Psyche
alle pijlers
Mag ik 2010 overslaan?
zaterdag 9 januari 2010 om 22:56
Vorig jaar is na een slopende ziekte mn moeder veel te jong overleden. Ging op liefdesgebied vanalles mis en ben ik nog steeds niet afgestudeerd. In 2010 zou alles beter worden zei iedereen..
Het jaar is nog geen week oud en heb nu al genoeg van dit jaar. Het begon al met Oud en Nieuw waarin bleek dat mn vriendinnetje toch veeeeeel interessanter is voor het mannelijke geslacht. Toen kreeg ik griep (waar ik nog steeds niet helemaal beter van ben). Zit ik thuis, gaat mn laptop stuk en ik heb geen rooie cent om hem uberhaupt maar te laten repareren en net kom ik erachter dat mn leukste jurkje ineens een gat vertoond!
Kortom.. Ik ben er nu al helemaal klaar mee.. Hoezo 2010 beter!
Wat ik met dit topic wil.. geen idee.. Beetje stoom afblazen denk ik.
Het jaar is nog geen week oud en heb nu al genoeg van dit jaar. Het begon al met Oud en Nieuw waarin bleek dat mn vriendinnetje toch veeeeeel interessanter is voor het mannelijke geslacht. Toen kreeg ik griep (waar ik nog steeds niet helemaal beter van ben). Zit ik thuis, gaat mn laptop stuk en ik heb geen rooie cent om hem uberhaupt maar te laten repareren en net kom ik erachter dat mn leukste jurkje ineens een gat vertoond!
Kortom.. Ik ben er nu al helemaal klaar mee.. Hoezo 2010 beter!
Wat ik met dit topic wil.. geen idee.. Beetje stoom afblazen denk ik.
zaterdag 9 januari 2010 om 22:59
Hey...kop op, in een jaar kan veel gebeuren hoor. Ja, veel slechte dingen, maar zeker ook goede dingen.
Maar je mag ook best de tijd nemen om te rouwen of je rot te voelen en te balen van alles wat nu misgaat! Ik geloof zelfs dat als je jezelf even flink laat balen, je het later weer beter kunt loslaten.
En dat verdriet over je moeder heeft denk ik vooral tijd nodig...
Maar je mag ook best de tijd nemen om te rouwen of je rot te voelen en te balen van alles wat nu misgaat! Ik geloof zelfs dat als je jezelf even flink laat balen, je het later weer beter kunt loslaten.
En dat verdriet over je moeder heeft denk ik vooral tijd nodig...
zaterdag 9 januari 2010 om 23:05
terug!
En dat het verlies van mn moeder verwerken tijd nodig heeft is zeker waar. Het is nog maar 3 maanden geleden en het besef begint er nu pas echt in te hakken.
Ik voel me voornamelijk heel erg alleen ondanks een aantal hele lieve vriendinnen en dan zo'n lang leeg jaar voor me. En het rare is dat mn sociale leven eigenlijk drukker is dan ooit, mede omdat alles de laatste jaren in het teken van mn moeder stond (elk weekend naar mn hometown enzo)
En dat het verlies van mn moeder verwerken tijd nodig heeft is zeker waar. Het is nog maar 3 maanden geleden en het besef begint er nu pas echt in te hakken.
Ik voel me voornamelijk heel erg alleen ondanks een aantal hele lieve vriendinnen en dan zo'n lang leeg jaar voor me. En het rare is dat mn sociale leven eigenlijk drukker is dan ooit, mede omdat alles de laatste jaren in het teken van mn moeder stond (elk weekend naar mn hometown enzo)
zaterdag 9 januari 2010 om 23:16
Fijn dat je lieve vriendinnen hebt.
Het lijkt me niet gek dat het komende jaar je leeg lijkt, zo zonder je moeder. Er valt toch een soort basis weg lijkt me.
Misschien helpt het trouwens om eens een boek te lezen over rouwverwerking, misschien dat je daarin wat herkenning kunt vinden.
Of met mensen gaan praten die hetzelfde hebben meegemaakt?
Het lijkt me niet gek dat het komende jaar je leeg lijkt, zo zonder je moeder. Er valt toch een soort basis weg lijkt me.
Misschien helpt het trouwens om eens een boek te lezen over rouwverwerking, misschien dat je daarin wat herkenning kunt vinden.
Of met mensen gaan praten die hetzelfde hebben meegemaakt?
zondag 10 januari 2010 om 00:52
Hé Snowpatrol, januari vind ik altijd zo'n maand waarbij je toch nog bijna iedere dag het verkeerde jaartal opschrijft. Hoort dus nog min of meer bij 2009. Vanaf februari zullen we t s hebben over het overslaan van een jaar. Wellicht is daar tegen die tijd ook al wat op gevonden. 
Zit niet mee, de meiden op 'ik ben mijn mama kwijt' kunnen daar echt over meepraten, geen zwaar topic als ik t zo s lees, maar wel allemaal meiden/vrouwen die hun moeder kwijt zijn.
Voor nu een en kop op hoor! Laat je er niet onder krijgen!
Zit niet mee, de meiden op 'ik ben mijn mama kwijt' kunnen daar echt over meepraten, geen zwaar topic als ik t zo s lees, maar wel allemaal meiden/vrouwen die hun moeder kwijt zijn.
Voor nu een en kop op hoor! Laat je er niet onder krijgen!
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zondag 10 januari 2010 om 01:03
Hee SP, wat een klotestart van 2010. Ik denk ook dat het nu zo nog eens extra definitief is, 'vorig jaar' overleed je moeder, bijvoorbeeld. Ik herken dat bij een vriendin wiens vader overleed. Ineens was het 'vorig jaar', en dat hakte erin bij haar. Alsof er onmerkbaar een knop omging.
Het is ook een raar jaar voor je geweest met je moeder en meneer X. En dan werken aardse zaken als je laptop en je jurkje ook niet mee.
Uit-griep eerst maar even. En ga dan letten op een aanbieding voor een laptop. Meneer X is een zak dat hij je laat gaan. Al is je vriendin 100.000 keer mooier. En ga kijken op dat topic, dat hier genoemd wordt.
Dikke knuf van Muis.
Het is ook een raar jaar voor je geweest met je moeder en meneer X. En dan werken aardse zaken als je laptop en je jurkje ook niet mee.
Uit-griep eerst maar even. En ga dan letten op een aanbieding voor een laptop. Meneer X is een zak dat hij je laat gaan. Al is je vriendin 100.000 keer mooier. En ga kijken op dat topic, dat hier genoemd wordt.
Dikke knuf van Muis.
zondag 10 januari 2010 om 01:16
Hey lieve Muis
Meneer X is juist een klein lichtpuntje.. die doet weer lief en normaal... (die 2 dagen dat ik hem heb gezien voordat ik ziek werd)
Oud en Nieuw incident was met 2 andere collega's die mij noooooit naar huis willen brengen na het stappen en mn vriendinnetje ineens wel! (wonen allebei op loopafstand). Ik weet dit klinkt heel kinderachtig maar het typeert zo veel vergelijkbare situaties.
Meneer X is juist een klein lichtpuntje.. die doet weer lief en normaal... (die 2 dagen dat ik hem heb gezien voordat ik ziek werd)
Oud en Nieuw incident was met 2 andere collega's die mij noooooit naar huis willen brengen na het stappen en mn vriendinnetje ineens wel! (wonen allebei op loopafstand). Ik weet dit klinkt heel kinderachtig maar het typeert zo veel vergelijkbare situaties.
zondag 10 januari 2010 om 01:25
quote:twinkeling schreef op 10 januari 2010 @ 01:17:
Is X aan de haal gegaan met je vriendin, of heeft zij wel een liefde aan de haak geslagen en jij nog even niet?
Nee Mr X staat los van vriendin. Alles over Mr X is te lezen in mn Date met collega topic, maar pas op dat is avondvullend vermaak.
Mn vriendin is gewoon heel populair en mannen gebruiken mij om bij haar te komen en zien me dan vervolgens niet meer staan.
Is X aan de haal gegaan met je vriendin, of heeft zij wel een liefde aan de haak geslagen en jij nog even niet?
Nee Mr X staat los van vriendin. Alles over Mr X is te lezen in mn Date met collega topic, maar pas op dat is avondvullend vermaak.
Mn vriendin is gewoon heel populair en mannen gebruiken mij om bij haar te komen en zien me dan vervolgens niet meer staan.
zondag 10 januari 2010 om 01:37
Ik ben verrassend goed op de hoogte van je eerdere topic .
Sucks enorm als je wordt gebruikt als sleutelfiguur. Maar (even heel nuchter) aan dat soort mannen is natuurlijk welbeschouwd niks verloren. Wat moet je nou met een man die niet eens de ballen heeft om rechtstreeks op jou af te stappen? Neemt natuurlijk niet weg dat het gewoon heel fijn en hartverwarmend is als mannen een beetje gentlemanlike handelen en jou gewoon ook even naar huis wandelen. Ik gok dat je niet het type bent dat uitstraalt dat ze zonder begeleiding verloren is. Dat maakt de tussentijd stom, maar het moment waarop een man het dan tòch doet extra zoet. En 2010 is nog maar net begonnen... wie weet wat het nog in het verschiet heeft...
Sucks enorm als je wordt gebruikt als sleutelfiguur. Maar (even heel nuchter) aan dat soort mannen is natuurlijk welbeschouwd niks verloren. Wat moet je nou met een man die niet eens de ballen heeft om rechtstreeks op jou af te stappen? Neemt natuurlijk niet weg dat het gewoon heel fijn en hartverwarmend is als mannen een beetje gentlemanlike handelen en jou gewoon ook even naar huis wandelen. Ik gok dat je niet het type bent dat uitstraalt dat ze zonder begeleiding verloren is. Dat maakt de tussentijd stom, maar het moment waarop een man het dan tòch doet extra zoet. En 2010 is nog maar net begonnen... wie weet wat het nog in het verschiet heeft...
zondag 10 januari 2010 om 01:51
Jeetje... wat waren er toch een hoop meelezers..
Ik red mezelf inderdaad prima op dat gebied en ik woon ook echt op 5min lopen van waar we uitgaan (vriendin ook trouwens) dus NODIG is het niet.. maar lief en leuk wel.
De mannen zijn tot nu toe tenminste wel eerlijk en zeggen dat ze mn vriendin leuk vinden en of ik haar de volgende keer weer mee neem. En dat terwijl zij net uit elkaar met haar vriend, wat niet uit gebrek aan liefde voor elkaar ligt maar aan andere zaken die waarschijnlijk wel weer goed komen. Maw.. ze hoeft niet eens een andere vent! ( klein beetje een groen monstertje speelt ook wel mee vrees ik)
Ik red mezelf inderdaad prima op dat gebied en ik woon ook echt op 5min lopen van waar we uitgaan (vriendin ook trouwens) dus NODIG is het niet.. maar lief en leuk wel.
De mannen zijn tot nu toe tenminste wel eerlijk en zeggen dat ze mn vriendin leuk vinden en of ik haar de volgende keer weer mee neem. En dat terwijl zij net uit elkaar met haar vriend, wat niet uit gebrek aan liefde voor elkaar ligt maar aan andere zaken die waarschijnlijk wel weer goed komen. Maw.. ze hoeft niet eens een andere vent! ( klein beetje een groen monstertje speelt ook wel mee vrees ik)
zondag 10 januari 2010 om 08:34
quote:Snowpatrol schreef op 09 januari 2010 @ 23:05:
terug!
En dat het verlies van mn moeder verwerken tijd nodig heeft is zeker waar. Het is nog maar 3 maanden geleden en het besef begint er nu pas echt in te hakken.
Ik voel me voornamelijk heel erg alleen ondanks een aantal hele lieve vriendinnen en dan zo'n lang leeg jaar voor me. En het rare is dat mn sociale leven eigenlijk drukker is dan ooit, mede omdat alles de laatste jaren in het teken van mn moeder stond (elk weekend naar mn hometown enzo)
Zo herkenbaar......
Ook knuffel van mij!
terug!
En dat het verlies van mn moeder verwerken tijd nodig heeft is zeker waar. Het is nog maar 3 maanden geleden en het besef begint er nu pas echt in te hakken.
Ik voel me voornamelijk heel erg alleen ondanks een aantal hele lieve vriendinnen en dan zo'n lang leeg jaar voor me. En het rare is dat mn sociale leven eigenlijk drukker is dan ooit, mede omdat alles de laatste jaren in het teken van mn moeder stond (elk weekend naar mn hometown enzo)
Zo herkenbaar......
Ook knuffel van mij!
zondag 10 januari 2010 om 08:38
Snowpatrol, ik heb 3 weken geleden een topic geopend " ik ben mijn mama kwijt". Mijn moeder is 3 weken geleden overleden en ik wilde dat van mij afschrijven. En tot mijn verbazing zijn er veel meiden in hetzelfde schuitje! Kort of langer geleden een ouder verloren (of beide, zoals ik ook). Kom daar eens heen als je wilt, mss vind je er ook wat herkenning en steun.
zondag 10 januari 2010 om 09:47
Tjila en Snowpatrol gecondoleerd met jullie moeder. Heel veel sterkte.
Toen ik je topictitel las dacht ik: Hier kan ik over meepraten.
Ik heb helaas ook al heel wat tranen laten vallen dit jaar. Weliswaar om een andere reden. Ik heb dinsdag te horen gekregen dat ik een knieprothese moet. Je kan dit natuurlijk ook van een andere kant bekijken, want na de operatie is het de bedoeling dat ik beter op wordt. Maar de angst voor de operatie is op dit moment erg groot. Bij het idee dat ze mijn knie letterlijk uit mijn lichaam gaan zagen, staat het angstzweet op mijn rug, wordt ik spontaan misselijk en duizelig. Ik ben zooooooo bang dat het mis gaat, ik heb alle horrorscenario's al bedacht. Ik weet het, een mens lijdt het meest door de dingen hij vreest, maar toch!!
Sorry dat ik over iets heel anders begin, maar ik moest het gewoon even kwijt. Ik hoef eigenlijk niet heel 2010 over te slaan, maar houdt liever een winterslaap en wil dan nog een stukje van de lente slapen. Als het goed is moet ik ongeveer over 2 maanden onder het mes.
Toen ik je topictitel las dacht ik: Hier kan ik over meepraten.
Ik heb helaas ook al heel wat tranen laten vallen dit jaar. Weliswaar om een andere reden. Ik heb dinsdag te horen gekregen dat ik een knieprothese moet. Je kan dit natuurlijk ook van een andere kant bekijken, want na de operatie is het de bedoeling dat ik beter op wordt. Maar de angst voor de operatie is op dit moment erg groot. Bij het idee dat ze mijn knie letterlijk uit mijn lichaam gaan zagen, staat het angstzweet op mijn rug, wordt ik spontaan misselijk en duizelig. Ik ben zooooooo bang dat het mis gaat, ik heb alle horrorscenario's al bedacht. Ik weet het, een mens lijdt het meest door de dingen hij vreest, maar toch!!
Sorry dat ik over iets heel anders begin, maar ik moest het gewoon even kwijt. Ik hoef eigenlijk niet heel 2010 over te slaan, maar houdt liever een winterslaap en wil dan nog een stukje van de lente slapen. Als het goed is moet ik ongeveer over 2 maanden onder het mes.
