het eindresultaat kunnen zijn.
maandag 26 november 2007 om 21:07
Wat een leuk topic! Ik heb ook regelmatig van die momenten Al moet ik zeggen dat ik de laatste tijd steeds beter weet hoe ik 'kan presteren'. Hoe ik een inspiratie-dip oplos hangt een beetje af van wat voor een soort inspiratie ik 'nodig' heb. Als ik een verhaal, of een concept, nodig heb, dan ga ik vaak een stuk lopen. Gewoon door de buurt en over de dijk, een uurtje of twee, drie, lekker je hoofd leeg maken. Als het wat 'specifieker' is wat ik nodig heb (een ontwerp-oplossing in mijn geval), dan ga ik wat vaak zoeken naar informatie. Tijdschriften doorkijken, boeken lezen (ik zit graag voor mijn boekenkast, scrol alle titels af, en alles gewoon doorbladeren), internet, of soms een TV programma. Ook wil ik wel eens bij huisgenoten of vrienden langsgaan die in een heel andere richting werken. Gewoon onder hun neus duwen en zeggen 'wat zie jij'. Heerlijk! (krijg er nu al inspiratie van ;))
Ik heb eigenlijk nooit echt dat ik me klote voel omdat ik geen inspiratie heb. Het heeft me 5 jaar academie gekost, maar sinds een paar maanden merk ik dat ik nu denk 'fuck it, ik heb hier talent voor. Misschien lukt het niet ala minuut, dan komt het morgen wel. Niet druk maken even even wat anders doen'. (er liggen tenslotte altijd wel wat 'saaie' klusjes te wachten, die ook gedaan moeten worden) Je kan nooit 24/7 inspiratie hebben, dus soms wil het gewoon even niet
Al moet ik zeggen dat ik de laatste tijd steeds beter weet hoe ik 'kan presteren'. Hoe ik een inspiratie-dip oplos hangt een beetje af van wat voor een soort inspiratie ik 'nodig' heb. Als ik een verhaal, of een concept, nodig heb, dan ga ik vaak een stuk lopen. Gewoon door de buurt en over de dijk, een uurtje of twee, drie, lekker je hoofd leeg maken. Als het wat 'specifieker' is wat ik nodig heb (een ontwerp-oplossing in mijn geval), dan ga ik wat vaak zoeken naar informatie. Tijdschriften doorkijken, boeken lezen (ik zit graag voor mijn boekenkast, scrol alle titels af, en alles gewoon doorbladeren), internet, of soms een TV programma. Ook wil ik wel eens bij huisgenoten of vrienden langsgaan die in een heel andere richting werken. Gewoon onder hun neus duwen en zeggen 'wat zie jij'. Heerlijk! (krijg er nu al inspiratie van ;))Ik heb eigenlijk nooit echt dat ik me klote voel omdat ik geen inspiratie heb. Het heeft me 5 jaar academie gekost, maar sinds een paar maanden merk ik dat ik nu denk 'fuck it, ik heb hier talent voor. Misschien lukt het niet ala minuut, dan komt het morgen wel. Niet druk maken even even wat anders doen'. (er liggen tenslotte altijd wel wat 'saaie' klusjes te wachten, die ook gedaan moeten worden) Je kan nooit 24/7 inspiratie hebben, dus soms wil het gewoon even niet
donderdag 29 november 2007 om 17:48
Dat is de tip! Mijn eigen plekje terug vinden in huis. Zonder kinderen, echtgenoot... mijn ding! Dat had ik vroeger natuurlijk toen ik op school zat. Iedereen liet je met rust, want je had huiswerk te maken. En meer zelf vertrouwen opbouwen is mijn tweede punt. Weer rommelpotten in je eigen omgeving! Akkies... misschien is dat ook een goeie voor jou! Ik wens je veel sterkte! Maar dit is voor mijn even een handvat voor de komende tijd.
Misschien tot schrijfs DaisyM
Misschien tot schrijfs DaisyM
vrijdag 30 november 2007 om 12:42
Je bent een schat! :-) Want ineens weet ik weer dat het inderdaad voor mij ook zo werkt dat ik een soort smoes nodig denk te hebben om aan het werk te gaan.
Terwijl ik helemaal blij ben wanneer ik met materiaal aan de slag kan, puur voor het plezier van het materiaal. Ik ben helemaal niet produktiegericht, maar meer procesgericht, of experimenteel.
Stom, dat ik dat gewoon vergeet iedere keer.
vrijdag 30 november 2007 om 12:56
Zijn jullie altijd tevreden met je werk? Ik weet dat ik goed werk aflever bij commerciële opdrachten, maar ik schrijf ook puur en alleen omdat ik het leuk vind. Ik wil dan juist weer geen commerciële thrillers schrijven of meeleunen op hypes a la Harry Potter, zoals tegenwoordig veel gebeurt. Ik ben over mijn echte literaire kunstwerkjes dus heel onzeker, bang dat niemand het mooi vindt.
vrijdag 30 november 2007 om 16:02
Zima,
Dat is 't m nou juist. Er is iets veranderd in jouw omgeving waardoor jij onzeker wordt. Te grote werkdruk? Partner die je telkens subtiel afkraakt? Teveel mensen om je heen? Noem 't maar op. Al deze punten maakt mij onzeker. Ik ben gister weer gaan schilderen. Een opdracht. Gespecificeerd. Ik ben gewoon brutaal afgeweken. Puur omdat ik het niet kon vinden in de opdracht. ik ben weer gaan experimenteren. En wat de klant ervan vindt? Dat zal me werkelijk een worst wezen! En dat voelt lekker om te zeggen. Dan gaan ze maar naar een ander. En alle andere storende elementen die mij belemmeren in mijn werk, die negeer ik totdat ik klaar ben met werken.
Ik wens je veel sterkte.
Dat is 't m nou juist. Er is iets veranderd in jouw omgeving waardoor jij onzeker wordt. Te grote werkdruk? Partner die je telkens subtiel afkraakt? Teveel mensen om je heen? Noem 't maar op. Al deze punten maakt mij onzeker. Ik ben gister weer gaan schilderen. Een opdracht. Gespecificeerd. Ik ben gewoon brutaal afgeweken. Puur omdat ik het niet kon vinden in de opdracht. ik ben weer gaan experimenteren. En wat de klant ervan vindt? Dat zal me werkelijk een worst wezen! En dat voelt lekker om te zeggen. Dan gaan ze maar naar een ander. En alle andere storende elementen die mij belemmeren in mijn werk, die negeer ik totdat ik klaar ben met werken.
Ik wens je veel sterkte.
zondag 2 december 2007 om 16:55
Misschien is het bij mij wel andersom, ik heb een partner die te lief is en alles wat ik doe prachtig vindt. Dan denk ik wel eens: 'sjee, wees eens wat kritischer!' Maar ik weet dat hij het doet, omdat ik zo kritisch op mezelf ben. Ik ga in ieder geval over je vragen nadenken, Daisy.
En... superstoer dat jij die opdracht naar jezelf heb toegetrokken! Mijn zakelijke partner zegt altijd: 'liever vol creatief ten onder, dan een degelijk, maar saai product.'
En... superstoer dat jij die opdracht naar jezelf heb toegetrokken! Mijn zakelijke partner zegt altijd: 'liever vol creatief ten onder, dan een degelijk, maar saai product.'
woensdag 12 december 2007 om 13:15
Ik ben een tijdje niet meer op het forum geweest, maar leuk dat dit topic nog steeds 'leeft'! 
Goeie zin Zima, van je zakenpartner! Enne, of ik altijd tevreden ben over mijn werk... nee, niet altijd. Maar als ik er dan een dag later of zo naar kijk (bijv. schilderwerk), dan waardeer ik het weer wel heel erg. En mijn schrijf-dingetjes... die kan ik heel makkelijk weer aanpassen.
Enne ja, DaisyM, ik denk dat ik inderdaad maar eens een eigen plekje moet gaan creeren.... Dan komt de inspiratie misschien wat makkelijk naar boven omdat ik me in een ruimte bevindt die van 'mij' is. Ik schrijf niet alleen, maar schilder namelijk ook, en soms ook nog wat fotografie. Ik zal het er eens met mn vriend over hebben, wat hij ervan vindt
Goeie zin Zima, van je zakenpartner! Enne, of ik altijd tevreden ben over mijn werk... nee, niet altijd. Maar als ik er dan een dag later of zo naar kijk (bijv. schilderwerk), dan waardeer ik het weer wel heel erg. En mijn schrijf-dingetjes... die kan ik heel makkelijk weer aanpassen.
Enne ja, DaisyM, ik denk dat ik inderdaad maar eens een eigen plekje moet gaan creeren.... Dan komt de inspiratie misschien wat makkelijk naar boven omdat ik me in een ruimte bevindt die van 'mij' is. Ik schrijf niet alleen, maar schilder namelijk ook, en soms ook nog wat fotografie. Ik zal het er eens met mn vriend over hebben, wat hij ervan vindt
donderdag 13 december 2007 om 13:16
Zeker weten Zima....
Ik heb mijn prioriteiten een beetje op een rijtje of tenminste, ik ben hard bezig dit voor elkaar te krijgen. En wat een ander nu over mijn werk denkt, daar geef ik niet meer om. Ik ben kieskeuriger in mijn keuzes van opdrachten geworden. Ben niet meer bang om dingen af te wijzen en meer op de dingen te richten waar ik van hou. Illustreren en nog eens illustreren. Vooral kinderboeken. Dus alle andere onrust in mijn hoofd van te veel creatieve impulsen kan ik nu "focussen" op het illustreren. En een kritisch persoon naast je heb je niet nodig! Jij moet het doe, alleen jij! Hij voelt jouw creatieve flow toch niet? Je kunt het beste op je eigen positieve inzicht vertrouwen en daar heb je eigenlijk niemand bij nodig. Sta sterk voor jezelf.
Succes, liefs Daisy
Ik heb mijn prioriteiten een beetje op een rijtje of tenminste, ik ben hard bezig dit voor elkaar te krijgen. En wat een ander nu over mijn werk denkt, daar geef ik niet meer om. Ik ben kieskeuriger in mijn keuzes van opdrachten geworden. Ben niet meer bang om dingen af te wijzen en meer op de dingen te richten waar ik van hou. Illustreren en nog eens illustreren. Vooral kinderboeken. Dus alle andere onrust in mijn hoofd van te veel creatieve impulsen kan ik nu "focussen" op het illustreren. En een kritisch persoon naast je heb je niet nodig! Jij moet het doe, alleen jij! Hij voelt jouw creatieve flow toch niet? Je kunt het beste op je eigen positieve inzicht vertrouwen en daar heb je eigenlijk niemand bij nodig. Sta sterk voor jezelf.
Succes, liefs Daisy
