Psyche
alle pijlers
Leeg
dinsdag 26 augustus 2008 om 15:47
Ik voel me zo leeg. Mijn leven is zo leeg. Ik weet dat ik de enige verantwoordelijke daarvoor ben en daarom ben ik ook boos op mezelf. Ik wil geen zelfmedelijden hebben, maar kan de tranen niet tegenhouden. Dit is toch niet de bedoeling van mijn leven?!
Nu een week vrij van mn werk en niemand heeft me gebeld (ja mn moeder dan wel...). Ik heb mensen berichtjes gestuurd omdat ik graag iets wil afspreken maar krijg bij iedereen nul op request. Komt denk ik omdat ik zelf niet vaak iets van me laat horen. Waarom, ik weet het niet precies. Ben bang dat mensen iets van me "verwachten" ofzo. Of dat ik me aan ze ga ergeren. Of dat ze het doen uit plichtsgevoel. En belangrijkste reden misschien wel: wat heb ik ze te melden? Niets. Ik werk en sport af en toe. Daarnaast spreek ik eens in de week af met die ene vriendin die ik heb. Maar daar merk ik dat ik mezelf inhou als ik het niet eens ben met dingen of gesprekken. Omdat ik niet weet of mijn gevoel dan werkelijk gaat over wat zij zegt/doet, of dat het misschien een opgeklopte frustratie over iets van mezelf is. Denkdenkdenk.
Ik WEET dat ik dingen moet gaan doen. Binnenkort begin ik met een hobbycursus. Maar dat duurt nog 2 weken.
Ik vind het zo moeilijk om zelf verder dingen te verzinnen om nu mijn tijd te vullen. Ben wezen lopen met een hond, ben naar de zonnebank geweest, ben naar de stad geweest, heb mn huis schoongemaakt. En nu voel ik me zo leeg, in een schoon huis zit ik op de bank en heb echt geen idee wat ik met mezelf aan moet. En voel ik me knap eenzaam. Wil leuke dingen doen, dingen waarbij ik vreugde kan voelen, maar ik weet niet wat ik leuk vind. Ben je 31 jaar zeg..., weet je niet eens wat je leuk vindt...
Weet niet wat ik met dit topic precies wil - voor het geval mensen dat gaan vragen. Een schop onder m'n kont, tips, herkenning, aandacht, ik denk een beetje van allemaal.
Ik wil niet zielig doen, maar ik voel me op dit moment nu eenmaal zielig. Dus als mensen zich hieraan ergeren, sorry.
Nu een week vrij van mn werk en niemand heeft me gebeld (ja mn moeder dan wel...). Ik heb mensen berichtjes gestuurd omdat ik graag iets wil afspreken maar krijg bij iedereen nul op request. Komt denk ik omdat ik zelf niet vaak iets van me laat horen. Waarom, ik weet het niet precies. Ben bang dat mensen iets van me "verwachten" ofzo. Of dat ik me aan ze ga ergeren. Of dat ze het doen uit plichtsgevoel. En belangrijkste reden misschien wel: wat heb ik ze te melden? Niets. Ik werk en sport af en toe. Daarnaast spreek ik eens in de week af met die ene vriendin die ik heb. Maar daar merk ik dat ik mezelf inhou als ik het niet eens ben met dingen of gesprekken. Omdat ik niet weet of mijn gevoel dan werkelijk gaat over wat zij zegt/doet, of dat het misschien een opgeklopte frustratie over iets van mezelf is. Denkdenkdenk.
Ik WEET dat ik dingen moet gaan doen. Binnenkort begin ik met een hobbycursus. Maar dat duurt nog 2 weken.
Ik vind het zo moeilijk om zelf verder dingen te verzinnen om nu mijn tijd te vullen. Ben wezen lopen met een hond, ben naar de zonnebank geweest, ben naar de stad geweest, heb mn huis schoongemaakt. En nu voel ik me zo leeg, in een schoon huis zit ik op de bank en heb echt geen idee wat ik met mezelf aan moet. En voel ik me knap eenzaam. Wil leuke dingen doen, dingen waarbij ik vreugde kan voelen, maar ik weet niet wat ik leuk vind. Ben je 31 jaar zeg..., weet je niet eens wat je leuk vindt...
Weet niet wat ik met dit topic precies wil - voor het geval mensen dat gaan vragen. Een schop onder m'n kont, tips, herkenning, aandacht, ik denk een beetje van allemaal.
Ik wil niet zielig doen, maar ik voel me op dit moment nu eenmaal zielig. Dus als mensen zich hieraan ergeren, sorry.
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:09
Een paar dvd's kopen en lekker tv kijken?
Beetje computeren?
Taartjes bakken?
Naar je ouders?
Ik heb twee goede vriendinnen die ik bijna nooit spreek, maar als er iets is dan zijn we er voor elkaar.
Verder herken ik je situatie niet echt, ik ben namelijk erg op mezelf en heb een partner.
In ieder geval een hug en sterkte ermee.
Beetje computeren?
Taartjes bakken?
Naar je ouders?
Ik heb twee goede vriendinnen die ik bijna nooit spreek, maar als er iets is dan zijn we er voor elkaar.
Verder herken ik je situatie niet echt, ik ben namelijk erg op mezelf en heb een partner.
In ieder geval een hug en sterkte ermee.
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:15
Is het niet leuk om meer mensen te leren kennen. Of ga gewoon ergens wat drinken, ookal ben je alleen en spreek mensen aan. Ik weet niet of je dat durft maar je kunt het altijd proberen. Of ga naar een bibliotheek, ga lezen en met de mensen praten die ook daar zitten te lezen je merkt vanzelf wel of ze contact op prijs stellen.
Ga langs familie of langs die ene vriendin.
Ga langs familie of langs die ene vriendin.
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:15
Hee meissie, hier een knuf. 
Als ik het zo lees, ben jij niet zo tevreden over jezelf. Alsof je niets te vertellen zou hebben, alsof je je in moet houden voor je mening tegenover je vriendin.... Je bent nogal streng op jezelf met wat je allemaal niet te bieden hebt en wat je allemaal zou moeten.... Je hoeft niets anders te zijn dan je bent.
Ik herken het wel, wat je voelt: Ik heb ook nog wel boeken in de kast die ik voor mezelf kocht met als opdracht 'voor een lege ik'. Herken ook het gevoel 'wat heb ik nou helemaal te bieden'. Voor mij lag de sleutel in het vinden van een moment waarop ik totaal mijzelf ben, en proberen dat gevoel vast te houden. het werd het moment dat ik uit bed kom en de kat aai. Dan ben ik totaal mijzelf, niets bijzonders, en wel tevreden. Helpt dit je?
Wat goed van je dat je gewoon 'leuke' dingen aan het doen bent. Maar wel allemaal alleen. Ik kan me voorstellen dat het dan niet echt leuk wordt en dat je eenzaam blijft. SMS-en is niet echt handig: da's vrijblijvend. Bel liever, dan heb je iemand aan de lijn. En durf ook te zeggen dat je een beetje eenzaam bent: meer mensen zijn dat en durven ook niet goed contact te zoeken om dezelfde redenen.
Kom op meis!
Als ik het zo lees, ben jij niet zo tevreden over jezelf. Alsof je niets te vertellen zou hebben, alsof je je in moet houden voor je mening tegenover je vriendin.... Je bent nogal streng op jezelf met wat je allemaal niet te bieden hebt en wat je allemaal zou moeten.... Je hoeft niets anders te zijn dan je bent.
Ik herken het wel, wat je voelt: Ik heb ook nog wel boeken in de kast die ik voor mezelf kocht met als opdracht 'voor een lege ik'. Herken ook het gevoel 'wat heb ik nou helemaal te bieden'. Voor mij lag de sleutel in het vinden van een moment waarop ik totaal mijzelf ben, en proberen dat gevoel vast te houden. het werd het moment dat ik uit bed kom en de kat aai. Dan ben ik totaal mijzelf, niets bijzonders, en wel tevreden. Helpt dit je?
Wat goed van je dat je gewoon 'leuke' dingen aan het doen bent. Maar wel allemaal alleen. Ik kan me voorstellen dat het dan niet echt leuk wordt en dat je eenzaam blijft. SMS-en is niet echt handig: da's vrijblijvend. Bel liever, dan heb je iemand aan de lijn. En durf ook te zeggen dat je een beetje eenzaam bent: meer mensen zijn dat en durven ook niet goed contact te zoeken om dezelfde redenen.
Kom op meis!
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:18
Ik begrijp precies wat je bedoelt.
Het is alsof je hier in Nederland niet echt contact hebt met mensen. Heb net 3 jaar in het buitenland gewoond en daar had ik wel het contact waar ik hier zo een behoefte aan heb.Het is meer een soort van......je maakt verschil in het leven van andere gevole bij mij.
Hier heb ik heel erg het gevoel dat het niemand echt boeit.
Gaat dit ooit over?
Het is alsof je hier in Nederland niet echt contact hebt met mensen. Heb net 3 jaar in het buitenland gewoond en daar had ik wel het contact waar ik hier zo een behoefte aan heb.Het is meer een soort van......je maakt verschil in het leven van andere gevole bij mij.
Hier heb ik heel erg het gevoel dat het niemand echt boeit.
Gaat dit ooit over?
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:21
dinsdag 26 augustus 2008 om 22:02
Als je vriendinnen wilt, zul je zelf een goede vriendin moeten zijn. Vriendschappen moet je wel onderhouden, ander gaan ze dood. Als je zelf niet reageert op sms-jes van anderen, zullen zij ook niet meer op jou reageren. Waarom heb je jezelf zo afgezonderd? Waar ben je bang voor?
Jij bent jij, en de rest van de wereld heeft dat maar te accepteren. Net zoals wij anderen moeten accepteren. En Nee je bent vast niet perfect, maar dat zijn we geen van allen. Wat maakt een ander meer waard dan jij? NIETS!!!!! Jij bent even waardevol als elke ander mensje dat op deze aardbol rond huppelt! Dus ga lekker die weide wereld in en laat jezelf zien! Tuurlijk vind niet iedereen je geweldig. Maar ga op zoek naar mensen die jou wel leuk vinden.
Als je in een la vol rommel naar een pincet zoekt, stop je toch ook niet met zoeken, omdat de eerste 3 dingen die je eruit vist geen pincet zijn? Je gooit de la ondersteboven en zoekt door tot je hem vindt.
Klinkt misschien als een bizarre vergelijking. Maar vrienden zijn speciale mensen en die moet je zoeken. Je zult eerst een paar mensen ontmoeten met wie 't niet klikt, maar als je doorzoekt vind je een vriend(in).
Dus ga dingen doen waarbij je nieuwe mensen ontmoet. Zo'n hobbyclubje is dus een goed idee. Maar je moet wel een beetje gedult hebben. Een vriendschap moet groeien, dat kost tijd. Dus probeer jezelf te vermaken. Ga niet zitten piekeren. Verf je muren een andere kleur, verschuif je meubels, verzin een leuk projectje waar je je aan over kan geven. Dan krijg je vanzelf weer positieve energie. En wees vooral lief voor jezelf, JE BENT HET WAARD!
Jij bent jij, en de rest van de wereld heeft dat maar te accepteren. Net zoals wij anderen moeten accepteren. En Nee je bent vast niet perfect, maar dat zijn we geen van allen. Wat maakt een ander meer waard dan jij? NIETS!!!!! Jij bent even waardevol als elke ander mensje dat op deze aardbol rond huppelt! Dus ga lekker die weide wereld in en laat jezelf zien! Tuurlijk vind niet iedereen je geweldig. Maar ga op zoek naar mensen die jou wel leuk vinden.
Als je in een la vol rommel naar een pincet zoekt, stop je toch ook niet met zoeken, omdat de eerste 3 dingen die je eruit vist geen pincet zijn? Je gooit de la ondersteboven en zoekt door tot je hem vindt.
Klinkt misschien als een bizarre vergelijking. Maar vrienden zijn speciale mensen en die moet je zoeken. Je zult eerst een paar mensen ontmoeten met wie 't niet klikt, maar als je doorzoekt vind je een vriend(in).
Dus ga dingen doen waarbij je nieuwe mensen ontmoet. Zo'n hobbyclubje is dus een goed idee. Maar je moet wel een beetje gedult hebben. Een vriendschap moet groeien, dat kost tijd. Dus probeer jezelf te vermaken. Ga niet zitten piekeren. Verf je muren een andere kleur, verschuif je meubels, verzin een leuk projectje waar je je aan over kan geven. Dan krijg je vanzelf weer positieve energie. En wees vooral lief voor jezelf, JE BENT HET WAARD!
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:15
Wat veel reacties, thanks!
Al jullie reacties doen iets met me. De praktische tips kan ik zeker gebruiken!
Kwikzilver, dank je wel. Wat doe je met dat gevoel dat je beschrijft dan, probeer je dat vast te houden of zie je dat als je ware ik?
Inderdaad beter bellen dan sms-en. Tis ook wat veiliger natuurlijk inderdaad...
Chequita, ik ga je bericht copy-en en paste-en. Komt heel erg aan. Mooi.
Lfs
Al jullie reacties doen iets met me. De praktische tips kan ik zeker gebruiken!
Kwikzilver, dank je wel. Wat doe je met dat gevoel dat je beschrijft dan, probeer je dat vast te houden of zie je dat als je ware ik?
Inderdaad beter bellen dan sms-en. Tis ook wat veiliger natuurlijk inderdaad...
Chequita, ik ga je bericht copy-en en paste-en. Komt heel erg aan. Mooi.
Lfs
