Psyche
alle pijlers
Mijn moeder manipuleert..
zaterdag 5 juni 2010 om 14:43
Mijn moeder is een lief mens, staat altijd voor iedereen klaar.
Niets mis mee, maar ze verwacht ook van andere dat zij altijd en overal voor haar en andere klaar staan.
En mocht je zelf niet bedenken om iemand hulp te bieden dan regelt zij dit wel. Zo heeft mijn vader zich altijd kapot gewerkt, want mijn moeder had altijd, naast zijn werk, ook nog wel klussen te doen bij andere (die het niet breed hadden).
Andersom was dit uiteraard niet altijd zo, want niet iedereen steekt zo in elkaar.
Altijd ben ik daar in meegegaan, om andere te helpen, maar ik heb het nu zelf moeilijk genoeg. Wil ze daar niet meer mee lastigvallen, want ze zijn dik in de 70.
Alleen mijn moeder blijft mij maar 'reserveren' voor alle hande klusjes. Ze wil nu bijvoorbeeld dat ik 2 keer in de week ga koken bij een familielid, woont elders dus ook nog reistijd. Familielid heeft zelf niets gevraagd......
Als ik dan zeg dat ik daar geen tijd en zin in heb, gaat mijn moeder in de manupulatiestand, dan zegt ze 'nou dan doe ik het wel' en trekt een zielig gezicht. Ik word dan boos, want zo probeert ze mij een schuldgevoel te geven.
Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Ben zelf altijd bereid om in nood te helpen, maar als het erg slecht uitkomt en het blijkt niet echt nodig dan heb ik zoiets van.... Nee, laat mij a.u.b. nu even met rust.
Herkenbaar voor iemand?
Niets mis mee, maar ze verwacht ook van andere dat zij altijd en overal voor haar en andere klaar staan.
En mocht je zelf niet bedenken om iemand hulp te bieden dan regelt zij dit wel. Zo heeft mijn vader zich altijd kapot gewerkt, want mijn moeder had altijd, naast zijn werk, ook nog wel klussen te doen bij andere (die het niet breed hadden).
Andersom was dit uiteraard niet altijd zo, want niet iedereen steekt zo in elkaar.
Altijd ben ik daar in meegegaan, om andere te helpen, maar ik heb het nu zelf moeilijk genoeg. Wil ze daar niet meer mee lastigvallen, want ze zijn dik in de 70.
Alleen mijn moeder blijft mij maar 'reserveren' voor alle hande klusjes. Ze wil nu bijvoorbeeld dat ik 2 keer in de week ga koken bij een familielid, woont elders dus ook nog reistijd. Familielid heeft zelf niets gevraagd......
Als ik dan zeg dat ik daar geen tijd en zin in heb, gaat mijn moeder in de manupulatiestand, dan zegt ze 'nou dan doe ik het wel' en trekt een zielig gezicht. Ik word dan boos, want zo probeert ze mij een schuldgevoel te geven.
Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Ben zelf altijd bereid om in nood te helpen, maar als het erg slecht uitkomt en het blijkt niet echt nodig dan heb ik zoiets van.... Nee, laat mij a.u.b. nu even met rust.
Herkenbaar voor iemand?
zaterdag 5 juni 2010 om 14:47
Voor het acute probleem: bel het familielid en zeg dat het je niet uitkomt. Andere keer graag, maar nu even niet.
Voor je moeder: zeggen dat je niet wilt dat zij jouw schaarse vrije tijd gaat inroosteren. Dat je mens genoeg bent om dat zelf te doen.
Iedere keer dat ze het weer doet, gewoon rusitg zeggen dat ze dat niet hoeft te doen.
't Is lastig, maar je hebt hersens genoeg om je daar niet in mee te laten trekken. Niet van haar probleem, jouw probleem maken. Dan dóet ze het toch lekker zelf, als het zo belangrijk voor haar is?
Voor je moeder: zeggen dat je niet wilt dat zij jouw schaarse vrije tijd gaat inroosteren. Dat je mens genoeg bent om dat zelf te doen.
Iedere keer dat ze het weer doet, gewoon rusitg zeggen dat ze dat niet hoeft te doen.
't Is lastig, maar je hebt hersens genoeg om je daar niet in mee te laten trekken. Niet van haar probleem, jouw probleem maken. Dan dóet ze het toch lekker zelf, als het zo belangrijk voor haar is?
zaterdag 5 juni 2010 om 14:53
't Is lastig, maar je hebt hersens genoeg om je daar niet in mee te laten trekken. Niet van haar probleem, jouw probleem maken. Dan dóet ze het toch lekker zelf, als het zo belangrijk voor haar is?
Daar zit nou juist het probleem, omdat ze ook zoveel voor mij heeft gedaan, krijg ik ook een schuldgevoel. Zij kan het zelf niet, loopt moeilijk enz.
Maar om het te doorbreken moet ik er iets mee, want anders blijft ze het doen. Daarom heb ik ook nee gezegd, maar lekker voelt het dus niet.
Daar zit nou juist het probleem, omdat ze ook zoveel voor mij heeft gedaan, krijg ik ook een schuldgevoel. Zij kan het zelf niet, loopt moeilijk enz.
Maar om het te doorbreken moet ik er iets mee, want anders blijft ze het doen. Daarom heb ik ook nee gezegd, maar lekker voelt het dus niet.
zaterdag 5 juni 2010 om 14:58
Dat je moeder zelf erg dienstbaar is, is hartstikke lief. Maar dat geeft haar niet het recht om dat ook van anderen te verwachten. Als zij iets beloofd over wat jij zou moeten doen en het komt niet uit, dan hoef jij je daar dus niet schuldig over te voelen. Je moeder zal moeten leren dat ze eerst met jou moet overleggen voordat ze aan een ander jouw diensten belooft.
zaterdag 5 juni 2010 om 15:00
zaterdag 5 juni 2010 om 15:03
quote:nummerzoveel schreef op 05 juni 2010 @ 14:58:
Dat je moeder zelf erg dienstbaar is, is hartstikke lief. Maar dat geeft haar niet het recht om dat ook van anderen te verwachten. Als zij iets beloofd over wat jij zou moeten doen en het komt niet uit, dan hoef jij je daar dus niet schuldig over te voelen. Je moeder zal moeten leren dat ze eerst met jou moet overleggen voordat ze aan een ander jouw diensten belooft.
Ja en dat is het stomme ervan, die familie wist het niet eens.
Het zou een fijne verrassing zijn geweest. Maar goed mijn ouders hebben alle tijd, ik werk gewoon full-time.
Ze moet maar eens ophouden om mijn 'vrije tijd' in te delen.
Dat je moeder zelf erg dienstbaar is, is hartstikke lief. Maar dat geeft haar niet het recht om dat ook van anderen te verwachten. Als zij iets beloofd over wat jij zou moeten doen en het komt niet uit, dan hoef jij je daar dus niet schuldig over te voelen. Je moeder zal moeten leren dat ze eerst met jou moet overleggen voordat ze aan een ander jouw diensten belooft.
Ja en dat is het stomme ervan, die familie wist het niet eens.
Het zou een fijne verrassing zijn geweest. Maar goed mijn ouders hebben alle tijd, ik werk gewoon full-time.
Ze moet maar eens ophouden om mijn 'vrije tijd' in te delen.
zaterdag 5 juni 2010 om 15:04
quote:Maeijken schreef op 05 juni 2010 @ 15:00:
Jij laat je manipuleren. Wat jouw moeder doet moet ze zelf weten maar ze heeft geen recht om jouw dingen op te dringen.
Neem aan dat je volwassen genoeg bent om nee te kunnen zeggen.Dat ben ik zeker, en dat doe ik ook, maar dat wil niet zeggen dat ik me daarna lekker voel........
Jij laat je manipuleren. Wat jouw moeder doet moet ze zelf weten maar ze heeft geen recht om jouw dingen op te dringen.
Neem aan dat je volwassen genoeg bent om nee te kunnen zeggen.Dat ben ik zeker, en dat doe ik ook, maar dat wil niet zeggen dat ik me daarna lekker voel........
zaterdag 5 juni 2010 om 15:06
quote:Maeijken schreef op 05 juni 2010 @ 15:00:
Jij laat je manipuleren. Wat jouw moeder doet moet ze zelf weten maar ze heeft geen recht om jouw dingen op te dringen.
Neem aan dat je volwassen genoeg bent om nee te kunnen zeggen.
Inderdaad.
En dat nee zeggen zal in het begin best voor schuldgevoel zorgen. Maar jij bent ook belangrijk! Jij bent toch de baas over wat je wel en niet wil doen? Niet je moeder, toch?
Jij laat je manipuleren. Wat jouw moeder doet moet ze zelf weten maar ze heeft geen recht om jouw dingen op te dringen.
Neem aan dat je volwassen genoeg bent om nee te kunnen zeggen.
Inderdaad.
En dat nee zeggen zal in het begin best voor schuldgevoel zorgen. Maar jij bent ook belangrijk! Jij bent toch de baas over wat je wel en niet wil doen? Niet je moeder, toch?
zaterdag 5 juni 2010 om 15:24
quote:Juf_achterbak schreef op 05 juni 2010 @ 15:15:
Jullie hebben gelijk!
Het is een patroon waar ik uit moet, anders blijft ze er mee bezig. Ik kom er al steeds minder om dit soort dingen te vermijden.
Dank jullie wel voor de reacties voel me al een stuk beter
Geef dat aan, dat je niet meer komt omdat het je altijd iets kost en je ook wel eens gewoon van je vrije tijd wilt genieten, omdat je nou eenmaal hard werkt.
Wees eerlijk.
Jullie hebben gelijk!
Het is een patroon waar ik uit moet, anders blijft ze er mee bezig. Ik kom er al steeds minder om dit soort dingen te vermijden.
Dank jullie wel voor de reacties voel me al een stuk beter
Geef dat aan, dat je niet meer komt omdat het je altijd iets kost en je ook wel eens gewoon van je vrije tijd wilt genieten, omdat je nou eenmaal hard werkt.
Wees eerlijk.
zaterdag 5 juni 2010 om 16:11
Zóóóó herkenbaar!
Maar... het goede nieuws is dat er verandering in te brengen is. En dat doe je door zelf heel goed je grenzen aan te geven. Haar geen vingers te geven die ze tot je oksel kan pakken. Ja is ja en nee is nee. Als ze dan op je gevoel gaat zitten werken, bij jezelf tot 10 tellen en haar vriendelijk maar heel stellig vertellen dat je het niet doet. Blijft zij vragen en zuigen, dan als een repeterende grammofoonplaat dezelfde boodschap blijven geven. Niet boos worden (waar zij bij is) heeft het beste resultaat!
Inmiddels is mijn moeder gewend aan mijn reactie. Ik ben duidelijker naar haar geworden (niet een misschien, want dat is voor haar een ja), en onze relatie is er stukken beter op geworden. Af en toe probeert ze het nog wel, maar dan ga ik weer even mijn grenzen wat strakker zetten.
Overigens, ook mijn moeder is een schat!
Succes met oefenen
Maar... het goede nieuws is dat er verandering in te brengen is. En dat doe je door zelf heel goed je grenzen aan te geven. Haar geen vingers te geven die ze tot je oksel kan pakken. Ja is ja en nee is nee. Als ze dan op je gevoel gaat zitten werken, bij jezelf tot 10 tellen en haar vriendelijk maar heel stellig vertellen dat je het niet doet. Blijft zij vragen en zuigen, dan als een repeterende grammofoonplaat dezelfde boodschap blijven geven. Niet boos worden (waar zij bij is) heeft het beste resultaat!
Inmiddels is mijn moeder gewend aan mijn reactie. Ik ben duidelijker naar haar geworden (niet een misschien, want dat is voor haar een ja), en onze relatie is er stukken beter op geworden. Af en toe probeert ze het nog wel, maar dan ga ik weer even mijn grenzen wat strakker zetten.
Overigens, ook mijn moeder is een schat!
Succes met oefenen
dinsdag 8 juni 2010 om 18:49
Interessant toch die moeders...
Het lijkt wel een beetje op wat de mijne doet. Zij helpt ook anderen en vindt het vanzelfsprekend dat ik haar help. Alleen doet zij het bij mij niet met 'grote' dingen. Zij vindt het vanzelfsprekend dat ze mij dingetjes vraagt te doen als ik daar ben alsof ik haar bediende ben (zonder te bedanken, heel aansturend). Ook wil ze dat ik haar help/ steun bij haar emoties. Als ik wat te afstandelijk reageer naar haar mening (dat doe ik inderdaad ook wel sinds een aantal jaren), werkt ze op mijn (schuld)gevoel door heel emotioneel en dramatisch te gaan doen. Het is heel lastig om daarin heldere grenzen aan te geven, omdat het zo 'indirect' is allemaal.
Desondanks vind ik het nu het belangrijkst dat ik niet meega in wat zij wil. Ik ben er ook. Dus ik neem nu al best wel een behoorlijke tijd mijn schuldgevoelens op de koop toe. Het wordt daadwerkelijk minder. Maar leuk is het niet.
Het lijkt wel een beetje op wat de mijne doet. Zij helpt ook anderen en vindt het vanzelfsprekend dat ik haar help. Alleen doet zij het bij mij niet met 'grote' dingen. Zij vindt het vanzelfsprekend dat ze mij dingetjes vraagt te doen als ik daar ben alsof ik haar bediende ben (zonder te bedanken, heel aansturend). Ook wil ze dat ik haar help/ steun bij haar emoties. Als ik wat te afstandelijk reageer naar haar mening (dat doe ik inderdaad ook wel sinds een aantal jaren), werkt ze op mijn (schuld)gevoel door heel emotioneel en dramatisch te gaan doen. Het is heel lastig om daarin heldere grenzen aan te geven, omdat het zo 'indirect' is allemaal.
Desondanks vind ik het nu het belangrijkst dat ik niet meega in wat zij wil. Ik ben er ook. Dus ik neem nu al best wel een behoorlijke tijd mijn schuldgevoelens op de koop toe. Het wordt daadwerkelijk minder. Maar leuk is het niet.
dinsdag 8 juni 2010 om 20:15
