Psyche
alle pijlers
Mijmeren over een lang overleden vriend
donderdag 17 februari 2022 om 01:13
We waren twintigers toen mijn beste vriend zelfmoord pleegde. Het was een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in mijn leven, dat voor mij het einde van mijn jeugd symboliseerde. Wat waren we nog pril toen we elkaar leerden kennen, maar hoewel ik nog erg kinderlijk was kwam hij al veel volwassener over. Hij was echt een bijzondere persoon. De invloed die hij op mijn leven had was enorm. Zijn opvattingen over kunst, cultuur, muziek, literatuur en ook politiek wegen tot de dag van vandaag op mij door. Door zijn vroegtijdige dood is hij voor mij altijd jong gebleven, terwijl ik zelf een kalende en gezette ouwe knar werd. Ja ik ben nu zowat dubbel zo oud als hij ooit is geworden. Intussen raast het leven maar door en eigenlijk denk ik niet eens meer zo vaak aan mijn beste vriend. Maar op onbewaakte momenten ga ik wel eens aan het mijmeren... Wat als hij nu zou terugkeren zoals hij toen was, vraag ik me soms af. Hij een twintiger, ik een vijftiger met de bagage die ik intussen opbouwde... Zou het tussen ons dan nog steeds klikken? Zouden we elkaar nog terugvinden in onze opvattingen en interesses, of zou onze vriendschap een stille dood sterven omdat andere mensen zowel voor hem als voor mij boeiender zouden blijken te zijn? Of heeft hij misschien in een hiernamaals ook een evolutie doorgemaakt en zullen we dan kunnen bijpraten als ik ook kom te overlijden? Heb ik zijn dood trouwens ooit wel echt verwerkt? Hoe dan ook lucht het wel eens op om dit neer te schrijven, dank om het even te lezen...
donderdag 17 februari 2022 om 06:56
donderdag 17 februari 2022 om 07:27
Mooie gedachte hè, straks weer bijpraten. Ik geloof daar zeker in. Bekijk anders eens de online filmpjes van Matt Fraser, een bekend medium. Hij geeft boodschappen van overledenen door, wat een troost is voor de nabestaanden. Hier op Viva roept dat bij sommigen hoon op, het zij zo. Wellicht heb je er iets aan.
donderdag 17 februari 2022 om 07:35
Ik bedoel trouwens de filmpjes op zijn eigen kanaal, want er zijn ook filmpjes waarin hij in talkshows verschijnt. Die zijn ook de moeite waard, maar wat algemener van aard. Die op zijn kanaal gaan steeds over één (groepje) nabestaande(n).
anoniem_64b15400b727b wijzigde dit bericht op 17-02-2022 07:48
17.42% gewijzigd
donderdag 17 februari 2022 om 07:48
Herkenbaar. 
Mijn beste vriend is overleden door een ongeluk, ook toen we in de 20 waren. Het verdriet slijt maar de herinnering blijft en ook het gevoel van jammer dat hij mijn gezin niet heeft mogen leren kennen en andersom. Maar dat heb ik ook bij overleden familie, hoe zouden zij vinden dat ik het nu doe. En voor mijn oma ben ik blij dat ze de hele corona niet heeft meegemaakt. Ze is overleden in 2019 maar ik zou haar graag nog zeggen dat ze ergens gelijk over had. Dus ik snap je en als het je verder niet hindert dan is dat soort melancholie best normaal. Het geeft alleen maar aan dat je van die persoon gehouden hebt en dat niet vergeten bent.
Mijn beste vriend is overleden door een ongeluk, ook toen we in de 20 waren. Het verdriet slijt maar de herinnering blijft en ook het gevoel van jammer dat hij mijn gezin niet heeft mogen leren kennen en andersom. Maar dat heb ik ook bij overleden familie, hoe zouden zij vinden dat ik het nu doe. En voor mijn oma ben ik blij dat ze de hele corona niet heeft meegemaakt. Ze is overleden in 2019 maar ik zou haar graag nog zeggen dat ze ergens gelijk over had. Dus ik snap je en als het je verder niet hindert dan is dat soort melancholie best normaal. Het geeft alleen maar aan dat je van die persoon gehouden hebt en dat niet vergeten bent.
donderdag 17 februari 2022 om 17:03
Wat heftig.
Ik had vroeger twee beste vriendinnen. Wilde, leuke, mooie en knappe vrouwen. De vriendschap verwaterde, maar ze zijn ook allebei overleden. De ene werd 43, de ander net 50.
Dan denk je toch terug aan je gedeelde verleden. De zorgeloosheid, de vrijheid van die tijd. Hun karakters. En dan mis je ze toch weer op een bepaalde manier.
Ik had vroeger twee beste vriendinnen. Wilde, leuke, mooie en knappe vrouwen. De vriendschap verwaterde, maar ze zijn ook allebei overleden. De ene werd 43, de ander net 50.
Dan denk je toch terug aan je gedeelde verleden. De zorgeloosheid, de vrijheid van die tijd. Hun karakters. En dan mis je ze toch weer op een bepaalde manier.
