medicatie triggeren&verergeren psychische aandoeningen

Door een andere topic hier heb ik besloten om hier iets neer te zetten wat ik zelf nog steeds niet zo goed snap. Zal het kort houden.



Ik ben ongeveer vanaf mijn 16 tot mijn 26ste zwaar psychisch ziek geweest, dwz ernstig depressief, suicidaal, had een angststoornis ( hypochondrie ) en sneed mijzelf.



ivm al die klachten heb ik dus ook heel veel (crisis) opnames gehad en ik werd vol gestopt met medicijnen, ik had hele hoge doseringen van pammetjes, anti depressiva, anti psychotica en slaap middelen. Op een gegeven moment raakt je lichaam eraan gewend en vraagt het om meer, wat ik dus ook kreeg. Ik had op het laatst zoveel medicijnen, daar zou je 10 olifanten mee om kunnen leggen.



Grof gezegd was ik gewoon een junk die schreeuwde om haar pillen om maar niets te hoeven voelen. Totdat ik een keer bij een psychiater kwam die ik toen voor het eerst zag en hij besloot om in 1 keer alles stop te zetten, niet afbouwen niks, er kwam een waarschuwing bij ieder apotheek in NL ( denk ik ) in het systeem met : geef mevrouw geen medicatie mee.



Fijn, toen moest ik dus afkicken, niet om te overdrijven of stoer te doen maar dit was volgens meerdere artsen te vergelijken als in 1 keer stoppen met harddrugs. En ja, het was best heftig.



Maar nu is het dus zo dat ik sindsdien helemaal klachten vrij ben, niet meer depressief, niet meer angstig, nada. Ik blijf dit tot op de dag van vandaag raar vinden, alsof al die medicijnen mijn psychisch ziek zijn gevoed hebben ofzo. Ben ook nog eens 30 kilo afgevallen want van dat gif kom je ontzettend veel aan, vooral van de anti psychotica.



Omdat ik mijzelf sneed heb ik jarenlang onterecht de diagnose borderline gehad, werd er op andere ziekenhuisafspraken ook steeds op aangekeken en zelfs toen ik een keer bij mijn neuroloog was en een katten krabbel op mijn arm had ( ja echt ) begon hij te vragen hoe ik daar aan kwam, omdat het natuurlijk in hun systeem staat. Eindelijk is ook die diagnose na jaren verdwenen omdat ik na diverse nieuwe onderzoeken idd geen borderline blijk te hebben. Wel ADHD, waarschijnlijk is dat al die jaren onderdrukt door de medicijnen maar ADHD en borderline hebben enkele overeenkomsten maar zijn tegelijkertijd ook weer zo verschillend.



Door dit in te zien heb ik best een afkeer voor medicijnen gekregen en probeer ik mensen te waarschuwen door niet te snel te beginnen met anti depressiva en/of pammetjes. Anti psychotica is helemaal erg maar die krijgt niet iedereen, ik kreeg het overigens voor de onrust niet omdat ik ook echt psychotisch was. Naar mijn mening maakt het de kwaal vaak erger dan het is. Denk er iig goed over na voor je eraan begint want het kan je leven echt kapot maken. Ik heb 10 jaar lang niet geleefd, was een zombie en deed alles op de automatische piloot. Daarnaast was ik veel te zwaar en heel erg ongezond.



Weet eigenlijk niet precies waarom ik dit hier neer zet, misschien zijn er mensen met soortgelijke situaties, misschien om mensen te behoeden of misschien omdat ik het zelf nog steeds lastig te bevatten vind.



Anyway, voor mij echt geen medicijnen meer, heb nu alleen nog een beta blokker en melatonine. Thats it, en daar blijft het bij.

Dat is idd een goede vraag. Maar wat ik wel weet is dat het van kwaad tot erger ging. Het blijft gewoon heel vreemd dat ik zonder medicatie prima functioneer en met medicatie altijd depressief en angstig was terwijl het juist zou moeten helpen of in ieder geval zou het je redelijk stabiel moeten maken. Maar wat je nu zegt zet mij wel weer aan het denken.

quote:Pinda-Kaas schreef op 13 maart 2017 @ 02:28:

Jouw particuliere ervaring betekent niet dat je je met het medicijngebruik van anderen kunt bemoeien.

Ik heb ook bewust medicatie geweigerd, maar dat is míjn beslissing. Waarschuwen om 'niet te snel te beginnen' vind ik al te ver gaan eigenlijk, dat is iets tussen patient en behandelaar. Wat heb jij daar mee te maken.



Overigens heel vervelend voor je dat je zulke nare jaren achter de rug hebt, maar heel fijn voor je dat je op een gegeven moment tegen een behandelaar bent aangelopen die blijkbaar de voor jou juiste keuzes heeft gemaakt.Ik snap niet waarom je het te ver vind gaan dat ik mensen wil waarschuwen, ik vind artsen en apotheken veel te ver gaan met pillen voorschrijven en ikzelf ben echt niet het enige voorbeeld waarbij het meer kwaad deed dan goed. Maar prima dit jou mening en ik blijf bij die van mij. Dat is mensen wil waarschuwen betekend niet dat ik het afdwing of ze forceer. Ze doen verder maar wat ze willen met mijn advies, en uiteraard zal het voor genoeg mensen wel een positieve werking hebben maar voor genoeg dus ook niet, waaronder ik.

quote:fayanna schreef op 13 maart 2017 @ 02:47:

Antidepressiva en antipsychotica kunnen paradoxaal genoeg ook juist depressies, manieën en psychoses veroorzaken. Het zou kunnen dat dat bij jou het geval geweest is. Ik vraag me ook heel vaak af of het niet beter zou zijn om met mijn medicijnen te stoppen. Ze helpen niet heel veel, maar ik ben veel te bang dat mijn depressies zonder medicijnen nog veel erger zijn (en ze zijn al zo verschrikkelijk, ik ben vaak suïcidaal). Dus ik durf niet te stoppen. Heel moedig wat jij gedaan hebt. Ik kan me alleen niet voorstellen dat welke arts dan ook je met zoveel medicijnen laat stoppen zonder af te bouwen! Dat lijkt mij heel onverantwoordelijk en dat had heel slecht kunnen uitpakken.in 1 keer stoppen met alleen anti depressiva is al onverantwoord en niet slim, dat klopt en hij heeft best een risico genomen door alles in 1x te stoppen. Zelfs in de bijsluiters staat dat je nooit zomaar mag stoppen. Gelukkig heeft het voor mij wel goed uitgepakt achteraf gezien maar ik raad dit in ieder geval niemand aan. Bouw het langzaam af in enkele weken/maanden als je al stopt. Suicide gedachten kunnen erger worden of terug komen wat in het begin van het starten met anti depressiva ook het geval is. Ik ga je niet zeggen dat je moet stoppen ,dat zou onverantwoord zijn en als je al je twijfels hebt kun je die altijd bij je arts neer leggen. Ik was na het stoppen vooral fysiek ziek, zweten, misselijk etc. maar ook de angsten werden tijdelijk erger, zo durfde ik niet meer naar buiten maar dit is beetje bij beetje beter geworden en ik kan nu in alle rust gewoon weer naar buiten, naar de winkel enz. Dit durfde ik eerst ook niet, ben een paar keer flauw gevallen in winkels en dit heb ik nu gelukkig niet meer.

quote:Gele_Suikerspin schreef op 13 maart 2017 @ 08:28:

Mijn ervaring is ook dat sommige psychiaters als een medicijn niet werkt, zeggen je moet verhogen. En dit dan na max. 5 minuten gesprek. Ik moet er bij zeggen, en misschien was dat bij jou ook zo, dit wat 10-15 jaar terug, toen dachten ze nog heel anders over medicatie, en dachten ze nog dat depressie tussen je oren zat, toen werden ze uitgedeeld als snoepjes. Er is nu veel meer kennis alweer. Ik heb daarna ook gedacht, nooit meer die rommel. Maar nu toch weer nodig, was niet makkelijk na mijn 'trauma' met psychiaters en medicatie. Ze zijn nu helemaal anti antidepressiva de artsen die ik nu heb. Wat een verschil met de vorige keer. Het heeft en doet mij erg veel verdriet dat het de vorige qua medicatie zo is gelopen. Ik vind het nog steeds ongelofelijk dat er zo slecht is gehandeld door hulpverleners.

Ik weet nog niet precies hoe ik dit een plek moet geven.



Ik herken dus dingen in je verhaal, bij mij veeel minder heftig, maar zeg nooit nooit. Er kan een periode in je leven komen dat je ze toch weer nodig hebt.

En antipsychotica helpt mij juist reuze, beter als antidepressiva destijds. In een hele lage dosis. Dus elk mens is anders en reageert anders op medicatie. Het is aan de psychiater om dat ook goed door te hebben. Helaas zijn er net als in elke bevolkingsgroep ook slechte psychiaters.

Als je al onder behandeling bent van een psychiater. Want dat is nog steeds niet standaard!

Misschien verschilt het per regio maar ik vind de specialist psychiater een ondergeschoven kindje. Ik ben bij meerder specialisten geweest in mijn leven en overal nemen ze uitgebreid de tijd voor je, moet je voor een simpele neusspray terug komen, en de psychiater moet het doen met 15 minuten en 1 gesprek?? Huh?? Terwijl je dus je hele levensverhaal moet vertellen en je al in de war bent. Ik vind dat echt vreemd. Misschien zijn er te weinig psychiaters? Of is het puur een zorgverzekerings kwestie?

Ik vind dat er veel meer butget moet naar psychiatrie en dan niet in hun portemonnee maar voor de patiënt.



Hoe heb jij dat verwerkt, wat je hebt meegemaakt?



Ik sta over het algemeen vrij negatief t.o. de zorg maar vooral instanties zoals GGZ ben ik niet zo over te bespreken door de precieze redenen die jij hierboven noemt. Persoonlijke zorg is er nog maar weinig, ze kijken alleen maar naar de standaard regels en behandelingen uit hun grote boek ( DSM ) Dat terwijl voor iedereen de behandeling anders is en niet iedereen baat heeft bij hetzelfde qua medicatie/therapie. Ik had toen ik nog bij het GGZ kwam in een vrije korte tijd, enkele maanden, te maken met 5 nieuwe psychiaters, steeds een nieuwe en dat was voor mij niet zo fijn omdat je dan steeds weer je verhaal moet doen en je zo je eigen arts niet kunt leren kennen. Erg onpersoonlijk voelde dat voor mij.



Dat snelle en vele voorschrijven van medicatie vind ik eigenlijk een schande. Ik heb dus ADHD en daar schrijven ze tegenwoordig ook al snel anti depressiva bij voor, heb het een tijdje genomen en het enige kleine voordeel was dat ik er iets beter door sliep. Voor de rest deed het niks en toch kwam ik er wel weer iets door aan. Toevallig vandaag weer ritalin opgehaald, omdat ik ADHD niet perse heel erg vind maar ik word soms wel gek van mijzelf, kan niet stil zitten, praat altijd en ook slaap ik slecht doordat ik zo hyperactief ben, nu heb ik ook slaap apneu, daar word je dood moe van en slaap apneu en ADHD is geen fijne combi, je bent moe maar krijgt geen rust. Bij een slaap onderzoek is ook tevoorschijn gekomen dat ik vrijwel niet in de REM slaap kom, dus eigenlijk nooit diep slaap en dit komt denk ik door de ADHD want mijn slaap apneu was die nacht goed. Toen gebruikte ik ook nog concerta ( ADHD middel ) en de neuroloog dacht dat het gebrek aan rem slaap te maken kan hebben met zowel de ADHD als met de concerta, vandaar ook dat ik met dat middel gestopt ben en nu begin met ritalin omdat de werking van concerta te lang aanhoud waardoor je snachts niet slaapt.



Wat ik wel merk nu ik geen medicijnen meer heb is dat ik idd heel snel overprikkeld ben door geluiden, mensen massas en bv zonlicht, word daar doodmoe van, uitgaan doe ik niet omdat ik het niet trek en teveel prikkels binnen krijg die ik niet allemaal kan verwerken. Tv die te hard staat kan mij al uitputten. Ik kan gewoon niet zoveel hebben en de anti psychotica hielp mij daar toen wel bij, het stompt je zowel op een verkeerde als op een goede manier af. Maar omdat ik erg moe ben door zowel de ADHD als door de slaap apneu is het overprikkeld raken dus vrij logisch te verklaren.



Dat de zorg soms best laks is heeft denk ik te maken met bezuinigingen en tijd tekort. Ze kijken nog net niet op hun klok na 10 minuten ''mevrouw, de tijd is om u kunt gaan'' schandalig en daarom stem ik woensdag op de SP omdat die een paar goede standpunten hebben mbt de zorg en het gebrek eraan.



Het is heel triest hoe het in Nederland qua zorg gaat, een rijk land maar toch vaak zorg tekort of geen juiste zorg al kan ik natuurlijk niet voor iedere zorgverlener spreken.



Ik zei in mijn vorige reactie dat ik geen medicijnen meer wil nemen, heb vandaag dus toch ritalin gekregen en het kan zijn dat dit wat raar kan overkomen bij sommigen. Ik bedoelde er eigenlijk mee dat ik iig geen anti depressiva, pammetjes of anti psychotica meer wil al zijn ritalin ook geen snoepjes, ik ga het gewoon proberen en voel ik teveel nadelen en geen voordelen dan stop ik er ook weer mee.

quote:fayanna schreef op 13 maart 2017 @ 14:44:

[...]





Zoals ik al zei, denk ik wel eens aan stoppen, maar tegelijkertijd ben ik er veel te bang voor om het ooit echt te doen. Niet vanwege het proces van stoppen, maar omdat ik bang ben dat mijn depressies nog erger worden.



Toch zou ik jou willen vragen wat de reden van jouw hulpverlener was om jou cold turkey te laten stoppen, omdat, zoals je zelf al zegt, overal wordt aangeraden om langzaam af te bouwen. Was dit een psychiater, of een ander type arts? En deed je dat gewoon thuis, of was je ervoor opgenomen? Ik dat laatste geval kan ik me er nog iets bij voorstellen.





Als je er al mee wilt gaan stoppen, doe dit dan iig met ondersteuning en controle afspraken.



Ik heb die arts idd destijds gevraagd waarom ik in 1x moest stoppen, enige wat hij zei was: je bent verslaafd. Dat was het enige wat hij gaf als reden. Dit was de 1e en ook de laatste keer dat ik hem zag, een maand later zat hij weer op een andere afdeling. Heb hem toen vervloekt omdat het echt wel tricky was maar achteraf gezien ben ik hem wel dankbaar.

quote:fayanna schreef op 13 maart 2017 @ 15:04:

[...]





Ik heb ook geen goede ervaringen in de ggz. Weinig tijd, maar vooral heel weinig belangstelling voor wie ik ben als persoon. Ik ben een ziekte en krijg een pil (die ik wel wil hebben overigens) en dat is het dan. Uit zichzelf heeft nog geen enkele hulpverlener me ooit iets uitgelegd over mijn ziekte of over verschillende behandelopties. Nu ben ik slim genoeg om dat allemaal zelf uit te zoeken, maar het gaat om het principe.



Het is wel mijn ervaring dat vrijgevestigde zorgverleners het op dat gebied beter doen dan mensen die bij een grote ggz instelling werken. Zij kunnen van protocollen afwijken omdat er niemand over hun schouder meekijkt met wat er in de behandelkamer gebeurt.



Ik denk ook dat veel mensen onnodig medicatie krijgen. Vooral van antidepressiva is inmiddels duidelijk dat ze maar heel beperkt effectief zijn. En ik schrik als ik op diverse sites lees hoe makkelijk mensen antipsychotica krijgen als slaapmiddel.



Het is treurig dat zoveel mensen dezelfde negatieve ervaringen hebben met de zorg en het ggz hier. En idd, particuliere artsen of eenmans bedrijven hebben meestal meer tijd en meer persoonlijke zorg. Nu ben ik zelf geen psychische zorg meer nodig gelukkig maar stel dat dat wel weer ooit het geval zou zijn dan kies ik iig niet voor een instelling zoals het GGZ.



Ik kreeg zelf ook anti psychotica voor het slapen ( seroquel ) en daarnaast nog een andere anti psychotica voor overdag ( orap ) dus dat alleen al was best fout. Ja, je slaapt fijn op de seroquel maar het heeft naast het goede slapen behoorlijk wat bijwerkingen.

Ik heb toen dus orap gekregen voor de onrust en seroquel voor het slapen, weet niet hoe en wat seroquel echt doet behalve dat je er goed op slaapt. het zal ook heus een andere werking hebben maar daar kreeg ik orap voor.



ik heb ergens gelezen dat een bepaalde anti psychotica, seroquel volgens mij, het meest dodelijke medicijn ter wereld is. zal eens kijken of ik het terug kan vinden. ik ben er iig erg van geschrokken en artsen maar ook gewone mensen lijken de bijwerkingen vaak te bagatelliseren.



Hier een youtube video: https://www.youtube.com/watch?v=XY0eWolHjqo



Linkje naar een artikel over de gevaren van o.a. seroquel: https://www.zielenknijper ... or-de-europese-markt.html



Moet wel zeggen dat ik niet zeker ben hoe betrouwbaar de site zielenknijper.nl is, de naam zelf maakt mij een beetje sceptisch maar de video is van het programma netwerk en je kunt daar wel van uit gaan dat het waar is.



OAN: het gaat hier dus om de seroquel variant met verlengde afgifte XR. niet om de normale, ik had altijd oranje kleine tabletjes. XR heb ik ook gehad maar voor het slapen kreeg ik de ''gewone''

quote:fayanna schreef op 13 maart 2017 @ 16:23:

[...]





Alle antipsychotica doen ongeveer hetzelfde, dus ik vind het echt raar om er 1 voor te schrijven voor het antipsychotische effect en 1 voor het slapen. Maar goed, ik ben geen arts. DE zielenknijper is echt geen betrouwbare site. Ik heb inderdaad gehoord dat seroquel behoorlijk gevaarlijk is. Maar dat risico ben ik bereid te nemen. Eigenlijk sta ik heel ambivalent tegenover al die pillen. Ik ben heel nieuwsgierig naar hoe mijn brein zou werken zonder al die troep. Vooral omdat deze medicijnen de verschijnselen kunnen veroorzaken die ze juist geacht worden te bestrijden, dus wie weet ben ik wel zo depressief juist -omdat- ik pillen slik. Aan de andere kant ben ik zo bang dat mijn depressies ook maar het kleinste beetje erger worden als ik stop, dat ik het dan weer niet durf. En zo verandert er uiteindelijk niks...



Het werkt ook hetzelfde maar van de orap werd ik niet moe en van seroquel wel, dus van de orap kon ik niet slapen maar kreeg ik wel rust in mijn hoofd maar kreeg daarnaast dus een andere anti psychotica die wel slaperigheid geeft. Had ook nog een ander slaapmiddel, temazepam dacht ik en daarnaast overdag veel pammetjes zoals lorazepam 50 mg etc. Fluoxetine/prozac heb ik jarenlang als anti depressiva gehad. Wat begon met een onschuldige 10 mg oxazepam bij een eerste angstaanval liep uit tot een giftige cocktail met hoge doseringen.



De site zielenknijper.nl is idd niet geloofwaardig en neigt naar een complottheorie site maar de linkjes en bronnen die erbij staan zijn wel serieus te nemen omdat dat diverse wetenschappelijke onderzoeken zijn.



Ik snap dat je de bijwerkingen accepteert, als ik terug kijk op hoe depressief ik was, angstig en behoorlijk labiel snap ik dat je dat echt niet meer wilt. Maar ik heb gewoon te veel en te lang allerlei medicijnen geslikt. Laks en onverantwoord gedrag van het ggz maar ik hield mijn handje op en kreeg het tot 10 jaar later er ineens een geitenwollensokken psychiater ( zo zag ik hem ) besloot alles te stoppen en dat is wel mijn redding geweest.