Psyche
alle pijlers
Mijn depressie heeft geen vakantie
zondag 6 augustus 2017 om 09:09
Ik ben aan het herstellen van een depressie en eigenlijk ging het de laatste tijd best goed. Maar nu heb ik dan eindelijk vakantie. Eerste week zit erop en eigenlijk voelt nu alsof ik weer middenin de depressie zit.
Deze week ging het wel redelijk goed. Een nachtje met mijn schoonouders weg vond ik lastig. Juist omdat dat met mijn familie niet kan. Ik heb het gevoel dat ik erbij hoor toegelaten. Gisteravond was er een feest in de buurt, hier wilde wat vrienden heen. Ik voelde me gisteren al minder, maar als ik me ga isoleren word het niet beter. Dus ik besloot te gaan, meestal als ik er ben valt het wel mee. Helaas gisteravond dus niet, voelde me diep ongelukkig. Is iedereen heel blij sta ik mijn tranen te verbijten en me af te vragen of ik ooit nog blij kan zijn. Mijn omgeving zal ik het niet laten merken omdat ik hun feest niet ga verpesten.
Dan kan ik vandaag bijkomen en mezelf bij elkaar rapen. Woensdagnacht gaan we op vakantie en daar zie ik enorm tegenop. Het vliegen vind ik ellendig en nu nog meer. Ik ga toch twijfelen aan de accomodatie, is het wel wat. Ik maak me druk om het eten. Ik vraag me af of we veel last van de extreme hitte gaan krijgen. En toch wil ik op vakantie. Waarom? Omdat ik bang dat het anders steeds moeilijker word. Maar ook omdat ik mijn vriend hierin niet tekort wil doen.
Wat ik wil met dit topic. Geen idee misschien dat iemand dit herkent. Me een schop onder de kont geeft. Of zegt dat alles wel goed komt.
Deze week ging het wel redelijk goed. Een nachtje met mijn schoonouders weg vond ik lastig. Juist omdat dat met mijn familie niet kan. Ik heb het gevoel dat ik erbij hoor toegelaten. Gisteravond was er een feest in de buurt, hier wilde wat vrienden heen. Ik voelde me gisteren al minder, maar als ik me ga isoleren word het niet beter. Dus ik besloot te gaan, meestal als ik er ben valt het wel mee. Helaas gisteravond dus niet, voelde me diep ongelukkig. Is iedereen heel blij sta ik mijn tranen te verbijten en me af te vragen of ik ooit nog blij kan zijn. Mijn omgeving zal ik het niet laten merken omdat ik hun feest niet ga verpesten.
Dan kan ik vandaag bijkomen en mezelf bij elkaar rapen. Woensdagnacht gaan we op vakantie en daar zie ik enorm tegenop. Het vliegen vind ik ellendig en nu nog meer. Ik ga toch twijfelen aan de accomodatie, is het wel wat. Ik maak me druk om het eten. Ik vraag me af of we veel last van de extreme hitte gaan krijgen. En toch wil ik op vakantie. Waarom? Omdat ik bang dat het anders steeds moeilijker word. Maar ook omdat ik mijn vriend hierin niet tekort wil doen.
Wat ik wil met dit topic. Geen idee misschien dat iemand dit herkent. Me een schop onder de kont geeft. Of zegt dat alles wel goed komt.
zondag 6 augustus 2017 om 09:16
Je weet zelf ook wel dat alles goed komt. Als de vakantie kut is kun je altijd weer naar huis. Eten kut in je hotel dan zoek je een ander eettentje op. Heb je last van de hitte, dan zoek je airco op.
Heb je hier behandeling voor je depressie gehad met cognitieve gedragstherapie? Zo niet, meteen aanmelden na de vakantie. Volgens mij kan dat je heel erg helpen.
Heb je hier behandeling voor je depressie gehad met cognitieve gedragstherapie? Zo niet, meteen aanmelden na de vakantie. Volgens mij kan dat je heel erg helpen.
zondag 6 augustus 2017 om 09:18
Eigenlijk lijkt het me logisch dat je klachten erger worden in de vakantie. Buiten de vakantie heb je een vaste routine. Daar heb je baat bij vaak. Nu valt die routine weg en heb je 'tijd over' om te gaan piekeren en sombere gedachten toe te laten. Ook de gedachte dat een vakantie in ieders ogen 'verplicht' leuk moet zijn helpt daaraan niet mee natuurlijk. Het enige wat je misschien kunt doen is je verwachtingen gewoon laag te houden. Heb je geen zin in dat feestje? Waarom zou je heen moeten?
Misschien wordt het wel warm daar op je vakantieadres. Dan ga je in de schaduw zitten. Laat je niet verplichten tot iets waar je eigenlijk geen behoefte aan hebt.
Misschien wordt het wel warm daar op je vakantieadres. Dan ga je in de schaduw zitten. Laat je niet verplichten tot iets waar je eigenlijk geen behoefte aan hebt.
zondag 6 augustus 2017 om 09:26
Bedankt al voor de reacties. Het klopt dat ik bezig ben de ander te plezieren. Gelukkig heb ik de vakantie grotendeels een vrije agenda en daar krijg ik wel energie van.
@orangetree Wat jij zegt over het wegvallen van routine klopt voor mij wel. Ook al voelt werk soms als een verplichting toch is die houvast fijn. Ik ga proberen beter naar mijn gevoel te luisteren.
@orangetree Wat jij zegt over het wegvallen van routine klopt voor mij wel. Ook al voelt werk soms als een verplichting toch is die houvast fijn. Ik ga proberen beter naar mijn gevoel te luisteren.
zondag 6 augustus 2017 om 10:35
Als ik de OP lees dan is het eigelijk een wonder dat mensen op vakantie gaan. Het is één en al stress en onvoorspelbaarheid. Je moet toch echt een optimist zijn om niet al te veel in de stress te schieten van een aankomende vakantie.
Ergens dus heel logisch dat je je niet happy voelt in de vakantie.
Ergens dus heel logisch dat je je niet happy voelt in de vakantie.
zondag 6 augustus 2017 om 13:52
Ik vind het wel herkenbaar wat je schrijft. Toen ik herstellende was van een depressie en in een goeie flow zat, ging ik ook op vakantie maar ik zag tegen heel veel op (inpakken, vliegen, wat nou als het slecht weer is, ik ga er alleen maar stress van krijgen ipv dat ik ervan geniet), maar uiteindelijk veel het me heel erg mee, ging de reis goed en heb ik ervan kunnen genieten.
Wat mij hielp was om de depressie te zien als een soort van donkere bril waardoor je veel sneller tegen dingen op ziet en veel beren op de weg ziet. En dus te bedenken dat mijn gedachten op dit moment somberder/negatiever zijn dan d werkelijkheid en dat het niet terecht is dat ik zo negatief denk. Het komt ook door die depressie dat je je afvraagt of je ooit nog wel gelukkig of blij zal zijn, maar hoe moeilijk het ook is om soms te geloven, die dag zal zeer waarschijnlijk wel weer komen. En herstel is geen rechte lijn, maar gaat ook met ups en downs, dus dat je nu even een mindere dag hebt wil niet gelijk zeggen dat die depressie weer helemaal terug aan het komen is.
Alvast fijn vakantie!
Wat mij hielp was om de depressie te zien als een soort van donkere bril waardoor je veel sneller tegen dingen op ziet en veel beren op de weg ziet. En dus te bedenken dat mijn gedachten op dit moment somberder/negatiever zijn dan d werkelijkheid en dat het niet terecht is dat ik zo negatief denk. Het komt ook door die depressie dat je je afvraagt of je ooit nog wel gelukkig of blij zal zijn, maar hoe moeilijk het ook is om soms te geloven, die dag zal zeer waarschijnlijk wel weer komen. En herstel is geen rechte lijn, maar gaat ook met ups en downs, dus dat je nu even een mindere dag hebt wil niet gelijk zeggen dat die depressie weer helemaal terug aan het komen is.
Alvast fijn vakantie!
