Mijn beste vriendin &ik.

Mijn beste vriendin en ik....



We belden elkaar altijd elke dag.

Delen dezelfde hobby,hielden van dezelfde dingen: uitgaan, zingen, uiteten, bioscoop...



Helaas is er het afgelopen jaar heel wat veranderd.

We kregen allebei een relatie.

Eerst zij met een leuke jongen en toen ik een maand later met zijn beste vriend.

Smoorverliefd waren we allebei.

Dus ook dat hadden we samen te delen.



We deden veel leuke dingen met z'n vieren en gingen zelfs op vakantie.

Helaas maakte mijn lover het een week na die vakantie uit.

Hij voelde niets meer voor mij.

Ik was hier heel erg stuk van.

En toen kwam het...



Ze kwam meteen naar me toe toen ik belde dat dan wel.

Ze huilde bijna even hard als ik.

Maar...



Het weekend hadden we afgesproken en stoorde ze zich er aan dat ik zoveel over hem praatten.

Ik was zo verdrietig en hij was idd even mijn enige gespreksonderwerp.

Een paar dagen later belde ik haar.

Zat ze net te eten en toen zei ze dat ze het irritant vond dat ik zo vaak belde.



Ik had haar nodig, maar voor mijn gevoel was ik te veel.

Een week later was ze bij me.

Vertellen hoe gelukkig ze was met haar vriendje.

Ik nog steeds erg verdrietig.

Ze kon mij ook vertellen dat mijn ex er echt klaar mee was.

Want ze had hem aan de telefoon gehad.



Mijn vriendin en ik spraken nog wel af, maar het werd anders.

Als we uit gingen was mijn ex er soms bij.

En dat was voor mij niet goed.

Ik wilde hem nog steeds, maar voor hem was het over.



Daardoor zie ik mijn vriendin ook minder.

Zij is heel veel bij haar vriend en we spreken elkaar nog maar weinig.

Ze belt me alleen nog als het voor iets is.

Dus nooit meer zomaar.



Er zijn zelfs dingen in mijn leven gebeurd die ik haar niet eens heb verteld aangezien ik het idee had dat het geen nut had.

Of ik had die behoefte niet meer.

Zij is zo gelukkig met hem.

Zij kan een vriendin die zo in de knoop zit er even niet bij hebben.



Ik gun haar het geluk, eerlijk waar.

Met haar vriend kan ik ook goed opschieten.

Al wordt het nooit meer hetzelfde tussen ons.

We praten inmiddels niet meer over mijn ex.

Zij spreekt en ziet hem nog heel vaak.

In het begin vroeg ik veel naar dingen over hem.

En dan hoorde ik wat en voelde ik me weer klote.

Zij vond het ook vervelend het er 'steeds weer over te hebben'.



Ik mis hoe het ooit was tussen ons.

Vind het moeilijk tegen haar te zeggen.

Heb weleens gezegd hoe ik over bepaalde dingen dacht, maar ze is erg gevoelig en voelt zich snel aangevallen.



We zouden ook nog wat leuks doen samen vanwege een speciale gelegenheid.

Ook daar hoor ik niets meer over.



Wie mij een half jaar geleden had verteld dat onze vriendschap zo zou veranderen had ik keihard uitgelachen.

Maar toch is het gebeurd.

Ik heb toch het gevoel dat ik haar een beetje kwijt ben geraakt.



Herkent iemand hier iets in?Iets vergelijkbaars mee gemaakt?



Bedankt..