Lotgenoten gezocht: depressieve dochter

11-01-2025 03:15 6 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leven is voor onze dochter al jarenlang een strijd.
Op dit moment zit ze al bijna twee jaar thuis met een depressie die steeds erger wordt.
Ze loopt bij een psychiater, slikt medicatie en daarbij heeft ze nog heel veel andere therapieën geprobeerd.
Soms gaat het een tijdje beter, maar niets werkt voor een langere termijn.
Ze woont thuis en we houden zielsveel van haar, maar het is ook slopend voor ons als ouders.
Uiteraard is het het zwaarste voor haarzelf en als ik het kon overnemen, dan deed ik dat direct.
Ik ken geen andere ouders die ook in zo'n situatie zitten.
Misschien herken jij je in dit verhaal en kunnen we elkaar steunen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is inderdaad slopend. Wat bij ons de ommekeer gebracht heeft is een opname van een jaar waarbij heel gericht gewerkt kon worden aan de problemen van kind.

Ik moest daarvoor wel eerst zelf uitvallen, voordat doordrong dat we als gezin niet verder konden op de manier zoals het ging.

Met kind gaat het inmiddels veel beter (en met ons als ouders daardoor ook).
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind heeft al sinds ze 7 is depressieve periodes. Ze is nu ruim volwassen. Ze variëren van milder tot zeer ernstig.
Het gaat nu alweer een jaar goed gelukkig. Ze neemt echter nog steeds medicatie en krijgt therapie. Het blijft een zorg. Iets waar ik denk ik voor de rest van mijn leven alert op zal blijven. En het is slopend. Het heeft mij een burn-out opgeleverd. Alleenstaande ouder en die zorg erbij was uiteindelijk te veel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook een dochter die aan het opkrabbelen is uit een depressie. Voor ons is het nu minder zwaar dan een jaar geleden.

Hoe oud is je dochter?
Hebben jullie als ouders ook hulp?
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor jullie reacties.
Ze is 22 jaar en de problemen beginnen zo'n 9 jaar geleden, maar zijn de laatste jaren toegenomen.
Wij, als ouders, hebben geen hulp. Gelukkig hebben we wel heel veel steun aan elkaar.
Ik vind het heel zwaar dat ze bijna altijd thuis is en wordt er zelf ook down van.
Mijn man kan dit gelukkig iets beter van zich afzetten.
Een opname zou echt rust geven, maar dat ziet ze niet zitten. En wij eigenlijk ook niet. Ze is snel overprikkeld en ik ben ook bang dat ze zich dan alleen maar slechter gaat voelen.
Haar psychiater verhoogt momenteel telkens haar medicatie en voor mijn gevoel werkt dit averechts.
rapunzel wijzigde dit bericht op 11-01-2025 14:28
Reden: Typefout
0.16% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Rapunzel wat hebben jullie dan allang grote zorgen om je dochter! Dat breekt een keer op. Fijn dat jullie veel steun hebben aan elkaar.

Heb je mogelijkheden om te ontspannen? Om je eigen ding te doen? Dat is echt heel belangrijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven