Psyche
alle pijlers
Loslaten en verder gaan met je leven...
woensdag 26 november 2008 om 14:53
Het afgelopen jaar heb ik nogal wat meegemaakt. In juli vorig jaar is mijn relatie na 13 jaar stuk gelopen, omdat ik verliefd ben geworden op een ander. Een maand later heeft één van mijn beste vriendinnen een motorongeluk gehad, met zwaar hersenletsel tot gevolg. Ze leeft nog wel, maar eigenlijk is de vriendin zoals ik haar kende op die dag dood gegaan.
Ik heb met beide nog heel veel moeite, zoveel dat ik me al een jaar niet meer gelukkig heb gevoeld. Ik ben nu samen met de jongen waar ik verliefd op geworden ben en ik ben echt gek op hem, maar toch kan ik het gemis aan mijn vorige vriend niet loslaten. Ik heb hem zoveel pijn gedaan en daar heb ik zóveel spijt van, dat ik er bijna dagelijks nog om moet huilen. Verder komt nu eigenlijk pas het besef, dat mijn vriendin echt niet beter zal worden dan ze nu is en ook dat is een grote klap.
Ik merk dat ik steeds in het verleden leef en mezelf vaak dingen afvraag als 'wat als..' en 'had ik maar...' Terwijl ik wel weet dat het totaal geen zin heeft om zo te denken, want je kan het verleden niet veranderen, hoe graag je dat ook zou willen. Ik wil me zo graag richten op mijn toekomst en gelukkig zijn! Maar mijn verleden staat me heel erg in de weg, ik voel me diep ongelukkig en kan op elk moment beginnen te huilen. Mijn zus denkt dat ik in een depressie zit en misschien hulp moet zoeken. Maar ik ben altijd zo'n sterk persoon geweest, ik moet er toch zelf uit kunnen komen?
Sorry voor het lange verhaal, maar ik zit mezelf zo in de weg... Ik hoop dat iemand weet hoe je hier weer uit moet komen en hoe je weer leert om positief te denken en het verleden te laten rusten. Of misschien zijn er mensen, die iets soortgelijks hebben meegemaakt en weten wat ik voel. Het idee dat ik niet de enige ben, helpt misschien al wat...
Ik heb met beide nog heel veel moeite, zoveel dat ik me al een jaar niet meer gelukkig heb gevoeld. Ik ben nu samen met de jongen waar ik verliefd op geworden ben en ik ben echt gek op hem, maar toch kan ik het gemis aan mijn vorige vriend niet loslaten. Ik heb hem zoveel pijn gedaan en daar heb ik zóveel spijt van, dat ik er bijna dagelijks nog om moet huilen. Verder komt nu eigenlijk pas het besef, dat mijn vriendin echt niet beter zal worden dan ze nu is en ook dat is een grote klap.
Ik merk dat ik steeds in het verleden leef en mezelf vaak dingen afvraag als 'wat als..' en 'had ik maar...' Terwijl ik wel weet dat het totaal geen zin heeft om zo te denken, want je kan het verleden niet veranderen, hoe graag je dat ook zou willen. Ik wil me zo graag richten op mijn toekomst en gelukkig zijn! Maar mijn verleden staat me heel erg in de weg, ik voel me diep ongelukkig en kan op elk moment beginnen te huilen. Mijn zus denkt dat ik in een depressie zit en misschien hulp moet zoeken. Maar ik ben altijd zo'n sterk persoon geweest, ik moet er toch zelf uit kunnen komen?
Sorry voor het lange verhaal, maar ik zit mezelf zo in de weg... Ik hoop dat iemand weet hoe je hier weer uit moet komen en hoe je weer leert om positief te denken en het verleden te laten rusten. Of misschien zijn er mensen, die iets soortgelijks hebben meegemaakt en weten wat ik voel. Het idee dat ik niet de enige ben, helpt misschien al wat...
woensdag 26 november 2008 om 15:06
Ik heb niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, maar wil je toch even een knuffel geven:
Moeilijke tijd voor je, Mundy. Zo te lezen valt er nog een hoop te verwerken.
Het enige dat ik kan zeggen is dat je af en toe al die 'wat als' en 'had ik maar' en andere 'toen' gedachten heeeeel even de vrije loop mag laten, maar daarna ook weer heel bewust en expres aan de toekomst of het heden moet denken, ook al voelt dat kunstmatig. Nieuwe dingen (muziek, boeken, hobbies etc) vinden die je niet aan 'toen' doen denken helpt ook wel een beetje met meer in het NU zijn.
Kun je er met je huidige vriend over praten? En zou je iets hebben aan een gesprek met je ex, om te zeggen dat je het erg vind dat je hem pijn hebt gedaan? Om het beter af te kunnen sluiten misschien?
En heb je verder in je omgeving mensen waar je je hart bij kan luchten? Gezamenlijke vriendinnen van die vriendin?
En als je denkt dat het je zelf niet lukt, zoek dan gewoon hulp. Soms is het juist sterker om toe te geven dat je er zelf niet uitkomt.
Moeilijke tijd voor je, Mundy. Zo te lezen valt er nog een hoop te verwerken.
Het enige dat ik kan zeggen is dat je af en toe al die 'wat als' en 'had ik maar' en andere 'toen' gedachten heeeeel even de vrije loop mag laten, maar daarna ook weer heel bewust en expres aan de toekomst of het heden moet denken, ook al voelt dat kunstmatig. Nieuwe dingen (muziek, boeken, hobbies etc) vinden die je niet aan 'toen' doen denken helpt ook wel een beetje met meer in het NU zijn.
Kun je er met je huidige vriend over praten? En zou je iets hebben aan een gesprek met je ex, om te zeggen dat je het erg vind dat je hem pijn hebt gedaan? Om het beter af te kunnen sluiten misschien?
En heb je verder in je omgeving mensen waar je je hart bij kan luchten? Gezamenlijke vriendinnen van die vriendin?
En als je denkt dat het je zelf niet lukt, zoek dan gewoon hulp. Soms is het juist sterker om toe te geven dat je er zelf niet uitkomt.
woensdag 26 november 2008 om 15:48
Het verhaal van je vriendin is zwaar, maar staat los van je relatie. Dat zal langzaam moeten bezinken, die acceptatie dat ze niet meer is zoals ze vroeger was.
Maar je schuldgevoelens aangaande je ex... dat je verliefd wordt op iemand anders kan gebeuren, maar heb je je vorige relatie verbroken om bij de ander te kunnen zijn? Of was je er al klaar mee, had je van binnen al besloten dat dat niets meer zou kunnen worden? Want zo even snel bekeken was jij nog niet helemaal klaar met de relatie met je ex, en ben je misschien iets te vlot eruit gestapt.
Sterkte in elk geval, hoop dat je eruit komt. Ik denk niet dat je in een depressiviteit zit, maar je hebt geloof ik nog wel wat dingen op een rijtje te zetten voor jezelf.
Maar je schuldgevoelens aangaande je ex... dat je verliefd wordt op iemand anders kan gebeuren, maar heb je je vorige relatie verbroken om bij de ander te kunnen zijn? Of was je er al klaar mee, had je van binnen al besloten dat dat niets meer zou kunnen worden? Want zo even snel bekeken was jij nog niet helemaal klaar met de relatie met je ex, en ben je misschien iets te vlot eruit gestapt.
Sterkte in elk geval, hoop dat je eruit komt. Ik denk niet dat je in een depressiviteit zit, maar je hebt geloof ik nog wel wat dingen op een rijtje te zetten voor jezelf.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 26 november 2008 om 16:24
quote:Roland1971 schreef op 26 november 2008 @ 15:48:
Maar je schuldgevoelens aangaande je ex... dat je verliefd wordt op iemand anders kan gebeuren, maar heb je je vorige relatie verbroken om bij de ander te kunnen zijn? Of was je er al klaar mee, had je van binnen al besloten dat dat niets meer zou kunnen worden? Want zo even snel bekeken was jij nog niet helemaal klaar met de relatie met je ex, en ben je misschien iets te vlot eruit gestapt.
Daar heb je helemaal gelijk in, ik ben uit die relatie gestapt vanwege de nieuwe liefde in mijn leven. Voordat ik hem leerde kennen, dacht ik juist dat we een prima relatie hadden. Al moet ik wel eerlijk zeggen, dat we meer als gewone vriend en vriendin leefden, dan als geliefden. De sex was er nog weinig en als het er was, stelde het weinig meer voor... Ik ben dus bang dat we qua geliefden uit elkaar gegroeid zijn, maar zo goed met elkaar op konden schieten, dat we daardoor bij elkaar bleven, omdat het toch nog wel goed voelde.
De uiteindelijke beslissing is misschien snel gegaan, maar het kon zo ook niet verder. Toen mijn vorige vriend van mijn verliefdheid af wist, hebben we het nog een half jaar geprobeerd, maar ik kon mijn huidige vriend niet uit mijn hoofd zetten en dat zette onze relatie zo onder druk, dat we er beide niet meer mee konden leven. Vandaar dat we besloten hebben er een punt achter te zetten. Achteraf misschien veel te vroeg, maar dat kan ik nu niet meer terug draaien.
Maar je schuldgevoelens aangaande je ex... dat je verliefd wordt op iemand anders kan gebeuren, maar heb je je vorige relatie verbroken om bij de ander te kunnen zijn? Of was je er al klaar mee, had je van binnen al besloten dat dat niets meer zou kunnen worden? Want zo even snel bekeken was jij nog niet helemaal klaar met de relatie met je ex, en ben je misschien iets te vlot eruit gestapt.
Daar heb je helemaal gelijk in, ik ben uit die relatie gestapt vanwege de nieuwe liefde in mijn leven. Voordat ik hem leerde kennen, dacht ik juist dat we een prima relatie hadden. Al moet ik wel eerlijk zeggen, dat we meer als gewone vriend en vriendin leefden, dan als geliefden. De sex was er nog weinig en als het er was, stelde het weinig meer voor... Ik ben dus bang dat we qua geliefden uit elkaar gegroeid zijn, maar zo goed met elkaar op konden schieten, dat we daardoor bij elkaar bleven, omdat het toch nog wel goed voelde.
De uiteindelijke beslissing is misschien snel gegaan, maar het kon zo ook niet verder. Toen mijn vorige vriend van mijn verliefdheid af wist, hebben we het nog een half jaar geprobeerd, maar ik kon mijn huidige vriend niet uit mijn hoofd zetten en dat zette onze relatie zo onder druk, dat we er beide niet meer mee konden leven. Vandaar dat we besloten hebben er een punt achter te zetten. Achteraf misschien veel te vroeg, maar dat kan ik nu niet meer terug draaien.
woensdag 26 november 2008 om 16:32
quote:Mozzarella schreef op 26 november 2008 @ 15:06:
Kun je er met je huidige vriend over praten? En zou je iets hebben aan een gesprek met je ex, om te zeggen dat je het erg vind dat je hem pijn hebt gedaan? Om het beter af te kunnen sluiten misschien?
En heb je verder in je omgeving mensen waar je je hart bij kan luchten? Gezamenlijke vriendinnen van die vriendin?
Met mijn huidige vriend kan ik er helaas niet echt over praten, het is nou eenmaal erg moeilijk om tegen je vriend te zeggen dat je bepaalde dingen van je ex mist. Bovendien wordt hij daar altijd erg onzeker van, ik heb natuurlijk wel 13 jaar met mijn vorige vriend doorgebracht en met mijn huidige nog maar een jaar.
Ik heb al een keer tegen mijn ex gezegd hoeveel spijt ik van alles heb en dat ik het vreselijk vind dat ik hem zoveel pijn gedaan heb. Alleen was dat op een feestje en had ik al wat alcohol op, waardoor ik wel erg emotioneel werd... Hij zei dat hij idd heel erg gekwetst is door mij en mij daardoor nooit meer kan vertrouwen. Maar hij zei ook dat ik me daar niet meer druk over moet maken, hij is verder gegaan met mijn leven en hij zei dat ik dat ook moest doen. Hij is weer gelukkig en gunt mij dat ook.
Toch kom ik niet van die gedachten af, ik ben nou eenmaal een echte pessimist. Ik kan er wel met mijn beste vriendin en mijn zus over praten, maar zelfs die hebben nu zoiets van 'het is al een jaar geleden, je moet nu echt eens het verleden laten rusten en doorgaan met je huidige leven!' Daar hebben ze ook gelijk in, maar krijg die gedachten maar eens weg...
Daar komt nog eens bij, dat ik gehoopt had een nieuw leven te beginnen. We zijn verhuisd naar een ander dorp, waar we beide niemand kennen. Bovendien komt mijn vriend uit een andere provincie, ik ken dus niemand van zijn vrienden. Het leek me heel leuk om er nieuwe vrienden bij te krijgen. Maar helaas hebben ze niet zoveel met me op. Ook dat maakt me erg verdrietig en onzeker.
Wat mijn vriendin betreft, daar kan ik wel met anderen over praten. Veel van mijn vrienden, waren ook vrienden van haar. Helaas kan ik ook daar niet echt met mijn vriend over praten, hij heeft haar niet gekend voor het ongeluk. Ja één keer kort gezien, maar verder niet.
Kun je er met je huidige vriend over praten? En zou je iets hebben aan een gesprek met je ex, om te zeggen dat je het erg vind dat je hem pijn hebt gedaan? Om het beter af te kunnen sluiten misschien?
En heb je verder in je omgeving mensen waar je je hart bij kan luchten? Gezamenlijke vriendinnen van die vriendin?
Met mijn huidige vriend kan ik er helaas niet echt over praten, het is nou eenmaal erg moeilijk om tegen je vriend te zeggen dat je bepaalde dingen van je ex mist. Bovendien wordt hij daar altijd erg onzeker van, ik heb natuurlijk wel 13 jaar met mijn vorige vriend doorgebracht en met mijn huidige nog maar een jaar.
Ik heb al een keer tegen mijn ex gezegd hoeveel spijt ik van alles heb en dat ik het vreselijk vind dat ik hem zoveel pijn gedaan heb. Alleen was dat op een feestje en had ik al wat alcohol op, waardoor ik wel erg emotioneel werd... Hij zei dat hij idd heel erg gekwetst is door mij en mij daardoor nooit meer kan vertrouwen. Maar hij zei ook dat ik me daar niet meer druk over moet maken, hij is verder gegaan met mijn leven en hij zei dat ik dat ook moest doen. Hij is weer gelukkig en gunt mij dat ook.
Toch kom ik niet van die gedachten af, ik ben nou eenmaal een echte pessimist. Ik kan er wel met mijn beste vriendin en mijn zus over praten, maar zelfs die hebben nu zoiets van 'het is al een jaar geleden, je moet nu echt eens het verleden laten rusten en doorgaan met je huidige leven!' Daar hebben ze ook gelijk in, maar krijg die gedachten maar eens weg...
Daar komt nog eens bij, dat ik gehoopt had een nieuw leven te beginnen. We zijn verhuisd naar een ander dorp, waar we beide niemand kennen. Bovendien komt mijn vriend uit een andere provincie, ik ken dus niemand van zijn vrienden. Het leek me heel leuk om er nieuwe vrienden bij te krijgen. Maar helaas hebben ze niet zoveel met me op. Ook dat maakt me erg verdrietig en onzeker.
Wat mijn vriendin betreft, daar kan ik wel met anderen over praten. Veel van mijn vrienden, waren ook vrienden van haar. Helaas kan ik ook daar niet echt met mijn vriend over praten, hij heeft haar niet gekend voor het ongeluk. Ja één keer kort gezien, maar verder niet.
