Psyche
alle pijlers
Mijn moeder heeft longkanker…
donderdag 9 november 2023 om 19:04
Ik wist even niet op welke pijler ik dit moest zetten. En ook niet goed wat ik nu precies met het topic wil, ervaringen misschien en het liefst positieve dan….
Maar vandaag hebben we het nieuws gekregen dat mijn moeder longkanker heeft. Ze is eind 70, heeft nog nooit iets serieus gehad qua gezondheid dus w.d.b. mag ik in mijn handen knijpen. En toch, ik kan niet stoppen met huilen. Vind het zo vreselijk…. Ze is zo’n lieve moeder en vrouw en ik kan mij zo geen leven zonder mijn moeder voorstellen. We weten feitelijk nog helemaal niet wat voor een soort tumor het is en hoe ver het gevorderd is maar wel dat het niet goed is.
Ik vind het even heel moeilijk om er mee om te gaan en hoop ervaringen van mensen te horen die toch positief geëindigd zijn, ik kan nog even niet met de gedachte omgaan dat ik haar kan verliezen…..
Maar vandaag hebben we het nieuws gekregen dat mijn moeder longkanker heeft. Ze is eind 70, heeft nog nooit iets serieus gehad qua gezondheid dus w.d.b. mag ik in mijn handen knijpen. En toch, ik kan niet stoppen met huilen. Vind het zo vreselijk…. Ze is zo’n lieve moeder en vrouw en ik kan mij zo geen leven zonder mijn moeder voorstellen. We weten feitelijk nog helemaal niet wat voor een soort tumor het is en hoe ver het gevorderd is maar wel dat het niet goed is.
Ik vind het even heel moeilijk om er mee om te gaan en hoop ervaringen van mensen te horen die toch positief geëindigd zijn, ik kan nog even niet met de gedachte omgaan dat ik haar kan verliezen…..
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 19:39
Hele dikke knuffel!
Wij kregen een paar jaar geleden hetzelfde te horen... Mijn moeder was toen 62 en heeft uitgezaaide longkanker.
Vooral die eerste periode vond ik heel moeilijk omdat je nog met zoveel onzekerheid zit... Laat het dus vooral over je heen komen en wees er gewoon verdrietig om. Ik had precies hetzelfde.
Ondertussen zijn we denk ik nu 3 jaar verder. Ze slikt 1 pil per dag en de tumoren zijn sinds die tijd gekrompen en stabiel gebleven.
Ze leeft wel echt van controle tot controle en de angst dat het mis is is altijd aanwezig. Maar net na een controle is ze weer helemaal opgelucht en opgewekt.
De pillen hebben wel vervelende bijwerkingen, maar in principe kan ze gewoon alles doen wat ze wil.
Het blijft een tikkende tijdbom...
Wij kregen een paar jaar geleden hetzelfde te horen... Mijn moeder was toen 62 en heeft uitgezaaide longkanker.
Vooral die eerste periode vond ik heel moeilijk omdat je nog met zoveel onzekerheid zit... Laat het dus vooral over je heen komen en wees er gewoon verdrietig om. Ik had precies hetzelfde.
Ondertussen zijn we denk ik nu 3 jaar verder. Ze slikt 1 pil per dag en de tumoren zijn sinds die tijd gekrompen en stabiel gebleven.
Ze leeft wel echt van controle tot controle en de angst dat het mis is is altijd aanwezig. Maar net na een controle is ze weer helemaal opgelucht en opgewekt.
De pillen hebben wel vervelende bijwerkingen, maar in principe kan ze gewoon alles doen wat ze wil.
Het blijft een tikkende tijdbom...
donderdag 9 november 2023 om 19:59
donderdag 9 november 2023 om 19:59
Dank je welNolanollie schreef: ↑09-11-2023 19:39Wat vreselijk! Heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Qua ervaring kan ook ik je niet helpen...
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 20:03
Ja die onzekerheid is heel naar. Ik weet het nog van mijn schoonvader maar die had alvleesklierkanker en daar was eigenlijk meteen al duidelijk dat het niet lang zou gaan duren. Uiteindelijk nog net geen 4 weken na de diagnose overleed hij.Biebeltje schreef: ↑09-11-2023 19:39Hele dikke knuffel!
Wij kregen een paar jaar geleden hetzelfde te horen... Mijn moeder was toen 62 en heeft uitgezaaide longkanker.
Vooral die eerste periode vond ik heel moeilijk omdat je nog met zoveel onzekerheid zit... Laat het dus vooral over je heen komen en wees er gewoon verdrietig om. Ik had precies hetzelfde.
Ondertussen zijn we denk ik nu 3 jaar verder. Ze slikt 1 pil per dag en de tumoren zijn sinds die tijd gekrompen en stabiel gebleven.
Ze leeft wel echt van controle tot controle en de angst dat het mis is is altijd aanwezig. Maar net na een controle is ze weer helemaal opgelucht en opgewekt.
De pillen hebben wel vervelende bijwerkingen, maar in principe kan ze gewoon alles doen wat ze wil.
Het blijft een tikkende tijdbom...
Vandaar ook dat ik het moeilijk indenken vind dat het ook anders kan zijn en iemand met kanker misschien best langer kan leven en met redelijke kwaliteit van leven.
Ik hoop voor jou dat je nog heel lang van je moeder mag genieten
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 20:22
Wat een verschrikkelijk nieuws! Sterkte...
Allebei mijn ouders hebben een aantal vormen van kanker gehad en de periode tussen "het is mis" en het behandelplan is het ergste. Die onzekerheid is vreselijk. Daarna ga je de strijd aan, of "je", ik bedoel de medicijnen, de operatie, de bestraling of wat ze ook maar aanraden aan behanding. Dan komt er actie om het gevaar te gaan verminderen. Dan komt er weer meer rust in de tent. Tenminste, bij mij werkte dat iedere keer zo.
Ik heb zelf ook een periode gehad dat ik wist dat ik een ernstige ziekte had, waarin ze me geen behandeling wilden geven. Het was nog niet duidelijk welk type het precies was en de behandeling van alle types is net even anders. Dat was een rotperiode. De uiteindelijke diagnose heb ik telefonisch te horen gekregen en wat was ik blij! Want bij diagnose hoorde behandeling. Ik hoop dat je moeder en jij ook snel weten hoe ze verder kan.
Heel veel sterkte!!! Houd je niet groot nu, de emoties horen erbij en het is erg genoeg om een paar dagen om te janken. Straks pak je jezelf wel weer bij elkaar...
Allebei mijn ouders hebben een aantal vormen van kanker gehad en de periode tussen "het is mis" en het behandelplan is het ergste. Die onzekerheid is vreselijk. Daarna ga je de strijd aan, of "je", ik bedoel de medicijnen, de operatie, de bestraling of wat ze ook maar aanraden aan behanding. Dan komt er actie om het gevaar te gaan verminderen. Dan komt er weer meer rust in de tent. Tenminste, bij mij werkte dat iedere keer zo.
Ik heb zelf ook een periode gehad dat ik wist dat ik een ernstige ziekte had, waarin ze me geen behandeling wilden geven. Het was nog niet duidelijk welk type het precies was en de behandeling van alle types is net even anders. Dat was een rotperiode. De uiteindelijke diagnose heb ik telefonisch te horen gekregen en wat was ik blij! Want bij diagnose hoorde behandeling. Ik hoop dat je moeder en jij ook snel weten hoe ze verder kan.
Heel veel sterkte!!! Houd je niet groot nu, de emoties horen erbij en het is erg genoeg om een paar dagen om te janken. Straks pak je jezelf wel weer bij elkaar...
donderdag 9 november 2023 om 20:25
Voor wat het waard is, bij allebei mijn ouders een heel ander verhaal. Ze hebben allebei jarenlang kanker gehad, diverse vormen, en zijn allebei op hoge leeftijd aan iets anders overleden. Mijn moeder zonder kanker, mijn vader met, maar hij had een andere doodsoorzaak. Buiten de behandelperiodes ook een goede kwaliteit van leven.Hendrikje106 schreef: ↑09-11-2023 20:03Ja die onzekerheid is heel naar. Ik weet het nog van mijn schoonvader maar die had alvleesklierkanker en daar was eigenlijk meteen al duidelijk dat het niet lang zou gaan duren. Uiteindelijk nog net geen 4 weken na de diagnose overleed hij.
Vandaar ook dat ik het moeilijk indenken vind dat het ook anders kan zijn en iemand met kanker misschien best langer kan leven en met redelijke kwaliteit van leven.
Ik hoop voor jou dat je nog heel lang van je moeder mag genieten
donderdag 9 november 2023 om 20:59
Ik reageer ook even aangezien je om positieve ervaringen vraagt. Mijn vader kreeg ook de diagnose longkanker. Hij is vervolgens geopereerd. Later heeft hij dankzij uitzaaiingen chemo en bestralingen gehad en toen die niet genoeg deden inmuuntherapie wat echt goed werkte. Hij is uiteindelijk 8 jaar na de diagnose overleden maar niet aan longkanker die was nog steeds door de immuuntherapie onder controle. Ik ga voor je duimen dat je moeder ook geholpen kan worden. Ik weet niet bij welk ziekenhuis ze loopt maar het Antonie van Leeuwenhoek schijnt top te zijn. Mijn vader werd in het lumc behandeld die zijn ook top.
donderdag 9 november 2023 om 21:50
Jij ook sterkte Rooiekaterderooiekater schreef: ↑09-11-2023 20:08Hendrikje
Kan mij voorstellen hoe je je nu voelt.
Hier ook een moeder met kanker.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 21:53
Dank voor je bericht. Ja je probeert jezelf toch in die “ik moet sterk zijn” modus te drukken. En waar ik eigenlijk normaal nooit kan huilen maar tranen wegdruk komt het er nu in overvloed uit, dat ben ik ook niet gewend van mijzelf.Irma_3110 schreef: ↑09-11-2023 20:22Wat een verschrikkelijk nieuws! Sterkte...
Allebei mijn ouders hebben een aantal vormen van kanker gehad en de periode tussen "het is mis" en het behandelplan is het ergste. Die onzekerheid is vreselijk. Daarna ga je de strijd aan, of "je", ik bedoel de medicijnen, de operatie, de bestraling of wat ze ook maar aanraden aan behanding. Dan komt er actie om het gevaar te gaan verminderen. Dan komt er weer meer rust in de tent. Tenminste, bij mij werkte dat iedere keer zo.
Ik heb zelf ook een periode gehad dat ik wist dat ik een ernstige ziekte had, waarin ze me geen behandeling wilden geven. Het was nog niet duidelijk welk type het precies was en de behandeling van alle types is net even anders. Dat was een rotperiode. De uiteindelijke diagnose heb ik telefonisch te horen gekregen en wat was ik blij! Want bij diagnose hoorde behandeling. Ik hoop dat je moeder en jij ook snel weten hoe ze verder kan.
Heel veel sterkte!!! Houd je niet groot nu, de emoties horen erbij en het is erg genoeg om een paar dagen om te janken. Straks pak je jezelf wel weer bij elkaar...
Die onzekerheid is killing inderdaad, als we maar een plan van aanpak hebben, dan weet je dat er actie ondernomen wordt. Ik hoop dat er dan ook weer rust komt inderdaad.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 21:55
Wat erg voor je Nee ik geef het zeker nog niet op hoor. Mijn moeder zei ook meteen, ik ga er alles aan doen. Dus ik moet achter haar gaan staan en hoop houden inderdaad. Het is die eerste klap en onzekerheid die nu even de overhand hebben.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 21:56
Ik hoop hier ook heel erg op, vooral die kwaliteit van leven.Irma_3110 schreef: ↑09-11-2023 20:25Voor wat het waard is, bij allebei mijn ouders een heel ander verhaal. Ze hebben allebei jarenlang kanker gehad, diverse vormen, en zijn allebei op hoge leeftijd aan iets anders overleden. Mijn moeder zonder kanker, mijn vader met, maar hij had een andere doodsoorzaak. Buiten de behandelperiodes ook een goede kwaliteit van leven.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 21:56
Dank je
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 21:58
8 jaar is nog een mooie tijd, ik zou er voor tekenen nu mits ze nog wel kan genieten van het leven. Ze heeft de diagnose nu in een streekziekenhuis gekregen maar bij twijfel zullen we niet schromen om een ander ziekenhuis te bezoeken.sneep schreef: ↑09-11-2023 20:59Ik reageer ook even aangezien je om positieve ervaringen vraagt. Mijn vader kreeg ook de diagnose longkanker. Hij is vervolgens geopereerd. Later heeft hij dankzij uitzaaiingen chemo en bestralingen gehad en toen die niet genoeg deden inmuuntherapie wat echt goed werkte. Hij is uiteindelijk 8 jaar na de diagnose overleden maar niet aan longkanker die was nog steeds door de immuuntherapie onder controle. Ik ga voor je duimen dat je moeder ook geholpen kan worden. Ik weet niet bij welk ziekenhuis ze loopt maar het Antonie van Leeuwenhoek schijnt top te zijn. Mijn vader werd in het lumc behandeld die zijn ook top.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
donderdag 9 november 2023 om 22:06
Ja vreselijk en zo’n lieve moeder, jouw moeder, die je nooit kunt missen.Hendrikje106 schreef: ↑09-11-2023 21:55Wat erg voor je Nee ik geef het zeker nog niet op hoor. Mijn moeder zei ook meteen, ik ga er alles aan doen. Dus ik moet achter haar gaan staan en hoop houden inderdaad. Het is die eerste klap en onzekerheid die nu even de overhand hebben.
donderdag 9 november 2023 om 22:27
Ik kreeg in mei hetzelfde nieuws te horen en wat stond mijn leven op zijn kop. Bij mijn moeder is het uitgezaaid naar de chemo en bestraling heeft wel heel goed gewerkt, al is het niet weg. Nu krijgt ze imuuntherapie en voelt ze zich een stuk beter en hopen wij nog jaren met haar te hebben
Een dikke knuffel voor jou want die eerste fase van wachten is super rot.
Een dikke knuffel voor jou want die eerste fase van wachten is super rot.
donderdag 9 november 2023 om 23:45
Een hart onder de riem voor jou.
Mijn moeder kreeg in 2010 de diagnose longkanker. We schrokken allemaal natuurlijk enorm. Maar ze is toen succesvol geopereerd, hoefde zelfs geen chemo, alleen bestraling. Ze heeft nog jaren "kankervrij" geleefd.
Dus er is hoop. En hey... huilen mag! Lijkt me ook vrij normaal, het gaat immers om je moeder.
Mijn moeder kreeg in 2010 de diagnose longkanker. We schrokken allemaal natuurlijk enorm. Maar ze is toen succesvol geopereerd, hoefde zelfs geen chemo, alleen bestraling. Ze heeft nog jaren "kankervrij" geleefd.
Dus er is hoop. En hey... huilen mag! Lijkt me ook vrij normaal, het gaat immers om je moeder.
vrijdag 10 november 2023 om 09:09
Hier helaas geen positieve ervaring, maar ik wil dit toch met je delen. Mijn moeder kreeg vorig jaar de diagnose longkanker en hoewel de prognose een jaar bij geen behandeling was, heeft ze uiteindelijk maar drie maanden nog bij ons mogen blijven. Ze bleek inmiddels al diverse uitzaaiingen te hebben. Dring dus aan op een geheel onderzoek.
Verder wil ik je meegeven goed te luisteren naar je moeder, wat zijn haar wensen. Mijn moeder was heel resoluut in wat ze wilde (uiteindelijk ook euthanasie). Dat was voor ons als gezin heel moeilijk te accepteren, je wilt niet dat je moeder, vrouw, dood gaat. maar waar het uiteindelijk om draait is dat het haar lijf is, zij voelt de eventuele pijn, zij ondergaat de behandelingen. En als zij aangeeft iets niet te willen/niet meer te willen, dan kun je haar geen groter respect betuigen dan haar daar in te volgen, hoeveel pijn dat ook doet. We hebben we er uiteraard altijd goed over gepraat, informatie ingewonnen, maar uiteindelijk is je lieve mama de enige die kan aangeven of ze het nog wil/kan dragen.
Heel veel sterkte en idd schroom niet om meer specialistische zorg op te zoeken. Wellicht kan je zorgverzekeraar je informeren in hoeverre het streekziekenhuis de juiste plek is.
Verder wil ik je meegeven goed te luisteren naar je moeder, wat zijn haar wensen. Mijn moeder was heel resoluut in wat ze wilde (uiteindelijk ook euthanasie). Dat was voor ons als gezin heel moeilijk te accepteren, je wilt niet dat je moeder, vrouw, dood gaat. maar waar het uiteindelijk om draait is dat het haar lijf is, zij voelt de eventuele pijn, zij ondergaat de behandelingen. En als zij aangeeft iets niet te willen/niet meer te willen, dan kun je haar geen groter respect betuigen dan haar daar in te volgen, hoeveel pijn dat ook doet. We hebben we er uiteraard altijd goed over gepraat, informatie ingewonnen, maar uiteindelijk is je lieve mama de enige die kan aangeven of ze het nog wil/kan dragen.
Heel veel sterkte en idd schroom niet om meer specialistische zorg op te zoeken. Wellicht kan je zorgverzekeraar je informeren in hoeverre het streekziekenhuis de juiste plek is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in