Last van dingen van vroeger

Ja, herkenbaar.

Ik ga je advies geven, maar het kan zijn dat het te gekleurd is door mijn eigen slechte ervaringen, dus doe ermee wat je wil.

Mijn advies: Andere baan zoeken, zo snel mogelijk.

Ik ben ook faalangstig geweest in mijn jeugd, ik deed ook mijn schoolwerk maar half (was vooral met vrienden, uitgaan, hobbies etc bezig) zodat niet opviel dat ik het misschien wel helemaal niet kon, liever dat mensen dachten dat ik gewoon geen inzet had. Mijn centraal examen, een periode waar ik me eindelijk beter over mezelf voelde, en ook echt mijn best durfde te doen daardoor, was 2 punten hoger dan mijn schoolexamens.

Ik functioneerde daarna goed, op werk. Tot ik 1.5 jaar geleden bij een moeilijke manager ging werken, net als jij. Op alles wat ik deed had hij wel wat aan te merken, er was altijd 'feedback'. Maar dan altijd negatief, en met een ondertoon van dat ik er weer eens niks van begrepen had. Hij had het toch uitgelegd, waarom had ik het nou dan weer fout gedaan? Maar zijn uitleg sloeg nergens op, hij zei iedere week iets anders, dus het was onmogelijk om het goed te doen. Net als bij jou, zeiden collegas ook dat ze hem lastig vonden, maar dat ze er wel omheen konden werken. Ik leerde ook dat er ook al best veel mensen weg waren gegaan bij deze werkplek vanwege deze manager. Maar ik dacht: och, ik laat het gewoon van me afglijden, ik doe gewoon mijn werk.

Maar langzaam is er toch, elke week een beetje, wat van zijn woorden naar binnen geslagen. En begon ik me steeds slechter over mezelf te voelen. Negatieve gedachten, waardeloos voelen, weinig energie. Dat werd steeds erger, en nu zit ik thuis met een burnout en zoek ik naar een andere baan. Eindelijk heb ik gezien waar het probleem zit: bij die lul van een manager, in combinatie met mijn ervaringen van vroeger, die nu weer vol getriggerd zijn door die manager.

Ik denk dat bij jou ook deze werkplek teveel een trigger is. Dat ligt deels aan hoe jij bent, die gevoelige plekjes zitten nou eenmaal ergens in jou. Maar het ligt ook aan dat deze manager gewoon stom is. En dat gaat nooit beter worden.

Dus mijn advies zou zijn: probeer niet te fixen wat niet te fixen valt (de manager) en zoek een andere werkplek.
Voelt super kut, als iemand anders je werk zo vergalt dat je daardoor iets anders moet zoeken, maar toch denk ik dat het het waard is.

Zomerkrab schreef: ↑

26-08-2023 10:15

Ik heb mezelf voorgenomen om een jaar hier te blijven en te kijken of ik een manier kan vinden om met haar te werken en daarnaast zelf sterker te worden zodat het hopelijk minder raakt.

Maar ben ook bang dat ik weg zal gaan uiteindelijk. Wat echt heel jammer is want inhoudelijk heb ik het heel erg naar mijn zin. Maar weet ook dat vanwege haar er wel mensen zijn weg gegaan.

Kun je misschien alvast een beetje rustig aan gaan solliciteren? Zodat je opties achter de hand hebt, en ook beter vergelijkingsmateriaal. Je kunt dan altijd besluiten de nieuwe baan toch niet te nemen, als je over een paar maanden je beter voelt in je werk. Maar als het niet beter geworden is, hoef je niet nog weer nog meer maanden te blijven, tot je iets nieuws gevonden hebt.

Zomerkrab schreef: ↑

26-08-2023 10:15

Wat doe jij nu met je ‘oude’ ervaring? Of blijft dat een trigger/oude wond?

Ik ben aan het proberen weerbaarder te worden, net als waar jij het over hebt. Maar ik denk dat voor mij daarin ook wel zit, dat ik gewoon herken en ook erken, dat ik nou eenmaal wat littekens heb die niet meer weggaan. En dat dat ook oke is. Want het is niet zo dat ik geen uitdagende of stressvolle baan aankan. Ik heb vooral gewoon een fijne, stimulerende omgang met collega's en managers nodig. Dat is schijnbaar voor mij heel belangrijk, net zoals voor andere mensen weer andere dingen extra belangrijk zijn om goed werk te kunnen verzetten. Dus in het kunnen ontwijken van die triggers, zit ook al veel heling denk ik. Als de triggers altijd en overal waren, dan moest ik minder trigger-gevoelig worden. Maar nu voelt het ook wel alsof ik gewoon dat soort nare triggers moet vermijden. Iemand met hoogtevrees gaat ook niet bungeejumpen
Daarnaast ben ik ook wel bezig om die negatieve gedachten beter de baas te worden, om mijn waarde niet zo aan mijn prestaties te hangen.

Ik krijg de indruk dat dat bij jou ook zo is, dat het niet de hoeveelheid werk, of hoe moeilijk het werk is, het probleem is. Maar de manier waarop je benaderd wordt. (En als je jezelf vertelt dat je nu vastloopt omdat je werk te moeilijk is, denk ik dat dat vooral de stem van vroeger is die spreekt! Die jou probeert te vertellen dat je niet slim genoeg bent. Maar dat is niet zo, je bent hartstikke capabel.)

Wat een waardevol advies stokbootje. Ik heb in mijn werk ook vaak soortgelijke situaties meegemaakt met collega's en managers en op het moment dat je erin zit wil je alleen maar vechten in de hoop dat het goed komt, dat ze jou wél zien staan en waarderen, dat je mag blijven.
MAAR HET KOMT NIET GOED!
Zij hebben hun oordeel allang gevormd en gaan dit niet veranderen. Ik zou dan ook ook adviseren om zo snel mogelijk een andere baan te zoeken waar ze wel accepteren voor wie je bent. Succes!

Aan jezelf werken is echt het belangrijkst. Weer een therapeut of een coach

Je nier afvragen waarom je manager een slechte manager is. Want dateert je al
Mee om leren gaan of een ander zoeken.
Maar echt jezelf versterken want je krijgt echt nog vaker slechte managers

Ik lees in de TO eigenlijk nergens een negatief gevoel over de manager. Dat volgt pas na het benoemen van "vergelijkbare ervaringe" later. Je geeft aan dat ze halve info geeft en daarna feedback maar dat kan ook een inwerkmethode zijn. Wanneer ik als manager functioneer doe ik vaak hetzelfde (maar ik ben daar wel open over). Ik geef voldoende info om te starten, geef aan wat het doel is en laat daarna zwemmen. Natuurlijk met ruimte voor vragen en daarna voor verbetering via feedback. Enerzijds omdat ik gewoon geen tijd heb om er steeds naast te zitten en elke stap uit te leggen, anderzijds omdat ik eigen inzicht de beste leerschool vind.

Overigens zal ik nooit iemand nadelig behandelen of negatief over iemand denken als ik door dit proces een ander product krijg. Dat hoort er gewoon bij (en spreek ik ook uit). Ik heb ook nog geen vertrekkers gehad door deze managementstijl.

Ik kan mij voorstellen dat jouw gevoel gekleurd wordt door je verleden. Heb je al eens een gesprek gehad met jouw manager waarom gekozen is voor deze werkwijze? Dan breek je het gesprek ook open over wat je zelf nodig hebt en kan deze managers mogelijk accommoderen.

DrMcNinja schreef: ↑

26-08-2023 12:39

Ik lees in de TO eigenlijk nergens een negatief gevoel over de manager. Dat volgt pas na het benoemen van "vergelijkbare ervaringe" later. Je geeft aan dat ze halve info geeft en daarna feedback maar dat kan ook een inwerkmethode zijn. Wanneer ik als manager functioneer doe ik vaak hetzelfde (maar ik ben daar wel open over).

In mijn geval was het juist eerder een vorm van micromanagement. Ik kreeg juist geen ruimte om dingen op mijn eigen manier te doen (want dat is juist wat ik heerlijk vind en waar ik in eerdere banen juist heel goede resultaten mee boekte, beetje vrijheid en flexibiliteit in hoe bij het eindpunt te komen). Maar ook geen duidelijke instructies. Ik moest maar telepathische ontdekken hoe precies mijn manager het wilde, en 9 vd 10 keer wijzigde dat ook nog halverwege.

Ik weet natuurlijk niet of dat bij TO ook zo is. Maar dat zij schrijft dat ook haar collegas het lastig vinden, plus dat er eerder al mensen weg zijn gegaan vanwege deze manager, vind ik geen goed teken. Dat geeft mij meer de indruk van 'het nooit goed kunnen doen' in plaats van de fijne, open werksfeer met ruimte voor fouten die jij beschrijft.

Ik zou toch ook kijken of je een beetje breder dan deze manager kijkt en tegelijkertijd wat meer leert om wat meer weerbaar te worden tegen bepaalde type managers, als je de baan verder leuk vindt. Daar heb je op termijn veel meer aan, want je komt zulke mensen overal tegen. Zonde als deze manager jou tot in je ziel raakt. Het is werk, niet iedereen is aardig of opbouwend.

In organisaties verschuiven dingen. Deze manager kan ook van functie wisselen, of wat dan ook. Niets is voor altijd.

Zelf heb ik weer andere “littekens” en ik kan dus juist erg goed tegen negatieve managers, want ik was nogal lastig op school, en was erg gewend dat mensen boos op mij waren, of ontevreden. Dus dat raakt me dan minder en ik besluit al heel snel, deze persoon is gewoon zo, dus ik hoef me ook niet druk te maken als er commentaar komt, dat komt toch wel. Dat scheelt een hoop zorgen. Ik heb er op een rare manier zelfs lol in (ook zeker een restant uit mijn rebelse tienertijd).

Zo heb je allemaal je bagage in het leven. Maar je hebt altijd zelf de regie.

Deze manager is het dus niet voor jou. Ja er zijn meer managers die je kunnen gaan triggeren, maar soms is het beter om verder te kijken. Er zijn ook managers die beter met feedback kunnen omgaan en wel duidelijk zijn in hun presieze doelen.
Goed dus dat je al verder kijkt. Je hoeft jezelf helemaal niet nog een jaar te laten kwellen toch?

Zomerkrab schreef: ↑

26-08-2023 16:35

Nee dat is zo. Maar denk dat het me ook helpt als ik beter tegen dit soort managers kan want dat is nou eenmaal wel eens het geval.

Ik kan inhoudelijk heel veel leren, start ik met een opleiding na de zomer en vind ik mn werk erg leuk. Op het contact en samenwerking met manager na.

Goedzo, als jij dit als een uitdaging ziet is het natuurlijk helemaal goed! Je kan hier vooral heel veel van leren. Succes!