Psyche
alle pijlers
Mentale klachten, nasleep
zondag 12 mei 2024 om 16:33
Ik heb de laatste tijd behoorlijk wat voor mijn kiezen gehad. Ik kom uit een onveilige relatie, ex was dreigend naar mij toe en was bezig met criminele activiteiten. Nu ben ik van tijdelijk woonadres naar tijdelijk woonadres aan het hoppen, eigenlijk. Eerst had ik een kamer gevonden, maar dat ging op het laatste moment niet door. Dat was heel erg balen, maar ik heb wel andere tijdelijke woonruimte gevonden gelukkig.
Mijn overlevingsstrategie in de tijd met mijn ex, was om doordeweeks mij op werk te storten (freelance opdrachten) en in het weekend mezelf te verdoven met alcohol en slaapmiddelen. Intussen probeerde ik van alles te regelen voor mijn ex en schoot ik in de reddersrol.
Nu ik vrijwel geen middelen meer gebruik, merk ik dat begint in te dalen wat er het afgelopen jaar allemaal is gebeurd. Ik heb al die tijd onder zoveel spanning geleefd, ik was bang voor de woedeaanvallen en voor de onderwereldfiguren waar hij zich mee in liet.
Nu heb ik last van paniekaanvallen, maar ook dat ik alles vergeet. Gister bijvoorbeeld heb ik heel lang gezocht naar mijn fiets in het winkelcentrum en raakte ik helemaal overprikkeld door de drukte. Een boek lezen, tv kijken, het lukt niet meer. Ook werken gaat amper meer. Ik voel me ook heel onveilig, mijn lijf voelt heel erg gespannen aan, en ik heb totaal geen concentratie meer voor werkopdrachten. Ben ook heel moe.
Ik merk ook dat de paar vriendinnen die ik nog had, ook op zijn van al die verhalen. Dan was mijn fiets weer gejat (lees: doorverkocht) dan belde ik ze weer in paniek op omdat mijn ex dreigde iemand te vermoorden, of omdat hij met spullen ging gooien.
Dus mijn sociale netwerk is u ook heel erg beperkt.
Is het een kwestie van tijd, voor dit overgaat? Kan ik daar zelf iets aan doen? Of is het iets wat moet slijten?
Ik sta ook nu nog heel erg in die overlevingsstand omdat ik geen vaste woonplek heb.
Dat maakt het ook lastig om rust te vinden ofzo.
Mijn overlevingsstrategie in de tijd met mijn ex, was om doordeweeks mij op werk te storten (freelance opdrachten) en in het weekend mezelf te verdoven met alcohol en slaapmiddelen. Intussen probeerde ik van alles te regelen voor mijn ex en schoot ik in de reddersrol.
Nu ik vrijwel geen middelen meer gebruik, merk ik dat begint in te dalen wat er het afgelopen jaar allemaal is gebeurd. Ik heb al die tijd onder zoveel spanning geleefd, ik was bang voor de woedeaanvallen en voor de onderwereldfiguren waar hij zich mee in liet.
Nu heb ik last van paniekaanvallen, maar ook dat ik alles vergeet. Gister bijvoorbeeld heb ik heel lang gezocht naar mijn fiets in het winkelcentrum en raakte ik helemaal overprikkeld door de drukte. Een boek lezen, tv kijken, het lukt niet meer. Ook werken gaat amper meer. Ik voel me ook heel onveilig, mijn lijf voelt heel erg gespannen aan, en ik heb totaal geen concentratie meer voor werkopdrachten. Ben ook heel moe.
Ik merk ook dat de paar vriendinnen die ik nog had, ook op zijn van al die verhalen. Dan was mijn fiets weer gejat (lees: doorverkocht) dan belde ik ze weer in paniek op omdat mijn ex dreigde iemand te vermoorden, of omdat hij met spullen ging gooien.
Dus mijn sociale netwerk is u ook heel erg beperkt. Is het een kwestie van tijd, voor dit overgaat? Kan ik daar zelf iets aan doen? Of is het iets wat moet slijten?
Ik sta ook nu nog heel erg in die overlevingsstand omdat ik geen vaste woonplek heb.
Dat maakt het ook lastig om rust te vinden ofzo.
zondag 12 mei 2024 om 16:45
zondag 12 mei 2024 om 17:35
zondag 12 mei 2024 om 18:42
Eens, je zit middenin de shit. Slechte nieuws is dat het een beste tijd, stress en verdriet kost. Goede nieuws is dat je met de juiste hulp en geduld en motivatie heel ver komt en er weer geluk op je pad kan komen. Been there done that.
Het is niet makkelijk maar zorg ajb voor de juiste hulp. Begin bij de huisarts, poh, maatschappelijk werk, wijteams.
Je oude vriendinnen zijn nu (even) niet bereikbaar, wie weet komt dat terug als jij weer op je eigen pad bent.
Ik ben ruim 6jaar geleden met niks en niemand begonnen, alleen m'n kinderen bij me. Heel veel hulpverlening gehad en na een paar jaar had ik stabiliteit te pakken en van daaruit is er weer oa een sociaal netwerk gekomen.
Veel sterkte!
Het is niet makkelijk maar zorg ajb voor de juiste hulp. Begin bij de huisarts, poh, maatschappelijk werk, wijteams.
Je oude vriendinnen zijn nu (even) niet bereikbaar, wie weet komt dat terug als jij weer op je eigen pad bent.
Ik ben ruim 6jaar geleden met niks en niemand begonnen, alleen m'n kinderen bij me. Heel veel hulpverlening gehad en na een paar jaar had ik stabiliteit te pakken en van daaruit is er weer oa een sociaal netwerk gekomen.
Veel sterkte!
Je richting is belangrijker dan je snelheid
zondag 12 mei 2024 om 18:57
Allereerst, wat naar dat je in deze situatie hebt gezeten, en er nog steeds last van hebt. Maar knap dat je het wel helder ziet en weet waar je last van hebt en waardoor je klachten komen en dat je er iets aan wilt doen!
Uit ervaring weet ik dat je soms in situatie's kunt belanden waarvan je ooit zei, dat overkomt mij niet en hoe kan iemand het zover laten komen.
Ik wens je ook veel sterkte.
Heb ooit ook gedacht dit komt niet meer goed, hoe ga ik hier overheen komen.. goede nieuws.. het duurt even maar als je echt wilt en er hard aan werkt dan kun je veel bereiken.
Mijn tip, zorg dat je de basis eerst voor elkaar hebt. Stabiele veilige en fijne woonsituatie,financieen op orde, goed voor je gezondheid zorgen.
Wat betreft je ex, geen contact is het allerbeste. Blokkeren op sociale media etc. Bij nieuw adres, niet geven. Ga niet terug naar hetgene wat je ziek maakte.
Die flashbacks, gedachten over wat je hebt meegemaakt etc dat hoort bij de verwerking.. negeer het niet.. echt verwerken lukt het beste als je de basis op orde hebt. Zoek goede hulp, eventueel mensen met de zelfde ervaringen om je verhaal te doen, (zij begrijpen je vaak net wat beter.)
Kijk ook goed naar jezelf, hoe kan ik in de toekomst voorkomen dat dit ooit weer gebeurd. (Had ik eerder grenzen kunnen stellen? Heb ik dat niet gedaan? Waardoor komt dat? Heb ik hierbij hulp nodig)
Let op, wat je overkomen is is zeker niet jou schuld! Jij vraagt er niet om om mishandeld te worden.
Alles zal tijd nodig hebben. Neem die tijd.. Je kan het !
Uit ervaring weet ik dat je soms in situatie's kunt belanden waarvan je ooit zei, dat overkomt mij niet en hoe kan iemand het zover laten komen.
Ik wens je ook veel sterkte.
Heb ooit ook gedacht dit komt niet meer goed, hoe ga ik hier overheen komen.. goede nieuws.. het duurt even maar als je echt wilt en er hard aan werkt dan kun je veel bereiken.
Mijn tip, zorg dat je de basis eerst voor elkaar hebt. Stabiele veilige en fijne woonsituatie,financieen op orde, goed voor je gezondheid zorgen.
Wat betreft je ex, geen contact is het allerbeste. Blokkeren op sociale media etc. Bij nieuw adres, niet geven. Ga niet terug naar hetgene wat je ziek maakte.
Die flashbacks, gedachten over wat je hebt meegemaakt etc dat hoort bij de verwerking.. negeer het niet.. echt verwerken lukt het beste als je de basis op orde hebt. Zoek goede hulp, eventueel mensen met de zelfde ervaringen om je verhaal te doen, (zij begrijpen je vaak net wat beter.)
Kijk ook goed naar jezelf, hoe kan ik in de toekomst voorkomen dat dit ooit weer gebeurd. (Had ik eerder grenzen kunnen stellen? Heb ik dat niet gedaan? Waardoor komt dat? Heb ik hierbij hulp nodig)
Let op, wat je overkomen is is zeker niet jou schuld! Jij vraagt er niet om om mishandeld te worden.
Alles zal tijd nodig hebben. Neem die tijd.. Je kan het !
zaterdag 18 mei 2024 om 19:22
Dank jullie wel...
Ik heb hulp gezocht, er was net woonbegeleiding opgestart. Maar omdat ik geen vast adres meer heb, en over een paar weken ook hier weg moet, ben ik doorverwezen naar de vrouwenopvang of de daklozenopvang.
De woonbegeleiding dacht ook totaal niet mee. Mentale klachten? "Bespreek maar met je behandelaar". terwijl ik die niet heb. De simpelste vragen konden ze niet eens beantwoorden. Het typische is ook dat de woonbegeleiding van dezelfde organisatie is als de maatschappelijke opvang (daklozenopvang). Je zou denken dat ze op de hoogte zijn wie wat doet.
Ik heb contact opgenomen met de daklozenopvang, die boden mij een gesprek aan. Ik voelde mij wel gehoord, en serieus genomen. Maar om dat nu al te doen? Ik zit hier nog wel een aantal weken als het goed is.
Ik ben ook aan het kijken voor vakantiewoningen, maar die zijn enorm prijzig. Mocht iemand nog tips hebben, dan hoor ik het graag.
Op het laatst werd ook de auto van mijn ex in de brand gestoken, en er is de hele tijd op mij ingepraat dat ik ook een 'target' ben omdat ik teveel informatie heb. Ik voel me ontzettend gespannen, en heb 's nachts levensechte dromen/nachtmerries over alles wat er afgelopen maanden is gebeurd.
Ook denk ik steeds vaker aan zelfmoord. Want overal, wat ik ook probeer, gaat het mis. En iedereen heeft daar last van.
Ik heb hulp gezocht, er was net woonbegeleiding opgestart. Maar omdat ik geen vast adres meer heb, en over een paar weken ook hier weg moet, ben ik doorverwezen naar de vrouwenopvang of de daklozenopvang.
De woonbegeleiding dacht ook totaal niet mee. Mentale klachten? "Bespreek maar met je behandelaar". terwijl ik die niet heb. De simpelste vragen konden ze niet eens beantwoorden. Het typische is ook dat de woonbegeleiding van dezelfde organisatie is als de maatschappelijke opvang (daklozenopvang). Je zou denken dat ze op de hoogte zijn wie wat doet.
Ik heb contact opgenomen met de daklozenopvang, die boden mij een gesprek aan. Ik voelde mij wel gehoord, en serieus genomen. Maar om dat nu al te doen? Ik zit hier nog wel een aantal weken als het goed is.
Ik ben ook aan het kijken voor vakantiewoningen, maar die zijn enorm prijzig. Mocht iemand nog tips hebben, dan hoor ik het graag.
Op het laatst werd ook de auto van mijn ex in de brand gestoken, en er is de hele tijd op mij ingepraat dat ik ook een 'target' ben omdat ik teveel informatie heb. Ik voel me ontzettend gespannen, en heb 's nachts levensechte dromen/nachtmerries over alles wat er afgelopen maanden is gebeurd.
Ook denk ik steeds vaker aan zelfmoord. Want overal, wat ik ook probeer, gaat het mis. En iedereen heeft daar last van.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
