Psyche
alle pijlers
Medisch dossier opvragen?
dinsdag 18 mei 2010 om 21:19
Ik gebruik een andere naam om herkenbaarheid te voorkomen.
Ik zit een tijd ergens mee en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet of wat ik ermee kan en wil als ik het weet.
Het zit namelijk zo:
Ik ben te vroeg geboren wat niet helemaal zonder gevolgen is geweest. De eerste 2 maanden van mijn leven heb ik dan ook doorgebracht in een couveuse.
Ik heb toen ik jonger was een aantal jaar in het ziekenhuis fysio gehad en allerlei onderzoeken/testen om te kijken hoe het zat met mijn hersenbeschadiging en om mijn motoriek te verbeteren. In die tijd hebben mijn ouders en ik ook regelmatig gesprekken gehad met doktoren.
Ik heb er in het dagelijks leven eigenlijk helemaal geen last van en je ziet het gelukkig ook niet aan me. Maar de laatste tijd vraag ik me toch weleens af wat er nou uit die testen en onderzoeken is gekomen. Dat is me vroeger wel verteld in kindertaal maar veel heb ik er nooit van mee gekregen want tja wat moet je als 8/9 jarige met die informatie.
Daarom denk ik er al een tijdje over om misschien mijn medisch dossier op te vragen en te bespreken met de huisarts. Maar aan de andere kant vraag ik me ook af wat ik met die informatie wil, moet of kan. Ik heb er geen last van. Heb naast de reden dat ik gewoon wat meer informatie wil geen andere reden om het op te vragen. En als ik het dan te zien krijg wat moet ik dan vragen?
Heeft er iemand ook weleens om deze reden zijn dossier opgevraagd en was je blij dat je dat hebt gedaan? Heb je antwoorden gekregen op vragen die je had of kon je er nog niks mee?
Met mijn ouders kan ik het er niet over hebben helaas.
Ik zit een tijd ergens mee en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet of wat ik ermee kan en wil als ik het weet.
Het zit namelijk zo:
Ik ben te vroeg geboren wat niet helemaal zonder gevolgen is geweest. De eerste 2 maanden van mijn leven heb ik dan ook doorgebracht in een couveuse.
Ik heb toen ik jonger was een aantal jaar in het ziekenhuis fysio gehad en allerlei onderzoeken/testen om te kijken hoe het zat met mijn hersenbeschadiging en om mijn motoriek te verbeteren. In die tijd hebben mijn ouders en ik ook regelmatig gesprekken gehad met doktoren.
Ik heb er in het dagelijks leven eigenlijk helemaal geen last van en je ziet het gelukkig ook niet aan me. Maar de laatste tijd vraag ik me toch weleens af wat er nou uit die testen en onderzoeken is gekomen. Dat is me vroeger wel verteld in kindertaal maar veel heb ik er nooit van mee gekregen want tja wat moet je als 8/9 jarige met die informatie.
Daarom denk ik er al een tijdje over om misschien mijn medisch dossier op te vragen en te bespreken met de huisarts. Maar aan de andere kant vraag ik me ook af wat ik met die informatie wil, moet of kan. Ik heb er geen last van. Heb naast de reden dat ik gewoon wat meer informatie wil geen andere reden om het op te vragen. En als ik het dan te zien krijg wat moet ik dan vragen?
Heeft er iemand ook weleens om deze reden zijn dossier opgevraagd en was je blij dat je dat hebt gedaan? Heb je antwoorden gekregen op vragen die je had of kon je er nog niks mee?
Met mijn ouders kan ik het er niet over hebben helaas.
dinsdag 18 mei 2010 om 21:31
Ik geloof dat dossiers beperkt bewaard worden, dus het is de vraag of het er nog is. Als een behandelend arts het opvraagt is dat overigens kosteloos en zelf moet je betalen voor het laten maken van kopietjes. Wellicht dus handiger om je huisarts te vragen om het voor jou op te vragen (of wellicht heeft die het al).
dinsdag 18 mei 2010 om 21:33
dinsdag 18 mei 2010 om 21:34
Lijkt me niet hoor. Denk sowieso dat je huisarts "alles" heeft.
Als je al moet betalen zal dat echt niet veel zijn.
En je hebt er gewoon recht op, het immers van jou.
Klinkt misschien zweverig; maar ik heb het gevoel dat er iets anders is, wat je tegenhoudt..volgens mij kost het helemaal niks.
En als al zou het een 20 euro zijn (kan niet oordelen wat voor jou veel is) maar is dat echt niet te overzien?
Als je al moet betalen zal dat echt niet veel zijn.
En je hebt er gewoon recht op, het immers van jou.
Klinkt misschien zweverig; maar ik heb het gevoel dat er iets anders is, wat je tegenhoudt..volgens mij kost het helemaal niks.
En als al zou het een 20 euro zijn (kan niet oordelen wat voor jou veel is) maar is dat echt niet te overzien?
dinsdag 18 mei 2010 om 21:39
Ik heb laatst mijn medisch dossier opgevraagd, omdat ik naar het buitenland verhuisd ben. Dat kan gewoon, je hoeft er niks voor te betalen en alles staat erin vanaf je geboorte (althans, bij mij wel).
Zelf heb ik nooit iets ernstigs gehad en het dossier was dan ook erg dun. Ik heb het wel gelezen, uit nieuwsgierigheid, en eigenlijk vond ik het niet zo prettig. De meeste dokters schrijven er ook allemaal eigen bevindingen en suggesties bij en dat vond ik niet prettig om te lezen. Vooral ook omdat er dingen in stonden die echt onzin waren (maar goed, ik heb mijn dokter dan ook nooit echt gemogen).
Dus ik denk dat je je af moet vragen wat je denkt te bereiken met het opvragen van je dossier. Als je op papier ziet staan wat die vroeggeboorte medisch gezien voor jou betekent heeft, denk je dan dat je je beter/anders voelt?
Zelf heb ik nooit iets ernstigs gehad en het dossier was dan ook erg dun. Ik heb het wel gelezen, uit nieuwsgierigheid, en eigenlijk vond ik het niet zo prettig. De meeste dokters schrijven er ook allemaal eigen bevindingen en suggesties bij en dat vond ik niet prettig om te lezen. Vooral ook omdat er dingen in stonden die echt onzin waren (maar goed, ik heb mijn dokter dan ook nooit echt gemogen).
Dus ik denk dat je je af moet vragen wat je denkt te bereiken met het opvragen van je dossier. Als je op papier ziet staan wat die vroeggeboorte medisch gezien voor jou betekent heeft, denk je dan dat je je beter/anders voelt?
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
dinsdag 18 mei 2010 om 21:40
Ik wist niet dat die dossiers beperkt bewaard worden. De laatste testen en onderzoeken heb ik gehad op mijn 10 of 11de. Ruim 17 jaar geleden.
En nee ik heb het niet nodig om mijn verleden te verwerken.
Ik heb de afgelopen tijd wel een paar items gelezen in bladen over hersenbeschadigingen en welke klachten/eigenschappen daarbij kunnen horen. Ging voornamelijk over niet aangeboren afwijkingen maar daardoor ben ik wel gaan denken van hoe zit het dan bij mij? Niet dat ik alles daar op af wil schuiven, juist niet, maar misschien krijg ik dan wat meer inzicht in mezelf.
En nee ik heb het niet nodig om mijn verleden te verwerken.
Ik heb de afgelopen tijd wel een paar items gelezen in bladen over hersenbeschadigingen en welke klachten/eigenschappen daarbij kunnen horen. Ging voornamelijk over niet aangeboren afwijkingen maar daardoor ben ik wel gaan denken van hoe zit het dan bij mij? Niet dat ik alles daar op af wil schuiven, juist niet, maar misschien krijg ik dan wat meer inzicht in mezelf.
dinsdag 18 mei 2010 om 21:42
quote:nummerzoveel schreef op 18 mei 2010 @ 21:36:
@poisenivy
Ik weet niet meer precies hoeveel het ook weer was, maar ik heb het laatst zelf geprobeerd en schrok me een ongeluk van de kosten.
Bij mij kostte het niets, het kostte alleen geld wanneer je je volledige dossier van je geboorte tot nu opvroeg. Als je alleen bepaalde dingen nodig had (en ik heb alles gevraagd wat te maken heeft met mijn chronische ziekte, dus wel meer dan 1 afdrukje) dan was het gratis. Maar misschien wisselt dat per huisarts.
Ik zou gewoon een afspraak maken met de huisarts. Het is helemaal niet gek om dingen over jezelf te willen weten. Ik ben geboren na een moeilijke zwangerschap en bevalling, mijn moeder had die papieren nog en die heb ik ook uitgebreid bekeken. Gewoon uit nieuwsgierigheid, omdat dat een gedeelte is van mijn leven wat ik me niet herinner.
Edit: in mijn dossier stonden overigens ook geen vervelende dingen en oordelen etc., alleen maar feiten. Het was een behoorlijk droge opsomming van 'patiënte heeft dit, patiënte geeft aan dat, uit onderzoek blijkt dat ... '
@poisenivy
Ik weet niet meer precies hoeveel het ook weer was, maar ik heb het laatst zelf geprobeerd en schrok me een ongeluk van de kosten.
Bij mij kostte het niets, het kostte alleen geld wanneer je je volledige dossier van je geboorte tot nu opvroeg. Als je alleen bepaalde dingen nodig had (en ik heb alles gevraagd wat te maken heeft met mijn chronische ziekte, dus wel meer dan 1 afdrukje) dan was het gratis. Maar misschien wisselt dat per huisarts.
Ik zou gewoon een afspraak maken met de huisarts. Het is helemaal niet gek om dingen over jezelf te willen weten. Ik ben geboren na een moeilijke zwangerschap en bevalling, mijn moeder had die papieren nog en die heb ik ook uitgebreid bekeken. Gewoon uit nieuwsgierigheid, omdat dat een gedeelte is van mijn leven wat ik me niet herinner.
Edit: in mijn dossier stonden overigens ook geen vervelende dingen en oordelen etc., alleen maar feiten. Het was een behoorlijk droge opsomming van 'patiënte heeft dit, patiënte geeft aan dat, uit onderzoek blijkt dat ... '
anoniem_94176 wijzigde dit bericht op 18-05-2010 21:46
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 18 mei 2010 om 21:46
Mijn behandelend arts is van ziekenhuis veranderd en toen moest mijn dossier opgevraagd worden. Het ziekenhuis vertelde mij toen dat zij dossiers tegenwoordig een x aantal jaren moeten bewaren (ik meen 18, maar weet ik niet zeker meer) ivm eventuele onderzoeken naar de kwaliteit van het ziekenhuis (bijv als er opeens veel sterfgevallen blijken te zijn oid). Ik kon om die reden dus ook alleen een kopie krijgen, waar dus flink voor betaald moest worden. Echter, als een behandelend arts er om zou verzoeken in het kader van de voortgezette behandeling, dan wordt het bestaande dossier gewoon overgedragen.
(Overigens werd mijn arts wel boos toen ik dit vertelde, want volgens hem hadden ze het wel gewoon aan mij moeten geven omdat het mijn dossier is).
(Overigens werd mijn arts wel boos toen ik dit vertelde, want volgens hem hadden ze het wel gewoon aan mij moeten geven omdat het mijn dossier is).
dinsdag 18 mei 2010 om 22:23
Dat lijkt me toch vreemd. Lijkt een beetje op het verbergen van de feiten. Lijkt een beetje op van we doen de dossiers na 18 jaar weg dus al die sterfgevallen waarvan het dossier is vernietigd zijn zogenaamd niet gebeurd.
Ik weet eigenlijk niet hoe het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben geweest hier mee omgaat. Maar mochten ze hier ook hetzelfde hanteren moet ik snel zijn als ik het wil weten maar het kan ook al goed te laat zijn. Vind het wel een kwalijke zaak dat ze mij (en anderen die met hetzelfde zitten) zo de kans ontnemen om antwoorden te vinden op mogelijke vragen.
Als het vernietigd is moet ik het wel bij mijn ouders vragen maar die willen het daar niet over hebben. Mijn moeder vind het te pijnlijk. Heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen met allerlei medicatie waarvan niet altijd goed was onderzocht of het schadelijk kon zijn voor mij. Op het laatst werd het zo kritiek dat ik gehaald moest worden anders waren ik en mijn moeder er niet meer geweest.
Ik weet eigenlijk niet hoe het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben geweest hier mee omgaat. Maar mochten ze hier ook hetzelfde hanteren moet ik snel zijn als ik het wil weten maar het kan ook al goed te laat zijn. Vind het wel een kwalijke zaak dat ze mij (en anderen die met hetzelfde zitten) zo de kans ontnemen om antwoorden te vinden op mogelijke vragen.
Als het vernietigd is moet ik het wel bij mijn ouders vragen maar die willen het daar niet over hebben. Mijn moeder vind het te pijnlijk. Heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen met allerlei medicatie waarvan niet altijd goed was onderzocht of het schadelijk kon zijn voor mij. Op het laatst werd het zo kritiek dat ik gehaald moest worden anders waren ik en mijn moeder er niet meer geweest.
dinsdag 18 mei 2010 om 22:35
ik snap ( lees kan niet opmaken uit je posts) waar je naar op zoek bent? Je redenen om het op te vragen zijn mij niet helemaal duidelijk en de redenen om het niet te doen al helemaal niet.
Snap je wat ik bedoel?
Hoop je iets te vinden / ondekken / kunnen verklaren en ben je bang dat je met het lezen van het dossier niet vindt wat je zocht?
Snap je wat ik bedoel?
Hoop je iets te vinden / ondekken / kunnen verklaren en ben je bang dat je met het lezen van het dossier niet vindt wat je zocht?
dinsdag 18 mei 2010 om 22:57
De wettelijke bewaartermijn voor medische dossiers is 15 jaar.
Tenzij er redenen zijn om het langer te bewaren, of op verzoek van de patient. Heeft niets te maken met 'verdoezelen' of verbergen van feiten, maar juist met privacy van de patient.
Hier staat meer erover:
http://www.cbpweb.nl/Pages/inf_va_omgan ... evens.aspx
Overigens hebben huisartsen vaak wel nog gegevens vanaf de geboorte en oude specialistenbrieven.
Tenzij er redenen zijn om het langer te bewaren, of op verzoek van de patient. Heeft niets te maken met 'verdoezelen' of verbergen van feiten, maar juist met privacy van de patient.
Hier staat meer erover:
http://www.cbpweb.nl/Pages/inf_va_omgan ... evens.aspx
Overigens hebben huisartsen vaak wel nog gegevens vanaf de geboorte en oude specialistenbrieven.
dinsdag 18 mei 2010 om 23:09
Ik werk in de huisartsenzorg, wij bewaren zo'n 15 jaar en een aantal brieven gooien we na invoeren in het electronisch dossier direct weg. We noteren dan de belangrijkste punten/de conclusie uit een onderzoek/uit de brief in je dossier.
De assistentes in onze praktijk, zoeken als het wat krap wordt in de dossierkasten zo nu en dan weer even een flinke stapel dossiers uit en halen er dan dus brieven van 20jr geleden uit. Natuurlijk blijven belangrijke zaken toch bekend doordat we ze als "episode" in je elektronisch dossier invoeren.
Van dat dossier wordt iedere dag een paar keer een back-up gemaakt en dat zal dus niet verdwijnen. Wel gaan de 10 jaar oude elektronische brieven automatisch uit je electr. dossier.
Hoe weet je dan dat ik 10 jr geleden een infarct heb gehad, zou je denken toch? Daar maak ik dan dus "episodes" voor aan. Episodes in je leven blijven altijd staan. Ze gaan na verloop van tijd wel op "inactief" maar blijven op te roepen. Er staat dan bijvoorbeeld in je dossier:
Episodes actief:
diabetes mellitus II '1997
CVA '2002
hypertensie '2003
Episodes inactief:
abortus '1990
De inactieve episodes zijn niet zomaar te zien voor andere artsen en dat is helemaal niet zo erg. Je wilt misschien zaken van 20 jaar geleden juist wel wat naar de achtergrond toch?
Maar ik bedoel dus dat de hoofdzaken bekend blijven bij ons.
Soms is een ziekenhuis niet heel erg actief met het opschonen van dossiers en is er toch nog wat terug te vinden maar ze mogen het dus ook vernietigen na een bepaalde tijd en doen dit ook vaak (anders een gebouw bijbouwen voor alle papieren rompslomp, nu gelukkig allemaal electronisch).
Ik ben overigens HEEL erg tegen het electronisch (landelijk) patienten dossier! Maar dat is weer heel wat anders.
Wat je zou kunnen doen is je huisarts vragen wat er in zijn of haar dossier nog staat. Vaak kan je huisarts aan de hand van een paar termen in vakjargon juist heel veel vertellen.
De assistentes in onze praktijk, zoeken als het wat krap wordt in de dossierkasten zo nu en dan weer even een flinke stapel dossiers uit en halen er dan dus brieven van 20jr geleden uit. Natuurlijk blijven belangrijke zaken toch bekend doordat we ze als "episode" in je elektronisch dossier invoeren.
Van dat dossier wordt iedere dag een paar keer een back-up gemaakt en dat zal dus niet verdwijnen. Wel gaan de 10 jaar oude elektronische brieven automatisch uit je electr. dossier.
Hoe weet je dan dat ik 10 jr geleden een infarct heb gehad, zou je denken toch? Daar maak ik dan dus "episodes" voor aan. Episodes in je leven blijven altijd staan. Ze gaan na verloop van tijd wel op "inactief" maar blijven op te roepen. Er staat dan bijvoorbeeld in je dossier:
Episodes actief:
diabetes mellitus II '1997
CVA '2002
hypertensie '2003
Episodes inactief:
abortus '1990
De inactieve episodes zijn niet zomaar te zien voor andere artsen en dat is helemaal niet zo erg. Je wilt misschien zaken van 20 jaar geleden juist wel wat naar de achtergrond toch?
Maar ik bedoel dus dat de hoofdzaken bekend blijven bij ons.
Soms is een ziekenhuis niet heel erg actief met het opschonen van dossiers en is er toch nog wat terug te vinden maar ze mogen het dus ook vernietigen na een bepaalde tijd en doen dit ook vaak (anders een gebouw bijbouwen voor alle papieren rompslomp, nu gelukkig allemaal electronisch).
Ik ben overigens HEEL erg tegen het electronisch (landelijk) patienten dossier! Maar dat is weer heel wat anders.
Wat je zou kunnen doen is je huisarts vragen wat er in zijn of haar dossier nog staat. Vaak kan je huisarts aan de hand van een paar termen in vakjargon juist heel veel vertellen.
woensdag 19 mei 2010 om 12:01
PoisenIvy ik wil gewoon meer informatie over hetgeen wat ik heb. Dat weet ik natuurlijk wel in grote lijnen want ik loop er toch bij bepaalde dingen tegenaan, zijn vaak maar kleine dingetjes maar ze zijn er.
Dan kan ik natuurlijk op internet zoeken enzo maar vaak kom ik verhalen tegen van mensen die er meer ongemak van hebben dan ik.
Daarnaast heb ik vroeger een aantal dingen gehoord van mijn ouders waarvan ik nu denk klopt dat wel/is dat wel juist? Zo heeft mijn moeder me ooit verteld dat ik een gat in mijn hersenen heb. Maar waar dat gat dan zou moeten zitten en wat voor gevolgen dat heeft, naast de dingen waar ik tegenaan loop, weet ik niet.
Daarnaast hadden mijn moeder en ik het per toeval het een keer over kinderen krijgen. Toen zei ze dus dat ze een hoop medicijnen heeft gehad toen ze zwanger was van mij waarvan ze niet precies wisten of ze schadelijk voor mij konden zijn. Maar toen schijnt er wel gezegd te zijn dat er een kans is op onvruchtbaarheid, dat wisten ze nog niet zeker omdat er weinig testen waren gedaan.
Nu wil ik geen kinderen dus als dat het geval zou zijn is het niet erg maar ik ben wel na gaan denken van misschien zijn er nog meer dingen waarmee ik misschien te maken ga krijgen in de toekomst.
Maar aan de andere kant heb ik zoiets van wat moet ik met die informatie? Wat geeft het voor meerwaarde? Misschien roept het nog wel meer vragen op dan ik nu heb?
Ik denk dat ik binnenkort maar eens naar de huisarts moet stappen en het gewoon maar moet gaan bespreken. Hij weet waarschijnlijk wat er in mijn dossier staat en kan een beetje bepalen wat ik met die informatie kan en of het mij antwoorden kan geven op vragen.
Ik ben trouwens ook niet blij met het electronisch dossier. Ze zullen vast hele goede beveiliging erop hebben zitten tegen hackers ofzo maar het idee dat het ergens online te raadplegen is ofzo staat me niet aan. Hoewel het ook handig kan zijn natuurlijk maar toch.
Dan kan ik natuurlijk op internet zoeken enzo maar vaak kom ik verhalen tegen van mensen die er meer ongemak van hebben dan ik.
Daarnaast heb ik vroeger een aantal dingen gehoord van mijn ouders waarvan ik nu denk klopt dat wel/is dat wel juist? Zo heeft mijn moeder me ooit verteld dat ik een gat in mijn hersenen heb. Maar waar dat gat dan zou moeten zitten en wat voor gevolgen dat heeft, naast de dingen waar ik tegenaan loop, weet ik niet.
Daarnaast hadden mijn moeder en ik het per toeval het een keer over kinderen krijgen. Toen zei ze dus dat ze een hoop medicijnen heeft gehad toen ze zwanger was van mij waarvan ze niet precies wisten of ze schadelijk voor mij konden zijn. Maar toen schijnt er wel gezegd te zijn dat er een kans is op onvruchtbaarheid, dat wisten ze nog niet zeker omdat er weinig testen waren gedaan.
Nu wil ik geen kinderen dus als dat het geval zou zijn is het niet erg maar ik ben wel na gaan denken van misschien zijn er nog meer dingen waarmee ik misschien te maken ga krijgen in de toekomst.
Maar aan de andere kant heb ik zoiets van wat moet ik met die informatie? Wat geeft het voor meerwaarde? Misschien roept het nog wel meer vragen op dan ik nu heb?
Ik denk dat ik binnenkort maar eens naar de huisarts moet stappen en het gewoon maar moet gaan bespreken. Hij weet waarschijnlijk wat er in mijn dossier staat en kan een beetje bepalen wat ik met die informatie kan en of het mij antwoorden kan geven op vragen.
Ik ben trouwens ook niet blij met het electronisch dossier. Ze zullen vast hele goede beveiliging erop hebben zitten tegen hackers ofzo maar het idee dat het ergens online te raadplegen is ofzo staat me niet aan. Hoewel het ook handig kan zijn natuurlijk maar toch.
maandag 24 mei 2010 om 22:54
HI iwhn-tje,
ik zou het dan idd gewoon doen hoor. je hebt nu al zo veel vragen, misschien dat een deel beantwoord wordt. Ben alleen bang dat je geen info kan krijgen over de gebruikte medicatie; het lijkt mij dat dat in het dossier van je moeder staat en dat zal dan wel niet voor jou beschikbaar zijn. Maar denk wel dat je meer te weten kan komen over het eventuele "gat"?
Zelf heb ik een enorme drang om dingen te weten . Zeker als het om mijzelf gaat. En ook al bevalt me het antwoord me niet, dan nog verkies is weten boven onwetendheid. Mar goed die keuze is voor iedereen anders/
Ben wel erg benieuwd hoe het loopt....
ik zou het dan idd gewoon doen hoor. je hebt nu al zo veel vragen, misschien dat een deel beantwoord wordt. Ben alleen bang dat je geen info kan krijgen over de gebruikte medicatie; het lijkt mij dat dat in het dossier van je moeder staat en dat zal dan wel niet voor jou beschikbaar zijn. Maar denk wel dat je meer te weten kan komen over het eventuele "gat"?
Zelf heb ik een enorme drang om dingen te weten . Zeker als het om mijzelf gaat. En ook al bevalt me het antwoord me niet, dan nog verkies is weten boven onwetendheid. Mar goed die keuze is voor iedereen anders/
Ben wel erg benieuwd hoe het loopt....
vrijdag 4 juni 2010 om 02:51
hoi ikweethetnietje,
Ik heb nogal ervaring mnt het opvragen van dossiers (ik heb er veelen van & eveneens van meerdere instellingen/ziekenhuizen.)
Even ter verduidelijking:
Momenteel is het zo dat de bewaartermijn in het algemeen 10~15 hoort te zijn, tenzij je bent opgenomen in 'n psychiatrische instelling onder dwang; daarbij geldt vanwege striktere privacynormen 'n termijn van 5 jaar.
enfin,
Academische ziekenhuizen hanteren de termijn van 30 jaar (officieel) (voor wetenschappelijkonderzoek mogen ze dat 'geannonimiseerd' voor 110 jaar blijven bewaren)
kleinere ziekenhuizen horen dossierstukken al 'n tijdje 10~15 jaar te bewaren, maar dat wisselt nogal; vindt 't zelf ook vaag.
Huisartsen hanteerde de termijn van +- 10 jaar, da's schijnbaar opgerekt..
Hoe de situatie bij fysiotherapeuten, tandartsen e.d in elkaar steekt weet ik niet precies, maar ook daar kun je van 'n standaard termijn van minimaal 7 jaar uit gaan..
Door terug te zien wat ik in mijn jeugddossier zag heeft dat wel verklaard wat mijn eigenlijke problematiek was..
Maar dat is enkel nuttig als je aan vele medische fouten hebt geleden..
Wat wel handig kan zijn is dat jij & de (huidige) huisarts de diagnose van toen kunnen gebruiken en de huidige inzichten erbij kunnen gebruiken om te zien of je misschien nog 'n andere vorm van therapie nodig hebt, of in de toekomst sommige zaken beter kunt laten oid..
Wat je bij uitgebreidere dossiervorming eveneens terug vindt zijn op het oog onschuldige klachtjes, die uiteindelijk wijzen op datgene waar je uiteindelijk door kunt sterven, maar dat is vaak alleen van nut als dat goed & best uitgebreid gedocumenteerd is.
Daarvoor zou je eigenlijk beter dossierstukken van je ouders kunnen (laten) opvragen, maargoed..
I've said enough @this hour.. ff slapen om morgen voor de billionth time dit jaar bij de huisarts binnen te struinen..
Die 1/3 onnodige huisartsen bezoeken neem ik dus in m'n uppie voor m'n rekening
Ik heb nogal ervaring mnt het opvragen van dossiers (ik heb er veelen van & eveneens van meerdere instellingen/ziekenhuizen.)
Even ter verduidelijking:
Momenteel is het zo dat de bewaartermijn in het algemeen 10~15 hoort te zijn, tenzij je bent opgenomen in 'n psychiatrische instelling onder dwang; daarbij geldt vanwege striktere privacynormen 'n termijn van 5 jaar.
enfin,
Academische ziekenhuizen hanteren de termijn van 30 jaar (officieel) (voor wetenschappelijkonderzoek mogen ze dat 'geannonimiseerd' voor 110 jaar blijven bewaren)
kleinere ziekenhuizen horen dossierstukken al 'n tijdje 10~15 jaar te bewaren, maar dat wisselt nogal; vindt 't zelf ook vaag.
Huisartsen hanteerde de termijn van +- 10 jaar, da's schijnbaar opgerekt..
Hoe de situatie bij fysiotherapeuten, tandartsen e.d in elkaar steekt weet ik niet precies, maar ook daar kun je van 'n standaard termijn van minimaal 7 jaar uit gaan..
Door terug te zien wat ik in mijn jeugddossier zag heeft dat wel verklaard wat mijn eigenlijke problematiek was..
Maar dat is enkel nuttig als je aan vele medische fouten hebt geleden..
Wat wel handig kan zijn is dat jij & de (huidige) huisarts de diagnose van toen kunnen gebruiken en de huidige inzichten erbij kunnen gebruiken om te zien of je misschien nog 'n andere vorm van therapie nodig hebt, of in de toekomst sommige zaken beter kunt laten oid..
Wat je bij uitgebreidere dossiervorming eveneens terug vindt zijn op het oog onschuldige klachtjes, die uiteindelijk wijzen op datgene waar je uiteindelijk door kunt sterven, maar dat is vaak alleen van nut als dat goed & best uitgebreid gedocumenteerd is.
Daarvoor zou je eigenlijk beter dossierstukken van je ouders kunnen (laten) opvragen, maargoed..
I've said enough @this hour.. ff slapen om morgen voor de billionth time dit jaar bij de huisarts binnen te struinen..
Die 1/3 onnodige huisartsen bezoeken neem ik dus in m'n uppie voor m'n rekening
