Psyche
alle pijlers
Maandag heftig gesprek...hoe rustig blijven??
zaterdag 10 november 2007 om 21:22
Heb volgende week een heftig gesprek met 2 collega's en mijn leidinggevende....(ga hier verder niet over uitwijden i.v.m herkening)
maar ik verwacht een hoop kritiek naar mij toe...en niet alles is terecht (natuurlijk hi, hi)..maar ik vind het altijd erg moeilijk om mij te verwoorden en ben bang dat ik boos word en verkeerde dingen ga zeggen. Ik wil eigenlijk proberen rustig te blijven en niet teveel in de verdediging gaan of mijn gelijk te halen.... Maar weet van mijzelf dat ik uit onmacht boos ga worden en misschien zelfs ga huilen...dit wil ik dus echt niet! wil gewoon rustig dingen uitspreken,,,,maar vind dit dus lastig omdat ik vaak vastgeluld zeg maar pfff bah heb er ook helemaal geen zin in!
Iemand nog tips om rustig te blijven tijdens een moeilijk gesprek?
maar ik verwacht een hoop kritiek naar mij toe...en niet alles is terecht (natuurlijk hi, hi)..maar ik vind het altijd erg moeilijk om mij te verwoorden en ben bang dat ik boos word en verkeerde dingen ga zeggen. Ik wil eigenlijk proberen rustig te blijven en niet teveel in de verdediging gaan of mijn gelijk te halen.... Maar weet van mijzelf dat ik uit onmacht boos ga worden en misschien zelfs ga huilen...dit wil ik dus echt niet! wil gewoon rustig dingen uitspreken,,,,maar vind dit dus lastig omdat ik vaak vastgeluld zeg maar pfff bah heb er ook helemaal geen zin in!
Iemand nog tips om rustig te blijven tijdens een moeilijk gesprek?
.
zaterdag 10 november 2007 om 22:15
Thanx daar heb ik zeker wat aan! andere tips of wondermiddeltjes zijn van harte welkom hoor!
Als ik aan dat gesprek denk krijg ik echt zo'n zakker in mijn maag bleh...wil ik helemaal niet! wil er wat relaxter tegenover staan ... zo van laat maar komen! wil eigenlijk dat de tegenpartij zich niet rustig kan houden hi, hi slecht he ben ik \\:-)//
Als ik aan dat gesprek denk krijg ik echt zo'n zakker in mijn maag bleh...wil ik helemaal niet! wil er wat relaxter tegenover staan ... zo van laat maar komen! wil eigenlijk dat de tegenpartij zich niet rustig kan houden hi, hi slecht he ben ik \\:-)//
zaterdag 10 november 2007 om 22:18
hai hopeful,
Wat ik heb geleerd en echt helpt: Voordat je zelf iets gaat zeggen, eerst even heel kort herhalen wat de ander net gezegd heeft. Verder is om te voorkomen dat je dingen gaat zeggen waar je spijt van gaat krijgen of waar je je excuses voor aan moet bieden heel handig om het volgende te doen: doe net alsof het gesprek opgenomen wordt en tegen je gebruikt kan worden (dit maakt je echt allert en rustig) sterkte ermee!
groetjes,poi
Wat ik heb geleerd en echt helpt: Voordat je zelf iets gaat zeggen, eerst even heel kort herhalen wat de ander net gezegd heeft. Verder is om te voorkomen dat je dingen gaat zeggen waar je spijt van gaat krijgen of waar je je excuses voor aan moet bieden heel handig om het volgende te doen: doe net alsof het gesprek opgenomen wordt en tegen je gebruikt kan worden (dit maakt je echt allert en rustig) sterkte ermee!
groetjes,poi
zaterdag 10 november 2007 om 23:21
En als er iets onverwachts komt, of men vraagt je een toezegging te doen: zeg dat je er even over na wilt denken.
En inderdaad: even samenvatten wat de ander heeft gezegd. Dat helpt om drie redenen: het geeft jou tijd om even het gezegde te laten bezinken en er alvast even over na te denken; het maakt een zeer kalme, beheerste en professionele indruk; én het voorkomt misverstanden.
Dus bijvoorbeeld: "Kees, als ik het goed begrijp vind je dus dat ik te veel fouten maak en te weinig zelfstandig ben, klopt dat?"
En inderdaad: even samenvatten wat de ander heeft gezegd. Dat helpt om drie redenen: het geeft jou tijd om even het gezegde te laten bezinken en er alvast even over na te denken; het maakt een zeer kalme, beheerste en professionele indruk; én het voorkomt misverstanden.
Dus bijvoorbeeld: "Kees, als ik het goed begrijp vind je dus dat ik te veel fouten maak en te weinig zelfstandig ben, klopt dat?"
zondag 11 november 2007 om 10:39
Niet gaan praten voordat de ander een concrete vraag/opmerking heeft gemaakt. Meevoelend reagerend; "Dus als ik het goed begrijp, vind jij het niet (professioneel, collegiaal, noem maar op) als ik dit soort dingen (concreet benoemen) op die of die manier afhandel?"
Onthoud bovenal goed dat alle teleurstellingen en frustratie altijd voorkomen uit verschillende verwachtingen! Jij dacht dat je iets zus of zo moest aanpakken, maar leidinggevende en collega waren gewend/verwachtten dat je het net anders zou doen. Als je je realiseert dat frustratie altijd voorkomt uit verschillende verwachtingspatronen, ben je al veel verder. Zelf herken ik het ook; ik had een bepaalde baan en was daar goed, maar vooral heel gestructureerd en strak in. Ik deed vrijwillig een stapje terug (wegens privé-omstandigheden) en de nieuwe bleek een type dat heel erg chaotisch is en dat heel anders werkt dan ik. Ik ging er van uit dat voor dezelfde baan, hetzelfde type als ik zou worden aangenomen. Want ik vind; voor die baan (secretarieel) moet je echt keurig netjes en accuraat werken. Baas zag echter ook andere kwaliteiten en heeft haar daarom aangenomen. Maar ik heb me vreselijk gefrustreerd gevoeld; collega bracht in mijn ogen om zeep wat ik zorgvuldig had opgebouwd. Mijn verwachting (structuur en accuratesse) strookte dus niet met de verwachting van mijn baas (die andere kwaliteiten zag in collega). Maar daar kwam dus wel mijn frustratie vandaan.
En verder; oefen met je vriend of een vriendin een slecht-weergesprek. Laat hen jouw baas vertegenwoordigen en flink tegengas geven/onredelijk zijn.
Succes!
Onthoud bovenal goed dat alle teleurstellingen en frustratie altijd voorkomen uit verschillende verwachtingen! Jij dacht dat je iets zus of zo moest aanpakken, maar leidinggevende en collega waren gewend/verwachtten dat je het net anders zou doen. Als je je realiseert dat frustratie altijd voorkomt uit verschillende verwachtingspatronen, ben je al veel verder. Zelf herken ik het ook; ik had een bepaalde baan en was daar goed, maar vooral heel gestructureerd en strak in. Ik deed vrijwillig een stapje terug (wegens privé-omstandigheden) en de nieuwe bleek een type dat heel erg chaotisch is en dat heel anders werkt dan ik. Ik ging er van uit dat voor dezelfde baan, hetzelfde type als ik zou worden aangenomen. Want ik vind; voor die baan (secretarieel) moet je echt keurig netjes en accuraat werken. Baas zag echter ook andere kwaliteiten en heeft haar daarom aangenomen. Maar ik heb me vreselijk gefrustreerd gevoeld; collega bracht in mijn ogen om zeep wat ik zorgvuldig had opgebouwd. Mijn verwachting (structuur en accuratesse) strookte dus niet met de verwachting van mijn baas (die andere kwaliteiten zag in collega). Maar daar kwam dus wel mijn frustratie vandaan.
En verder; oefen met je vriend of een vriendin een slecht-weergesprek. Laat hen jouw baas vertegenwoordigen en flink tegengas geven/onredelijk zijn.
Succes!
zondag 11 november 2007 om 17:17
Ontzettend bedankt voor alle tips! heb hier zeker wat aan! bah vervelende dingen altijd...ik laat morgen wel even weten hoe het gegaan is!
Hoop dat ik rustig kan blijven...uit onmacht wil ik nog wel eens vreemd gaan doen... hi, hi..het is goed dat ik het zelf weet adem in .. adem uit...nu maar hopen dat ik niet ga trillen enz...
Hoop dat ik rustig kan blijven...uit onmacht wil ik nog wel eens vreemd gaan doen... hi, hi..het is goed dat ik het zelf weet adem in .. adem uit...nu maar hopen dat ik niet ga trillen enz...
maandag 12 november 2007 om 15:52
Klinkt simpel, maar blijf bij jezelf. Je weet van jezelf wel wanneer hun kritiek wel of niet terecht is. Is hun kritiek niet terecht, waar zou je je dan druk over maken? Dan hoef je ook niet in de verdediging te gaan maar kun je rustig je verhaal doen. Is hun kritiek wel terecht? Ga jezelf dan niet mooipraten maar geef ze gelijk en kom met je redenen waarom je dingen zo hebt aangepakt.
Als je eerlijk naar jezelf bent, en jezelf accepteert met al je onvolkomenheden, dan hoef je niet bang te zijn en kun je je blootgeven zonder dat mensen jou iets kunnen aandoen. Je weet het zelf namelijk al.
Als je eerlijk naar jezelf bent, en jezelf accepteert met al je onvolkomenheden, dan hoef je niet bang te zijn en kun je je blootgeven zonder dat mensen jou iets kunnen aandoen. Je weet het zelf namelijk al.
maandag 12 november 2007 om 15:56
Homeopatisch middel als bonustress of valeriaan. Ik zou wel ervoor even controleren hoe je erop reageert. Niet dat je straks half suf daar zit ofzo. Sterkte met het gesprek.
Misschien is dit te laat als het vandaag al was, staat maandag een gesprek, maar wie weet is het volgende week.
Misschien is dit te laat als het vandaag al was, staat maandag een gesprek, maar wie weet is het volgende week.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 12 november 2007 om 16:32
Ik snap je spanningen helemaal maar je hebt vast vaker voor hete vuren gestaan. je hebt vast vaker je grenzen verlegd. Probeer ook vooral kracht te halen uit die momenten waar jij je heel sterk en dapper voelde. In vergelijking met die voorgaande dingen is zo'n gesprek misschien eigenlijk helemaal niet zo spannend meer.Haal de druk er een beetje van af.
maandag 12 november 2007 om 17:38
Nou...je raad het nooit! hele weekend met dat gesprek in mijn maag gelopen...toch wel wat onrustig geslapen...krijg ik vanmorgen een berichtje dat die collega waar het dus eigenlijk om draait ziek is...dus het gesprek wordt uitgesteld,,,naar waarschijnlijk donderdag grrrr.... toen ik wakker werd dacht ik nog laat maar komen dan hebben we het maar gehad!
maandag 12 november 2007 om 23:03
Tsja dat is echt heel vervelend voor je. Het is inderdaad misschien ook wel handig om iets van valeriaan ofzoiets in te nemen als je je zo enorm druk maakt en bang bent dat je raar gaat doen. Dan blijven je gedachten wat rustiger, neem niet teveel, want helemaal versuft aan tafel zitten is ook niet zo representatief.
En zie verder mijn eerdere berichtje, blijf bij jezelf en laat je niet overhalen dingen te zeggen waar je niet achter staat. Schrijf anders voor jezelf eens op wat voor kritiek je denkt te verwachten en probeer voor jezelf na te gaan of dat terecht is of niet. Kun je je een beetje voorbereiden.
Succes dan maar!!
En zie verder mijn eerdere berichtje, blijf bij jezelf en laat je niet overhalen dingen te zeggen waar je niet achter staat. Schrijf anders voor jezelf eens op wat voor kritiek je denkt te verwachten en probeer voor jezelf na te gaan of dat terecht is of niet. Kun je je een beetje voorbereiden.
Succes dan maar!!
zaterdag 17 november 2007 om 19:34
Hoi!
Hoe is het gegaan hopeful?
Herken het wel zo'n situatie en ik zat er ook heel erg mee of ik wel staande zou kunnen blijven tijdens zo'n gesprek. Vond het moeilijk.
Collega heeft toen zo ontzettend op me in lopen hakken en over situaties zitten liegen waar onze leidinggevende bij zat, dat het gewoon niet normaal meer was. En de leidinggevende zat er maar bij als een dooie diender. Greep niet in terwijl het toch de spuigaten uitliep wat collega zat uit te kramen. Ben zelf toen verschrikkelijk kwaad geworden en onzettend uit mijn slof geschoten. Alle professionaliteit en bescheidenheid ten spijt.... Heb woedend en gefrustreerd over tafel geschreeuwd en haar gevraagd waar ze in Godsnaam mee bezig dacht te zijn. Ze zat me toen heel arrogant aan te kijken en me half uit te lachen om mijn heftige uitbarsting. Wat me nog kwader maakte natuurlijk.
Ik had er echt genoeg van en besloot me toen even niet meer te gedragen als de rustige meegaande en zachte Vlin.
Collega bleef arrogant reageren, maar ik geloof wel dat ik door mijn uitbarsting de leidinggevende aan het denken heb gezet. "Jee, als Vlin zo erg tekeergaat dan MOET er echt wel wat geks aan de hand zijn!" en uiteidnlijk heeft het gesprek wel goed voor me uitgepakt gelukkig...... Maar het is een k*tsituatie. Ik kan de frustratie nog voelen als ik aan die tijd terugdenk...
Groet!
Hoe is het gegaan hopeful?
Herken het wel zo'n situatie en ik zat er ook heel erg mee of ik wel staande zou kunnen blijven tijdens zo'n gesprek. Vond het moeilijk.
Collega heeft toen zo ontzettend op me in lopen hakken en over situaties zitten liegen waar onze leidinggevende bij zat, dat het gewoon niet normaal meer was. En de leidinggevende zat er maar bij als een dooie diender. Greep niet in terwijl het toch de spuigaten uitliep wat collega zat uit te kramen. Ben zelf toen verschrikkelijk kwaad geworden en onzettend uit mijn slof geschoten. Alle professionaliteit en bescheidenheid ten spijt.... Heb woedend en gefrustreerd over tafel geschreeuwd en haar gevraagd waar ze in Godsnaam mee bezig dacht te zijn. Ze zat me toen heel arrogant aan te kijken en me half uit te lachen om mijn heftige uitbarsting. Wat me nog kwader maakte natuurlijk.
Ik had er echt genoeg van en besloot me toen even niet meer te gedragen als de rustige meegaande en zachte Vlin.
Collega bleef arrogant reageren, maar ik geloof wel dat ik door mijn uitbarsting de leidinggevende aan het denken heb gezet. "Jee, als Vlin zo erg tekeergaat dan MOET er echt wel wat geks aan de hand zijn!" en uiteidnlijk heeft het gesprek wel goed voor me uitgepakt gelukkig...... Maar het is een k*tsituatie. Ik kan de frustratie nog voelen als ik aan die tijd terugdenk...
Groet!
dinsdag 20 november 2007 om 13:01
Ook ik heb afgelopen week een vreselijk gesprek gehad.
Ik zit nog in mijn proeftijd en mijn nieuwe collega heeft gemeend mij te moeten zwartmaken bij mijn direct leidinggevende.
Het was volledig uit de lucht gegrepen en alleen gebaseerd op aannames en frustratie. Mijn collega praatte al een week niet meer tegen mij. Zat de hele dag met een koptelefoon in haar oren, haalde geen koffie of thee, liet me alleen staan bij de lunch. Kortom, algehele maleise.
Toen kwam het gesprek met onze leidinggevende (iets waar zij op aangestuurd heeft) en onze baas is er ook één van pappen en nathouden. Enfin, toen het gesprek 10 minuten op gang was, barste ik enorm in tranen uit. Ik was natuurlijk op van de zenuwen en werd vals beschuldigd van van alles en nog wat.
Ik had me nog zo voorgenomen om er boven te staan, maar het ging niet. Nu hebben we de strijdbijl begraven, maar mijn vriendin zal het nooit meer worden.
Ik zit nog in mijn proeftijd en mijn nieuwe collega heeft gemeend mij te moeten zwartmaken bij mijn direct leidinggevende.
Het was volledig uit de lucht gegrepen en alleen gebaseerd op aannames en frustratie. Mijn collega praatte al een week niet meer tegen mij. Zat de hele dag met een koptelefoon in haar oren, haalde geen koffie of thee, liet me alleen staan bij de lunch. Kortom, algehele maleise.
Toen kwam het gesprek met onze leidinggevende (iets waar zij op aangestuurd heeft) en onze baas is er ook één van pappen en nathouden. Enfin, toen het gesprek 10 minuten op gang was, barste ik enorm in tranen uit. Ik was natuurlijk op van de zenuwen en werd vals beschuldigd van van alles en nog wat.
Ik had me nog zo voorgenomen om er boven te staan, maar het ging niet. Nu hebben we de strijdbijl begraven, maar mijn vriendin zal het nooit meer worden.
