Psyche
alle pijlers
Leren onthaasten
zaterdag 20 februari 2021 om 19:53
Ik merk dat ik altijd gehaast ben: even snel dit doen, even snel dat. Het is niet dat ik veel stress heb, maar meer dat ik mezelf de tijd niet gun, ook niet (of zeker niet) om dingen voor mezelf te doen. Hoe zorgen jullie dat je onthaast en tijd voor jezelf pakt?
Bijvoorbeeld, ik ben begonnen met hardlopen, juist om twee keer per week zonder gezin iets voor mezelf te doen. Ik merk nu dat ik het lastig vind om echt de tijd te nemen hiervoor. Ik blijf in mijn hoofd zitten en ben onderweg alweer bezig met thuis.
Of als ik in de tuin ga werken. Ook al is mijn man op dat moment bij de kinderen en heb ik mijn handen vrij, toch speelt er dan een soort schuldgevoel ofzo als ik die tijd voor mezelf neem. Zodat ik weer denk 'ik doe het wel even snel'.
Herkent iemand dat?
Bijvoorbeeld, ik ben begonnen met hardlopen, juist om twee keer per week zonder gezin iets voor mezelf te doen. Ik merk nu dat ik het lastig vind om echt de tijd te nemen hiervoor. Ik blijf in mijn hoofd zitten en ben onderweg alweer bezig met thuis.
Of als ik in de tuin ga werken. Ook al is mijn man op dat moment bij de kinderen en heb ik mijn handen vrij, toch speelt er dan een soort schuldgevoel ofzo als ik die tijd voor mezelf neem. Zodat ik weer denk 'ik doe het wel even snel'.
Herkent iemand dat?
zaterdag 20 februari 2021 om 19:56
Mevrouwtje Even
Er was eens vrouwtje dat zichzelf voorbij liep.
Als ze ‘s morgens opstond, dacht ze aan ‘s middags.
Als ze ‘s middags aan tafel zat was het weer: “Wat zal ik vanavond eten?”
En als ze dan eindelijk ‘s avonds naar bed ging, lag ze weer te piekeren wat ze de volgende dag allemaal zou gaan doen.
Telkens als ze op straat liep, rende ze zo hard dat de mensen zeiden: “Die loopt zichzelf nog eens voorbij, die vergeet te leven…”
Het vrouwtje praatte ook de hele tijd tegen zichzelf.
Om met anderen te praten, daar had ze gewoon geen tijd voor.
Ook dat hoorde bij haar “ziekte”.
En weet je wat ze telkens zei?
“Ik moet nog even… Laat ik gauw even… Ik kan nog net even…”
“Even” was haar stopwoordje geworden, en dus nu ook haar bijnaam.
Nu was er in het land een dokter die een heel wijs man was.
Toen hij dat vrouwtje zag en haar hoorde praten, zei hij;
“Mevrouw, u bent heel erg ziek en ik weet wat u mankeert.”
“Zeg het maar eens gauw dokter, want ik moet nog vlug even…”
“Zie je, daar heb je het weer”, zei de dokter, “U bent zo haastig, U laat telkens de L liggen.”
“Wat laat ik liggen?” vroeg ze.
“De L”, zei de dokter. “Zet de L steeds voor EVEN.”
“Goed dokter, ik zal het doen,” antwoordde ze en weg was ze weer.
Maar telkens als ze de L voor “even” zette, schrok ze zich een hoedje.
“Ik moet nog L—even……, Laat ik gauw L—even…. ik kan nog net L—-even…”
Ze wist zich geen raad, plofte in een stoel en zei zacht:
“Zo kan ik nog wel even……… zo kan ik nog wel Leven.”
En vanaf dat moment liep ze zichzelf niet meer voorbij.
Ze was zich ervan bewust geworden dat haar “even” haar belette van het “leven”.
Ze besloot van nu af aan te LEVEN en bleef gewoon zichzelf.
Haal kwaal was snel genezen en ze dankte de dokter.
U hebt mijn Leven gered!
Ze had de rust van binnen gevonden.
Voor iedereen die gehaast door het leven gaat en ook nog van alles “even” moet doen;
Denk aan vrouwtje “Even”, vind de tijd en de rust om te Leven.
Auteur onbekend
Er was eens vrouwtje dat zichzelf voorbij liep.
Als ze ‘s morgens opstond, dacht ze aan ‘s middags.
Als ze ‘s middags aan tafel zat was het weer: “Wat zal ik vanavond eten?”
En als ze dan eindelijk ‘s avonds naar bed ging, lag ze weer te piekeren wat ze de volgende dag allemaal zou gaan doen.
Telkens als ze op straat liep, rende ze zo hard dat de mensen zeiden: “Die loopt zichzelf nog eens voorbij, die vergeet te leven…”
Het vrouwtje praatte ook de hele tijd tegen zichzelf.
Om met anderen te praten, daar had ze gewoon geen tijd voor.
Ook dat hoorde bij haar “ziekte”.
En weet je wat ze telkens zei?
“Ik moet nog even… Laat ik gauw even… Ik kan nog net even…”
“Even” was haar stopwoordje geworden, en dus nu ook haar bijnaam.
Nu was er in het land een dokter die een heel wijs man was.
Toen hij dat vrouwtje zag en haar hoorde praten, zei hij;
“Mevrouw, u bent heel erg ziek en ik weet wat u mankeert.”
“Zeg het maar eens gauw dokter, want ik moet nog vlug even…”
“Zie je, daar heb je het weer”, zei de dokter, “U bent zo haastig, U laat telkens de L liggen.”
“Wat laat ik liggen?” vroeg ze.
“De L”, zei de dokter. “Zet de L steeds voor EVEN.”
“Goed dokter, ik zal het doen,” antwoordde ze en weg was ze weer.
Maar telkens als ze de L voor “even” zette, schrok ze zich een hoedje.
“Ik moet nog L—even……, Laat ik gauw L—even…. ik kan nog net L—-even…”
Ze wist zich geen raad, plofte in een stoel en zei zacht:
“Zo kan ik nog wel even……… zo kan ik nog wel Leven.”
En vanaf dat moment liep ze zichzelf niet meer voorbij.
Ze was zich ervan bewust geworden dat haar “even” haar belette van het “leven”.
Ze besloot van nu af aan te LEVEN en bleef gewoon zichzelf.
Haal kwaal was snel genezen en ze dankte de dokter.
U hebt mijn Leven gered!
Ze had de rust van binnen gevonden.
Voor iedereen die gehaast door het leven gaat en ook nog van alles “even” moet doen;
Denk aan vrouwtje “Even”, vind de tijd en de rust om te Leven.
Auteur onbekend
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 20 februari 2021 om 20:09
Wat je vooral moet doen is jezelf dwingen om door te gaan met wat je doet en de andere dingen te laten gaan.
Als je tuiniert en je denkt aan iets wat je wil pakken of doen, dan dat gewoon niet doen en doorgaan.
En je man eens vertrouwen met je kids. Je doet het echt niet beter. Anders. Maar heus niet beter
Als je tuiniert en je denkt aan iets wat je wil pakken of doen, dan dat gewoon niet doen en doorgaan.
En je man eens vertrouwen met je kids. Je doet het echt niet beter. Anders. Maar heus niet beter
zaterdag 20 februari 2021 om 20:30
Dit is enorm herkenbaar. Ik heb het precies zo. Ik voel me schuldig als ik iets voor mezelf doe, en kan gewoon niet stil zitten. Als ik 10 minuten zit dan heb ik alweer wat nieuws bedacht dat echt nog eventjes moet gebeuren. Ik werk maar 36 uur, dus heb 3 dagen per week vrij (4×9). Ik heb desondanks een poetshulp genomen zodat ik minder hoef te doen en het idee was dat ik dan meer rust zou kunnen pakken. Dat lukt nog steeds niet 
. Wat mij nu helpt is een luisterboek opzetten tijdens het autorijden/tuinieren/ schoonmaken. Dan ben ik bezig, maar ontspan me toch een beetje. Met 3 kinderen en een klushuis is er altijd wel wat te doen, dus echt zitten is toch niet echt mogelijk, maar zou me zo graag eens echt kunnen ontspannen.
Ik hoop hier ook DE Tip te lezen om ook echt zonder schuldgevoel te kunnen gaan sporten/ netflixen / internetten zonder te denken aan de kinderen, klussen en huishoudelijke taken...
. Wat mij nu helpt is een luisterboek opzetten tijdens het autorijden/tuinieren/ schoonmaken. Dan ben ik bezig, maar ontspan me toch een beetje. Met 3 kinderen en een klushuis is er altijd wel wat te doen, dus echt zitten is toch niet echt mogelijk, maar zou me zo graag eens echt kunnen ontspannen. Ik hoop hier ook DE Tip te lezen om ook echt zonder schuldgevoel te kunnen gaan sporten/ netflixen / internetten zonder te denken aan de kinderen, klussen en huishoudelijke taken...
zaterdag 20 februari 2021 om 20:30
Oooh ik ken dit zoooo. Ik ren van hot naar her. Even snel dit even snel dat. Ik wil teveel en moet van mezelf teveel. Paardrijden doe ik meestal op werkdagen snel tussen afspraken door of in een iets langere pauze en dan werk ik s avonds extra. Want dan heb ik de kids niet.
Ik neem me vaak voor het anders te gaan doen maar t lukt niet zo goed
geen tips dus
Ik neem me vaak voor het anders te gaan doen maar t lukt niet zo goed
geen tips dus
where ever you go, go with your heart
zaterdag 20 februari 2021 om 20:33
ik ben helemaal geen type voor alternatieve technieken enzo, maar ik was aangenaam verrast hiermee.
zaterdag 20 februari 2021 om 21:12
Misschien stoppen met invullen voor anderen. Dus als jij gaat hardlopen voor jezelf neem dan gewoon de tijd en denk niet dat het fijner/leuker is voor thuis als je snel terug bent.
Ik weet niet of ik het zo voor jou goed omschrijf, maar bij mijn ging het wel zo.
Ook een trucje: als ik een half uur wil gaan dan zeg ik dat ik over 45min thuis ben, dan heb ik geen enkele haast en en ben ik altijd ruim op tijd, wat dan wel weer gewaardeerd wordt
Ik weet niet of ik het zo voor jou goed omschrijf, maar bij mijn ging het wel zo.
Ook een trucje: als ik een half uur wil gaan dan zeg ik dat ik over 45min thuis ben, dan heb ik geen enkele haast en en ben ik altijd ruim op tijd, wat dan wel weer gewaardeerd wordt
zaterdag 20 februari 2021 om 21:16
Of spreek met je man af. Minimaal 1 uur weg. Eerder kom je er niet inDeeDee76 schreef: ↑20-02-2021 21:12Misschien stoppen met invullen voor anderen. Dus als jij gaat hardlopen voor jezelf neem dan gewoon de tijd en denk niet dat het fijner/leuker is voor thuis als je snel terug bent.
Ik weet niet of ik het zo voor jou goed omschrijf, maar bij mijn ging het wel zo.
Ook een trucje: als ik een half uur wil gaan dan zeg ik dat ik over 45min thuis ben, dan heb ik geen enkele haast en en ben ik altijd ruim op tijd, wat dan wel weer gewaardeerd wordt
zaterdag 20 februari 2021 om 22:10
Goeie tips al! Het is ook weleens zo dat ik ging winkelen en bij thuiskomst mijn man zei 'ben je er nu al weer' dus had ik gerust rustiger aan kunnen doen, haha.
Het is ook niet dat ik mijn man niet vertouw met de kids en het huishouden. We hebben dat goed verdeeld dus dat gaat prima. Het is meer dat ik me op die momenten bezwaard voel.
Het is ook niet dat ik mijn man niet vertouw met de kids en het huishouden. We hebben dat goed verdeeld dus dat gaat prima. Het is meer dat ik me op die momenten bezwaard voel.
zaterdag 20 februari 2021 om 22:12
Ik heb er weleens over gelezen maar geen ervaring mee. Hoe helpt haptotherapie jou bij dit soort dingen?
zaterdag 20 februari 2021 om 22:31
Bezwaard voelen?? Waarom zou je voor ieder ander beter zorgen als voor jezelf.
Eerst jijzelf goed op de rit zodat je een goede moeder kan zijn voor hen. Dus plan een etentjes met een vriendin als alles weer open is. Lekker tot 23u tafelen. Ga wekelijks op vaste momenten sporten. Ga zo nu en dan een dagje weg.
Eerst jijzelf goed op de rit zodat je een goede moeder kan zijn voor hen. Dus plan een etentjes met een vriendin als alles weer open is. Lekker tot 23u tafelen. Ga wekelijks op vaste momenten sporten. Ga zo nu en dan een dagje weg.
woensdag 24 februari 2021 om 08:00
Het helpt mij enorm, om heel eerlijk te zijn! Ik begrijp het soms zelf niet helemaal, maar voor mij lag de kern van het probleem hem in het feit dat ik eigenlijk nooit naar mezelf of mijn gevoel 'luisterde'. Wel altijd aandacht en tijd voor andermans gevoelens maar nooit voor die van mezelf, en die zette ik dus ook altijd automatisch op de laatste plek. Een beetje conform 'als de ander maar gelukkig is, dan maakt hoe ik me voel niet uit'. Dus niet zozeer een gevoel van haast, maar wel een gehaast gevoel, dat bij mij dus kwam omdat ik eigenlijk nooit mijn plek in de wereld durfde in te nemen.
Dat heb ik jaaaaren gedaan, mijn eigen gevoel negeren, tot ik op een punt kwam dat ik vastliep, letterlijk en figuurlijk. Ik sliep ontzettend slecht omdat ik continu aan het malen, piekeren en pezen was. Zodoende ben ik bij haptotherapie terecht gekomen en kreeg ik inzicht in hoe dat kwam: mezelf en mijn eigen behoeftes eigenlijk zo goed als negeren. Daar heeft haptotherapie me enorm bij geholpen. Het heeft me, zoals Lilalinda dat mooit zegt, een gezonde dosis egoisme hebben geleerd.
Nu geef jij aan dat je vooral een continu gevoel van 'haast hebben' hebt, maar ik denk dat een product is van jezelf voorbij lopen. Misschien dat daar dan ook een oplossing kan liggen ervoor. Of dat dan haptotherapie is of niet
woensdag 24 februari 2021 om 19:55
Daar zit wel wat in Suuusje. Ik denk dat het voor mij ook te maken heeft met mezelf die tijd gunnen, en ruimte innemen 'omdat ik het waard ben'. Dat gecombineerd met een druk gezinsleven maakt het ook praktisch lastiger om het in te passen. Er is niet altijd tijd om dingen op m'n gemak te doen. Maar des te belangrijker om juist goed voor jezelf te zorgen, dat zie ik ook wel in, en daarom zou ik het graag willen leren
woensdag 24 februari 2021 om 19:56
maak er dan een taakje van, zie voor jezelf zorgen als belangrijke taak.jakki schreef: ↑24-02-2021 19:55Daar zit wel wat in Suuusje. Ik denk dat het voor mij ook te maken heeft met mezelf die tijd gunnen, en ruimte innemen 'omdat ik het waard ben'. Dat gecombineerd met een druk gezinsleven maakt het ook praktisch lastiger om het in te passen. Er is niet altijd tijd om dingen op m'n gemak te doen. Maar des te belangrijker om juist goed voor jezelf te zorgen, dat zie ik ook wel in, en daarom zou ik het graag willen leren
Desnoods omdat je goed voor de moeder van je kinderen hoort te zorgen
woensdag 24 februari 2021 om 20:20
Dat kan best eens werken voor mensen zoals ik
Ik wéét het uiteraard wel. Dat is ook de reden dat ik op vaste momenten ga hardlopen, soms tegen mijn man zeg dat hij een middag de kinderen doet. Maar toch he. Toch zit het dan ergens zo ingebakken dat ik er niet echt de rust voor heb.
Eigenlijk speelt ook het gevoel mee dat ik anderen ergens mee opzadel, daar komt dat bezwaarde gevoel vandaan. Misschien vul ik inderdaad te veel in voor anderen.
woensdag 24 februari 2021 om 20:23
dat weet ik, ik heb ook moeten leren om Lief te zijn voor mezelf.jakki schreef: ↑24-02-2021 20:20Dat kan best eens werken voor mensen zoals ik
Ik wéét het uiteraard wel. Dat is ook de reden dat ik op vaste momenten ga hardlopen, soms tegen mijn man zeg dat hij een middag de kinderen doet. Maar toch he. Toch zit het dan ergens zo ingebakken dat ik er niet echt de rust voor heb.
Eigenlijk speelt ook het gevoel mee dat ik anderen ergens mee opzadel, daar komt dat bezwaarde gevoel vandaan. Misschien vul ik inderdaad te veel in voor anderen.
En het went hoor, en je wordt er echt een leuker mens van! Leukere moeder, leukere vrouw, maar vooral een leukere Jakki voor jezelf.
woensdag 24 februari 2021 om 21:34
Ik ga elke dag een half uur sporten. Nu binnen, gewoon boven. En naar buiten, alleen.
Als er geen lockdown is, sport ik vrijwel dagelijks bij mijn crossfit
In het weekend heb ik uren voor mezelf, waar ik lees of een dutje doe.
En verder spreek is (als het kan) toch wel elke week af met een vriendin. Ergens eten ofzo
En dan doe ik ook op bestuurswerk
Lekker hoor, gezond egoisme
